Miss Goody Two Shoes ( KC’s intro to college)
Mas naging curious pa ko simula ng maranasan ko ung sarap whenever I tried to touch myself. Simula noon bumuo ako ng isang tagong katauhan; di ko pinapakita sa tao na meron akong interest pagdating sa kamundohan.
Panakip nito ay ang aking panlabas na katauhan na di mo akalaing may tinatago palang kalibugan sa katawan; isang mabait, masunurin at inosenteng dalagita, ito ay dahil sa takot sa parents ko at sa takot na baka may makaalam sa maaga kong pagkamulat sa kamunduhan.
Dala dala ko ito hanggang sa tumuntong ako ng college, patuloy kong inililihim ang katangiang ito sa nakapalibot sakin dahil ayaw kong mabago ang magandang pagtingin nila sakin.
It was one fine morning, katulong sina Mama at Papa na maglagay ng mga gamit ko sa sasakyan. Ihahatid na kasi nila ko sa dorm sa Manila, kung saan malapit sa papasukan kong school. Malayo layo rin kasi ang Batangas kaya nagdecide sina Mama na idorm na lang ako.
Dalwang araw na lang kasi umpisa na ng semester. At ito ang unang araw na mapapalayo ako sa parents ko. Sari-saring bagay ang tumatakbo sa isip. Like, “finally makakalayo na ko at magagawa ko na rin lahat ng gustuhin ko ng di ako pinipigilan”.
At siguro naman this time may makikilala na ko ng guy friend or more, di ko man lang kasi nakaranas magka-bf noong HS hmp!”
Maya maya pa ay bigla akong tinawag ni mama, naputol bahagya ang aking diwa and I slowly compose myself baka akalain niya excited ako masyado haha.
Mama: KC anak halika na aalis na tayo baka matraffic at gabihin pa kami ni Papa mo sa daan pag uwi!
Me: opo Ma! anjan na po!
Mga ilang sandali pa ay umalis na kami. Habang nasa byahe ay nagkwekwetuhan sina Mama at Papa, habang ako naman ay nagbabasa ng baon kong libro. Maya-maya pa ay narinig ko si Papa
Papa: oh anak nadala mo ba lahat ng mga kailangan mong gamit baka may nakalimutan ka.
Me: Wala po Pa, dala ko na po lahat, tsaka Papa naman parang di na ko uuwi niyan eh haha!
Papa: Aba para sigurado malayo din ang satin ha (tatawa tawang sagot ni Papa)
Makaraan ay biglang sumeryoso si Papa
Papa: KC ha, maiiwan ka namin ni Mama mo sa maynila magaral kang mabuti, unahin muna ang pagaaral bago ang kung ano pa man. Wag mo kami…