“Girl, tara canteen.” aya sa akin ng kaibigan kong si Olivia habang naglalagay ng liptint sa labi.
“Tara.” sagot ko naman saka ako tumayo.
Habang nasa daan kami ay walang katapusang chismis na naman ang pinagsasasabi ng babaita. Basta chismis ay talaga namang lahat ng radar nito ay gumagana.
“Huy,Beh, alam mo bang hiwalay na si Raymond at Natasha?” sambit ni Olivia.
“Oh, ano ngayon?” saka ko ito tinignan ng masama.
“Anong “ano ngayon”? Girl, may chance ka na kay Raymond!” gigil na sabi nito sa akin.
“Adik ka ba? Paano magkakagusto sa akin yun eh straight yun?” sabi ko naman na may halong inis.
“Pero malay mo, nagpapatikim siya sa baklaa.” mahina nitong sabi pero rinig ko pa din kaya naman kumulo na talaga ang dugo ko sa babaeng to.
“Gaga! Kung ano ano iniisip mo jan.” sabi ko rito saka ko sinabunutan ng very light lang ngunit ang demonyita ay napa-aray.
“Ang violent ha!” sabi nito habang inaayos ang buhok habang nakatingin sa salamin sa kaniyang phone. Tinawanan ko lang ito habang masama ang tingin sa akin.
“Tama na nga yan at baka maubusan tayo ng turon. Tara na!” sabi ko sa kaniya sabay lingkis sa kaniyang braso at naglakad deretso sa canteen. As usual, maingay na naman ang canteen dahil free time lahat ng studyante kaya buong araw itong maingay maliban na lang kung magtatawag na naman ng practice para sa aming graduation ceremony.
Pumila na kami ni Olivia habang dakdak pa rin ito ng dakdak sa mga nasagap niyang balita. Siyempre dahil likas na chismosa din naman ako ay intresado ako sa mga kwento niya.
“Ate, turon nga po, apat” malakas na sabi ni Olivia sa tindera. Pagkatapos bumili ay humanap na kami ng pwesto at nakahanap naman kami sa may bintana.
“Anong plano mo sa buong summer?” tanong ni Olivia. Sa totoo lang ay hindi ko rin alam. Siguro magiging abala ako sa paghahanap ng papasukang university. Pero bukod dun, wala na akong ibang plano.
“Wala beh, ikaw ba?” tanong ko.
“Uuwi ako sa probinsiya namin. Namiss na daw kami nina lola.” sagot naman nito at napatango lamang ako bilang pagsang-ayon.
Halos kinse minuto din kaming nagkwentuhan sa canteen hanggang sa naisipan na naming bumalik sa room. Bagot na bagot na ako sa classroom kasi wala talagang ginagawa ngayon dahil mamaya pa raw ang praktis. Dahil dito ay nagphone na lang ako magdamag. Maya-maya pa ay nakatanggap ako ng text mula kay papa.
‘Anak, paalis na kami ng mama mo. Mag-iingat kayo ha.’- Papa.
Dalawang araw mawawala sila mama at papa dahil uuwi sila sa probinsiya ni mama dahil may aasikasuhin sila doon na hindi naman binaggit kung bakit. Actually, nalungkot ako nang nalaman ko iyon dahil ibig sabihin nun ay wala si papa ng dalawang araw. Iniisip ko pa lang ang mga pwede naming gawin ay tinitigasan na ako. Miss ko na kasi ang paglalaro namin ni papa sa poy pero naiintindihan ko naman ang sitwasyon kaya kailangan magtiis ng konti. Nagtext naman ako sa kaniya pabalik at nagpaalam na din.
“Guys, practice na daw” anunsyo ng aming presidente kaya naman naghanda na kaming umalis papuntang gym. Pagkarating sa gym ay puno na ito ng mga kapwa ko studyante hanggang sa ilang sandali pa ay nagsimula na ang aming ensayo at natapos pagkatapos ng dalawang oras.
“Bye na beh, hinihintay na ako ni Jordan sa gate.” nagmamadaling sabi ni Olivia sabay beso sa akin. Si Jordan ay ang boyfriend ni Olivia na ngayon ay nasa second year college na at isang enginiiering student. Nakajackpot talaga ang lukaret na yun kay Jordan dahil talaga naman pasok sa standards ng nakararami
“Sige beh..Bye. Mag-ingat kayo ha. Gumamit ng protesiyon” biro ko dito kaya naman binatukan ako.
