Mabilis na tinakpan ni Lucio ang bibig niya. Sinenyasan siya ng ama gamit ang daliri na wag maglilika ng kung anong ingay habang mabilis nitong hinugot ang matigas paring pagkalalaki sa kanyang lagusan.
Umungot ng bahagya siya si Wanjo nang tuluyang mahugot ang burat ng ama sa loob niya. Hindi maitago ang kaba niya habang mabilis at tahimik na nagbibihis habang ang Itay naman niya ay inaayos ang pagkabutones ng suot nitong pantalon.
“Tumakbo ka ng mabilis sa taas, dalian mo” pabulong na utos ni Lucio sa kanya. Tumango siya sa utos nito at nagmamadaling umakyat pataas. Madilim naman kaya’t sigurado siyang hindi siya makikita ng Tiyuhin na nasa labas. Iniwasan lang niyang makalikha ng ingay ang bawat tapak niya.
Ilang saglit pa ay hinihingal na nakarating sa kwarto si Wanjo. Dahan-dahan niyang sinarado ang pinto at nagpunas ng pawis bago humiga sa kama. Hindi mapawi ang kaba niya sa dibdib dahil muntikan na silang mahuli sa ginagawang kataksilan.
Pinagdadasal na lang niya na sana walang kumalat na tamod ng ama ang naiwan sa kusina at makagawa ito ng palusot kung sakali.
Kahit kinakabahan ay pinilit ng binatilyo na patulugin ang sarili. Napagod din siya sa pagtatalik nila ng ama kaya kailangan niyang magbawi ng lakas para mapakitunguhan ng maayos bukas ang kanyang tiyuhin.
***
“Pasensya na’t natagalan kuya, nagbanyo pa kasi ako” palusot ni Lucio sa kapatid habang tinutulungan itong magpasok ng gamit sa loob ng bahay.
“Ayos lang, buti na nga laang di pa kayo natutulog, di pala kita nasabihan na pauwi ako ngayon” tugon naman ni Hernan na kasalukuyang inaalis ang suot na sapatos.
“Oo nga, akala ko sa susunod na martes pa ang balik mo?”
Uminom muna si Hernan ng tubig bago sumagot sa kapatid. “Mabilis na naprocess yung mga nilakad kong papeles, di pa sana ako uuwi kaso naisip kong malapit na pala ang pista dito, sayang naman kung palalagpasin ko eh malapit na akong umalis sa bansa”
Tumango si Lucio sa sinabi nito. Hindi niya ipinahalata ang pagkahapo at kaba kay Hernan. Mabuti na lamang at hindi siya nito nahuli na kinakantot ang panganay niyang anak.
Sinigurado niyang walang maiiwan sa kusina na bakas ng pagtatalik nila bago ito pagbuksan. Lihim siyang napangisi nang maisip na ibang lebel na ang kalibugan nilang mag-ama.
“Syanga pala, may pasalubong ako sa mga pamangkin ko, bukas mo na lang ibigay at magpapahinga na muna ako, napagod ako sa byahe eh” litanya ni Hernan habang itinuturo ang isang malaking supot na nakapatong sa sofa.
“Sige, ako na mag-aayos dito” tugon ni Lucio. “Dun pala natutulog si Wanjo sa kwarto mo kuya, hindi ko pa naaayos yung isang kwarto” pagpaaalam niya dito.
“Ayos lang” ani Hernan at nagtuloy-tuloy na paakyat sa kwarto nito.
Pagpasok ni Hernan ay naabutan niya ang nakatalikod na pigura ng pamangkin. Inilapag niya ang dalang bag na may damit sa gilid ng tokador at tinanggal ang suot na jacket. Lumakad siya sa kinaroroonan ng cabinet at kumuha ng pamalit na pangtulog.
Hindi na siya nag-abala pang pumunta sa banyo para magbihis. Hinubad niya ang suot na saplot at pang-ibaba sa harap ng natutulog na pamangkin. Hindi naman siya nito makikitang nakahubad dahil alam ng lalaki na tulog na ito.
Nagpalit siya ng isang malaking kamiseta at itim na boxer short na hapit sa kanyang hita bago sumampa sa kama. Malawak naman ang higaan kaya’t ayos lang sa kanya na doon matulog ang panganay na anak ni Lucio.
Wag lang sana maalimpungatan si Wanjo at malikot ako matulog
Ilang minuto matapos ipikit ng lalaki ang mga mata ay agad din itong nakatulog dulot ng pagod sa pagbyahe.
***
Kinabukasan…
Uhm…
Naalimpungatan sa pagtulog si Wanjo nang maramdaman na may mabigat na bagay ang nakapatong sa kalahati ng kanyang katawan.
Idinilat niya ang mata at nabungaran ang isang malaking lalaki na humihilik sa kanyang tabi. Nakapatong ang isang hita nito sa gilid ng kanyang tiyan at bahagyang nakataas ang isang kamay kaya naman lumilis ang manggas ng suot na kamiseta. Kitang-kita niya ang makapal na buhok sa kilikili nito.
