“Anj, this is Mariel. She will be part of the operations, one of our new Team Leads. Mariel, this is Anj. One of our Leads Manager. You’ll be part of his team.“
Yun lang ang sinabi sakin ni boss Max at umalis na din siya agad. Hindi ko muna agad pinansin ang bagong team lead. Ganun naman lagi, ako ang laging pinapartner sa mga bagong leads para mag shadow. Shadowing is part of the process wherein ako ang aalalay at mag e-evaluate sa mga bagong leads. Eventually, my recommendation will matter if they will stay sa team ko or ipapasa ko sa ibang Leads Manager.
Anyway, medyo wala ako sa hulog that day. Paper works are coming all over. Endorsements, recommendations, at ang pasakit na weekly business review. Ako ang nakatoka sa business review para sa quarter na ito. Pati pag gawa ng mga deck para sa mga bagong updates, sakin din nakatoka. Yung 8 hours, mabilis lang na lumipas, sa dami ba naman ng trabaho ko. Halos di na ako lumabas ng cubicle ko na mukhang aquarium. Maya maya pa ay kinakatok na ako ni Boss Max at pinapasunod ako sa meeting room. Di ko naman sukat akalain na meet and greet naman pala ang mangyayari. Sa dami ng ginagawa ko, wala akong oras sa ganito.
Pag dating ko sa meeting room, there were five new faces I’ve seen. I don’t know or if it is just me. Pero lahat ng nasa meeting room ay di ko alam if corporate employees or modelo. Sabagay, hindi nag ha hire ng medyo alanganin ang itsura si Boss Max. From his supervisors to leads, to agents. One reason din kung bakit maraming naliligaw na taga ibang line of business sa floor namin, bukod sa nasa floor namin ang pantry, ay sinasadya nilang dumaan sa prod floor namin.
First one to introduce is one of our new Leads Supervisor, Djonella Santaromana. Medyo hawig siya kay Joey Mead na maputi. Malaman with all the right places sa body niya. Trio na kami ngayon, it was just me and Anatoly Fernandez or Ants, ka batch ko na pumasok sa company. Second was one of our new Data Analyst, Sherimae Buenaventura, fresh grad, only 22 years old. Medyo hawig ni Alodia. Medyo lang kasi morena siya. Third was one of our new Data Analyst, Mayumi Sakimoto, expat siya and I thought, I am seeing Meisa Kuroki. Sobrang hot pero mukhang conservative. She will be working directly under my boss. Fourth was my new team lead, Mariel Dionisio. Dito ko lang siya napansin, and medyo astounded ako, pero syempre di ko pinahalata. But more than that, I felt irritated agad. Hawig niya si Pia Guanio nung nasa 20s pa ito. Lastly, Ants new team lead, Bella Fuentebella, just as I thought, pyestang pyesta nanaman sa Ants sa mga nakikita niya. He was the first one to introduce himself. We have 5 leads in all, 3 sakin and 2 kay Ants. Out of those 5, 2 ang lalake, 1 babae, 2 bading.
It was our turn to introduce ourselves and pinili ko talagang magpahuli. I simply stated my name and that’s all. I immediately excused myself para gawin lahat ng trabaho ko. I was too busy to realise that it has already been rendering almost 3 hours of overtime. To my surprise, Mariel is still around and asked her why she’s still in the office.
“May tinatapos lang ako boss.” She stared at me and I have to take away my gaze from her.
“Just Anj. You can leave that for tomorrow. Maraming trabaho bukas, you can have lots of it by tomorrow.” medyo masungit kong sabi sa kanya. Siguro dahil sa pagod. I feel something is different with her. I just don’t know what it is.
Pagpunta ko ng carpark, nakita ko si Mayumi, nakabukas ang hood ng kotse. Mukhang may problema, agad ko itong nilapitan.
“Hey Mayumi. You’re still here. ‘Seems to be a problem with your car?”
“Yeah, my car won’t start up. I dunno what seems to be the problem. By the way, May nalang, masyadong formal ang Mayumi.“
“Nagtatagalog ka?” medyo gulat kong tanong na natatawa tawa na din.
“Oo naman. Few people knows na I do speak in tagalog. Ive been staying here for quite some time. Pabalik balik lang ako dito at sa Tokyo.” anito na natatawa din. Di ko maiwasang titigan ang mukha at katawan niya. Para talaga siyang si Meisa Kuroki.
Chineck ko ang kotse niya at hindi pala ito de susi, kundi push button. Sibukan ko munang tanggalin ang cover ng makina niya makita ko kung ano ang diperensya. Una kong tinignan ang plug ng baterya baka mahina lang at hindi na charge. Nakita ko nag spark ng kaskasin ko ng screw driver. Kaya ginawa ko, kinuha ko ang pang jump start ko. Maigi naman at nag jump start ito.
“There you go missy. You shouldn’t let your batteries run out.“
“Yeah, thank you so much. I’ll treat you nalang for my gratitude.“
“Nah, no need for that.” sabi ko sa kanya. Nagulat ako ng bigla nalang niya akong halikan sa pisngi pero mabilis na mabilis lang. Ang bango pa niya, di ko tuloy maiwasang tigasan.
