Isa sa pinaka magandang dilag si Stefania sa kanilang bayan. Kaya’t kaliwa’t kanan ang kanyang mga manliligaw. Lahat sila may mga kanya-kanyang ipinagmamalaki. Kayamanan, edukasyon sa ibang bansa, magagarang bahay at ekta ektaryang lupain. Inip na inip na sa Aling Gloria sa kanyang anak, kung kailan ito mamimili sa kanila.
Walang tulak-kabigin sa mga ito, mapalad ang kanyang anak kung sino man sa kanila ang kanyang mapupusuan.
Hinawi ni Stefania ang kanyang buhok habang naglalaba sa batis. Suot ang manipis na puting kamison at tapis.
Matatapos na sa wakas ang kanyang mga gawain at makakapag libang na siya sa plaza kasama si Clarissa, ang matalik nyang kaibigan.
“hoy, lumilipad nanaman yang isip mo…”
“ha?”
“yung damit ni aling Gloria inaanod na”
“ay hala!” Dali daling hinabol ni Stefania ang kasuotan, lagot sya sa ina kapag natangay nanaman ng agos ang kanyang labada.
Maingat siyang tumapak sa madudulas na bato at kumakapit sa mga sanga. Napakabilis ng agos ng tubig ng araw na iyon, siguro ay may paparating na sama ng panahon…
“Stefania saiyo ba ito?” Isang boses na napaka lumanay…
“Ikaw pala Carlos…salamat”
“Malakas ang agos, magdahan dahan ka sa pag tawid sa batuhan”
napangiti sa Stefania.
“maaari mo ba akong tulungan?”
“Oo walang anuman”
Inabot ni Stefania ang mala sutlang kamay kay Carlos at ginabayan siya nito sa pag tawid.
“naku naku Carlos! bitawan mo yan si Stefania, kapag nakita ka ni aling Gloria, naku lagot ka!”
“haha Ikaw naman Clarissa, hinatid ko lamang si Stefania at malakas ang agos ng tubig, baka madulas”
Sabay tingin sa bumabakat na hita ni Stefania sa puting damit.
“hoy ang mata mo! ” Ang mariing pagpuna Clarissa.
Natawa si Stefania sa kaibigan.
“Sige Carlos magpapaalam na kami. Salamat”
~
Alas sais ng gabi sa kusina…
“Panyang, bukas ay dadalaw si Mario, mag ayos ka at nais ka nyang makaulayaw”
“Bakit daw inay?”
“e.. malamang aakyat ng ligaw”
napasimangot si Stefania. Ayaw na ayaw nya mag estima ng bisita, lalo na’t hindi naman nya ito kakilala.
“…galing sa Amerika si Mario, nag aaral ng abogasya, tiyak na buhay prinsesa ka doon kapag siya ang napangasawa mo.”
“inay, wala pa sa isip ko ang pagpapakasal, isa pa…nais kong bumalik sa pag aaral kapag nakaipon na ako sa pagtitinda”
Napahalakhak ang ina…
“pag-aaral?…. heto na nga’t yayaman kana agad ng walang kahirap hirap. Mag aasawa ka rin lang naman pagkatapos mo ng kolehiyo sasayangin mo lang oras mo dyan!”
Nangilid ang mga luha sa mata ni Stefania. Walang ibang bukambibig ang kanyang ina kundi ang yumaman. Bukod sa maganda ay matalino naman siya at likas na maabilidad.
Ayaw nyang tumulad sa mga babae sa kapitbahay na dise-nwebe plang ay 5 na ang anak! Laspag na laspag at laylay na ang mga suso.
Napangiti siya sa sarili.
“pssst…”
Natanaw niya si Carlos sa bintana at tinatawag siya nito.
Umiling si Stefania at tahimik na sumenyas. “Mamaya na…gising pa si inay”
Lumalim ang gabi at tulog na ang buong Barrio ng San Isidro. Wala ng ilaw na naka sindi at mahimbing nang natutulog si Aling Gloria sa papag.
Gumapang si Stefania papuntang pinto at inabot ang balabal na inihanda sa pag alis.
Dumating si Stefania sa “tagpuan”, sa dako ng batis kung saan ang puno at halaman ay mayayabong.
“huli ka!” Ang bati ni Carlos habang niyakap ang maliit nyang bewang.
Hinalik halikan siya nito sa batok, habang niyayapos ang kanyang dibdib.
“Ano ba, dahan dahan”
“Kanina pa ako naghihintay…”
“gising pa si inay, ayokong makita ka niya” habang itinataas ni Carlos ang kanyang palda.
“sandali…”
inilapag ni Stefania ang balabal sa damuhan saka siya humiga. Si Carlos ay agad na nag hubad ng pantalon, walang sinasayang na sandali.
“ibuka mo…” bulong nya kay Stefania habang agad na pumatong.
“o eto na…” ibinuka ng dalaga ang kanyang hita at hinila ni Carlos pababa ang saplot nyang palda.
Hindi ito ang una nilang karanasan, palagian na nila itong ginagawa kapag may pagkakataon. Labag ito sa maraming utos ng matatanda.
Bawal ang hawak- kamay lalo na ang halik kapag hindi pa ikinakasal.
Ngunit hindi rin sila magkasintahan, paano pa ang ikasal?
Si Carlos at Stefania ay magkalaro noong sila ay bata pa. Namulat na lamang si Carlos isang araw, habang namimitas ng mangga ay napapatingin siya sa suso ni Stefania. Napakalaki at napakasarap pagmasdan, umaalog habang inaabot ang matataas na bunga.
Hubog na hubog na ang katawan ni Stefania, dalagang dala…