~~~~~~
Ikaanim na kabanata (short bridge episode)
Dumaan ang mga araw at parang walang nangyari sa magkapitbahay. Andun yung nagkakasalubong sa daan sila Lolo Vicente at Irene at masaya pa itong nagbabatian. Nagbabago lamang ang ngiti ng matanda pag nakatalikod na ito dahil naiisip nya ang kanyang nagawa sa magandang asawa ni Bernie.
Makalipas ang isang lingo mula ng ginawa ni Lolo Vicente ang pagpasok sa bahay ng magasawa ay bumalik na galing probinsya si Bernie kaya hindi na nagkaroon pa ng pagkakataon ang matanda na pasukin ulit ang magandang kapitbahay subalit sinabi nya sa kanyang sarili na hindi maaaring hindi na nya muling matikman si Irene. Gagawin nya ang lahat para maulit ang sa tingin nya ay ang pinaka magandang gabi na nangyari sa kanyang buhay. Sabalit ang tanong nya sa kanyang sarili ay papano? Hindi nya magagawa yon nang nasa bahay Si Bernie at ang kanilang anak.
Ilang araw at linggo ang nakalipas ay patuloy ang pagiisip ng matanda at wala talaga sya mabuong plano o maisip na paraan para makantot ulit si Irene. Halos mabaliw na si Lolo Vicente sa kakaisip subalit wala talagang ligtas na paraan para magawa nya muli ito. Ngunit kahit sa mas delikadong paraan ay wala pa din sya maisip na plano. Patuloy na nagdaan ang mga araw at normal lang ang takbo ng buhay ng magkapitbahay.
Hanggang isang araw ay kinailangan tawagin ni Bernie si Lolo Vicente para magpatulong sa pagpipintura ng bubong ng kanilang bahay. Habang nag tatrabaho sila ay tulad ng dati nagkukwentuhan ng kung ano anong paksa hanggang mabaling ang usapan sa mga kalokohan na mga nagawa na nila at kalokohan ng mga lalaki. Sa madaling salita kalibugan. Andun ang ang mga natikman nilang mga babae ng mga nakalipas na panahon at kung ano ano pa. Pero biglang nahinto ang kanilang usapan ng meron mabangit ang matanda kay Bernie.
Lolo Vicente: Ikaw Bernie alam ko na meron ka pa isang kalokohan na ginawa
Bernie: Ano naman po yung alam nyong kalokohan ko Mang Vicente?
Lolo Vicente: Ikaw naman magbobolahan pa ba tayo Bernie
Bernie: Ano nga po yon?
Lolo Vicente: Talagang todo tangi ka pa ha
Bernie: Wala nga po kse akong alam sa sinasabi nyo. Ano po ba yon?
Lolo Vicente: Alam mo Bernie magkatapat lang bintana ng mga kwarto natin. Iwan mo ba naman bukas ang ilaw . . .
Sa mga oras na ito ay natigilan si Bernie, mapapansin mo na medyo kinabahan ito at nagkaron ng ideya kung ano sinasabi ng matanda
Bernie: Ano po ibig nyo sabihin?
Lolo Vicente: Oo alam ko Bernie, nakikita ko ginagawa mo sa iyong misis. Sabi ko naman sa sarili ko na asawa mo naman yan kaya tingin ko wala na paki alam ang ibang tao kung gawin mo man yon hindi lang sa loob ng tahanan nyo kundi loob pa ng inyong sariling silid.
Bernie: Alam nyo po? Nakita nyo po?
Tila di na alam ni Bernie ang kanyang sasabihin o itatanong. Litong lito na sya at ang kaba ay ngayon napalitan na ng takot.
Lolo Vicente: Oo Bernie alam ko at nakita ko hindi lang isang beses kundi ilang beses pa. Sa Katunayan ay natatandaan ko na nga mga araw na ginagawa mo yon dahil sa dami ng beses kong nasaksihan ang ginagawa mo kalokohan sa asawa mo. Muntik ko na nga hindi mapigil sarili ko nung wala ka dito at nakausap ko misis mo
Gawang kwento ni Lolo Vicente para mas matakot pa ang alam nyang takot na takot nang kausap.
