Maagang pumunta si Sherilyn sa bahay nila Rosendo upang kumistahin ang kanyang asawa.
Sherilyn: Hmmm? Bakit hindi pa nagbubukas ng shop si Rosendo?
Pumasok sa loob si Sherilyn upang ailipin ang kanyang asawa. Tiningnan niya ito sa kanilang kwarto ngunit wala.
Sherilyn: Saan kaya nagpunta yun?
Tinawagan ni Sherilyn ang phone ni Rosendo upang malaman niya kung nasaan ang kanyang asawa.
(Riiiiiiiing)
Palibhasa’y puyat sa kakakantot, si Rosendo at Maribel ay magkayakap pa ring natutulog ng walang saplot kahit alas otso na ng umaga.
Kaya nagulantang ang si Rosendo at Maribel nang biglang may nagring na phone.
Kinatok ni Sherilyn ang pinto ng kwarto ni Maribel dahil doon niya naririnig ang ring ng phone.
Sherilyn: Dong! Jan ka ba natulog? Aba, tanghali na.
Dali daling nagsuot ng damit si Maribel at saka lumabas. Sinet naman ni Rosendo sa silent mode ang kanyang cellphone.
Sherilyn: Ohh, ikaw pala Maribel. Anong ginagawa mo rito?
Maribel: Ahh… Si ate Marga kasi, inutusan ako kagabi na ihatid yung pagkain kay Dong. Uuwi na nga sana kami ng boyfriend ko (tinuro si Rosendo na nakatalukbong ng kumot), kaso lang, dito na kami pinatulog ng asawa mo.
Sherilyn: Eh nasaan ang lalaking yun? Nakalibre kayo ng motel ahh. HIHI
Maribel: HAHA. Grabe ka naman, Sheng. Eh, baka pumunta si Dong sa nanay niya.
(Vvvvvvvvt)
Sherilyn: Heto na, nagtext na walang hiya. Bumili pala ng gamit para sa shop niya. Sige na, Bel. Babalik na ako sa bahay ni mama. Pasensia ka na sa istorbo ahh. HAHA
Maribel: Sheng talaga. HAHA.
Tuluyan na ngang umalis si Sherilyn upang bumalik sa bahay ng kanyang nanay Elyang.
Pumasok ulit si Maribel sa loob ng kanyang kwarto.
Maribel: Dong, wala na si Sheng. Tumayo ka na jan at magbukas ng shop.
Tumayo na si Rosendo ngunit hindi pa rin ito lumalabas.
Maribel: Uii, Dong! Ano ka ba? Baka bumalik pa yung…
Biglang hinalikan ni Rosendo si Maribel kaya hindi na nito naituloy ang sasabihin.
Habang humahalik si Rosendo ay nilalamas nito ang puwet ni Maribel. Ngunit tinutulak siya ni Maribel dahil ito ay kinakabahan pa.
Maribel: Rosendo, ano ka ba?
(Plak)
Nagising sa ulirat si Rosendo nang siya’y sampalin ni Maribel.
Natulala na lang si Rosendo habang lumalakad palabas ng kwarto si Maribel.
Maribel: Pasensia ka na, Dong. Inuutusan pa kasi ako ng nanay mo.
Nang nagising na ang diwa ni Rosendo, bumaba na siya para magbukas ng shop. Nagtext din siya kay Maribel upang humingi ng pasensia.
Good morning po.
Rosendo: Good morning din. Ano pong bibilhin niyo?
Babae: Kayo po ba si Dong?
Rosendo: Ako nga, bakit mo naitanong?
Babae: Ako po si Yana. Apo ako ni Mang Ikoy. Heto po ang palitaw, pinabibigay ni lola Edang sa inyo. Pasensia na raw riyan.
Rosendo: Ay hindi. Walang problema sa binigay niyang palitaw. Maraming salamat kamo.
Lalaki: Yana, siya yun?
Yana: Oo, tito Robert
Robert: Ahh, Dong, mayroon pa raw bang pwedeng itinda jan? Nagpapakuha si lola Edang eh, kahit mga 10 piraso.
Rosendo: Meron pa naman dito. Ayun, pakisuyo na lang.
Kinuha ni Robert ang sampung produkto na ibebenta ni aling Edang.
Rosendo: Ilalako ba yan ni aling Edang?
