P2- Planado (31)

Author’s Note: This story is a work of fiction. All the names, characters, places, events, storyline and incidents in this story is only authors extreme imagination. If you’re not into flawed characters who make wrong decisions in life. Don’t read this. Save yourself from uneasiness.

This story contains strong languages, profanity, body avidity and scenes.

This story has two parts.

P1- The Vacation
P2- The Hidden lust

Read at your own risk!!

***
TEO REVELATION

UMALIS NA AKO

-Ann
Basa ko ulit.

Kasabay ng pag bagsak ng sulat ay ang pag tulo ng luha ko.

SHIT!

Iniwan na ako ng asawa ko.

Agad akong napaupo sa nabasa ko. Halos wala na akong makita dahil sa luha na tumatagos sa mata ko.

Yung asawa kung laging akong iniintindi.

Yung asawa kung mahal na mahal ako.

Yung asawa ko na di ako iniwan sa mga problema ko.

Yung asawa ko na andyan lagi sa tabi ko tuwing napapagod na ako sa buhay.

At higit sa lahat yung asawa ko na laging umuunawa sa napaka pangit kung ugali.

Wala na sya.

Iniwan na ako ng tuluyan, napagod na ito kakaintindi sakin.

Tumingala ako para huminto ang pag agos ng aking luha sa mga mata.nasa ganon akong posisyon nang biglang—

Bumukas ang pinto namin at linuwa noon si misis na ang daming bitbit na pinamalengkihan.

Agad naman napako ang mga mata neto sa gawi ko at kinunutan ako sa itsura ko. Nag dere-deretayo ito sa kitchen at iniisa isa iligay sa cabinet ang pinamalengkihan neto.

TAINA.

Naalala ko ngayon nga pala ang araw ng pamamalengki ni misis. Sinipat ko pa ang cellphone ko at tinignan kung may text sya.

Ann love: Nag grocery ako, wag kana pumunta dito kaya ko naman.

Basa ko sa isang text neto.

THE FUCK!!

Lumipas ang mga buwan na cold parin si misis, minsan lang ako kausapin neto, madalas nga hindi pa. Pero kahit ganon ang sitwasyon namin hindi nya yon tinake advantage para gantihan ako. Dahil araw araw at gabi gabi ko parin siya chinecheck.

Alam ko na kahit may nangyari Kay Eloy, Alec at misis hindi to mabubuntis dahil nakita ko mismo sa cabinet nya na nag fipills ito. Gaya nga ng sabi ko walang kaalam alam si misis sa plano ko kaya paniguradong kung nabuntis man sya hindi nya ito alam kung paano sakin sasabihin.

Nag papasalamat ako sa asawa ko na kahit galit sya sakin hindi nya ako iniwan, maraming rason at dahilan para iwan nya ako kaya naman pinagdadasal ko na once na pinatawad nya na ako hindi hindi na ako uulit sa kagaguhan ko.

Sinabi ko sa sarili ko na magiging kuntento ako sa anumang ibigay samin.

Hindi hindi ako mag dedisisyon na ako lang, kailan laging mag permiso ni misis.

Ang pag kakamali na ginawa ko ay di ko na ulit uulitin.

Hanggang sumapit ang anibersaryo namin buong akala ni misis papasok ako dahil sinabihan ko sya na madaming client at hindi ako makakaabsent. Napa oo naman ito pero di nakaiwas saakin ang pag asim ng mukha neto at pag irap. Tuwing anniversary kasi namin lagi ko itong dinidate or out of town. Kaya naman ganon nalang ang reaksyon nya ng malaman na walang ganap ngayong araw.

Pero hindi nya alam may hinanda akong supresa para sa kanya.

Mga bandang ala sais ng umaga ng gisingin ko ito pupungas pungas pa ito noong bumangon at ang sama ng tingin saakin. Agad ko itong pinaligonat pinag bihis hindi ko muna pinaalam kung saan kami pupunta.

Ang balak ko dalhin si misis sa pinaka paborito nyang bansa na binabalik balikan.

Pumunta kami sa isa sa mga pangarap nyang puntahan na bansa. At dahil weekends naman bukas kaya agad kami naka flight. Di alam ni misis na inasikaso ko ang passport namin papunta sa France. Kaya laking gulat neto sa nakita. Tuwang tuwa ito sa nalaman, napatulala naman ako kay misis dahil simula noong umamin ako sa kanya ngayon ko nalang ulit nakita ang maganda nyang ngiti. Bago pa masira ang moment nya agad akong umiwas ng tingin at ngumiti ng palihim.

