—
Nagising akong maliwanag na sa labas ng kubo. Parehas kaming hubo’t hubad na nakahiga sa papag. Si Manang Joy ay mahimbing pa ang tulog, nakayakap ito sa akin at ginagawang unan ang braso ko.
Nang bigla kong maalala si Paula ay agad kong ginising si Manang Joy at dalidaling nagbihis. Pag baba namin sa pinaparadahan ng sasakyan, ay agad kong tinignan ang Smartphone ko. Malapit na itong maubusan ng baterya at sa awa ng Diyos ay meron na ding signal. Tinawagan ko si Paula at ipinaliwanag ang lagay namin.
Mag aalas Diyes ng umaga ng dumating ang isang sasakyan, ang Jeep Wrangler ni Tito, lulan nito si Paula. Pag baba ni Paula sa sasakyan ay agad itong tumakbo papalapit sa akin at niyakap ako.
Paula: Kagabi pa ako nag aalala sa inyo… Mabuti at walang masamang nangyare..
Kita ko ang pag aalala sa mukha nito. Kaya naman sinuklian ko ito ng mas mahigpit na yakap..
Matapos namin mag yakapan ay agad kong inayos ang Towing Rope. Ikinabit ko ang isang dulo nito sa likuran ng Jeep Wrangler ni Paula at ang kabilang dulo naman ay ikinabit ko sa harap ng Puting Sedan ni Manang Joy. Napag kasunduan namin na ako ang mag mamaniobra sa puting Sedan ni Manang habang ang Jeep Wrangler naman ang hahatak dito, lulan sila Paula at Manang Joy.
Habang nasa byahe ay napaisip ako. “Ano kaya ang pinauusapan nila Paula at Manang Joy?”. Nakaramdam ako ng konting kaba.. “Pano na lang kung ikwento ni Manang Joy ang nangyare samin kagabi?”…
—
Pagdating namin sa isang talyer sa bayan ay agad naming pinapalitan ang baterya ng Puting Sedan. Pag baba nila Paula ay napansin ko ang katahimikan sa kanilang dalawa. Sinubukan ko din itong kausapin ngunit matipid ang mga sagot nito. Ang kaninang mainit na pag kikita namin sa paanan ng bundok ay napalitan ng panlalamig.
Dahil sa ikinikilos ni Paula ay napatingin ako kay Manang Joy. Nagtama ang mga paningin namin, tapos ay lumihis ito ng tingin. “Patay mukang ikinuwento ng matanda ang nangyare kagabi”, sa loob loob ko
Pagkatapos mapalitan ang baterya ng sasakyan ni Manang Joy ay nagpaalam na din ito.
Joy: Siguro pwede na muna tayo maghiwa-hiwalay dito… Paula maraming salamat sa tulong.. Sayo din Peter… Hijo…
Pansin ko sa boses ni Manang ang pagkailang..
Paula: Sige.. Ate Joy.. Ingat po kayo..
Peter: Ingat po..
—
Habang nasa byahe ay patuloy pa rin ang “Silent Treatment” ni Paula sa akin. Mukhang tama ang hinala ko, na nagkwento si Manang Joy kay Paula tungkol sa nangyari kagabi. Kaya naman napag pasyahan kong sabihin na din ang side ko sa kanya…
Pagkapasok ng bahay, sa may sala, ay sinubukan ko itong kausapin.
Peter: Ahh Paula.. Regarding kay Manang Joy..
Hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil inunahan na nya ako..
Paula: Alam ko na.. kinantot mo si Ate Joy kagabi.. Tama ba?
Peter: Ah.. eh..
Tinignan ako ni Paula ng matalim, kaya naman inilahad ko na ang nangyare..
Peter: Oo.. Pero ginawa ko iyon para patahimikin sya.. Alam nya ang tungkol satin.. Nakita nya tayong nag kakatutan sa likod bahay nung Biyernes..
Paula: So.. ang kantutin ang matanda ang naisip mong sagot sa problema?
Peter: Naisip ko na kapag kinantot ko ang matanda ay may panghahawakan na ko sa kanya.. May panghahawakan na tayo sa kanya.. kaya hindi na sya magtatangkang ipagkalat ang………..
PAK!!
Lumatay sa mukha ko ang malakas na sampal ni Paula. Agad itong nag lakad palayo at ilang saglit lang ay narinig ko ang lagabag ng pinto sa kwarto ni Paula. Habang ako naman ay naiwan sa sala, tulala at nakahawak sa pisngi kong tinmaan ng malakas na sampal.
Naupo ako sa couch at pinag-isipan ang pagkakamali ko. Alam ko sa sarili kong hindi lang ang patahimikin si Manang, sa mga nalalaman nya, ang dahilan kung bakit ko sya kinantot. Nadala na din talaga ako ng kalibugan at kalaswaan kaya ko iyon nagawa. Kailangan kong humingi ng tawad.. hindi lang kay Paula.. kundi pati na din kay Manang Joy…………………………………………
—
Paula: Peter!… Peter!… Gising na… Maghahapunan na..
Gabi na ng gisingin ako ni Paula. Nakatulog na pala ako sa couch kanina kakaisip sa mga nangyare.
Nang palayo na ito papuntang kusina ay dalidali akong tumayo at niyakap si Paula mula sa likuran…
Peter: I’m sorry.. Dapat sinabi ko muna sayo ang plano ko bago ko gawin..
Paula: Kalimutan mo na yon Peter… Tsaka ako nga ang dapat humingi ng tawad dahil nasampal kita..
Humawak ito sa braso ko at niyaya ako sa hapag kainan. Habang kumakain ay nagpatuloy ang aming pag uusap.
Peter: Paula.. I’m really sorry.. naiintindihan kong kulang ang rason ko para gawin yun kay Manang Joy… Sa tingin ko… Hindi.. Ang totoo nyan ginusto ko din at pinagsisihan ko ang ginawa ko…
Nagpatuloy ako sa pag hingi ng tawad kay Paula. Totoong nag sisisi ako sa nagawa ko.
Paula: Sshhh.. Peter.. Pinag isipan ko ang mga nangyare..
Huminto ito sandali at huminga ng malalim.
Paula: Naiindihan ko ang nagawa mo.. Peter.. bata ka pa.. nag e-explore ka pa.. Bilang mas nakatatanda sayo.. dapat mas alam ko ang tama.. Alam kong nadala ka ng kapusukan, katulad ng nung unang may nangyari sa atin.
Peter: Paula.. Mahal kita.. Nagkamali ako at hindi na ito mauulit..
Paula: Hindi… Peter… Siguro nga mahal mo ko, at tinatanggap ko iyon dahil mahal din kita. Bilang Tita mo at bilang babae… Pero…