***
Isang linggo matapos pumunta sa probinsya ng Quezon ay nakauwi na rin si Lucio sa kanilang bayan. Marami itong dalang pasalubong para sa tatlong anak, pati na rin sa kanyang asawa. Nag-uwi rin siya ng magandang balita na tiyak ikakatuwa ng mga ito.
Dala ang may kalakihang bag ay tinahak ni Lucio ang kanilang bahay matapos bumaba sa nirentahang trycicle. Tanghali na siya nakarating kaya alam niyang ang panganay lang niya ang naiwan para magbantay sa bahay.
Maya-maya pa ay humahangos na sinalubong siya ni Wanjo habang binubuksan ang kandado ng kanilang pintuan. Natatanaw pa lang niya ang ama sa labas ng bahay ay binalot na ng pananabik at kasiyahan ang binatilyo.
“Itay!” ang masayang bati ni Wanjo sa ama at buong higpit itong niyakap. “Ako na po” Kinuha ng binatilyo ang dalang gamit ng ama at sabay na silang pumasok sa bahay.
Ibinaba niya sa gilid ng sofa na kinauupuan ng ama bago mabilis na tumungo sa kusina upang ipaghanda ng malamig na maiinom ang kanyang Itay. Kahit hindi iutos ng ama na gawin ito ay wala lang kay Wanjo. Mas gusto niyang pagsilbihan ang ama kahit sa simpleng paraan.
“Uminom po muna kayo ng juice Tay”
“Salamat anak” nginitian ni Lucio ang anak at inabot ang baso sa kamay nito. Sakto rin at nauuhaw na siya sa init ng pagbyahe kanina. Mabilis niyang nilagok ang malamig na inumin at ipinatong sa maliit na lamesa.
Tinapik ni Lucio ang hita, sinesenyasan ang panganay na anak na umupo dito na agad namang nakuha ni Wanjo. Lumapit siya sa kanyang Itay at umupo sa malapad na hita nito. Ikinawit ng barako ang braso sa bewang ng binatilyo at mas hinapit ito papalapit.
“Namiss kita anak” paglalambing dito ni Lucio. Sininghot niya ang maputing leeg ng anak. Hindi niya mawari pero nakakaadik ang mabangong amoy ni Wanjo. Animo bagong ligo palagi.
Ang pagsinghot na ginagawa ng ama ay nauwi sa maliliit na halik sa leeg ni Wanjo. Nakikiliti siya ng may kahabaang bigote ng ama. Nakaligtaan siguro nitong megahit ng bigote sa pinuntahan.Hindi na nakaangal si Wanjo nang sakupin ng ama ang kanyang labi.
“Uhmmm…” pinilit ni Lucio na ibuka ang bibig ng anak at matagumpay naman niyang nagawa ito. Ipinasok niya ang dila at buong galak na ginalugad ang loob ng bibig ni Wanjo. Gumanti naman ng halik ang huli.
Nag-eskrimahan ang dila ng mag-ama. Tila uhaw na uhaw dahil sa isang linggo hindi pagkikita at pagkawalay. Walang halong pandidiri habang nilulunok nil ang laway ng isa’t-isa na para bang mas nakakadagdag ito ng enerhiya sa kanilang katawan.
Sarap na sarap si Wanjo at Lucio habang nagpapalitan ng likido mula sa kanilang mga bibig. Hindi man kapani-paniwala ngunit tila napawi ang pagod ng barakong ama mula sa ilang oras na pagbyahe at ang halik ng panganay na anak ang may sanhi ng pagpawi nito.
Maya-maya pa ay si Wanjo na ang unang kumalas sa kanilang halikan. Tinapik nito ang pisngi ng ama. Nakakunot noo namang tumingin ito sa kanya.
“Bakit?” may bahid ng pagkabitin at inis ang boses nito. Hindi nagustuhan ang ginawang pagpigil ng anak.
“Wag po muna ngayon Tay, pauwi na rin po sila Marj mamaya. Baka mahuli na naman tayo”
“Mabilis lang naman anak, sige na” pagpipilit ng nabitin ng lalaki.
Mabilis na umiling si Wanjo. Gustuhin man niyang pagbigyan ang kapritso ng ama ay hindi pa rin maaari. Alam niyang maya-maya lang ay uuwi na mula sa eskwelahan ang dalawang kapatid. Ayaw niyang ipusta ang katiting na oras nilang mag-ama sa bahay.
“At saka di pa po ako nakakapag luto ng tanghalian Itay, paniguradong nagutom po kayo sa pagbyahe” pagpapaintindi niya dito.
Sumandal ang ama sa kinauupuan. Matiim na tiningnan ang mata ng anak “Pero mas gutom ako sa’yo” seryosong saad nito at dinilaan ang ibabang labi.