“Che! O siya, babay na” sabay kaway at lakad-takbong lumabas ng gate. Samantalang ako ay naglakad na din palabas ng gate nang may narinig akong tumawag sa aking pangalan.
“Mr. Alvarez.” rinig kong tawag sa akin. Paglingon ko ay si Mr. Garcia pala, ang aming TLE teacher.
“Mr. Garcia. Bakit po?”
“Pwede ko bang mahingi ang tulong mo sandali?” pakiusap ni Mr. Garcia
“Uhm, sige po. Ano pong matutulong ko?” tanong ko naman sa kaniya.
“Naiwan kasing magulo ang carpentry room at kailangan maisaayos ito ngayon dahil gagamitin ito bukas ng mga bisita. “
“Ah, sige po. Ayos lang po. Tutulungan ko po kayo.” sagot ko dito kaya naman napangiti si sir at dumiretso na kami sa silid.
Pagkapasok namin ay sobrang gulo nga at mukhang hindi inayos ng mga huling gumamit. Nasabi din naman ni sir na sinabi niya sa mga huling gumamit na kahit bukas na sila mag-ayos kaya naman pina-uwi na niya ang mga ito. Pero biglang nasabi sa kaniya ng principal na gagamitin daw ang carpentry room ng mga bisita bukas kaya kailangan na itong maisaayos ngayon kaya naman nang makita ako ni sir ay agad niyang hiningi ang tulong ko.
Halos kalahating oras na kami ni sir sa pag-aayos ay kalahati na din ang naayos. Halos wala nang estudyante sa labas dahil pinauwi sila ng maaga dahil wala rin lang gagawin pagkatapos ng practice. Ang mga ibang estudyante naman na hindi graduating ay hindi na nirerequire na pumasok kaya halos wala na ta;agang natirang studyante.
Makalipas ang higit kalahating oras ay natapos na din kami sa paglilinis at dahil tinulungan ko siya ay inaya niya ako sa kanilang bahay upang magmeryenda. Malapit lang kasi ang bahay nila sir Garcia dito sa school kaya naman dun na niya ako inaya. Pumayag naman ako dahil wala rin lang akong kasama sa bahay. May sleepoer sila ate at si kuya naman ay di ko alam kung saan naman magsusuot dahil alam na wala sila mama. Kaya wala rin lang akong dadatnan sa bahay.
“Magmiryenda ka muna Ivan.” sabi ni sir habang nilalapag ang isang box ng donut at isang tasa ng apple juice.
“Salamat po sir.” sabi ko naman saka kumuha ng donut at kinain. Habang nagmimiryenda ay nagkwentuhan kami ni sir. Si Mr. Garcia kasi ay isa sa mga guro na malapit talaga sa mga studyante niya. Palabiro ito at marunong sumabay sa mga jokes. May asawa na din si sir at may isang anak na ngayon ay 4 years old na.
“San po pala sila baby Juno?” tanong ko nang mapansin kong mag-isa lang pala ni sir ngayon.
“Ah, hinatid ni Sheryl sa mama niya. Miss na daw kasi ni mama si Juno. Gustong kalaro ang apo. Babalik din namn bukas ang misis ko.” sabi naman ni sir.
“Ah, ganun po ba..” sabi ko nalang
“Salamat nga pala ulit sa tulong mo ah.” saad ni sir.
“Wala po iyon sir, di naman na po kami busy ngayon. Saka malapit na ang graduation sir, baka matagal pa bago ulit tayo magkita-kita” sabi ko naman. Napatawa na lang si sir.
“Oo nga eh. Nga pala, bilang pasasalamat, anong gusto mong graduation gift? Bawal tumanggi ha” sabi naman ni sir.
“Ikaw po sir” biro ko sa kaniya. Gaya nang sabi ko ay marunong sumabay sa biro si sir Garcia kaya kumportable talaga kami makipagbiruan sa kaniya. Pero ngayon nagulat talaga ako sa sagot ni sir.
