Hindi din niya kinaya, ipinasok niya ang kanyang kamay sa panty niya at sinimulang himasin ang kanyang pag kababae. Isiningit niya ang daliri sa kanyang hiyas at iniimagine na ang malaking sandata ni Mateo ang ipinapasok dito.
Ilang baba taas pa ni Mateo sa kanyang kaangkinan ay nanginig na ito at tumalsik palabas ang tamod sa burat. Kitang kita niya na umabot ito sa noon ng binata ang unang apat na sumpit habang ang iba ay naka kalat sa dibdib, tiyan at puson nito. Patuloy pa din nitong hinahagod ang sandata at inilalabas ang huling katas.
Parang pagud na pagud matapos ang pag paparaos. Hindi ito tumitinag sa pag kaka higa hanggang sa tuluyang umayos ang pag hinga. Tiningnan niya ang burat ng lalaki. Nakita niya na medyo lumbot na at naka himlay sa pusod. Ganun pa man ay halos umabot sa pusod kahit malambot na.
Tiningnan niya at nakita niyang nakapikit at mukang nakatulog. Hinayaan lang nito ang katas na nakakalat sa katawan.
Bumaba na din siya sa tinutungtngan niya at nahiga sa kama at ipinagpatuloy ang pag papaligaya sa sarili. Iniisip pa din niya ang mahabang pagkalalaki nito ang nag lalabas pasok sa kanya pagkababae.
Ilang hagod, labas masok pa ng kanyang daliri ay narating din ang sukdulan kasabay ng paglabas ng masaganang katas. Hingal na hingal siya pag katapos. Naramdaman niya na para siyang naihi sa kama dahil sa dami ng kanyang katas na lumabas.
Nakatulala siya dahil sa loob ng ilang lingo ang kanya pinag papantasyahan ay ibang lalaki at hindi ang kanyang asawa. Worst, dalawang lalaki.
Bigla niyang naisip ang asawang ilang buwan ng hindi nakakausap, dahil sa nangyari sa kanila ni Rom ay nawala ito sa isip sa loob ng dalawang lingo. Ngayun ibang tao naman ang bumabagabag sa kanyang isipan.
Anu na nga ba ang nangyari sa asawa niya. Mahigit dalawang lingo na din na sira ang laptop nila kaya hindi din niya na checheck ang fb nito.
Hiyang hiya siya sa sarili at sa asawa niya.
Bumangon na si Meryl, nilinis ang kama niya. Pinunasan ang basa at nag tuloy sa cr para maligo na.
Ito na ang huling pag papantasya niya sa ibang lalaki. Ipinangako niya sa kanyang sarili na kakalimutan na si Rom at iiwasan si Mateo. Bukas na bukas din ay hahanap siya ng taong mag rerepair ng butas na to ng wala ng tukso sa dingding.
After maligo ay nagpahinga siya at gumayak na para puntahan ang kanyang client na bebentahan ng Rayban.
Magaan na ang pakiramdam niya at handang mag umpisa. Inalis ang takot sa ginawa nila ni Rom at ang planong pag iwas kay Mateo.
Matapos ang meeting with the client ay dumirecho na din siya sa mall para mag grocery upang makabili ng mga ihahanda dahil uuwi ang mga anak at ang pinsan niya. Excited din siya dahil alam niyang me balita ito buhat sa asawa niya.
Bago mag alas singko ay nakauwi na din siya. Nagluto ng tinola para ulam nila sa gabi. Maya maya pa ay dumating na ang anak niya. Nagulat nga siya dahil Friday ngayun pero maaga itong umuwi.
Kapansin pansin ang lungkot ng kanyang anak kaya nabahala siya.
“Anak me problem aka ba?” Kasabay ng pag hipo sa noo upang tingnan kung mainit ang anak.
“Huh! Wala Mi pagud lang ako sa school. Examination na din kasi eh.”
“Ganun ba, sige kumain na tayo tapos mag pahinga ka na. “
Nag hain na siya at kumain silang mag ina. Tahimik pa din ang kanyang anak hinayaan nalang dahil baka pagud nga ito.
Bago matapos ang dinner, sinabihan niya ang anak na dalhan ng pagkain si Mateo. Sinadya niya na hindi na ito ayaain dahil desidido siya na iwasan ito. Nakakahiya lang na di ito padalhan.
“Mi, walang tao sa kabila eh.”
“Ganun ba, sige itabi mo nalang para pag dumating eh maiabot nalang.”
Matapos maligpit ang pinagkainan nila ay nag tungo na siya sa kwarto dahil alam niyang maya maya lang ay dadating na ang mga anak niya.
Makapag pahinga man lang ng konti. Ilang beses din niyang tinawagan at ang sabi ay mga 7:00 pm ang alis nila sa bahay sa Maynila.
Di naman siya nahirapang makatulog, ini alarm nalang niya ang phone ng bandang 10pm.
