—
Ako nga pala si Peter.. Peter Parkero.. 18 years old at kasuluyang nag aaral bilang second year college (BSECE) sa isang University sa Manila, na itago na lang natin sa alyas na MTU. (Manila Technical University). Bata pa lang ako nung mag hiwalay ang aking magulang, siguro mga 2 years old, more or less. Ang dahilan, siguro, relationship got soured, third party o kung anu man. Wala na din naman akong pakeelam doon, alam nyo na, past is past.
Sa ngayun, may kanya kanya na ding pamilya ang mga magulang ko, pero kahit kailan naman hindi nila ko pinabayaan. Well.. I cannot vouch for my Mom, pero inalagaan ako nila Dad at ng pamilya nito. Basta, nung napunta ako sa pamilya ng tatay ko, bigla na lang nag laho si Mom at nangyari yon nung 4 years old ako. At nung 9 years old ako, nabalitaan na lang namin na nag asawa na si Mom, quits lang din naman kasi ganun din si Dad, napangasawa nito si Tita May.
Si Tita May ay mayroon ding anak sa pag kadalaga, si Kyla, kasing idaran ko, months lang ang pagitan pero mas matanda ako. Match made in heaven nga kung maituturing ang kasal ng mga magulang namin, dahil halos pareho ang sinapit ng mga previous relationships nila.
Sa kasalukuyan nga eh, mag-isa kong nakatira sa isang Condo na binigay ni Dad. Halos anim na buwan na ang nakaraan, nang mag migrate sila Dad at Tita May sa States. Kasama nila sina Kyla at ang nakababata kong kapatid na si Jonathan, Tantan for short, ang bunga ng pag mamahalan nila Dad at Tita May.
Dalawa’t kalahating buwan na ang nakararaan ng pumanaw si Tito Tony, asawa ni Tita Paula, na kapatid naman ni Dad. Kaya naman nag punta ako ng Nueva Ecija para makiramay at kalaunan nga ay doon ko na din itunuloy ang aking summer vacation. Naging maganda naman ang bakasyon ko duon, napasobra pa nga dahil sa pag kakaroon namin ng relasyon ni Tita Paula,….. o Paula, dahil hindi ko na sya tinatawag na Tita ngayon.
Isa pa sa mga hindi ko inaasahan sa naging bakasyon ko duon ay ang pamana ni Tito Tony sa akin. Nakakagulat na sa akin nya ipinamana ang halos lahat ng properties nito. Hindi naman tumutol si Paula, bagkus ayon sa kanya ay plano na talaga nilang mag asawa iyon, matalagal na.
Bukod sa naging relasyon namin ni Paula, ay nagkaraon din kami ng maiinit na tagpo ni Manang Joy, isang matandang dalaga. Si Manang Joy ang punong tagapamahala ng mga negosyo at properties ni Tito Tony. Grabe ang naging dalawang huling Linggo ko sa Nueva Ecija dahil sa dalawang babaeng umangkin sa akin, at nag pabago ng buhay ko.
Kailan lamang ay ibinalita sakin ni Dad, na buntis si Paula… At sino pa ba ang may sala sa pangyayaring ito?… walang iba kundi “ako”. Ngunit hindi ito ang magiging tampok na pangyayari sa bagong kwentong isasalaysay ko. Atin munang kalimutan ang nangyari nuong bakasyon at mag focus ngayong panahon ng pasukan…
—
Dalawang Linggo na ang nakakaraan ng mag umpisa ang klase, at ngayon nga ay nasa loob ako ng isang room sa University, ang Math Society Club Room. Nakatayo ako ngayon kasama ang matalik kong kaibigang si John, ang kasalukuyang President ng Math Club, at ako naman ang “yours truly”, Vice President.
Nag papaliwanag at nag di-discuss kami sa harap ng isang dosenang First Year student na nag inquire para maging miyembro ng Math Club….
John: Good Afternoon Everyone… I am John Santelian, the current President of this club… Here with me today, Mr. Peter Parkero, the Vice President…. So now we will begin the registration and initiation for the Math Society Club… We will also be discussing the details and ground rules of this club…
Peter: By the way.. Thank you sa mga inquiry ninyo na sumali sa Math Club..
Inilabas ko ang mga Registration Forms at pinaikot ang papel sa mga studyante
John: Yan nga pala ang mga registration form, kuha na lang kayo ng tig-iisa….
Nang makakuha na ng Registration Form ang studyante ay nag patuloy si John sa kanyang pagsasalita…
John: Before we start, I would suggest you to introduce yourselves first….. and then we’ll do the discussion regarding the club…
Isa-isang nag pakilala ang mga estudyante, ngunit may isa sa mga ito ang umagaw ng pansin ko….
???: Hi Good Afternoon… Ako nga pala si Theresa Santos, Esang na lang for short… First Year Chemical Engineering… Ahm… 1(X) years old… Nakatira sa…………
Isang maliit na nilalang… punggok kung baga, tantsa ko mga 4’6″ siguro ang height nito. Maputi at makinis ang kutis nito, at medyo malaman ang katawan, pero hindi mo naman masasabing mataba, chubby. Naka headband ito at mahaba ang buhok… Hindi din maipagkakaila na maganda ito, ngunit mukha itong matapang at hindi mag papatalo. Pagdating naman sa katawan ni Theresa, hindi ganon kalaki ang dibdib nito.. ang totoo nyan medyo pawala na nga eh..hehehe. Pero bumawi naman sa hubog ng puwet niya.
