*****
Maraming mga kalalakihan sa kasalukuyang panahon ang nagkakaroon na nang maka-mundong pag-iisip, dahil na rin sa impluwensiya ng makabagong teknolohiya. Mga ideyang nabubuo sa kanilang mga kaisipan dahil na rin sa panonood nang mga pinadaling-bukas na mga ‘pornographic sites’ at mga ‘reading magazines’. Dahil dito’y mas madali nilang nailalahad ang mga kapusukang ito sa kanilang mga kabiyak. Subalit, hindi sa lahat ng oras masaya lang ang naidudulot nito dahil marami ring pagsasama ang nasira dahil sa kalibugang ito. Mga pamilya nagkawatak-watak, mga puso’t damdamin na nagkawasak-wasak at ang pinaka-masakit sa lahat, mga anak na wala nang makakagisnang buo na pamilya.
Hindi rin naman natin masasabi na masama lang ang maidudulot nito dahil may mga mag-asawa rin namang dahil sa kalibugang ito’y naging mas matatag at matibay ang kanilang pagsasama. Mga kasaria’y mas lalong naglalagablab, mga damdamin na mas lalong nagsisidhi. Samakatuwid, tanging ang mga pansariling karanasan lang talaga ng mga taong pumasok sa ganitong mundo ang tanging makakapag-sabi at makakapag-pasya sa kung ito ba’y nakakasira sa kanilang pamilya o mas nakakasaya sa kanilang pagsasama.
Balik na naman tayo sa gabing ito na kung saa’y nakatutok pa rin sa dalawa ang baril na hawak ni Kim at patuloy lang sa paghingi ng kapatawaran ang misis nito na si Michelle.“P-Patawad? Michelle, alam mo naman na wala kang dapat na ihingi ng tawad eh dahil simula pa lang ako na talaga ang puno’t dulong salot na naglagay sa’tin dito. Ang nais ko lang ay sagutin mo ang tanong ko na kung bakit magkasama kayo ngayon ni Roger at magkaniig pa?”, madamdaming tanong ng dating mister. Kunot na kunot ang mukha nito dahil sa samu’t saring emosyon.“W-Wala, wala akong ibang masasabi Kim kun’di ang paghingi lang talaga nang tawad sa’yo.”, humihikbi’t lumuluha na sagot ni Michelle. Ito lang naging sukli niya sa tanong nito dahil kahit saang anggulo pa mang tingnan, siya na talaga ang mali ngayon.“Simple lang naman ang pinag-usapan natin noong araw na ‘yon, ‘di ba? Hiniling ko lang naman sa’yo na sana, kung maaari ay ‘wag kang makipag-ibigan at sumama kay Roger. Ngunit, bakit? Bakit, Michelle? Ano ‘tong nasasaksihan ko ngayon? Putangina!…”, galit na sigaw ni Kim. Mabuti nalang at sarado ang lahat kaya ‘di rin gaano sa ka-rinig sa labas.Medyo na-insulto naman si Roger nang marinig ang sinabi ni Kim patungkol sa pakikipag-relasyon ng dating misis nito sa kanya. “Sandali lang, Kim. Sandali lang, ba’t mo ba pinapakialaman si Michelle patungkol sa pakikipag-ibigan niya sa akin? Ha? Ano bang pakialam mo sa aming dalawa? Hindi naman na kayo mag-“, natigil ang pagsasalita nito nang barilin ni Kim ang unan na sinasandalan nito kaya napa-tikom kaagad ang bibig ni Roger.“Tumahimik kang putangina ka! Mas makabubuti ‘yan para sa’yo maliban nalang kung gusto mong butasan ko yang katawan mo. Mas mainam ‘yon para sa akin.”, inis na salita ni Kim. Tinalian ni Michelle nang bimpo ang sugatang binti ni Roger para maiwasang dumanak ang dugo mula dito. Maya-maya pa’y nakatanggap na siya nang mensahe galing sa kanyang kasama na naghihintay sa baba na nagsasabing “handa na daw ang lahat” kaya ni-replyan niya ito ng “Ok” at pagkatapos ay inutusan ang magkaniig na magbihis saka bumaba.“Habang maglalakad tayo papalabas ay ‘wag kayong magkakamaling gumawa nang kahit na anong ayaw ko dahil hindi ako magdadalawang-isip na barilin kayo sa ulo niyo. Tandaan niyo ‘yan. Sige, baba!”, mariing-utos ni Kim sa dalawa. Bago makalabas sa pinto ay tinawagan muna ni Kim ang kanyang kasama na magbantay sa labas para siguradong walang makakakita sa kanila. Medyo dumistansya si Kim sa dalawa dahil alam niya ang kakayahan ni Roger dahil nga dati itong sundalo.
