Marahil sa itsura o dili kaya sa ngiti na laging nakapako sa pisngi, madali akong nakakapalagayan ng loob ng mga taong aking nakikilala. Hindi makabasag pinggan ika nga nila. Tunay na maaasahan at di ka pababayaan. Isa daw akong likas na Kuya.
Buong sigla kong tinahak ang daan patungo sa sakayan ng van sa labas ng starmall habang nag mamasid sa mga kababaihan na nakakasalubong sa daan. Isa itong tipical na araw. Ang pagod ay pinapawi ng pista sa mata dulot ng mga naggagandahang dilag sa kanilang puti at kahel na uniporme, mga “RK” na nag aaral sa exclusibong paaralan sa parting iyon ng mandaluyong. Ang mga office girls na suot ang hapit na unipormeng nag papalutang sa kanilang angking alindog. Ang mga mag nobyo, mag asawa, ang mga “love birds” na naglipana patungo sa kung saan man sila papunta.
Dagli kong narating ang sakayan. Matumal ang pila at agad akong nakaupo sa kanang bahagi ng mga upuan sa dulong bahagi ng van. Di nakaligtas sa aking paningin ang chinitang dilag na nasa kabilang dulo ng hilerang kinaupuan ko. Nakadantay ang ulo sa bintana at pawang tulog. Sayang at may dalawang matandang ale na nasa pagitan namin.
Ibinaba ng barker ang upuan sa aking harap. Apat na lang ang kulang at paalis na ang van.
Agaw pansin ang palapit na magkasintahan na tila pasakay sa van. Humigit kumulang limang talampakan ang tangkad ng babae. Mahaba ang buhok na medyo lampas sa balikat, balingkinitan ang pangangatawan at maihahalintulad ang itsura sa isang batang Maureen Larrazabal. Bagay sa kanya ang suot nyang maiksing kulay itim na paldang maong at puting sandong puti na napapaibabawan ng itim na kardigan. Sinipat ko ang kanyang nobyo na may katamtamang tangkad at medyo may itsura.
“Jackpot si mokong, mukang makaka score”, nasambit ko sa akin sarili.
Iba talaga ang kabataan ngayon, halos magyakap na ang dalawa habang nag lalakad. Nakapulupot ang kanang braso ng binata sa balikat ng kanyang nobya. Ang kamay ay halos nakadantay na sa medyo may kalakihang dibdib na natatabingan ng manipis na tela.
Tumigil sila sa pinto ng van. Pumihit ang ulo ng binata at ginawaran ng halik ang ulo ng kanyang nobya. Tila sabik na inilapat ng binata ang kanang kamay sa pisngi ng kasintahan at iginiya ang ulo upang maglapat ang kanilang labi. Napako ang aking tingin sa lantarang kapangahasan ng dalawang kabataang naglaplapan sa labas ng van. Pansin ang laway na bumasa sa labi ng dalawang nilalang na parang may sariling mundo sa pampublikong lansangan.
Kapos hiningang tumigil ang dalawa. Lapat ang ulo sa isa’t isa at nagbubulungan. Inalalayan ng binata ang kasintahan papasok sa van. Habang sya ay naiwan sa labas.
“Di ata kasama si mokong.”
Payukong pumasok ang babae sa loob. Di ko mapigilang tumingin sa may kalakihang dibdib na medyo lumaylay sa kanyang pagkakayuko. Ang puti. Ang lalim. Ang sarap hawakan.
Umangat ang aking tingin sa kanyang maamong mukha.
“Tangina! Ang ganda.”
Tigil hininga akong napatitig sa mga matang parang nangungusap. Alam kaya nya kung saan ako nakatingin?
Lakas loob kong hinuli ang kanyang tingin. Limot ang lalaking nakamatyag sa pagpasok sa loob ng kanyang nobya. Isang matamis na ngiti ang mabilis na iginawad bago tuluyang umupo at humarap sa kanyang nobyo sa labas.
“Mukang palaban si ate!”
Madilim ang loob habang dahang dahang tumulak ang van paalis ng terminal. Tanging ang sinag ng ilaw sa labas ang nagsisilbing liwanag sa mga pasaherong bagsak ang katawang sa pagod.
Panaka nakang lingon sa paligid. Pawang nakapikit ang mga tao sa tabi. Ipinatong ko ang aking kamay sa mababang sandalan ng upuan sa harapan. Tumama ang aking kanang kamay sa malambot na braso ng babaeng nakasipat pa rin sa bintana at tila tinatanaw ang nobyong di pa rin lumilisan sa kinatatayuan. Di umimik and babae, at pinanatili ko ang aking kamay na nakadikit.