Robert: Ay hindi, sa tapat lang ng bahay ilalatag, para kahit papano ay kumita.
Isinampa na ni Robert ang mga paninda sa loob ng tricycle.
Yana: Alis na po kami.
Robert: Salamat, Dong.
Rosendo: O sige, mag-ingat kayo.
Umalis na nga ang magtiyuhin para umuwi. Si Rosendo naman ay kinain na ang palitaw na ibinigay ni aling Edang.
Bisperas ng pasko…
Isang malamig at masayang araw ang sumapit sa mga tao, maliban sa pamilya ni Edang. Simula nang mamatay si Mang Ikoy, mas lalo silang naghirap sa buhay. Ang mga anak ni Aling Edang ay nasa malayong lugar.
Edang: Mag-aral kayong mabuti mga bata. Huwag muna kayong mag-asawa ng maaga. Mag-ipon kayo para mayroon kayong pagkukuhanan pag kailangan.
Isang anak (14) at at dalawang apo ang alaga ni aling Edang. Si Robert ay pamangkin ni mang Ikoy. Natulong lang ito minsan dahil kay Mang Ikoy, pero dahil wala na si Mang Ikoy, hindi na rin ito napunta kina Edang.
Tao po! Aling Edang!
Edang: Pakilabas nga iyon Chichay.
Chichay: Opo, nay.
Nilabas ni Chichay ang taong naghahanap sa kanyang nanay Edang.
Chichay: Ano po iyo…Naaaay!! Si kuya Dong. Pasok po kayo.
Dali-daling tumayo si Aling Edang upang salubungin si Rosendo.
Rosendo: Aling Edang, heto po.
Edang: Ano ito?
Rosendo: Panghanda niyo po mamaya. Pasko na mamaya dba? Pwede rin ho ba kayong magbantay ng tindahan? Kayo na lang po ang magbantay ng shop para may pagkakitaan po kayo. Ako na po ang bahala sa pagkain niyo.
Niyakap ni aling Edang si Rosendo.
Edang: Maraming salamat talaga sa mga itinutulonh mo, Dong. Pag-iisipan ko yung trabaho na sinasabi mo, iho.
Rosendo: Wala po iyon. Sige po, hindi na po ako magtatagal rito.
Edang: Sige, iho. Maraming salamat ulit. Mag-iingat ka.
Chichay: Nay, ang bait po ni kuya Rosendo sa atin.
Yana: Mabait din naman ang lolo sa kanya.
Edang: Hindi ko ba alam sa batang iyon, ganyan na ganyan din si Ikoy eh. Maalalahanin, maalaga.
Cheska: Mabuti na lang nanjan pa rin si kuya Rosendo kahit wala na si lolo.
Edang: Tama na nga yan, maghanda na tayo ng kakainin natin.
“Mababayaran din kita Rosendo. Hindi ako papayag na walang kapalit itong mga ginagawa mo sa amin.” -Edang
Tao po!!! May tao po ba rito?
Edang: Tingnan mo nga yun Cheska.
May pumunta nanaman sa bahay nila Edang nung araw na iyon.
Cheska: Lola, may matandang naghahanap sa inyo. Mayang daw pangalan niya.
Edang: Mayang? Ay si Mayang. Sandali kamo.
Nag ayos ng sarili si Edang bago harapin ang kanyang bisita.
Nang magkita ang dalawa…
Mayang: Edang, ano na? Kumusta ka na?
Edang: Halika sa loob. Pagpasensiyahan mo na itong bahay namin ah.
Mayang: Ano ka ba, parang hindi naman tayo magkaibigan niyan. Okay lang sa akin yan. Kumusta ka na?
Edang: Mga bata, doon kayo sa kwarto niyo.
Mayang: Ano nang lagay mo?
Edang: Heto, nagluluksa pa. Kamamatay lang ni Ikoy.
Mayang: Siya ba yung nakilala mo sa…
Edang: Shhh…Oo, siya nga. Yung mga anak namin, nagkanya kanya na. Hindi na rin kami binibisita rito.
Mayang: Eh kaninong mga anak yung sumalubong sa akin?
Edang: Yung dalawa ay apo ko, nga anak ni Angelica, yung inaanak mo.
Mayang: O nasaan na nga pala yung bruha na yun?
Edang: Wala na akong balita eh.
Mayang: May handa ba kayo, mamaya.