Di na nag alarm ang phone dahil before ten pm nagising na siya. Tinawagan ang mga anak at napag alamang paliko na ito sa kanto malapit sa knila.
“Saan kayo naka sakay?”
“Mi kasama po naming si Dave. Gamit naming sasakyan nila.”
Si Dave ay ang boyfriend ni Lhyne for almost 3 years na. Mabait na bata at ilang beses na din naman nilang nakasama pauwi. Sa tuwing uuwi ito sa kasama nila ay nag dadala ito ng sasakyan. Palibhasa ay me kaya ang pamilya at nag mamanage din ng family business.
“O sige hintayin ko nalang kayo. Si Sam baka tulog at pagud daw sa school.”
“Mi gising si Sam kaka tawag lang din naming sa kanya. Siya nalang pag bukasin mo ng gate.”
“Ganun ba, maaga kasing umakyat para magpahinga eh. Tawagin ko nalang.”
Paglabas niya sa kwarto ay nadatnan niya na nanonood ng News ang anak.
“Malapit na ang mga ate mo. Ikaw na magbukas ng gate. Akala ko ba ay tulog ka na.”
“Nagising ako kanina Mi. Tumawag din sila ate eh.”
Beep beep.
“O ayan na sila.”
Tumayo na si Sam para tunguhin ang gate at buksan. Naghintay nalang siya sa may pintuan para salubungin ang mga bagong dating.
Masayang nagsibabaan ang mga ito.
“Ate Lerma! Kumusta! Asan sila Kuya June?”
“Meryl! Abay ang ganda ganda mo pa din, parang hindi ka tumatanda ah. Nakakainggit ka ah.”
Nag mano ang mga bata habang ang mga lalaki naman ay ipinapasok ang mga gamit.
Walang tigil na kwentuhan. At kumustahan.
Ilang minuto pa ay nag paalam na si Dave.
“Sige Iho dun ka sa room ni Sam. Maluwang naman ang kama eh. “
“Okay po tita. Good night po!”
“Ikaw Sam bat di mo samahan si Dave matulog.”
Nag katinginan silang lahat.
“Mamaya na Mi.”
“Kailan ang balik mo sa Qatar?”
“Mga 2 weeks pa, pero bukas after lunch kailangan ko na bumalik sa Manila.”
“Akala ko the whole weekend ka dito?”
“Me mga kailangang ayusin eh, kaya si June at ang mga bata e hindi nakasama.”
“Ganun ba?”
Lumipat ito sa tabi niya habang ang mga anak naman ay medyo sumesenyas na sa Tita Nila.
Sobrang kinabahan siya.
“Me problema ba?”
“Pinilit ko talaga na pumunta dito para personal na makausap ka.”
“Me problema ba ang mga anak ko?”
“Wala Meryl.”
Huminga ito ng malalim bago nag simula.
“Gaano na katagal na hindi tumatagaw si Roy?”
“Mga dalawang buwan mahigit na.”
“Alam mo ba na deactivated din ang Fb niya?”
“Sinabi niya sakin maybe 2 months ago dahil me naggulo daw sa kanya.”
“Meryl, me problem kay Roy.”
“Huh? Anung problema?”
“Wala na si Roy sa Qatar.”
“Ha?!!!”
“At me kinakasama siyang iba, me anak siya dun.”
“Panung nagyari to?” Nag simula na siyang umiyak. Nakita niyang ang mga anak din niya ay lumuluha na.
Hinayaan lang muna siya ng mga ito hanggang sa kumalma na siya.
“2 months ago, natanggal sa trabaho si Roy. Nahuli siya at ang babae niya ng Pulis dahil na itimbre sila. Hindi ko alam kung nasaan sila ngayun. Tinulungan sya ng amo niya na makaalis dahil siguradong mabigat ang parusa sa kanila.”
Lalong lumakas ang iyak niya.
“Heto ang mga proof.”
Naglabas ito ng mga picture na magkasama ang bagong pamilya nito. Naglilibot sa park at mall.
Magkahawak kamay, nag hahalikan. Sweet na sweet.
Nakatingin lang siya sa mga litrato. Hindi na niya maintindihan ang sinasabi ng pinsan niya. Di niya mapaniwalaan dahil mahal na mahal siya ng asawa. Nakapag padala pa nga ito ng pera nung katapusan.
Balita namin, ipinadala sa Austria or Canada. Basta tinulungan ng boss nila.
Marami pa itong sinabi pero hindi na niya naintindihan, hindi na niya pinakinggan.
Malabo na ang mga mata niya sa luha at nag sisikip na ang kanyang dibdib. Inakap siya ng tatlong anak niya upang iparamdam ang suporta.
Nang mahasmasan na siya, at maayos ayos na ay nag paalam na siya sa mga ito upang makapag isip at mag isa.
