Palaka – Party Party! – Intro

Disclaimer: Knowing that this story is a continuation and a part of a series that started with a fictional story, I am still tagging it as a “True Story” since the event took place in real life. I just find that it would be great to add it to the “Palaka” series to give it more excitement and give the readers something really enjoyable to read. Now for the characters, any name or personality that was used in this story is purely fictional or edited. Again, this story is a continuation of another story so I just went on and used the main character in the previous one.

I also made a twist with the venue where this story took place but is still a real place and establishment. The only part of this story that you can consider true are the events and the scenes that took place. I tried my best to be as accurate as possible with these events so I do hope you enjoy it…

Intro

Hindi na ako nakatapak ng college after ko mag-graduate ng high school. Hindi naman kasi kami mayaman para magpatuloy pa ako sa pagaaral ko. Ipinilit lang kasi talaga ng papa ko na sa exclusive all-girls school ako magaral. Actually, ang dami na niyang utang kung kanikanino para lang makatapos ako sa Colegio De Sta. Rosa sa may Makati.

Naiinggit nga ako sa mga classmates ko na nasa-college na. Wala na kasi akong choice kung hindi magtrabaho. Ayaw pa sana ng papa ko na mag-work ako pero tinulungan na lang ako ni mama na tumakas at maghanap ng trabaho. At dahil sa high school graduate lang ako, wala na akong ibang pupuntahang matinong work kung hindi sa call center.

Hinintay ko lang talagang mag eighteen years old ako para makapag-apply. Pumasa naman ako sa isang medyo sikat na call center na malapit sa may Robinsons Galleria at may isang buwan na rin naman ako dito. Ang dami ko kaagad naging bagong kaibigan at most of them ay mga lalaki pa. Hindi ko pa rin kasi maalis ang ugali ko na “one of the boys.”

Si Chris ang nangingibabaw sa kanilang lahat dahil ang bait bait niya sa akin. Wala namang nanliligaw sa akin ni isa sa opisina kaya minsan ini-imagine ko na lang na sana ligawan naman niya ako. Pero mukhang malabo yun dahil napaka-gentleman niya at wala kang mapapansin na malisya sa mga ikinikilos niya sa akin.

Abigail: Sure ka ba na mahihintay mo pa ako? Magbibihis pa kasi ako.

Chris: Oo naman, basta ikaw! Aantayin na lang kita sa baba. Magyoyosi muna ako.

Ang bait niya talaga sa akin. Iba na ang nararamdaman ko sa kaniya. I think I’m falling for him. Ganun kasi siya parati. Lahat ng mga pabor ko sa kaniya ay pinagbibigyan niya. Kahit pa na ang lakas ko siyang asarin. He’s too good to be true. Yan na lang ang pumapasok sa isip ko habang nagbibihis ako at nagre-retouch.

Bumaba na ako para kitain siya. Inulit ko na naman ang pakipot kong tanong sa kaniya kung sigurado ba talaga siya na maihahatid niya ako sa pupuntahan ko. Siyempre alam ko na dapat yung isasagot niya. At alam ko naman na yun din ang gusto kong sagot.

Abigail: Uy thanks talaga at sasamahan mo ako papunta dun ah. Hindi ko kasi talaga alam kung paano pumunta dun eh.

Chris: Ayos lang. Ikaw pa! alam mo namang hindi kita matatanggihan eh… Grabe yang bihis mo ah, hindi ako sanay na makita kang naka-dress. Lagi ka lang kasing naka pants. Girl na girl ka ngayon! Hahaha… at nagayos ka pa talaga ng mukha. Lolz…

Abigail: May sinasabi ka? Hahaha… eh wala naman kasi talaga akong dress. Tapos eto na lang ang ipinahiram sa akin ni Jamie. Alangan naman na hindi ko pa tanggapin. Naiiklian nga ako eh. Feeling ko parang nasisilipan na ako sa likod.

Chris: Basta huwag kang yuyuko. And mag-shorts or cycling shorts ka na lang sa ilalim.

Yun lang, wala akong kahit na ano na pwedeng isuot sa ilalim ng dress na suot ko. Nagaya na lang si Chris na mag-taxi kami para daw hindi ako ma-late sa pupuntahan ko. Nagpatuloy lang ang kuwentuhan namin habang nasa taxi kami.

Chris: Ano ba kasi yang pupuntahan mo at ganyan ang bihis mo?

Abigail: Debut ng classmate ko nung high school. Alam mo naman story ko. Ako lang ang hindi nakapag-college sa aming magkakaklase due to financial reasons kaya ayun. Buti na lang ganitong oras ang labasan natin sa office kung hindi, hindi ako makakapunta.

Chris: Ok lang yan. At least ikaw kumikita na. Sila nagaaral pa rin. Pero mas maganda pa rin sana kung nakapag-college ka para hindi ka puro call center lang.

Abigail: Kaya nga eh. Medyo naiinggit nga ako sa kanila. Pero ok na rin muna to para ma-experience ko na lang muna mag-work.

Malapit na kami sa hotel na pupuntahan ko. Medyo mayaman kasi yung magde-debut kaya sa ganung lugar na lang niya gagawin ang kaniyang celebration. Nanlambot na lang ako bigla at parang hindi ako makahinga dahil dumaan yung taxi na sinasakyan namin sa isang madilim na kasalda papunta sa The Legend Villas.

Naalala ko bigla ang nangyari sa akin 2 years ago na ang nakakalipas. Na-rape ako ng apat na lalaki. Hinding hindi mo makakalimutan ang mga ganung klaseng pangyayari sa buhay mo kung sayo nangyari yun. Pero sila ang grupong naglabas ng aking pagkababae at kalibugan.

Hindi na ulit nasundan ang experience ko na yun dahil hindi pa rin naman talaga ako nagkaka-boyfriend. Alangan naman na maghanap pa ako ulit ng lalaking gagahasa sa akin para lang makatikim ulit ng titi. Inaamin ko na sa loob ng dalawang tao…