Mahaba ang kanyang t-shirt at medyo maikli ang shorts kung kaya’t tanaw na tanaw ang kanyang mahahabang biyas. Panaglit ko ring natitigan ang kanyang hita mula sa likuran hanggang sa kanyang alak-alakan at mga paa.
Napakaputi talaga ng mga iyon. Dati rati ay nakikita ko rin naman siyang nakasuot ng ganoon subalit waring nag-iba ang tingin ko sa kanya ngayon. Nang akmang lilingon na siya upang isalin ang niluto mula sa kawali patungo sa plato ay inialis ko kaagad ang aking titig sa kanyang biyas. Tiningnan ko siya sa mukha at sinabing, “corned beef ba yan?”.
Napangiti si Tina habang sinasalin ang ulam, “hindi, banana cue!”, sabay tawa ng mahina. Talaga palang napakarikit ng batang ito. Hindi siya nakamake-up subalit napakaganda niya. Ang buhok niya ay nakataas pa rin at nakapony ng pink. Habang sinasalin niya ang ulam ay napatingin ako sa kanyang dibdib.
Bahagyang nakabakat doon ang malulusog niyang dibdib na nakatago sa loob ng puting bra. Bigla akong nakaramdam ng pagkaguilty sapagkat puro kalaswaan na ang tumatakbo sa aking isip. Walang kaalam-alam ang aking pamangkin na gumagalang sa akin na ako pala ay nag-iisip ng malaswa sa kanya. Napatingin ako sa kanyang braso na nakalabas sa bahagyang itinaas na manggas. Makinis rin iyon at maputi, tulad ng kabuuan ng kanyang katawan.
“Eh, masarap ba yan?”, aking pangungutya. “Hindi, kaya nga di ko kayo bibigyan eh”. Alam kong nakangiti siya kahit nakatalikod sa akin at ibinabalik ang kawali. Kumain kaming magtiyo ng hapunan. Nakabukas ang tv sa sala at nanood kami habang kumakain. Paminsan ay nag-uusap at natatawa kami sa comedy na aming pinanonood sa isang channel.
Hindi ko malaman kung anong kalibugan ang pumasok sa aking isip sapagkat naisip kong silipan siya sa ibaba. Magkaharap kaming nakaupo sa mesa at kung magpapanggap akong magbabagsak ng kung ano at pupulutin sa ilalim ay masisilipan ko siya. Hindi ko mailulon ang aking kinakain dahil sa aking masamang binabalak. Samantalang si Tina ay patuloy lamang sa pagkain at palingon-lingon sa tv.
Hinawakan ko ang aking tinidor at binalak kong ihulog sa ilalim ng mesa ng sadya. Subalit nilalamig ako at patingin-tingin sa aking pamangkin na para bang guilty sa isang krimeng binabalak. Hindi ko maintindihan ang aking sarili kung bakit gusto ko siyang silipan.
Maaari rin namang wala akong makita sapagkat sigurado namang nakaipit ang pulang shorts niya sa upuan at sa kanyang mga hita. Subalit mas nanaig ang aking kalibugan kung kaya’t isinagawa ko ang aking maitim na balak.
Nung nakatingin siya sa tv ay sadya kong inihulog ang aking tinidor. Napalingon siya saglit sa akin subalit ibinalik din ang tingin sa tv. Ako naman ay parang natural lamang na nahulugan ng tinidor. Iniusod ko ang upuan at sumuot sa ilalim ng mesa.