Nakarating na sila sa gate ng bahay ni Roger, kita na niya ang sasakyang gamit nila papunta rito. Dali-daling pinalakad ni Kim ang dalawa hanggang sa makalapit sila sa sasakyan saka ipinasok nang sapilitan saka pinatulog, pinukpok ni Kim ang mga ito sa kani-kanilang batok. Saka niya ito tinalian sa kamay, sa braso at sa paa. Lumarga na ang sasakyan patungo sa destinasyon nina Kim at ng kasama nito na inihanda mismo nang dating mister, isang tagong abandonadong warehouse na nasa bulubunduking bahagi may kalayuan sa lungsod. Ilang oras ang nakalipas ay nakarating na sila sa kanilang paroroonan. Agad nilang ibinaba ang dalawa’t ipinasok sa loob ng abandonadong bodega saka iniupo sa tig-iisang upuan at binalot ng tali.
Hatinggabi nang maalimpungatan si Roger, inilibot nito ang paningin sa paligid at nasabi sa sarili na nasa malayong lugar sila’t dinukot ni Kim at ng mga kasama nito. Inilagay nila sila sa isang sarado at makipot na silid na sobra pang dilim, liwanag lang na nanggagaling sa labas ang tanging ilaw nila ni Michelle. Nang tuluyang magising ang diwa’y agad na ikinakapkap ni Roger ang kanyang mga nakataling paa sa paligid, nagbabaka-sakaling may matiyempuhan. Subalit, ang akala niyang walang makakapansin o makakarinig sa kanyang ginagawa’y nagkamali siya dahil nangingisi’t humahalakhak ang isang lalaking nakatingin sa kanya. Nakatutok sa kanya ang ilaw na galing sa hawak nitong lente, hindi siya makapag-salita nang maayos dahil nakabusal ang bibig nilang dalawa ni Michelle.
Kinaumagaha’y napabalikwas nalang sila sa kani-kanilang mga sarili nang marinig ang matinis na pagbusina, pinilit tumayo nang dalawa upang matingnan kung sino ang mga dumarating at nakita nila si Kim at ang mga kasamahan pa nito. Umaabot ang mga ito sa bilang na labing-lima.“Kumusta ang mga bisita? Hindi niyo naman siguro kinalimutan ang mga ibinilin ko ‘diba? Alam niyong may gagawin pa tayo sa kanila…”, rinig nilang sabi ni Kim. Sabay-sabay na napasagot ang mga tauhan ni Kim na wala silang ginawa na ‘di nito magugustuhan. Naglakad na si Kim sa tungo sa gawi nila at sinuri ang kanilang kalagayan.“Kim… Kim… Kim, m-maawa ka naman sa’min. Pakawalan mo na kami ni Roger dito.”, pagmamakaawa ni Michelle na pilit inaabot ang mga kamay ng dating mister mula sa loob ng kulungan.“Alam mong hindi ‘yan pwede, Michelle. At kahit na magsisisigaw pa kayo d’yan ay wala ring saysay dahil walang makakarinig sa inyo.”, wika ni Kim.“Kim! Maawa ka, Kim! Please… Maawa ka, hinihintay pa ako ni Nathan. Kim!”, pasigaw na pagmamakaawa ni Michelle habang papalayong naglalakad ang dating mister. Napatigil pa si Kim nang marinig ang pangalan ng anak ngunit, saglit lang ito’t naglakad na siyang muli.