Bernie: Naku Mang Vicente wag nyo po sabihin. Parang awa nyo na. Hindi nyo kilala misis ko. Iiwan ako non pag nalaman nya ginagawa ko sa kanya.
Lolo Vicente: Meron na din naman tayo napagsamahan Bernie. Hindi ko din naman basta basta sasabihin sa asawa mo ang aking nasaksihan. Madali naman ako kausap. Para naman tayong di magkapitbahay nyan.
Bernie: Salamat naman po kung ganon. Sana po ay tayong dalawa na lamang po ang makaalam tungkol dito.
Lolo Vicente: Alam mo Bernie nung unang beses ko nakita yung ginawa mo ay hindi mo naman ako masisi dahil sa pagkabigla ko at di ako makapaniwala at tingin ko napakaswerte ko naman makita iyon eh medyo nakunan ko ng mga larawan at video yung mga ginawa mo.
Bernie: Naku parang awa nyo na Mang Vicente, sabi nyo nga may pinagsamahan naman tayo.
Lolo Vicente: Oo naman Bernie, madali nga ako kausap dba kaya nga sinasabi ko din ito sayo.
Bernie: Bilhin ko na lang po yung mga larawan at video na nakuha nyo Mang Vicente
Lolo Vicente: Walang problema Bernie. Ibebenta ko sayo pero hindi pera ang gusto ko
Bernie: Eh ano po?
Lolo Vicente: Gusto ko unang kabayaran ay gawin mo ulit yung ginagawa mo na andun ako sa loob ng kwarto nyo. Alam ko naman hindi magagalit ang isang walang malay na tao. Ano nga ba yung kasabihan sa ingles “what she doesn’t know won’t hurt her” ang subok na pagiingles ni Lolo Vicente.
Bernie: Wag naman po ganon Mang Vicente
Lolo Vicente: Wala naman ako makikita na hindi ko pa nakikita di ba Bernie. Kung pagkakatiwalaan mo na din lang ako sa sikreto mo di lubos lubusin mo na alam mo pa ligtas ka.
Ang pambobola ng matanda
Lolo Vicente: Wag ka magalala Bernie at hindi kita mamadaliin. Sabihan mo lang ako pag handa ka na
Pagkasabi nito ng matanda ay parang napipi ang dalawa at tinapos ang kanilang ginagawa ng walang kahit isa mang sa kanila na nagsalit muli.
Kinagabihan hindi mapakali si Bernie sa natuklasang kaalaman ng matanda at kung ano ang gusto nitong kabayaran sa pananahimik at mga hawak na ebidensya. Isip sya ng isip kung papano nya malulusutan ang hindi nya inaasahang malaking problema na kanyang kinakaharap ngayon.
Papayag ba sya?
Magsusuplong sa pulis?
Kung ano ano pang ideya subalit alam nya na wala dito ang makakalutas ng kanyang problema. Isa lang ang sigurado sya, pag nalaman ito ni Irene ay siguradong iiwan sya nito at hindi na muling makikita pa maging ang kanilang anak, posibleng idemenda pa sya at makulong. Naiyak si Bernie sa kanyang kinasadlakang sitwasyon.
Lumipas ang ilang araw at sadyang laging tulala si Bernie, at sa patuloy na pagiisip ng paraan at kung ano ang kanyang kalagayan ngayon ay isa lamang ang kanyang napagtanto. Kailangan na nya magdesisyon at kausapin si Lolo Vicente.
Ano kaya ang desisyon ni Bernie?
Malalaman kaya ni Irene ang kanyang ginawa?
Ito kaya ang simula ng mas mainit na mga tagpo o katapusan na ng masayang buhay nilang magasawa?
Itutuloy!?
~~~~~~
Abangan natin mga Ne0phytes. Tulad po ng nakagawian ay bukas po ang inyong lingkod para sa inyong mga ideya at suhestyon. Para po ito sa inyo kaya sana ay patuloy nyo suportahan ang pantasya
Salamat po sa inyong walang sawang suporta!