Umunat ako at daglian inayos ang bag na dala, gamit ang kaliwang kamay. Ipinatong ang kaliwang braso sa ibabaw ng bag at isinandal ang ulo sa bintana bilang paghahanda sa mahigit isang oras na byahe. Ipinikit ko ang aking mata.
Malamig sa loob ng van. Malaking kaibahan sa init na tinatamasa ng daliri sa kamay na nakadikit sa braso ng babaeng tuwid na nakaupo sa harapan. Unti unti kong ginalaw ang daliri habang pilit inaaninag ang reaksyon ng babae sa aking harap.
Tila gumapang ang oras. Halintulad sa utay-utay na paggapang ng daliri sa malambot na braso na syang tanging laman nang pansin.
Ang braso ang mundo. Ang mundo ay malambot na braso.
Tindig balahibo. Kasabay ng kabog ng dibdib, ang paggapang ng init paakyat sa tuktok ng anit. Nakikiramdam sa ano mang maliit na kilos na nagpapahiwatig ng pagtutol. Kaagapay ng pag gapang ng oras ang walang takot na kapangahasan na nakukublihan ng dilim.
Nagsimula sa haplos. Mapanlibang na paikot ikot na kilos. Paikot ikot ikot ikot. Didiin, lalamyos. Animoy pain na tinutukso ang marupok na damdamin na kinuyumos ng tukso. Haplos na naging pisil. Pisil na naging Himas. Himas na naging Lamas. Garapalang lamas na gumagapang sa kabuuan ng brasong kanina lang ay iba ang pinagpapala.
Pinatigil ang aking kapangahasan ng malakas na buntong hininga. Kasabay ng nakakabinging katahimikan ang dagundong ng tibok ng aking puso na inuupos nang kaba. Lumambot ang tuwid na likod ng babaeng nasa harapan kapanabay ng pagsandig ng tagiliran patungo sa bintana, dala ang aking kamay na di na natangal sa gigil na paglamas dala ng kahayukan.
Panaka nakang pagpisil ang hudyat sa maagap na pagbabalik ng makamundong tuksuhan na nagaganap sa tahimik na sulok ng van. Tahasang gumapang ang aking malikot na kamay sa tagiliran ng babaeng nadadala sa tawag ng kapusukan. Gigil kong hinahawi ang tela ng Cardigan sa ibabaw ng manipis na sando at sabik na nilakbay ang malambot na tagiliran na tuluyang ng nagparaya sa masarap na panghahalay.
Nakakapasong init ang pagbating natamasa ng aking basang palad ng ito ay dumapo sa nagbabagang balat ng tagiliran, ramdam ang mumunting balahibong nagtatayuan na animoy sa pusang nagulat at kinikilabutan.
Dali dali kong tinangal ang kamay sa masarap na pagkakahawak at sabik na sinamyo ang nakakaakit na amoy na dumikit sa palad. Nakakaadik na bango na gusto kong tikman. Mang ilang ulit na dumikit ang aking basang dila sa pinagpalang palad. Pilit na hinuhuli ang kakaibang lasap ng bawal na putaheng pagmamayari ng iba.
Tila asong hayok na sinunggaban ng aking basang kamay ang mainit na laman ng babae sa aking harapan. Gigil na himas at lamas na nagpanginig sa babaeng kanina pa pinagsukluban ng kamunduhan. Tanging ang sikip ng van ang nagsilbing hadlang sa malayang paglalakbay ng aking kamay. Pinasidhi nang nalalapit na pagdating sa terminal ang hayok na kasabikan upang lalong pag igtingin ang atake sa nagiinit na katawan. Tanging ang bakas ng laway na galing sa kamay ang patunay sa mga tagong lugar na pinadpad. Mula hugpungan ng suso na natatakpang ng pansalo hangang sa malambot at umaalon na tiyan, lahat ng ito ay mabilis na napasadahan.
Di pa kuntento, pilit kong isinuksok ang kamay sa tagiliran ng maong na palda upang subukang tunguhin ang tagong hiyas na nitoy kinukublihan. Ramdam ang sikip ng garter ng madulas na panty sa aking kamay habang tinutumbok ng daliri ang singit na sugpungan ng langit.
Tanaw ko na ang mga pamilyar na tanawin sa bintana ng van. Dagli akong umayos, nagmamadaling naghanap ng maliit na papel at kumuha ng ballpen sa gilid ng bag. Nginig na nagsulat at nagtupi ng papel na mabilisang iniipit sa garter ng madulas na panty ng magandang babaeng hindi ko kakilala.
Unti unting bumagal ang kabog ng dibdib, alinsunod sa dahang dahang paghinto ng van. Tahimik at pupungas pungas na nagbabaan ang mga pasahero.