Aaminin ko ilang buwan din kaming naging awkward sa isat isa. Pero di parin nawala doon ang pagiging maasikaso ni misis. Naalala ko tuwing gigising ako ng umaga naka plantsa na ang damit ko at nakahanda na ang almusal or gabihan ko pero still di nya parin ako kinakausap. Pero kahit na ganon masaya na ako dahil di nag bago ang pag aalaga ni misis sakin.

Nang matapos si misis na mag ayos at mag impake ng ilan naming damit papunta sa France agad itong nag ayang gumayak na.

Ilang beses na rin kami pumunta sa bandang ito pero di parin sya nag sawasawa.

Paglapag na paglapag palang namin sa France di nawala ang ngiti ni misis. Halos isang linggo ang ginugol namin doon dahil nag leave ako ng panibago. Tuwing umaga nag aaya ito mag libot at pag sapit ng hapon at gabi wala kaming sinasayang na oras para di mamasyal. Talagang sinunulit namin ang gastos papunta dito.

Pag kauwi namin sa pilipinas medyo naging okay naman na kami ni misis pero may mga times parin na medyo awkward ang moments.

Pag sapit ng November may sinabi saakin si misis na kinagulat ko.

“Ahmm love diba pangarap nating dalawa na tumira sa France?” Panimula neto.

“What if ito na yung time?” Nahihiyang saad neto.

Matagal ko nang inaaya si misis noon pa, na manirahan sa bansang iyon pero ayaw nya pa, pero mukang ngayon nga ang tamang desisyon para makapag simula kami bagong buhay.

After nang pag uusap namin ni misis tungkol dyan agad kung inayos ang papel namin para makaalis pero hindi naging madali kasi kailangan pa namin ibenta lahat ng ari arian namin halos inabot din kami hanggang ber months, nag decide kami mag asawa na sa bagong taon kami aalis para mag bagong buhay.

Para iwan lahat ng masasakit na alala dito.

Limutin lahat ng di kanais nais na nangyari samin.

At

Higit sa lahat ay kalimutan at ibaon sa limot lahat para mag bagong buhay sa panibagong bansa.

Hindi naging madali ang pag lipat namin ni misis sa ibang bansa.

Iba yung culture, yung traditional na ginawa iba din, iba yung ng mga pagkain na nakasanayan namin kainin sa pilipinas at iba na yung mga nakakasalamuha namin, kahit ang klima ganon din. Mga ilang months din kami bago nakapag adjust.

Nang lumipat kami sa France lahat ng sakit at hinagis ay iniwan namin sa bansang inalisan namin. Nag panibagong buhay kami at bumalik sa dati ang aming pagsasama. Similar nang tumungtong kami dito never namin na pag usapan ang tungkol sa nakaraan kaya naman naging madali saamin na kalimutan at mag move forward sa buhay.

30 years old si misis at 34 naman ako nang umistop na kami sa ilusyon namin na mag kakaruon kami ng anak dahil kahit anong gawin namin ay hindi talaga kami mabiyayaan neto.

Kung dati lagi namin pinag dadasal na sana magkaroon na kami ng baby pero ngayon kalusugan at kaligtasaan nalang namin ang palaging pinagdadasal sa poong may kapal. Siguro napagod narin kami kakaantay na may mangyari na himala kaya hininto nanamin ang matagal nanaming ninanais.

Pero gaya nga ng sabi nila kung kailan mo di inaasahan at pinapanalangin doon pa dadating ang blessings.

Tandang tanda ko pa yon Araw ng kaarawan ni misis yon, Ang balak ko mag hahalf day lang ako para icelebrate namin ang birthday nya sa labas. Nagulat ako ng bigla itong tumawag saakin ng 10: 00 am ng umaga kung saan nasa oras ako ng meeting. Naka ilang tawag pa ito bago ko sagutin, laking gulat ko na nagsisigaw ito sa kabilang linya at sinabing umuwi na ako sa bahay ngayon na imbes na 11:30 pa ang uwi ko napaaga ako. Halos paliparin ko na ang sasakyan dahil sa kaba at takot. Dahil hindi ko alam kung anong nangyari sa bahay dahil biglang namatay ang linya.