Si Tito Hernan!
Saka lang napagtanto ng binatilyo na Tiyuhin niya ang katabi sa kama at kakabalik lang nito kagabi.
Di ba’t muntikan pa nga kami ni Itay na mahuli…
Marahan niyang inilayo ang katawan sa natutulog na lalaki. Hindi niya kinakaya ang bigat ng pagkakadantay nito sa kanya kaya’t naisipan na niyang bumangon. Nanlalagkit na rin ang kanyang pakiramdam dahil hindi siya nakapaglinis kahapon matapos nilang magtalik na mag-ama.
Sapo-sapo niya ang nananakit na likod dahil sa marahas na pagkantot ng Itay niya kagabi. Naiibahan rin siya sa pakiramdam ng tamod sa loob ng kanyang pwet. Nang makababa siya sa kama at akmang kukuha ng damit ay napasulyap siya sa nakahigang tiyuhin.
Umiba kasi ang posisyon nito mula kanina at ngayon ay nakikita niya ang nakaumbok sa boxer short nito. Bahagya ring sumisilip ang maskuladong tiyan nito.
Ang laki!
Napaiwas siya ng tingin at namula sa nasaksihan. Pinilit niyang suwayin ang sarili sa pag-iisip ng kahalayan.
Magtigil ka Wanjo! Umagang-umaga
Iwinaksi niya ang mahalay na pag-iisip at dumiretso na sa banyo sa labas. Kailangan niyang maligo ng maaga upang mawala ang lagkit sa katawan at mapawi rin ang init na nararamdaman sa kanyang tiyuhin.
Mali ito…Dapat kay Itay lang…
***
Matapos maligo at makapagbihis ay agad na dumiretso si Wanjo sa ibaba. Nakita niyang mag-aala-syete pa lang ng umaga kaya naisipan niyang magluto na ng umagahan. Naisip niyang nakakahiya na Tito Hernan nila na gigising itong walang madadatnan na pagkain sa lamesa.
Kahit pa sabihing bisita sila ay ito pa rin ang may-ari ng bahay na kanilang tinutuluyan na mag-anak. Kahit sa pagluluto manlang ay makatulong siya dito kaya’t iyon ang kanyang gagawin sa buong durasyon ng pananatili nila sa Quezon.
Binuksan niya ang ref at tiningnan ang mga nasa loob niyon, nag-iisip kung ano ang pwedeng lutuin.
Bago umalis ang kanyang Inay ay namili muna ito ng mga pagkain na inimbak nila sa ref. May mga nakatabi naman doon ang kanilang Tito Hernan at binigyan sila ng permiso na gamitin ito pero nagpumilit si Nympha. Dahilan nito ay mabuti na ang may sariling pagkain, at nakakahiya kung uubusin nila ang bigay ni Hernan.
Inilabas niya ang balot ng tapa at nagsimula nang magluto. Hindi na rin siya nahirapang magsaing dahil kalan na de gas ang gamit na pangluto doon. Wala pang isang oras ay natapos na siya sa ginagawa. Inilagay na niya sa lamesa ang mga pagkain at akmang papanhik na sa taas upang tawagin ang ama’t kapatid nang pumasok sa kusina ang kanyang Tito Hernan.
“Magandang umaga po Tito” bati ni Wanjo dito.
“Morning din” humihikab na balik ni Hernan sa pamangkin “Ang papa mo, tulog pa ba?”
Tumango ang binatilyo dito “Gigisingin ko na po sana para makapag-almusal na tayo ng sabay-sabay, gusto nyo po bang ipagtimpla ko kayo ng kape Tito?”
“Ok lang ba? baka napagod ka sa pagluluto Jo” pag-aalangan ni Hernan. Nakita kasi niya na pawisan ang maputing balat ng pamangkin.
“Ayos lang po” ani Wanjo at nagsimula nang ipagtimpla ang lalaki ng kape. Palihim siyang sumusulyap sa tiyuhin. Malaki ang pagkakahawig nito sa kanyang Itay, pero sa tingin niya’y mas malakas ang hatak ng ama kesa dito.
Kuwarenta’y nuebe na si Hernan at pitong taon ang agwat ng edad nito kay Lucio. Kahit matanda na ay bakas pa rin ang gandang lalaki nito.
Parang si Itay…
Agad niyang ibinigay sa tiyuhin ang mainit na baso bago magpaalam na aakyat muna saglit at pupuntahan ang ama’t kapatid “Gigisingin ko na po sila, saglit lang po”
“Sige” tanging sambit ni Hernan habang sumisimsim sa kape ng tinimpla ng pamangkin. Hindi niya maiwasang mapatingin sa likuran nitong habang lumalakad palabas sa kusina. Sumulyap siya sa mabilog na pang upo na nahaharangan lang ng malambot at maiksing shorts.