“SIge ba, anong gusto mong gawin ko?” tanong ni sir. Medyo naramdaman kong seryoso ito at hindi nakikipagbiruan.
“Biro lang yun sir. Ano ka ba..HAHAHAHA” sabi ko nalang sa kaniya pero hindi ito nakitawa sa akin kaya alam kong seryoso na talaga ito.
“Pero hindi ako nagbibiro Ivan..” seryososng sabi ni Mr. Garcia. Ako naman ay natahimik at hindi alam ang magiging reaksiyon. Kinakabahan ako sa itsura ni sir ngayon kasi ang seryoso niya talaga eh nagbibiro lang naman ako. Napalunok ako ng magtama ang mga mata namin. Ang intense ng titig niya sa akin na para akong matutunaw dahil dun. Nanigas na din ako sa aking pwesto nang papalapit ito ng papalapit sa akin. Sobrang lakas ng kabog ng puso habang nakikita kong lumalapit ang kaniyang mukha sa akin kaya napapkit nalang ako.
Ngunit paglipas ng ilang segundo ay wala akong maramdmang paggalaw. Pagbukas ko ng aking mga mata ay nakita ko si sir na nagpipigil ng tawa. Putcha, akala ko naman seryoso ito pero nagibibiro din pala. Humagalpak ito sa tawa nang mapansin ang reaksiyon ko habang ako ay hindi makatingin sa kaniya ng maayos.
“Kung nakita mo lang sana ang reaksiyon mo kanina mr Alvarez, sigurado akong matatawa ka din” sabi ni sir sabay tawa ng malakas.
Pwes sir, hindi nakakatuwa ah. Muntik na akong madala dun. Napakagwapo din naman talaga kasi ni sir. Isang dahilan kung bakit gustong gusto siya sa school. Nag-uumapaw ito sa karisma at sobrang bait pa. Maging ako ay crush na crush si sir pero dahil ginagalang ko ang aming estado ay hindi ko na ito sineryoso pa. Pero hindi ibig sabihin nun na hindi ko siya papatulan. Pag nagparamdam talaga ito ay siyempre lalantakan ko na.
“Grabe ka talaga magbiro sir..” sabi ko dito sabay tawa kaya muling gumaan ang aking pakiramdam na kanina ay halos hindi na makontrol.
“Parang di niyo pa ako kilala ah..AHAHHAHAH” muling tawa ni sir na sinabayan ko na din. Ilang minuto din nagtagal ang aming kwentuhan at naubos namin ang hinandang miryenda ni sir.
“Nga pala, umiinom ka na ba Ivan?” tanong ni sir.
“Hindi pa po sir..” sagot ko naman.
“Bakit, bawal pa ba?”
“Uhmm..Hindi naman sir, pero walang nag-aaya eh..AHAH” sabi ko naman
“Kung gusto mo sumama ka bukas sa mga classmate mo. Magkakaroon tayo ng munting salo-salo dito sa bahay bukas. ” sabi ni sir.
“Talaga po? Para san po ung salo-salo?”
“Bilang pamamaalam..Nagkaroon kasi ng plano ang officers niyo na magkaroon kayo ng munting get-together bago kayo tuluyang maghiwa-hiwalay ng landas. Naghahanap sila ng venue kaya sinabi kong pwede dito sa bahay.” wika ni sir
“Ah, sige po. Baka yan po yung sinasabi ni pres na iaannounce sa gc namin mamaya.”
“Oo, Ivan. Punta ka bukas ah.”
“Makakaasa kayo sir.” sabi ko naman at ilang sandali pa ay tuluyan na akong nagpaalam.
————————————————-
Pagkarating ko sa bahay ay agad akong humilata dahil sa pagod. Napatunganga lang ako sa kisame at inisip ang mga nangyari sa nakaraan. Hindi pa rin ako makapaniwala sa nangyari sa amin ni papa at maging kay tito Dino. Parang napaka-imposible kasing mangyari pero naging mapusok ang tadhana at pinagbigayan ako sa pangarap ko. Iniisip ko nga kung panaginip ba lahat ng ito dahil hindi pa rin nagsisink in sa isip ko. Nasa ganung pag-iisip ako nang naramdaman ko ang aking antok at tuluyan nang nakatulog. Nagising na lang ako nang nagring ang aking cellphone. Pagkakita ko dito ay si kuya ang tumatawag kaya naman kahit medyo natutulog pa ang aking diwa ay sinagot ko ito.
