Mga Batang P. O. (Police Officer)-8

Kinabahan siya ng hagilapin niya ito sa paligin.

Me narinig siyang lagaslas ng tubig na parang nag bubuhos. Sinundan niya ito.

Meron palang puwedeng paliguan, ang problema ay wala naman siya damit na pamalit.

Kita niya ang kabuuan ng binata habang nag sasabon ng katawan habang nag sasabon ng patalikod. Napaka ganda talaga ng katawan nito, daig pa ang isang Adonis. Humarap ang binata sa gawi niya, buti nalang me poste na may siwang kaya hindi siya makikita. Pero siya kitang kita niya ang ginagawa ni Rom. Nakita niya kung paanong sinabon nito ang alaga nito na nakalaylay sa pagitan ng mga hita.

Nakapikit ito hinihimas ng hinihimas ang kaankinan gamit ang kanang kamay na walang sugat.

Tumayo ang sandata nito, tumuro paitaas. Napalunok siya buhat sa lugar na pinagtataguan niya. Grabe talaga ang sandata nito, nakakamangha. Naramdaman ata nito na may nanood sa ginagawa ng pulis kaya tumalikod ito at ipingapatuloy ang paliligo,

Tumalikod na din siya at bumalik sa kwarto. Hinanap ang bag para tingnan kung meron siyang puewedeng isuot. Hindi niya makita ang bag.

Sakto pumasok ng kwarto si Rom ito nakatapis ng tuwalya.

“Pede din ba akong maligo?”

“Bakit di ka pa sumabay sakin, hindi yung nagtatago ka pa.”

“Anung nag tatago?” Pag mamaang maangan niya.

“Edi hindi kung hindi, madali akong kausap eh.”

Tumahimik nalang siya.

“Meron ba akong puedeng isuot, nagkakati nadin ako.”

“Me malaking shirt diyan sa bag pede nay un. Labhan mo nalang ang damit para pag alis natin yan nalang isuot mo.”

Sa isip isip niya- shirt lang? walang pants or panty?

“Shirt lang ang pede, isa lang din ang brief na nakalagay at isang jogging pants.”

Bumabasa ba ito ng isip.

Inabot nalang niya ang shirt na binigay nito at tumalikod.

Tatlong hakbang palang ang nalalakad niya ng tawagin siya nito.

“Aling Meryl.”

Lumingon siya dito, lumapit ito sa kanya.

“Kailangan nyo po ng tuwalya.”

Walang anu anung inalis nito ang pagkaka buhol ng tuwalya at iniaabot sa kanya. Hindi manlang ito nahiya o tinakpan ang katawan nito.

Bumulaga sa kanya ang tayung tayung kargada nito. Nag yayabang, pulang pula at galit talaga.

Iniaabot nito sa kanya ang tuwalya.

Aabutin na niya ng biglang binitawan nito. Presto, nakasabit sa alaga nito ang tuwalya. Dahil nabigla siya ay sinubukan niya agapan ang tuwalya kaya hawak niya ang tuwalya habang nakasabit sa mayabang na alaga nito.

Hindi niya alam ang gagawin kaya hinila nalang niya ang tuwalya at dali daling tumalikod sabay sigaw.

“Bastos! Ang bastos mastos Mo!”

Malakas na tawa ang sinukli ng binata.

Direcho na siya sa paliguan, hindi maalis sa isip niya ang ginawa ng binata. Kung ganito ang laging gagawin sa kanya ng binata ay baka mabaliw siya.

Inalis niya ang kanyang damit para malinis mabuti ang katawan. Matapos maligo ay nilabahan ang pinagpalitan.

Habang nagbibihis ay naiisip niya na makipag sabayan sa ginagawa ng binata. Tingnan natin kung sino ang mas mahihirapan. Alam pa naman niya ang kahinaan nito. Ilang rounds nga diba ang sabi ng anak niya.

Sige maglaro tayo. Yan ang gusto mo ha.

Matapos mag sampay ng damit sa isang upuan ay tumungo na siya sa loob ng kuwarto.

Nakita niya na nakahiga ito sa kama at walang shirt. Sa isip isip niya talaga namang tinutukso siya ng pulis na ito.

Sige ha, tingnan natin. Sisiguraduhin ko na hindi ako bibigay sayo. Pasasakitin ko lang ang puson mo.