Tambok ah…
Nabanggit ng kapatid niyang si Lucio noon na sadyang mahinhin daw ang panganay nito at hinihinalang baka pusong-babae.
Wala naman kaso sa kanila kung ano ang kasarian ng pamangkin. Basta’t hindi sakit sa ulo ang dulot hindi tulad ng ibang pinsan nito.
Ilang saglit pa ay magkakasunod na bumaba ang Itay at dalawang kapatid ni Wanjo. Masayang nagkamustahan ang dalawang bata sa kanilang Tiyo Hernan na matagal nilang hindi nakita.
Habang kumakain ay panay ang kwentuhan ng mga ito tungkol sa iba’t-ibang bagay, kabilang na ang pamamasyal at nararating na fiesta. Paminsan-minsan ay nagsasalita din si Wanjo at sumasagot sa tanong ng lalaki.
“Syanga pala, may pasalubong pala ako sa inyo” nakangiting sambit ni Hernan, bumaling ito kay Wanjo “Jo, pakikuha mo yung box sa ref”
Dahil patapos na din naman siyang mag-umagahan ay tumayo na siya’t kinuha ang inuutos ng tiyuhin. Inilabas niya ang malapad na box sa loob ng ref.
“Donut!” hiyaw ng dalawang bata nang makita ang hawak ng kanilang kuya. Agad itong nagpasalamat sa tiyuhin at masayang dinala sa sala ang pagkain.
“Tirhan nyo ang kuya Wanjo ninyo” nailing na habol ni Hernan sa mga ito at doon nagkulitan sa sala habang nanonood ng pang-umagang balita.
Napangiti na lang si Wanjo bago magsimulang ligpitin ang kanilang mga pinagkainan. “Tay ako na po ang magliligpit dito”
“Sigurado ka anak?” anas ni Lucio. Marami-rami silang ginamit na mga pinggan kaya’t tiyak na matatagalan ang anak sa pagliligpit ng mga ito.
“Opo Itay”
“Osige, maliligo na muna ako, mamaya paalis tayo” sambit nito sa kanya.
“San po tayo pupunta mamaya?” nakakunot ang noong tanong ng binatilyo sa ama.
“Sa plaza sa may bayan, maraming pasyalan don lalo na’t papalapit na ang pistang bayan. para naman malibang din kayo habang nandito” mahabang litany nito at nagtuloy na sa taas para maligo.
Hindi na nakaimik si Wanjo at pinagpatuloy na lang ang pagliigpit. Malapit na siyang matapos nang hindi niya namalayan na nabasa ang suot niyang damit nang matumba sa tabi niya ang basong may lamang tubig.
“Ay-puta-” inis na sambit niya.
Kakapalit ko lang ng damit bwisit naman oh!
Agad niyang nilinis ang kalat at mabilis na tumakbo pataas para kumuha ng pamalit na damit. Hinanap niya ang gamit niya at inabala ang sarili sa paghahalungkat ng maayos-ayos na damit pang-alis.
Nakatalikod si Wanjo sa pintuan kaya hindi niya namalayan na pumasok ang Tito Hernan niya sa kwarto.
“Nasabi na pa ng papa mo na paalis tayo mamaya?” bahagyang napaptiglag ang binatilyo ng biglang magsalita ang tiyuhin sa likuran niya. Sapo niya ang dibdib sa gulat.
Sasagot na sana siya pagkalingon ng hindi niya naituloy ang sasabihin nang makita ang tiyuhin na kasalukuyang naghuhubad ng damit nito.
“T-tito…” mahinang sambit niya. Iniwas niya ang tingin dito nang hinubad na nito ang salawal at tinira na lamang ang hapit na boxer short.
“oh bakit?” nagtatakang tanong ni Hernan sa pamangkin. Napansin niyang namumula ang mukha nito.
“N-nasabi na po ni I-itay kanina…” nauutal nyang sambit. Hindi sya makatingin ng diretso dahil naiilang siyang makita ang tiyuhin na halos walang saplot sa katawan. Ayaw niyang pag-isipan ng kung ano ang kamag-anak kaya’t hangga’t maaari ay kailangang irespeto niya ito.
“A-ano…magbibihis lang po ako sa labas” at dali-daling lumakad palabas ng kwarto si Wanjo at napiling magbihis sa silid ng mga kapatid. Kumakabog ang dibdib na napasandal siya sa pintuan.
Hindi mawala sa isip niya ang magandang pangangatawan ng tiyuhin at malaking umbok sa boxer nito.
Mali Wanjo! Maling-mali!
HINDI naman maintindihan ni Hernan ang inaakto ng binatilyo pagkalabas nito sa kanyang silid. Pansin niya hinagod nito ng tingin ang kabuuan ng katawan niya kanina ngunit ipin…