Iniisip ko ang kagaguhan na nagawa ko. Ang laking kasalanan na ito. At bakit ako nagpatalo sa kasalanang ito.
Natigilan lamang ako sa aking mga inaalala nang napansin ko na gumalaw ang aking baby sa duyan,
Muli akong tumayo, nag ayos ng aking sarili. Naghilamos ako para mahimasmasan. Saka ko nilapitan ang aking anak, at pansamantala kong nalimutan ang lahat.
Nagpaka-abala ako sa baby ko, pinilit ko maging abala sa kanya, para hindi bumalik sa isip ko ang mga inaalala ko..
Bandang 8pm nang gabi ding iyon, tapos na lahat ng gawain. Pinaghehele ko na ang aking anak, at dahil hindi na ako ganun ka pressure dahil tulog na naman ang baby ko…
Bumalik na naman sa isip ko ang lahat ng problema at kasalanang inaalala ko. Madaming tanong na nabuo sa isip ko, ni isa wala akong masagot.
Bakit ba nangyari to..
Bakit kailangan magkaganito…
Ano bang dahilan bakit umabot ng ganito…
Paano ko ito matatakasan..
Sa sobrang dami ng mga tanong na nabuo sa isip ko, di ko na nga maalala ang iba. Pero lahat yun iisa lang naging epekto.. nakokonsensiya ako….
Nakakainis na konsensiya ito. Bakit sa tuwing matatapos ang lahat saka lang gumagana. Bakit hindi sa umpisa. Wala sanang problema.
Pinipilit ko ijustify sa sarili ko ang nagawa ko. Na kahit na ganun ang mga nangyari ay may kasalanan din ang asawa ko.
Bakit ba kasi madalas wala siya.
Bakit masyado siyang mahina.
Bakit pagdating sa sex ang hina niya..
Kasabay nang mga justification ko na yun, ay naikumpara ko si Jerry sa aking asawa..
Si jerry, malaki. Siya hindi.
Si jerry, kaya kahit nakaisa na, ang asawa ko hawak ko palang wala na…
Si jerry, bakit nakakaturn on siya.. yung gigil niya sakin nakakahawa. Yung asawa ko kabaliktaran, parang gusto lang magpasabog agad, Wala na.
Shit. Bakit si jerry na ngayon bida sa utak ko. Mali ito.
Di ko magawang i-justify ginagawa ko kahit anong pilit ko. Masaklap pa, si jerry na ngayon ang pinagtatanggol ko.
Bandang 11pm, di ko na namalayan ganun na pala ako katagal na nakatunganga at nag iisip ng kung ano. Biglang tumunog ang phone ko…
Jerry: hi mahal, kumusta ka diyan? Namimiss agad kita hehe.
Si jerry lang pala..
Me: anong mahal, wag mo nga ako tawagin ng ganyan.
Wala sa isip ko na magreply. Pero bakit ganun, nagulat na lang ako nang maisend ko na ang chat ko sa kanya.
Jerry: mahal naman. Wag ka ganyan. Ok ka lang ba?
Me: hindi ako ok.
Jerry: bakit masakit ba?
Me: anong masakit?
Jerry: eh di yung puke mo, baka masakit kasi medyo diniinan ko kanina…
Me: medyo mahapdi.
Jerry: ganun ba. Yaan mo sa sunod dahan dahan na lang Hahaha.
Me: …
Jerry: may problema ba mahal?
Me: wala.
Jerry: baka makatulong ako, sana magsabi ka.
Sa sinabi na yun ni jerry, medyo natouch ako. Nakaramdam ako nang duda, libog lang ba talaga meron sa amin. O baka talagang mahal niya na ako at mahal ko na rin siya…
Agad naman nawala sa isip ko yung duda na yun, naisipan ko nalang na ishare kay jerry yung mga naiisip ko. Gusto ko malaman anong magiging reakyon niya. Di ko naman kasi pwede ishare yun sa asawa ko..
Baka mapatay ako.
Jerry: mahal, naintindihan kita. Alam ko, kagaya ng sinabi mo, mali itong ginagawa nating dalawa. Pero sa pagkakataong ito, sa kaligayahan na dulot nito sakin. Ito yung pagkakamaling ayoko nang itama..
Jerry: may pagkukulang asawa mo, siguro nga dahil tumatanda na siya kaya di niya na kaya ang hanap mo. Pero wala pa din siyang kasalanan. Kaya lang ang tanong ko, mahal di kaba masaya sating dalawa???
Nagulat ako sa mga sinabi ni jerry, aba ang putang inang to, ang galing mangusap. Ilang babae na kaya naloko nito…
Di ako makasagot. Hindi ko alam anong sasabihin.
Jerry: diba masaya ka? Diba nag eenjoy ka? Alam ko kasi ramda…