Pagkatapos ng medical mission, dumiretso na si Doc Art sa bus station. Sa waiting area, naghihintay ako, dala ang aking mga gamit, kasama ang aking pamilya. Natigilan si Doc Art, ngunit nilapitan sya agad ng aking mga magulang, hinahabilin ako at nagpasalamat sa oportunidad. Syempre, ang alam lang nila ay ang aking trabaho at pag aaral, hindi ang kasunduan namin. Natuwa naman ako nang ipinangako ni Doc Art na hindi nya ako pababayaan. Bago umalis ang bus, inabutan ako ni Doc ng pera, ibigay ko daw sa pamilya ko bago kami umalis. Tila tuwa at lungkot ang aming naramdaman. Umalis na ang bus, wala nang atrasan.
Mahaba ang naging byahe, halos isang araw, halong bus at ferry ang aming sinakyan. Sa bus, magkatabi kami ni Doc sa bandang likuran. Komportable naman, airconditioned, kakaunti lang ang nakasakay kaya maluwag. Sanay ako sa lamig kaya short at Tshirt lang ang aking suot.
Doc: So buo na talaga ang loob mo Maya. Huwag ka mag alala, tutuparin ko ang usapan nating pag aralin ka habang nagtatrabaho ka sa akin bilang kasambahay… at… (sabay ngiti kay Maya). Sundin mo lang lahat ng sasabihin ko, hindi tayo magkaka problema. At, bawal kang magkaroon ng kasintahan. Oras na magkaroon ka ng kasintahan, tapos na ang kasunduan natin. Habang nasa pamamahay kita, akin ka lang, ako lang ang gagalaw sayo, maliwanag?
Maya: O-opo doc, pupunta lang po ako doon para mag aral. S-sayo lang po ako.
Doc: Good. Sundin mo lang ako, gagawin ko ang lahat para mag enjoy ka doon. (sabay hawak ng kamay sa hita ni maya)
Ilang oras na kaming nasa byahe, madilim na ang daan. Tulog na ang mga iilang sakay ng bus. Tila dinapuan na din ako ng antok, hindi ko namalayang nakasandal na ako kay doc. Inakbayan ako ni Doc Art. Malumanay na hinihimas ang aking braso, na hindi lumaon ay napunta na sa aking tagiliran. Galing doon, patuloy ang kanyang haplos papunta sa aking ari. Tanggap ko na ang kapalaran ko, ako na mismo ang bumukaka upang hindi na mahirapan si doc. Inilusot nya ang kanyang kamay sa ilalim ng shorts ko, kinapa ang tingle, sabay haplos paikot ng dahan dahan. Tulala ako, ngayon…