“Hello..” tinatamad na bungad ko.
“Hindi ako makakauwi ngayon bunso ah kaya i-lock mo lahat ng pinto bago ka matulog.” sabi ni kuya sa kabilang linya. Expected ko naman na hindi ito uuwi kaya naman masaya ako na solo ko ang bahay ngayon.
“Opo kuya..”
“Sige, bababa ko na to. Uwi ako bukas ng hapon” sabi naman ni kuya. Napa-oo nalang ako bilang tugon at tuluyan nang binaba ang tawag. Dahil malagkit ang aking pakiramdam ay naisipan kong maligo muna bago ko gawin ang ibang bagay. Ilang oras akong nagbabad sa bathtub habang naglalaro sa aking cellphone nang marinig kong may kumakatok sa pinto. Kaya naman agad akong umahon sa bathtub at dagling sinuot ang aking robe.
“Sandali lang po!” sigaw ko na sana ay narinig ng kung sino man ang nasa pinto. Dali-dali akong lumabas ng banyo at dumiretso sa pinto upang tignan kung sino itong umistorbo sa ligo ko. Kahit medyo naiinis ay pinili kong palambutin ang aking ekspresiyon. Nang binuksan ko ang pinto ay nagulat ako nang makita ko si tito Dino.
“T-tito..” mahinang sambit ko dahil sa kaba. Muli kasing bumalik sa aking alaala ang mga naganap sa pagitan naming dalawa kaya sobrang bilis ng kabog ng puso ko. Hindi rin nakatulong ang ayos nito ngayon dahol suot nito ang kaniyang uniporme pero nakatsinelas. Hindi ko maipaliwanag pero ang hot na ang cute nang dating sa akin.
“Kumusta Ivan..” basag ni tito sa katahimikan. Hindi ko namalayan kasi na nakatunganga na pala ako sa kaniya kaya labis akong nahiya.
“Uhmm..ayos lang po tito, pasok po muna kayo.” sabi ko saka binuksan lalo ang pinto.
“Sige, pero di rin ako magtatagal. Binilin ka lang sakin ni pareng Manuel.”
“Ah ganun po ba. Wag po kayong mag-alala, ayos lang naman po ako.” sabi ko naman dito.
“Mabuti naman kung ganun.” wika ni tito Dinoa hanggang sa tumahimik na at wala na ni isa samin ang nagsilata. Tila ba nagpapakiramdaman kami sa aming kilos. Sobrang awkward sa mga oras na iyon at gusto ko nalang lamunin ng lupa. Ewan pero nahihiya na talaga ako kay tito dahil sa nangyari. Nakaramdam naman si tito kaya siya na ang unang nagsalita. Kinumusta niya ang araw ko hanngang sa kalagitnaan ay nawala ang tensiyon sa pagitan namin.
“Sigurado ka bang ayos ka lang mag-isa ngayon Ivan?” tanong ni tito.
“Opo, tito, wag pa kayong mag-alala. Ayos lang po talaga ako” paninigurado ko naman dito. Pero ang totoo, gusto ko ng kasama. Gusto ko siyang kasama. Kung ako ang tatanungin, gusto ko siya muling maramdaman pero hindi ko magawang sabihin.
“Sigurado ka?” sabi ni tito. Hindi ko alam pero parang nagbago ang boses niya sa paraan ng pagkakasabi niya doon. Tila ba nang-aakit ito na pigilan ko siyang umalis. Nang tinignan ko ito ay nakatingin ito sa exposed kong dibdib at napalunok. Napangiti ako sa aking isipan dahil sa kaniyang kilos kaya naman nagkaroon ako ng confidence na ipush kung ano mang hangin ang pumapalibot sa amin.
Dahan-dahan akong lumapit dito hanggang sa halos ilang ilang centimetro nalang ang aming pagitan.
“Ang totoo niyan, tito, gusto kitang kasama..” mahina at may konting landi kong saad habang nakatingin sa kaniya ng deretso. Kita ko naman ang pagngisi nito at hinawakan ang aking bewa…