*****
Sa kabilang banda nama’y nag-aalala na ang mga magulang ni Michelle sa kung bakit hanggang ngayon ay hindi pa rin umuuwi ang kanilang anak para sa mga anak nito at sa trabaho.“Pa, sa’n na ba ang anak natin? Ba’t ‘di pa rin siya umuuwi hanggang ngayon?”, nag-aalalang tanong ng ina sa mister.“Ewan ko, ‘Ma. ‘Di ko nga rin alam eh, baka napano na’yon. Subukan mo kayang tawagan ulit?”, utos naman ng mister nito. Habang nagriring ang selpon ay bigla namang sumulpot si Nathan at nagsisisigaw, hinahanap si Michelle. Kinarga muna ito nang lolo nito saka sinabihan na pumunta na nang work ang ina nito.“Di niya ba ako ihahatid sa school, Lolo?”, takang tanong ni Nathan.“Siguro, hindi na muna sa ngayon, Apo. ‘Wag kang mag-alala, nandyan naman ang yaya mo. Aalagaan ka niyan. Ready ka na ba?”, tumango ang apo bilang pagsagot saka mahinhing napahalakhak. Naabutan na nang yaya si Nathan at sinabi nitong pupunta na sila sa pinapasukang paaralan nito kaya, humalik ito sa pisngi ng lolo’t-lola saka iwinagayway ang kamay.
Pagkaalis ng mga ito’y balik na naman sila sa kanilang iniisip. Pareho silang hindi mapakali sa kanilang mga sarili.“Ma, i-report nalang kaya natin ‘to sa mga pulis? Baka sakaling matulungan nila tayo at para narin sa pagbabakasakaling may makahanap kay Michelle ‘pag naipakita sa telebisyon ang mukha ng anak natin.”, mungkahi ng mister. Mabuti’t naisip ito nang mister kung kaya’t dali-dali silang nag-ayos at nagpunta sa pinaka-malapit na presinto, inihabilin ang bahay sa mga kasambahay. Pagdating sa istasyon ay agad silang nagtungo sa front desk at iniulat ang pangyayari sa kanilang anak, ngunit, hindi nila inaasahan ang sagot ng pulis.“Paumanhin po sa inyo, Misis at Mister. Sapagkat ‘di pa po natin maaaring ideklarang nadukot nga ang inyong hanggat hindi pa tayo umaabot sa 24 oras na kailangang oras para sa kidnapping dahil tulad nga nang pahayag ninyo ay kagabi pa siya nawawala.”, paliwanag ng pulis. Hindi ito nagustuhan nang ina ni Michelle kung kaya’t galit na galit nitong ihinayag ang saloobin sa pulis. Ipinagpapaliwanag nito ang pulis kung bakit daw kailangan pa nilang maghintay nang 24 oras gayong ang kanilang anak ay ‘di pa nakakauwi mula kagabi. Wala na silang napala kaya napagpasyahan nalang nila na umuwi.
Pag-uwi ay agad na napaupo’t pahagulgol na umiyak ang ina ni Michelle na agad namang dinaluhan ng mister nito. “Huhuhu… Napano na kaya ngayon ang anak natin, ‘Pa? Ni hindi nga natin alam kung nasaan siya ngayon, saan nalang natin siya hahanapin? Huhuhu…”, hikbi nito habang yakap-yakap ng mister. “Magtiwala tayo, ‘Ma. Magtiwala lang tayo sa panginoon… ‘Di niya pababayaan ang anak natin.”, pagpapanatag nito sa asawa. Todo hagod ang mister sa likod ng mister nito habang taimtim na ipinagdarasal ang kaligtasan ng kanilang anak. Buong araw ang mga itong naging balisa, hanggang sa gumabi na at sila’y bumalik na sa presinto at dito’y ipinag-file na sila ng statement na nawawala si Michelle. Tinanong pa sila ng ilang beses ng mga pulis bago ipinauwi. “Ma’am, asahan niyo po, bukas na bukas rin, sisimulan na natin ang paghahanap sa anak niyo.”, pahayag ng pulis.