Isa pa sa napansin ko sa kanya ay ang apelyedo nito… “Santos”, siguro dahil ang middle name ko ay “Santos” din. Out of nowhere bigla kong naalala si Mom.
Pagkatapos mag pakilala ng mga First Year students ay nag patuloy na din kami ni John sa pagpapaliwanag tungkol sa Math Society Club. Ipinaliwanag namin na ang Club na ito ay binubuo lamang ng pitong miyembro sa ngayon.. dalawang 4th Year, tatlong 3rd Year, at dalawang 2nd Year Student (Ako at si John)…. Ilang sandali pa ay nagtaas ng kamay si Theresa..
Theresa: So in total po meron lang 7 members ang club na ito.. Pwede po bang malaman kung bakit mga 2nd years po ang ginawang officers sa club?..
Peter: Ah… eh.. Dahil busy ang mga Higher Year Students.. Alam nyo na… graduating na kasi sila at nag hahanda sa mga board exams… hehehe
Palusot kong sagot kay Theresa… Ang totoo nyan ay hindi talaga nag papakita ang mga higher class student sa club, so by default kaming dalawa ni John ang naging Officer.. Hindi din ganon kasikat ang club na ito, kaya wala halos sumasali, dumagdag pa na boring ang club na ito.. Ito rin ang isa sa mga rason kung bakit ako sumali dito, dahil walang masyadong ganap, at kailangan ko ng matatambayan. Magaling din naman kami sa Math pero dahil nga walang masyadong ginagawa dito, more or less, Tambayan club lang talaga sa amin ito.
Theresa: So… ano po bang mga ganap dito sa club na ito?..
Peter: Edi ano pa?… Edi Mathemathics… We will teach each other Math… more or less…
Nakangiti kong sagot kay Theresa. Alam kong awkward pero bahala na.
Kita ko sa mukha ng mga First Year Student ang pagkadismaya..
Theresa: So ang lumalabas parang tambayan nyo lang po itong Club na ‘toh?…
Medyo nakakagulat ang tabil ng dila ng babaeng ito.. Pero hindi naman mali ang sinabi nya.. Napapakunot na din ang noo ko dahil sa pagka irita..
Peter: Hehehe.. Hindi naman sa ganon.. Isa pa din naman ang Club na ‘toh sa mga Main Student Club sa University… so…
Theresa: So.. ang lumalabas po tambayan nyo lang ito…
Inulit nanaman ng punggok na babae ang sinabi nya. Nakatingin ito sa amin na parang hinuhusgahan kami. Kaya naman napatingin ako kay John para humingi ng tulong ngunit ginalaw lang nito ang mga balikat nya..
John: Ok ganito nalang.. Basically you’re all free naman to continue or cancel your application sa club and wala namang pilitan dito, so I guess tomorrow, kung sino man ang mag papakita dito bukas, will be the new Members….
Peter: Oo nga.. Tama si President..
Natapos ang diskusyon na mainit ang ulo ko dahil sa maliit na babaeng yon. Nakakainis talaga, pinag mukha nya kaming mga tambay lang sa club.. Well.. totoo naman pero nakakainis pa din.
—
Kinabukasan ng hapon ay nagtungo ako sa club room. Kinakabahan ako dahil baka walang sumali sa mga First Year student, na nakaharap namin kahapon. Well.. Ayos lang din naman na walang sumali, ibig sabihin non wala kaming magiging kahati sa tambayan namin ngayong taon. Pero naisip ko din na sayang ang effort namin kahapon. Pag dating ko sa tapat ng pintuan ng Club room ay humanga muna ako ng malalalim saka ko binuksan ang pinto…
Theresa: Good afternoon.. Boss VP!
Peter: Ehh?..
Walang ibang tao sa loob ng Club room kundi ang punggok na babaeng si Theresa.. Nakapagtataka kung bakit nya kami ginisa kahapon sa orientation, at ngayon ay sya ang nag iisang estudyante na gustong magpatuloy sa pagsali sa club…
Peter: Anong ginagawa mo dito?…
Pasimangot kong tanong sa kanya..
Theresa: ‘Di ba obvious boss?…. Gusto ko sumali sa club… at kailangan ko ng tambayan.. hehehe
Bungisngis nitong sagot sa akin. Inabot nito sa akin ang registration form na kompleto ng informasyon at pirma.
Peter: Ganon?…
Iritable ko pa ding sagot sa kanya…
Theresa: Wala kong mapiling ibang school club na salihan eh… Tsaka gusto ko lang matulog sa hapon bago umuwi… Tamang tama ang “Tambayan Club”, este Math Society Club na ‘toh… hehehe
Sagot nito sakin habang pinapakita nito ang dala nyang unan. Talagang minamaliit ng maliit na babaeng ito ang club namin. Anong tingin nya sa club namin? Tulugan Club?….
Naiinis man ako sa babaeng ito, pero mabuti na din sigurong may bagong miyembro ang club.
Theresa: Nga pala boss? ‘San si Boss John?
Peter: Malimit lang din yun dito? May mga extra curricular activities si John… Kung hindi mo pa alam Dean’s Li…