Pagka parada ko ng sasakyan sa labas ng bahay namin agad akong nag tatatakbo sa loob wala si misis sa first floor kaya agad akong kumaripas ng takbo sa pangalawang palapag ng bahay namin. Ang lakas ng pintid at tunog ng dibdib ko habang hinahanap ko si misis.

Pag karating ko sa pangalawang palapag agad akong pumasok sa kwarto habang hingal na hingal. Nagulat naman ako sa nadatnan kitang kita ko kung paano umagos ang luha ni misis sa magandang mukha neto.

Agad akong lumapit sa kanya at yinakap sya ng mahigpit.

“What happened?” Tanong ko sa kanya. Pero iyak lang ito ng iyak.

“Hey.” Mahinang talik ko sa pisnge nya para mapatingin sakin.

Pamaya maya may tunuro ito sa kama at laking gulat ko sa nakita halos di ako makapaniwala.

Iniisip ko na baka linoloko lang ako ni misis.

O baka panaginip lang to.

Agad kung hinawakan ang pregnancy test. Hindi lang isa kundi 10 na piraso at iisa lang ang results.

TAINA.

Magiging magulang na kami ni misis.

Imbes sa araw na yon birthday lang ni misis ang icecelebrate namin naging double celebration tuloy. Inabot pa kami ng ilang months bago malaman kung anong gender.

Naalala ko pa non na excited kami malaman ni misis kung anong kasarian neto, napaabsent pa ako sa trabaho para lang masamahan si misis.

Habang nag aantay kami sa turn namin di ko maiwasan na kabahan dahil sa excitement na nararamdaman namin. Nang pagkasabing pagkasabi ng nurse na pwede na kami pumasok agad kung inalalayan si misis para makapasok.

Gender lang ang gusto namin malaman at ipapacheck din namin kung healthy yung bata sa loob ng tiyan ng araw na yon pero hindi papala tapos ang blessing dahil nagulat kami ng sabihin ng doctor na kambal ang anak namin at parehas na lalaki.

Gulat na gulat kami ni misis sa narinig halos maiyak ito sa harapan ni doc.

Kaya pala masyadong malaki ang hubog ng tiyan ni misis para sa maiksing buwan kaya pala ganon.

Sobra ang pag aalaga na ginawa ko non kay misis. Kung ano anong pagkain ang pinakain ko dito para maging healthy sya at ang mga anak namin. Halos double kayod ako non kahit alam ko sa sarili ko na yung financial na meron kami noong time na yon kayang kaya kami buhayin pero di ako nakuntento. Mas lalong kung pinag husayan at tuluyan akong nahalal bilang isang lead manager ng company.

Ang hirap pala mag buntis ang babae lalo na pag nag lilihi ang mga to, Ang sungit, moody at bugnutin ang ulo. Kulang nalang bugbugin ako ni misis araw araw. Mukang ako payata ang pinaglihian ni misis.

Lumipas ang mga buwan na patuloy ang pag aalaga ko dito nanguha pa ako ng nanny na mag aalaga sa mga anak namin pag lumabas na. Talagang gusto namin dalawa ni misis ay maalagaan ng maayos ang mga baby namin. Hindi naman full-time ang trabaho ng nanny na pinila namin tuwing umaga lang ito sa bahay namin at sa hapon ay uuwi na. Para may time parin kami na masolo at maalagaan namin ang mga baby namin ng kami lang.

Nang isilang ang kambal tuwang tuwa kami ni misis, hindi mapantayan ang kasayahan na nararamdaman namin non. Naalala ko nag leave pa ako ng 1 month para makatulong ako maasikaso ang mga anak namin.

Naiinis pa sakin si misis dahil sya daw ang nagpakahirap mag buntis, mag luwal at mag alaga habang nasa tiyan nya bandang huli kamukang kamukha ko pa ang mga bata. Tanging mata lang ang namana nila sa mommy nila. Kaya naman tawa lang ako ng tawa habang nag tatuntroms sakin si misis. Kahit wag ng pag tawa ng kambal sakin parin nakuha.

Naalala ko pa noong pag sapit ng 1month ng mga bata nag handa ng bongga si misis, Akala mo naman ay 1 year na ang ka…