Sa bahaging pinagpiitan naman nina Roger at Michelle ay inihahanda na nang mga tauhan ni Kim ang lugar na pangyayarihan at ang mga bagay na kakailanganin para rito. Mismong si Kim pa ang namamahala sa kanila dahil nais nitong maging perpekto ang lahat para sa magiging sorpresa niya at makalipas ang isang oras ay tapos na rin sila. Sinabihan na ni Kim ang mga tauhan niya na maghanda na para sa mangyayari at may inutusan na ilang tauhan na ihanda na rin ang kanilang mga bisita.“Dapat malinis ‘yan silang dalawa at kaakit-akit.”, paalala niya sa mga ito. Labag man sa kanilang mga kalooban ay wala na ring nagawa ang dalawa’t naligo nalang saka nagbihis, subalit, nagtatakang tiningnan ni Roger ang mga lalaki sa paligid niya na kung bakit naka-brief lamang siya. Pagkalabas niya’y mas lalo siyang nagulat nang makitang naka-see through lingerie na kulay pink ‘tsaka sa panloob nito’y kulay pink rin na thong. Kita niya sa mga mata ng kalalakihan ang klarong-klarong kalibugan at pagkasabik. Pagkatapos ay iniupo muna silang dalawa sa mga upuang malinis na nasa katabing silid lang kung saan sila nakapiit dalawa.
“Boss, handa na raw lahat.”, sambit ng isang tauhan ni Kim matapos ang ilang sandaling paghihintay. Iniutos ni Kim sa kanyang mga tauhan na piringan ang dalawa saka ipasok sa inihanda nilang silid na siyang pagdadausan ng pangyayari. Pagkapasok ay ipinaupo muna silang magkatabi saka tinanggal ang kanilang piring. Nangamba si Michelle sa nakikita niya sa paligid, mga kamera’y nakatutok sa kama at napapalibutan pa sila ng mga tauhan ni Kim. Si Roger nama’y nagmamasid lang at inaalam ang mangyayari ngayong gabi. “Siguro’y nagtataka kayo kung bakit kayo’y dinukot namin at dinala rito…”, panimulang bungad ni Kim.“… At sa tingin ko nga’y may ideya na rin kayo patungkol sa magaganap ngayon. Hindi ba, Michelle? Ha, Roger?”, dagdag ni Kim. Nanatili lang nakatitig si Roger kay Kim habang si Michelle nama’y lumuluha na’t patuloy pa rin sa pagpapakiusap na palayain na sila. Mapilit si Kim, hindi niya talaga pinapakinggan ang mga sinasabi ng kanyang dating misis. “Nandirito kayo ngayon dahil gusto kong mapanood kayong muli na nagkakantutan…”, sabing muli ni Kim. Nagkatinginan sina Michelle at Roger pati na rin ang mga tauhan ni Kim, nagtataka ang mga ito kung bakit nasabi niya ito.“Pero siyempre, hindi lang kayong dalawa. Michelle, Mahal ko, papipiliin kita… si Roger o lima sa mga tao ko ba ang nais mong kumantot sa’yo ngayon?”, tanong niya sa dating misis niya. Sa narinig, imbes na magtaka pa ang mga tauhan ni Kim ay nagalak na ang mga ito nang sobra. Mga asong ulol na sabik sa laman.“Boss, bakit pa tatanungin mo ‘yan kung pwede namang gawin nalang namin sakanya ‘yang naiisip mo. ‘Diba?”, nagsitawanan ang lahat.“Pag gagawin mo ‘yan, asahan mo nang may mabubutas sa katawan mo.”, payak ngunit mariin na pagkakasabi ni Kim sa tauhan. Tumahimik nalang ang lahat at hinintay nalang na sumagot ang dalawang taong tinatanong.
Sa katagalan ay nainip na si Kim sa paghihintay kaya siya’y tumayo sa mismong paanan ni Michelle sabay tutok dito ng baril habang minamadali niya ito sa pagpapasya.“Hindi mo naman na kailangang mahiya, Michelle. Alam naman nating pareho na ‘di na bago sainyo ang may manood habang magkakantutan kayo, ‘diba?”, sabi nito.“Okay, okay, gagawin ko na. Gagawin ko na, Kim. Labag man sa’kin pero para sa ikasasaya mo, gagawin ko.”, saad ni Michelle. Maganda ang setup na hinanda ni Kim para sa kanila, ‘yung tipong parang nasa sariling kwarto lang nila ng bahay nilang mag-asawa noon silang tatlo. Pagkaupo ni Kim sa isang gilid ay iniutos na nito sa dalawa na isagawa ang nais niyang ipagawa sa kanila. Alam ni Kim kung saan nakapwesto ang mga kamera kung kaya’t sa pagpasok hanggang sa pag-upo at panonood ay hindi siya kita ng mga ito. Nagsimula nang gumalaw ang dalawa dahil sa nakikita nilang may baril na nakatutok sa kanila na hawak ni Kim.