Dahil nilaban niya ang damit at wala naman siyang pamalit na panloob ay wala siyang suot.

Lagpas hita lamang ang shirt niya at sinigurado niya na nakaharap siya sa binata. Pag tingin nito sa sa kanya ay itinaas niya ang paa niya para punasan.

Buti nalang at makinis ang hiyas niya at hindi tinutubuan ng bulbol buhat nung ipinalazer niya.

Sinigurado niya na makikita nito ang kayamanan niya.

Hindi siya nagkamali dahil kitang kita niya na napawang ang bibig nito sa nakita. Hinayaan lang niya na nakatingin ito doon. Itinaas pa nya ang punas sa gawing singit niya. Ilang beses itong napalunok dahil halos isang dipa lang ang layo niya sa nakahigang binata. Nang tingin niya ay okay na ay ang kabilang paa naman ang pinunasan niya. Hindi niya ito tinitingnan para mukhang di siya aware. Pag tayo niy ay tiningnan niya ito at huling huli ng mata niya ang tent sa jogging pants nito.

Nginitian niya ito. Anu ka ngayun? Maglaway ka. Hindi pako tapos.

Tumalikod siya dito alam niya naka sunod pa din ang mga mata nito.

Kunwari ay nalaglag ang tuwalya sa sahig dahan dahan niya itong pinulot, medyo naka bukaka siya kayasiguradong napaka ganda ng view. Medyo tinagalan niya ang pagpulot at kunwari ay inaayos ang kuko.

Ewan ko lang kung makapagpigil ka.

Muli hindi siya nag kamali, dahil pagtayu niya ay nasa likod na niya ito at walang pakungdangang inakap siya sabay tutuok ng alaga nito sa puwitan nya. Hinayaan lang niya ito.

Sa isip isip niya, sige lang.

Hinimas nito ang dibdib niya ng marahas na paminsan minsan ay banayad. Hinalikan siya nito sa batok, sa leeg at humantong sa kanyang mga labi.

Sumasakay pa din siya, lumalaban. Ginantihan niya ang pag sasamantala ng mga kamay nito. Iginala din niya ang mga kamay sa dibdin nito, sa tiyan at sa nakaalsang burat. Hinimas himas niya ito katulad ng pag himas niya sa kanyang hiyas. Alam niya na basang basa na siya. Ramdam niya iyun. Nadadarang na din siya.

Iginiya siya nito sa may kama, tuluyang hinubad ang jogging pants upang kumawala ang alaga nito.

Totoo nga, mas lumaki ito. Kung dati ay halos magkasing laki sila ni Mateo ang kargada, ngayun sigurado siya na mas higit ang kay Rom. Lalo na sa ulo nito na kung dati ay pink na pink ngayun ay pulang pula. Higit siguro tio sa siyam na pulgada.

Parang sabik na sabik ito, tumapat ang alaga nito sa kanyang mukha at kitang kita niya ang malinaw na likido na lumalabas sa pinaka butas nito.

Sinalat ng daliri niya ang pinaka butas at ikinalat ang paunang katas nito sa pinaka ulo ng alaga nito.

Hindi na ito nakapag pigil. Itnulak siya nito pahiga at pumuwesto sa pagitan ng kanyang mga hita. Itinutok nito ang alaga sa kanyang butas, sumulong papasok. Nang naramdaman niya na nakapsok na ang dambuhalang kabute nito ay kumawala siya dito. Pilit itinulak.

“Anung problem?” Nanginginig na tanung nito. Humihingal at butil butil ang pawis. Parang hirap na hirap. Ganuon din naman siya, pero ayaw niyang bumigay nalang basta.

“Please Rom. Kaibigan mo si Mateo sana ay wag mo namang bastusin.”

Hinawi niya ito upang tumayo, lumayo ng bahagya dito.

Nakita niya na pulang pula ito. Pawisan. Humihingal.

Gusto niyang maawa sa binata, knowing how active he is when it comes to sex. Alam din niya kung gaano ito katindi. Pero kailangan niyang gawin ito upang madala at hindi na muli siya tuksuhin. Kung hindi siya tumigil malamang tuloy tuloy na iyon.