Nirespeto naman ito ng mga anak niya at ng pinsan niya.
Pumasok siya sa room. Gusto niyang mag wala, gusto niyang sumigaw, gusto niyang makipag away. Umiyak siya ng umiyak. Hanggang para mauubos na ang luha niya. Bakit ginawa ito ni Roy sa kanya.
Bumangon siya, jacket lang at hindi na niya pinalitan ang duster na suot kanina lamang, kinuha ang susi ng bahay at lumabas. Palagay niya ay tulog na ang mga ito.
Nag lakad siya ng nag lakad. Hindi niya alam kung saan siya pupunta. Direcho lang ang lakad niya sa kawalan. Gusto niyang mapagod, gusto niyang makalimot.
Isa, dalawang oras siyang naglalakad, hindi na niya alam kung nasaan siya. Madilim na sabana ang lugar na napuntahan niya. Nun lang siya natauhan. Natakot dahil hindi siya pamilyar sa lugar.
Kahit na ganoon naman ang nangyari hindi naman papasok sa isip niya na magpakamatay o mamatay. Mahal niya ang mga anak niya.
Pinilit niyang balikan ang dinaanan niya pero wala na siyang matandaan. Madilim na lugar at kakahuyan ang nadadaanan niya. Wala din ang CP niya kaya hindi siya makakatawag.
Hanggang may nakita siyang sasakyan, nabuhayan siya ng loob. May mahihingan na siya ng tulong.
Hinarang niya ang mga ito. Nag pasalamat siya at huminto naman ang sasakyan. Ngunit nadagdagan ang takot niya ng magbabaan ang apat na lalaking na mukhang lasing. Nakaktakot ang mga itsura ng mga ito.
“Miss buwtipul, nawawala ka ata?”
Napaatras siya.
“Oh kanina tinatawag mo kami ngayun mukhang ayaw mo sa amin.”
“Wag kayung lalapit! Sisigaw ako!”
“Uyy! Ikaw ang unang lumapit pero kami bawal lumapit. Its ampayr.”
“Please diyan lang kayo, sisigaw talaga ako.”
“Naku Miss, sige lang sumigaw ka hanggat gusto mo. Alam moba kung nasaan ka? “
Lumingon siya sa paligid at wala siyang nakita kahit na maliit na ilaw.
“Ito ang tapunan ng mga pinapatay.”
“Alam mo ba kung bakit kami andito ngayun?”
“Nag tapon kami ng pinatay namin.”
“Maawa kayo sakin, ibibigay ko lahat wag nyo lang akong sasaktan. Me mga anak po ako.”
“Naku ganun din yung mga pinatay namin, nakuha din naming lahat, me mga anak din hahahaha…”
Humanda na siya para tumakbo ngunit naramdaman ata ng mga ito. Hinablot ang braso niya kaya nag wala siya. Nahubad ang jacket niya kasabay nito ay hinawakan ang duster. Napunit ito at lumabas ang mayayaman niya dibdib dahil hindi na din siya nag suot ng bra bago umalis. Wala siya sa katinuan.
“Wow ang yummi.”
“Maawa kayo.”
Hinawakan ng mga ito ang kanyang paa at kamay na parang baboy naidinala sa damuhan.
Nilamas ang kanyang dibdib ng walang pakundangan. Lahat ng lakas niya ay inipon niya upang makasigaw, umaasang me makakarinig sa kanya sa gitna ng kawalan.
Natabunan ng tawanan ng mga ito ang sigaw at iyak niya.
Hiniklat ng mga ito ang panty niya at tuluyang nasira.
Nauubusan na siya ng lakas kaya hindi na siya makapanlaban.
Nang mula sa kung saan ay may nag liwanag.
“Pare me sasakyan parating.”
“Sayang to pre, laman tiyan to.”
“Baka makita sasakyang natin patay tayo.”
“Tayo na!”
“Kantot na naging bato pa. sabay piga sa kanyang dibdib.”
Nag takbuhan ang mga ito patungo sa sasakyan nila. Pilit niyang inayos ang damit niya at tumayo.
Nakita nga niya ang padating na sasakya. Hindi niya alam kung tatawagin niya ang pansin nito. Natatakot na siya. Nang malapit na siya sa kalsada nanghina na siya. Sakto huminto ang saskyang at bumaba ang sakay nito.
“Meryl! Meryl!”
Nagulat siya bakit kilala siya nito. Pinilit niya imulat ang kanyang mga mata upang makilala kung sino ang taong ito.
“Mateo!” Nabuhayan siya ng loob at yumakap dito. Umiyak sa dibdib ng binata.
Binuhat siya nito at isinakay sa dalang Pick Up.
Hinubad nito ang suot na polo upang ipang takip sa kanyang harapan.
Hinihimas nito ang braso niya para ma comfort siya. Nang kumalma na siya ay pina…