Edang: Oo, meron naman. Mabuti na lang ay tinutulungan kami Rosendo, yung supplyer ni Ikoy ng mga gamit.
Mayang: Mabuti kung ganoon. Meron din akong dala para sa inyo.
Edang: Naku ka. Hindi mo nanaman ako patutulugin niyan. Kilala mo naman ako, hindi ako makatulog paghindi ko masuklian ang utang na loob ko.
Mayang: Okay lang yan.
Edang: Hindi ko pa nga alam kung paano ko masusuklian yung kabutihan ni Rosendo sa amin. Nakakapag-isip na nga ako ng masama para lang mabayaran ang ytang na loob ko sa kanya.
Mayang: Ano namang naiiisip mo, Edang?
Edang: Pag nag-edad 18 itong mga apo ko, katulad ng dati, ibebenta ko sila kay Rosendo. Hindi ko na maibebenta ang katawan ko ngayon dahil matanda na ako.
Mayang: Putang…Tumayo ka nga.
Tumayo si Edang.
Mayang: Ikot.
Umikot si Edang.
Mayang: Kulang ka lang sa ayos at sa alaga sa sarili. Ilang taon ang pinaka matanda sa apo mo?
Edang: 16
Mayang: O kita mo? Maghihintay ka pa ng 2 years para magawa ang balak mo. Sa 2 years, lalaki pa ng lalaki ang utang na loob mo.
Edang: O anong plano mo?
Mayang: Isang buwan, aayusin kita para mibenta mo ang katawan mo kay Rosendo. Pustanan tayo, papatusin ka noon. Ang ganda ganda pa ng hubog ng katawan mo, kumulubot ka lang, pero maalindog ka pa, Edang.
Edang: Huh? Sigurado ka ba?
Mayang: Ay siya, bahala ka. Pag-isipan mo. Heto ang number ko. Tawagan mo ako pag nakapagdesisyon ka na. Aalis na ako at ako’y may pupuntahan pa.
Edang: Ganoon ba? O sige, Mayang. Maraming salamat sa pagbisita at sa binigay mo.
Mayang: Ayusin mo sarili mo ahh. Sige na.
“Anong gagawin ko? Babalik ba ako sa dati kong ginagawa? Ikoy, anong gagawin ko?” -Edang
Sa bahay nila Rosendo…
Sherilyn: Kumusta? Anong sabi ni Aling Edang?
Rosendo: Pag-iisipan niya raw yung trabaho na inooffer ko. Pero sure ako, papayag yun si Aling Edang.
“Kung magkataon, pati si aling Edang ay sisibakin ko. Kahit matanda na yun ay maalindog pa rin. Nakakaakit pa rin siya. Kulang lang sa pag-aayos sa sarili.” -Rosendo
Sherilyn: If ever na pumayag si Aling Edang, may makakausap ka na sa shop.
“At may makakalibugan. HIHI.” -Rosendo
Rosendo: Oo nga. HAHA. Kinakausap ko na nga minsan yung mga kahoy.
Sherilyn: HAHA.
After magpasko, pumunta si Edang kina Rosendo upang magsabi na siya na ang magbabantay sa shop nila.
Edang: Dooong!!!
Sherilyn: Ay…aling Edang?
Edang: Sheng, nasaan ang asawa mo?
Sherilyn: U…umalis po eh. Kayo ba yan, aling Edang? Napakaganda niyo lalo. Sexy-ng sexy kayo sa suot niyo ah. Ano po bang pakay ninyo at nakaganyan pa kayo? HAHA
Edang: Ikaw naman, iha. Sasabihin ko na sana pumapayag ako sa alok ni Rosendo na trabaho. Pwede na bang magstart ngayon?
Sherilyn: Oo naman po. Pasok po muna kayo rito.
Pinapasok ni Sherilyn sa loob ng shop si Aling Edang at binigyan ng makakain.
Lumipas ang isang buwan…
January…
Nakasuot mga fit na leggings si aling Edang at naka loose neckline shirt. Nagpabango rin siya bago pumunta sa shop. At ang buhok ay nakapusod.
Kahit 54 years old na si Edang, kita mo pa rin ang hubog ng kanyang katawan. Maaakit ka pa rin aa kanyang kagandahan at kainitan.
Tuwing tanghali ay walang napuntang customer sa shop nila Enzo.
“Grabe ang suot ni aling Edang. Gusto kong lamutakin…