Napalunok si Wanjo sa ama, sa paraan ng pag-upo nito at pagkakasabi ng mga katagang iyon ay tila ang sarap-sarap sa kanyang pandinig. Iwinaksi niya ang malanding kaisipan at pinandigan ang desisyon na humindi sa kanyang Itay ngayong araw.
Hindi siya nagpatinag sa init na nadarama. Lalong lumaki ang pagkakasimangot ni Lucio.
“Paano na ngayon ‘to?” himutok nito at itinuro ang nakaumbok sa gitnang bahagi ng katawan. Sa isip ni Wanjo ay parang bata kung umasta ang kanyang Itay kapag hindi napapagbigyan sa gusto.
“Sa susunod na lang po Itay, babawi po ako sa inyo” aniya at lumakad na sa kusina upang maghanda para sa kanilang pananghalian.
Napailing na lang ang barakong ama at sinundan ng tingin ang papalayong anak. Mukhang mauulit na naman ang gawi niya dati kapag hindi pwede ang asawa at anak.
Tangina, magsasarili na naman ako ngayon!
***
Mahigit isang oras nang nagluluto si Wanjo nang marinig ang boses ng maliliit na kapatid. Pagsilip niya mula sa kusina ay nagtatakbuhan ang mga ito papasok sa tarangkahan ng kanilang bakuran. Dahil likas na maalagang kuya ay dinaluhan niya ang mga ito.
“Marj, Benji halina kayo. Magbihis kayo agad para makakain na tayo ng pananghalian” wika ng binatilyo.
“Kuya, Kuya nakauwi na ba si Itay?” tanong ni Benji, napansin nito ang maraming gamit na nasa sala kaya naman naisip niyang baka nakauwi na ang ama.
Bago pa makasagot si Wanjo ay sakto namang lumabas ang kanilang Itay, nakabihis na ito ng pambahay at malaki ang ngiti sa dalawang batang kaharap.
“Tatay!” nag-unahan na yumakap ang dalawang paslit sa ama. Niyakap naman ni Lucio pabalik ang bunsong babae at lalaki.
“May pasalubong po kayo sa’min?” gagad ni Marj sa ama.
Natutuwa namang tumango si Lucio. “Syempre naman mga anak, pero mamaya na natin buksan pagkatapos kumain ha?”
Masayang tumango ang mga ito bago akayin ng kanilang Itay papunta sa sala. Sumunod na rin si Wanjo labit ang bag ng dalawang bata. Rinig na rinig niya ang masayang halakhakan ng tatlo. May kung anong saya ang bumalot sa puso ng binatilyo.
Sa malikot na isipan ay tila isa siyang asawa habang masayang pinagmamasdan ang anak at asawa na nagkukulitan sa kanyang harapan.
Iwinaksi niya ang ganong tagpo sa kanyang utak. Hindi tama. Hindi dapat siya maghangad ng bagay na imposibleng mangyari at magkatotoo. Una pa lang ay mali na ang ginawa niyang pagpatol sa ama, dadagdagan pa ba niya ang kasalanan at magiging asawa ito balang araw?
Hindi, dapat akong makuntento sa kung anong namamagitan sa amin ni Itay. Ayoko nang palakihin pa ang kasalanan ko kay Inay
Nasa aktong nag-iisip si Wanjo nang tawagin siya ng kanyang Itay. Napabalik si Wanjo mula sa malalim na pagkatulala at hinarap ang ama.
“po?”
“Kumain na tayo, naghain na ako sa mesa” sinipat ni Lucio ang anak. “Ayos ka lang ba anak? Tulala ka ah”
“Ahh…opo Itay, ayos na ayos po ako” ngiting sagot ng binatilyo at agad na pumasok sa kusina kung nasaan ang kanilang hapag. Sumunod si Lucio sa panganay na anak at kapagkuwan ay agad nilang nilantakan ang pagkaing iniluto nito.
***
Kinagabihan ay nakapalibot silang lahat sa sala ng kanilang bahay habang pinaghahatian ang dalang pasalubong ni Lucio. Nag-uwi ito ng maraming minatamis na pagkain para sa asawa’t mga anak. May mangilan-ngilan ding damit na binili pa niya sa pasalubong center doon.
Tuwang-tuwa namang tinanggap ng tatlong magkakapatid ang bigay ng kanilang Itay. Ang dalawang bata ay piniling maglatag ng banig sa sahig at naglaro habang aba naman ang tatlo sa pag-uusap.
“Naku, ay mukhang mahal ang mga ito ah” puna ni Nympha habang hawak ang kolorete na bigay ng asawa. “Bakit naman ang dami mong pinamili Lucio?”
“Minsan lang naman Nympha, saka malaki ang nakuha kong parte sa ibinentang palayanan sa Quezon” sambit naman ni Lucio sa kabiyak.
“Oo nga pala, kamusta pala ang naging lakad mo doon? Kamusta s…