Kahit nakatayo na siya ay parang ramdam pa din niya ang init ng ulo ng sandata nito na pumasok sa kanya. Ang katawan nito na nag pasiklab sa kanya. Gusto niyang mag sisi kung bakit ba niya pinahinto ito. Ilang buwan din buhat ng huli silang mag talik ni Mateo, mahigit anim na buwan na wala sa isip niya ang sex.

Pero kailangan niyang gawin ito upang ma protektahan din na mahulog na naman siya sa walang katiyakang relasyon na malamang ay init lang ng katawan.

Tumayo na din ito, walang kahiya hiyang inilantad ang hubad na katawa. Pinulot ang jogging pants at isinuot sa harapan niya. Hindi pa rin humuhupa ang tigas ng alaga nito, katunayan ay tayung tayu pa din sa loob ng jogging pants.

“You won!”

Sabay talikod nito. Pumunta ito sa may paliguan. Narinig nalang niya ang buhos ng tubig.

Maingat na sinundan niya ito at kitang nita niya kung paanung nag baba taas ang kamay nito sa kahabaan ng kanyang pagkalalake. Gusto niya sanang umalis pero ayan sumunod ng paa niya.

Ilang sandal din itong ginawa ng binata sa alaga niya hanggang na makita niya itong tumingala, kasabay nun ay nanginig ang katawan nito at pumulandit ang katas ng pagkalalaki nito. Madaming lumabas na katas dito. Alam niya yun dahil kitang kita niya at naranasan na rin niyang ibuhos ang katas nito sa bibig niya. Namg tingin niya ay patapos na ito tumingin ito sa gawi niya. Kapgdaka ay ipinagpatuloy nito ang paliligo.

Tuluyan na din siyang tumalikod dito at bumalik sa kwarto.

Ilang sandal pa ay pumasok nadin ito sa kwarto. Alam niya na nakaraos na ito pero ang estado ng sandata nito ay hindi nagbago. Iba nga ang binata.

Pinatuyo ang buhok at muling nahiga patalikod sa kanya. Nahiga din siya na nakatalikod dito. Hindi na niya namalayan na nakatulog na din pala siya.

Matagal tagal na din na nakatulog siya, pag gising niya ay wala ang binata sa tabi niya. Hinanap niya ito sa paligid pero wala. Pinutahan niya sa paliguan, wala din. Kinabahan na siya, saan magpunta ang binata.

Hindi niya alam ang gagawin niya, matagal na wala ang binata, isa dalawa, tatlong oras. Hindi niya matantiya.

Takot na takot na siya, gusto niyang lumabas pero alam niya na delikado. Saan nagpunta ang binata, iniwan na ba siya nito. Masyado ba itong apektado ng pagka bitin kanina kaya umalis nalang ito.

Umiiyak na siya dahil wala siyang magawa, wala siyang masandalan. Kung andito lamang si Mateo, kahit paano ay magiging panatag siya.

Awang awa siya sa sarili niya, para siyang daga na wala mapuntahan dahil alam niya na maraming pusa ang nag aabang sa kanya.

Gusto niya sisihin ang sarili, baka kung nag paubaya siya dito ay hindi siya iniwan. Yun lang ba ang habol sa kanya ng binata? Napaka babaw naman, nagagalit siya sa ginawa ng binata sa kanya.

Isa, dalawang oras mahigit pa wala pa din ang binata. Nag pasya na siya, lalaban nalang siya. Kaysa mamatay siya sa loob ng abandonadong bahay na ito na walang nakakaalam kahit sino.

Nagbihis siya ng suot niya kagabi, ang panty at skirt. Pero ng hinahanap na niya ang bra ay di nya makita. Inikot niya ang paligid wala talaga. Manipis pa naman ang sleeveless blouse na gamit kahapon.

Bahala na.

Tiningnan niya kung meron siyang madadala sa bag nito sa pag alis kahit anu na puwedeng pakinabangan. Nakita niya ang flash light, tubig at tinapay. Hindi niya dinala ang buong bag dahil alam niya na may kabigatan ang mga iyon.

Tinalunton niya ang hagdan kung saan sila bumaba kagabi, umakyat at itinulak ang pinto pataas upang makadaan. Ngunit nagulat siya dahil pag tulak niya ay kusang bumukas ito. Napatili siya ng todo dahil may nakita siya tao.

“Shhhh… wag kang maingay.”