Naglampungan at nagkakapaan na ang dalawa, nagtutunggali ang kanilang mga dila’t laway. Sinapo ni Roger ang mukha ni Michelle habang ang misis nama’y hinahagod-hagod ang natatakpang burat ng kapareha. Parang wala pa namang gana na nanonood si Kim sa nangyayari sa dalawa habang ang mga tauhan naman nito sa labas ng silid ay hindi na makapag-timpi at nais na nilang pumasok at manood sa nangyayari.“Shlurp! Shlurp! Nnghhh… Ang sarap mo talaga, Michelle. Kaya, gustong-gusto kong makipagkantutan sa’yo eh.”, paungol na bigkas ni Roger. Habang ibinibigkas ito ni Roger ay napapatingin din siya sa gawi ni Kim, mata sa mata. Dahan-dahan nang hinuhubad ng lalake ang damit na suot ng misis, saka niya ito ihiniga sa kama at pinatungan. “Oh! Hnghhh… Hihihi… Mmmh.”, mga pag-ungol ni Michelle mula sa padampi-damping halik ni Roger sa kanyang katawan. Sa isip ng misis na ngayong nandito sila sa kalagayang ito at mukhang wala na silang takas ay susulitin nalang niya ang pagkakataong ito, na makipag-kantutan muli kay Roger sa harap mismo ng dati niyang mister. Sisiguruhin niyang iinisin at gagalitin niya ito sa inggit at ipapakita niya rito na kailanma’y hindi siya mapipigilan sa gusto niya.
Isinasamba’t nagpakasasa na si Roger sa katawan ni Michelle. Nginasab-ngasab nito ang mala-melong suso’t utong ng misis habang nakahawak-piga’t lamas din siya rito. Basang-basa ang dibdib ni Michelle ngunit wala siyang pake, tutok na tutok naman si Kim sa panonood. Hindi siya nalilibugan sa napapanood niya nang live ngunit ‘di rin niya maitatangging nakakaramdam siya ng pagkadarang. Nasa may kaselanan na ni Michelle naka-tutok ang mukha ni Roger, hinawi nito ang suot na thong pagilid saka sinalat at pinasadahan ito ng dila niya. Napapahawak at sabunot nang bahagya ang misis sa lalaking kapareha dahil sa sarap nang idinudulot ng ginagawa nito. Natapos ang gabing may ngiting nakapaskil sa mukha ng dalawa habang parang wala lang namang nangyari sa panig ni Kim.
*****
Kinaumagahan, ini-update ng mga magulang ni Michelle ang kaso nila patungkol sa pagkawala nito. Hindi na pinag-alala ng nakatakda ritong parak na humawak ng kaso dahil sabi nito’y nagsisimula na raw sila, nakikipag-kita sila sa mga kaibigan at katrabaho ng misis. Nagpaskil na rin ito sa opisyal website ng PNP at kung saan-saan pang mga social media pages at apps. Ipinangako nang parak sa mga magulang ni Michelle na sisiguruhin nilang mahahanap nila siya… nang maayos at nasa mabuting kalagayan. Inaalam rin ng mga ito kung ano ang motibo sa pagkaka-dukot kay Michelle gayong wala namang tumawag sa kanilang istasyon, maging ng sa mga magulang ni Michelle na nanghi-hingi nang ransom. Inihabilin nalang ng mga ito na balitaan sila kaagad ‘pag may impormasyon silang nakalap sa pagdukot sa kanilang anak saka sila umalis na.
Sa pinagpipiitan pa rin nina Roger at Michelle ay hinainan sila nang tauhan ni Kim ng pagkain nila. Pang-almusal pagkatapos ay pinaliguan na sila at pinagdamitan bago ibalik sa kulungan nila. Sa kanilang pagkaka-piit ay dito na nagsimulang magbalak si Roger kung paano sila makakatakas at makakauwi sa kanilang pamilya nang buhay. Inaalam na niya ang mga puwesto ng mga tauhan ni Kim at kung ilan ang mga ito at kung kailan sila nagsasalit-salitan sa pagbabantay sa kanila. At, ina- alam din niya kung saan maaaring makalabas sila agad-agad. Pinag-mamasdan ni Roger kung saan nakalagay at nakapwesto ang mga bagay-bagay na maaari nilang magamit sa oras na sila’y mabulil-yaso sa pagtakas.
