Kiran: Hi Abby! It’s been a long time. How are you?
Abigail: Uy! I’m fine Kiran. Anong bago sayo? Hahaha…
Kiran: Wala naman! My mom just wants me to continue studying here in the Philippines. They told me na your working already ah…
Abigail: Oh yes. Wala naman na akong choice kasi wala naman akong pang enroll sa kahit anong school eh… Hehehe!
Kiran: Nah… That’s ok Abby. Alam ko naman na kaya mo yan eh. Oh by the way, My kuya really insisted on knowing you so I hope it’s ok?
Abigail: Ah ok. Hahaha! Sure…
Tinawag na ni Kiran ang kapatid niya. Kaya naman pala medyo may itsura at may kamukha yung guy. Kapatid pala siya ng classmate namin na Iranian. Maganda ang lahi ni Kiran at matangkad din siya. Hindi na ako magtataka kung bakit ganun na din lang ang dating ng kapatid niya. Dito na siya ipinanganak dahil may negosyo ang kaniyang mga parents dito kaya marunong siyang magtagalog. Bumalik na siya kasama ang gwapo niyang kapatid…
Kiran: Kuya, I’d like you to meet Abby. Abby this is my kuya Rashad.
Rashad: Hi. Just call me Rash…
Abigail: Hello po.
Kiran: Ok lang ba na iwanan ko muna kayo diyan. I’ll come back. I just need to talk to Sarah. Try ko na rin magdala ng drinks when I come back kasi open party debut naman to eh.
Rashad: Take your time sis…
Abigail: Umm… Go lang. Bumalik ka ah… Hahaha!
Iniwan na ako sa ere ni Kiran at wala na lang akong nagawa. Pinagtitinginan na tuloy kami ni Rash ng mga iba pa naming mga kaibigan at pawang mga nakangiti pa sila. Sinabihan ako ni Rash na huwag daw akong mahihiya at maging open lang daw ako sa kaniya. Pinatulan ko na lang ang hinirit niya sa akin. Nagkuwentuhan na lang kami pero siya parati ang nagtatanong.
Rashad: So your just 18 years old but you work already, yes?
Abigail: Yes. I have to because my family can’t afford the tuition fees.
Alam kong hindi siya dito lumaki dahil halatang halata ko ang Iranian accent niya. Kinuwento niya na pabisibisita lang siya dito kapag may time siya dahil sa Iran daw talaga niya gustong mag-work. Medyo na-curious na tuloy ako sa kaniya at nagsimula na akong magtanong tungkol sa kaniya. Dito na medyo nagiba ang ihip ng hangin…
Abigail: So, umm… How old are you anyway?
Rashad: I’m 23 years old. Why?
Abigail: Hmm… Nothing, I’m just curious.
Rashad: Why curious? You like older guys, yes?
Abigail: What? Hahaha! Umm… It depends.
Rashad: Depends on what?
Medyo nakukulitan na ako sa kaniya. Naiipit na ako sa mga tanong niya at halos wala na akong maisagot. May pagkakataon pa nga na nag-cr ako para makatakas lang sa kaniya pero bale wala. Inabangan niya ako sa labas ng pinto ng cr!
Abigail: By the way, why did you want to know me? There are so many other girls here who are prettier than me.
Rashad: Because you look exotic and sexy.
Abigail: Hahahaha! Really? Me, exotic? Hahaha!
Rashad: Yes. By the way, you don’t have boyfriend, yes?
Abigail: No. Why?
Rashad: Just making sure no guy will get mad before we fuck.
Nagulintang ako sa sinabi niya. Alam ko na straight to the point ang ugali ng mga arabo pero hindi ko ine-expect na ganun din sila kabilis humirit tungkol sa sex.
Abigail: I’m sorry, what?
Rashad: I want to fuck your exotic pussy.
Abigail: But I just met you tonight, and now you want to fuck me right away?
Rashad: Yes. Don’t worry, I fuck you fast. Very fast! You will like it…
Eto na naman. Halos ganitong ganito ang nangyari sa akin 2 years ago. Nagbalik na naman ang mga alaalang yun sa utak ko. Naiisip ko tuloy na sana sinabi ko na lang na may boyfriend na ako dahil wala naman laman ang utak ko kung hindi si Chris. Pero may isa pang gumugulo sa aking pagiisip. Ang katigangan ko…
Abigail: Umm… Can we just know each other first and become friends with each other before we have sex?
Rashad: We know each other already, yes? And we are friends now…
Abigail: Umm… Ok. So I’ll just give you my number and you just text me about when and where we can meet so we can have sex.
Rashad: No need. I want to fuck you now while my dick is hard. We are in hotel… Nice place to have good time and fuck…
Wala akong kawala. Wala akong maihirit para makatakas. Buti na lang dumating bigla si Kiran. Nagkaroon ako ng pagasang makawala sa kuya niya na sobrang libog na libog na sa akin. Nararamdaman kong ito na ang huli kong chance para maiwasan ko ang kuya niya. Hindi ko na pwedeng palampasin ang pagkakataon kong ito.
Kiran: Wow! Looks like the 2 of you are going well with each other ah… Ay! Here are your drinks nga pala. Abby, may halong tequila yan ah… Baka mabigla ka.
Abigail: Ok lang. Parang kailangan ko din naman ngayon ng alak eh…
Rashad: Your friend here is very nice to me sis. She’s welcoming and open.
Kiran: Well… That’s Abby kuya. Anyway… Since you 2 are having a great time, I’ll just go back there to Sarah… Ayaw ko naman istorbohin ang privacy niiyo. Hehehe…
Abigail: Umm… Kiran!
Rashad: Abby…
At yun na yun. Nawala na ang kaisaisang pagkakataon kong makaalis. Umalis kaagad si Kiran at tumalikod na sa amin ng kuya niya. Hindi na niya ako narinig sumigaw dahil ang lakas ng tugtog sa loob ng function room kung nasaan kaming lahat. Hinawakan pa ako sa kamay ni Rash para hindi ako makahabol sa bunso niyang kapatid.
Alam kaya ni Kiran na ganito ang kuya niya sa mga babae? Pumasok na din lang kasi sa utak ko na mahihirapan din…