Dali dali siya hinila nito pababa ulit ng hagdan.

Pagkababang pag kababa nila ay bumuwelo siya at sinampal ito.

“Hayup ka!”

Gulat na gulat ito, sinugod niya at pinag susuntok sa dibdib. Sinasangga lang nito ang lahat ng suntok niya.

“Bakit? Tama na! tamana!”

Inakap siya nito upang matigil ang pagbayo niya dito.

Humuhingal siya ng tumigil, nangingin at umiiyak.

“It’s okay. It’s okay.” Hinahaplos nito ang buhok niya at hinahalikan.

Na kumalma siya ay lumayo siya dito.

“Are you okay now?”

“Kala ko iniwan mo na ako.”

Tahimik lang ito. Nakatingin sa kanya. Tulala. Saka tumalikod.

“Ayusin mo nga sarili mo.”

Tiningnan niya ang ayus niya, napaakap siya sa sarili at tumalikod.

Sa pag wawala niya kanina ay nabuksan ang butones ng blouse niya at lumabas ang kanang dibdib.Labas ba labas kaya pala tumalikod ang binata.

Me inihagis sa kanyang jogging pants. Nakatalikod pa din ito sa kanya.

Isuot mo yan para mas komportable, mag papahinga lang tayo tapos lalakad na. kailangang maitago kita dahil matindi ang pag hahanap nila sayo.

Napansin niya na may isang bag pa ito na dala.

Kinuha ko ito sa isang safe house para magamit natin sa pag alis, pero natunton ako kaya natagalan bago ako makabalik. Wala na akong oras para hanapan ka ng damit na pamalit.

Sakin ang jogging pants nayan putulan nalang natin para hindi mayadong mahaba.

Iniaabot nito sa kanya ang swish knife na hawak nito.

Naka recover na siya sa nangyari, yumuko siya at sinimulang putulin ang laylayan ng jogging pants.

Isinuot niya at hinubad ang skirt na suot niya.

Idoble mo nalang yung shirt kagabi.

‘Baka sa susunod hindi nako makapagpigil ganitong bitin ako.’ Bulong pa nito.

Hinanap niya ang damit na ginamit kagabi at ipinatong sa blouse niya.

Bahiga ang binata para maka kuha pa ng konting pahinga. Nakatalikod ulit ito sa kanya.

Nahiga na din siya, at least ngayun mas okay na ang suot niya. Pinilit niyang matulog para may lakas siya. Hindi na niya alam kung gaano sila katagal nakatulog, nagising na lamang siya sa tapik ng binata.

“Aling Meryl, Aling Meryl.”

Bumangon siya ng makitang nakatayo ang binata sa tabi niya.

“Aalis napo tayo. “

“Saan tayo pupunta?”

“Kailangang ma mundok po tayo para hindi kayo masundan. Kung sa kapatagan po ay maraming mamakakita sa inyo.”

Iniayos niya alng sandali ang buhok at tumayo na din.

“Kumain muna kayo para may lakas sa pag lalakad.”

Nakita niya ang kanin at inihaw na manok. Me tubig din sa bote.

Bigla siyang nagutom. Madami dami ang nakain niya. Nakalimutan na niyang tanungin kung ito ba ay kumain na.

Nakita nalang niya na nakatitig ito sa kanya.

“Ikaw hindi kaba kakain?”

Tumawa ito…

“Tapos napo, saka mukhang wala naman na din akong kakainin…”

“Pasensya na, medyo nagutom ako.”

“Okay lang tapos naman na ako eh.”

“Kumusta ang balikat mo?”

“Ayus na to, mababaw lang naman.”

Saka ipinakita ang sugat na may gasa.

“Sige Aling Meryl gumayak na kayo at ng makaalis na tayo. Dapat makarating tayo sa pupuntahan natin bago mag liwanag.”

Inayos lang niya ang sarili. Me inabot itong maliit na bag sa kanya.

“Dalin ninyo po ito.”

Binuhat ng binata ang isang may kalakihang bag at isang maliit.

Nag lakad na ito, sumunod naman siya. Sobrang kaba ang nararamdaman niya kaya humawak siya dito.

“Don’t worry, I will be here.”

Umakyat na ito sa hagdan at itinulak ang pinto. Sumilip silip muna ito bago tuluyang binuksan ang pinto.

Inalalya…