Hapon na at si Michelle ay nagsi-siyesta dahil siguro, wala naman itong magagawa. Habang seryoso naman si Roger sa kanyang isip na isinasalarawan ang kanilang pagtakas, sa kadahilanang may isang sanga ng kahoy ang nasa kulungan nila’y humarap siya sa isang sulok ng piitan at dito’y inilarawan niya ang gusali kung nasaan sila. Nang inilabas sila sa kanilang hawla ay inilibot ni Roger ang kanyang paningin, maging sa mga butas-butas na bahagi ng gusali para malaman kung gaano kalayo ang gusali sa daanan.
Habang ito’y pinagpaplanuhang mabuti ni Roger, si Kim nama’y napapaisip sa kanyang ginagawa na kung tama ba talaga ito o mali dahil magkaganon man ang kina-hinatnan nilang dalawa’y hindi niya rin maiitangging pinagdu-dudahan niya ang mismong gina-gawa niya. Kasalukuyan siyang nasa isang “business deal” ngayon at nakikipag-kalakalan sa isang mayamang negosyante na nagma-may ari ng isang club dito sa kalakhang Maynila.“Maligayang pagbati sa inyo, Mr. Chow. Welcome to the Philippines!”, bati ni Kim dito. Nasa isang silid sila ng isang hotel dala-dala ang kanilang mga “bagahe” at mga tauhan. Binati rin siya nito at sila’y naupo na sa isa’t isa.“Nasa’n na mga dala ninyo?”, bungad na tanong ng Intsik. Nagulat man sa pagsasalita nito nang Tagalog ay nakabawi rin naman si Kim. Inilapag ng tauhan ni Kim ang dala nilang droga na nasa isang attach case, in-inspeksyon at tinikman ito ni Mr. Chow at napatango-tango saka nito sinabi sa tauhan niya na ilapag na rin sa mesa ang dala nilang bayad.
Pagkatapos ng kanilang transaksyon ay nag-inom muna sila at nagusap-usap patungkol sa kung anong balak ni Mr. Chow sa Pilipinas at kung ano ang mga maitutulong niya rito. Umalis sila Kim sa hotel nang maayos at masaya dahil sa perang natanggap nila, may pam-pondo nanaman sila sa kanilang mga gagawin at mga kargo. Nang makarating sila sa warehouse ay nagpakain siya sa lahat ng mga tauhan niya maging kina-Michelle at Roger.“Kamusta na kayo rito?”, tanong niya sa mga ito. Walang sagot na narinig si Kim kaya hinayaan nalang niya ang mga ito. Pagkaalis ni Kim ay derecho namang nag-usap ang dalawang nakakulong. Kinausap ni Roger si Michelle sa kanyang binabalak na pagtakas. Inihayag ni Michelle ang kanyang pag-aalangan sa binabalik ni Roger, nakita daw niya kase noong dinala sila rito na may harang pala ang warehouse na ito at sa itaas pa nito’y may mga barbed-wires pa raw. Naiintindihan naman iyon ng lalaki pero pinatatag niya lang ang kalooban ng misis at pinangakuang ipagtatanggol niya ito.
*****
Tuloy-tuloy pa rin sa pagbabalita at pagkalap ng impormasyon ang mga pulis na nakatalaga sa kaso ni Michelle. Pinupuntahan nang mga ito ang pinagtatrabahuan ni Michelle at ang mga taong kina-salamuha niya bago siya mawala. Pati mga matatalik na kaibigan ni Michelle ay tinanong rin nang mga pulis. Inalam rin nang mga ito kung nasaan si Michelle bago ito dinukot at nawala, hanggang sa may lumapit sa mga pulis na isang matandang babae at nagpakilalang kakilala niya ang babaeng hinahanap nila. Tinanong nila ito kung totoo ba ang sinasabi nito na tinanguan naman nga nang matanda. Pinakiusapan nila ito na kung maaari ba nilang dalhin ito sa presinto para kuhanan nang steytment, pumayag ang matandang babae kaya lumarga na agad sila tungo sa istasyon.
“Manang, pwede niyo ho bang ilahad sa’min ngayon ang kaalaman niyo tungkol sa babaeng nawawa…