Days and months passed by and everything is normal as the operations would do. Maraming projects, proposals and decks ang kailagan kong tapusin. Madalas kong nakakasalamuha si Mayumi at ang lead kong si Mariel. I was surprised and delighted na masyadong techy si Mariel which suits our job dahil isa kaming technology app company. Although, lagi ko siyang inaalalayan when it comes to people’s management. Medyo kulang na kulang pa siya dun. Masyadong mabait at accommodating which is wala sa aking vocabulary. Medyo nakakairita lang na andaming aali-aligid sa dalawang babaeng ito, nuisance at disturbance sa ginagawa naming project. Pano ba namang hindi eh, ubod ng gaganda at se-sexy pa. Oh well, si Mayumi, sabi ko nga, parang dopple ganger ni Meisa Kuroki, while Mariel is mahaba ang mga biyas, sakto lang ang bewang at balakang. Papasang pang Binibining Pilipinas, ang dibdib ay siguro sakto lang sa kamay ko.
Hindi ako personally attached sa mga co-employees ko, maliban kay Ants dahil ka batch ko ito. More often than not, trabaho lang ang nag ba bind samin ng mga co-employees ko. But because of these two ladies, natuto akong makisalamuha sa mga tao. Specially Mayumi, magaling ang people’s skills niya. Siya yung tipong mamahalin ng mga tao, at susundan. Samantalang ako eh sobrang sungit. Pero 50/50 ako, hindi yung by the book na head.
It was the second week of December ng naghahabol kami ng deck para sa proposed project namin for first quarter ng susunod na taon. I was working with Mayumi for some data that I need to present sa project line of business. Boss Max wanted to get the nod from our stakeholders para makuha pa namin ang isa pang line of business for the following year.
It was already past 1am ng may kumatok sa cubicle ko and was surprised na andito pa si Mayumi.
“Hey May, why you are still here?” tanong ko.
“Why are YOU still here?” balik tanong nito sa akin na ngingisi ngisi.
“Just finishing some lay out plans for slide 20, medyo mahaba ito. Ito na kasi yung pinaka core ng project. Ikaw bakit ka nga andito pa?” sagot ko.
“The ever masipag employee haha!Actually pauwi na ako, I have to submit some report but done. Tara na, you want some coffee? Wala naman pasok later.” aya nito sakin habang nakangiti.
“Yeah, sure. Just 10 minutes.”
Di ko na niligpit ang kalat ko sa cubicle ko dahil pagbalik ko, gusto ko resume nalang ako agad sa gagawin ko. Ayaw na ayaw ko ang nag hahalughog ng mga gamit. I just left a note sa pintuan ko na wag pakialamanan ang cubicle kong mukhang aquarium. We went to parking lot, para kunin ang kotse.
“Your car or my car?” tanong ko kay Mayumi.
“Your car. Got no car today, hiniram kasi ng sister ko, naka out of town sila.” sagot niya.
“Sure, so san tayo?” tanong ko muli.
“Do you want to go somewhere to have a coffee or my place? Magaling ako gumawa ng coffee.” anito sakin sabay ngiti. Wala namang problema sakin, at sa ilang buwan naming magkasama ay masasabi ko ng close kami although di kami nag uusap tungkol sa personal na buhay namin.
“Lets go.” Sabi ko.
Malapit lapit lang ang condo nila May from our office. Di na kami masyado nakapag kwentuhan dahil parang 15 minutes lang ang byahe namin. Medyo nagulat pa ako dahil solo lang niya ang buong floor, iisang unit lang. Malaki din ang kanyang unit na may 4 rooms. Agad kaming dumiretso sa kitchen niya na may sliding door papunta sa veranda ng unit niya. Ang lamig ng simoy ng hangin at kitang kita ang buong BGC. After niya matapos ang coffee, agad siyang tumabi sakin sa veranda.
“Napakasarap ng coffee mo, May.” sabi ko na totoo namang nasarapan ako.
“Oh, thank you. But you bet, mas masarap ako dyan.” sabay tawa nito ng malakas.
“Well, I bet.” ngising sagot ko sa kanya.
“You said, you have a sister? Ilan kayong magkakapatid?” tanong ko sa kanya.
“I just have one. Half sister ko siya, but lumaki naman kaming magkasama, and we treated each other as true blue sisters.” sagot nito sa akin.
Marami rami pa kaming napag kwentuhan at ubos na din ang kape namin. She asked me if I wanted more coffee which I declined. Mas gusto ko mag alak, nag kakape lang ako sa araw. Tinanong ko siya if meron ba siyang beer or any alcoholic beverage. Meron naman daw, but she’s teasing me if what are my plans why I am asking for alcoholic beverage which I witfully answered na para matikman ko kung gano siya kasarap. Akala ko ma offend siya sa joke kong half meant. Natatawa tawa lang siya.
Tumayo ako hinapit ko agad siya sa kanyang bewang, and stared into each other’s eyes for eternity until I kissed her tenderly until it became torrid. Ang sarap halikan ng maninipis niyang mga labi. Maya maya pa ay halos nasasabunutan na niya ako at ayaw niyang bumitaw sa aming halikan. Sinubukan kong ipasok ang dila ko sa loob ng bibig at aga…