Naging laman ng balita si Gwyneth Chua dahil sa pag-violate niya sa quarantine. Sa loob lamang ng isang araw ay kumalat sa social media ang mga litrato niya dahil sa isang malaking pagkakamali. Kasunod nito ang agad agad na pagkaubos ng kanyang mga kaibigan na sya mismong nagsuplong sa ginawa niyang violation. Ngayon ay nagtatago siya at di alam kung sino ang pagtitiwalaan. Ayaw niyang may makaalam ng kanyang kinaroroonan kaya maging ang pag-uwi sa sariling bahay ay di niya magawa. Balot na balot ang mukha niya at kasalukuyang nasa isang mall upang mamili ng mga basic na pangangailangan ngunit ng magbabayad na siya ay kinailangan nyang iswipe ang kanyang credit card. Sa paggawa nito ay agad syang nakilala ng cashier na bumulong sa kasamahan nito.
“Diba sya yung Poblacion Girl?”
“Oo nga. Ibalik mo yang card nya, dellikado baka mahawa tayo nyan.”
Agad na inabot ni Gwyneth and credit card at dali-daling lumayo at iniwan na lamang sa counter ang mga dapat sana’y bibilhan nya. Palinga-linga siya sa pinanggalingan habang papalayo at natungo sa comfort room ng establisyamento at nagkulong sa isang cubicle doon. Agad syang tumawag sa kanyang ina dahil hindi na alam ang gagawin.
“Ma, what will I do. People are noticing me. I don’t know where I can go.”
“Shet naman kasi Gwyneth. I told you not to break quarantine pero di ka marunong makinig sakin.”
“I’m sorry, Ma. I really need your help.”
“Okay okay. I already made arrangements. May kinuha akong place where you can stay. I’ll just send you the address. Pumunta ka na agad dun and never leave the place until I tell you to.”
“Okay, Ma.”
Naluluha pa rin si Gwyneth habang nakaupo sa banyo nang mareceive ang address. Agad syang nagbook ng masasakyan at within ten minutes ay dumating na ito. Doon pa lamang sya tumayo sa banyo at lalo pang binalot ang muka at saka nagtungo sa pickup point. Nang makasakay sa sasakyan ay muling bumuhos ang luha nya dahil na rin sa awa sa sarili at pagsisisi sa katangahang ginawa. Dineactivate nya ang kanyang social media accounts dahil na rin sa sunud-sunod na mga mensahe ng mga kaibigang nahawaan niya na ngayon ay galit na galit na sinisisisi sya sa mga nangyari.
“Ma’am, okay lang ba kayo?”
“Wala po ito, kuya. Salamat po sa pagtatanong.”
Kanina pang napansin ng driver na si Glenn ang pangalan ng kanyang pasahero nang tanggapin niya ang booking nito. Di lingid sa kaalaman niyang ito ang babaeng laman ngayon ng social media. Sa una ay galit ang narandaman nya dito dahil sa epekto ng ginawa nito. Nakita nya rin ang mga na-share na larawan nito ay agad nyang napansin na may itsura ito at mukang maykaya sa buhay. Kaya naman ng makita ang profile ng pasahero sa app ay agad syang nakabuo ng plano para dito.
“Mawalang galang na po, Ma’am. Kayo po ba yung Gwyneth Chua na nagtitrending ngayon?”
“Kuya hindi po.”
“Wag kayong mag-alala, Ma’am. Di ko naman po ipagkakalat tong pagsakay nyo sa akin. Naiintindihan ko naman po kung bakit n’yo nagawa yun. Ang hirap po siguro ng sitwasyon nyo ngayon.”
Nang marinig ‘yun ay lalong napahagulhol si Gwyneth.
“Kuya, sorry. Hindi ko talaga sinasadya. Hindi ko talaga alam na meron ako. Ang tanga-tanga ko lang. Nasanay akong nakukuha at nagagawa ko lahat ng gusto ko. Nung lumabas ako hindi ko talaga alam na positive ako. Kahit anong symptoms wala ako. Ang tanga-tanga ko. Ang tanga-tanga ko.”
Paulit-paulit ang paninisi sa sarili ni Gwyneth habang papahina ang boses nito kaya pinili ni Glenn na itigil muna ang sasakyan para ayuin at pakalmahin ito.
“Wala ka nang magagawa, Ma’am. Nangyari na ang nangyari. Siguro kailangan na lang maging responsable ka sa ginawa mo.”
“I can’t do that, kuya. Baka makulong ako. Hindi ko kakayanin.”
“Pano yan, Ma’am. Di ka naman pwedeng magtago na lang.”
Nahilo si Gwyneth sa sinabi ng driver. Bukod sa ina, ang kausap lamang nyang driver ngayon ang nakakaalam ng address na patutunguhan para pagtaguan.
“Please kuya, nobody else knows where I will go. Except you. Please please please don’t report me to the police.”
“Wag kayong mag-alala, Ma’am. Mapagkakatiwalaan nyo po ako.”
Nang medyo tumahan na ang pasahero ay muli nang pinatakbo ni Glenn ang sasakyan patungo sa address na naka-ping sa kanyang app. Magtitrenta minutos pa ang kanilang binagtas bago makarating sa lugar. Nasa labas lamang ito ng Taguig pero ibang iba ito sa sentro nito. Medyo hindi maayos ang mga daan, madilim, at medyo layo-layo ang mga bahay.
“Nandito na po tayo, Ma’am.”
“Salamat, kuya. Sana po talaga walang makaalam ng tungkol dito.”
“Makakaasa kayo, Ma’am.”
Nang bumaba ang dalaga ay agad agad itong pumasok sa gate ng bahay at isinara iyon. Nakita pa ng driver ang paghahanap nito ng susi sa ilalim ng mga pasong natatamnan ng mga tuyong halaman tanda na matagal nang walang nakatira dito. Nang makapasok na ang dalaga ay muli nang pinaandar ni Glenn ang sasakyan.
Pagkapasok ni Gwyneth sa bahay ay agad nitong inilock ang pinto. Agad bumungad ang kusina na kumpleto naman sa appliances. Saktong sakto na naman ang pagkalam ng kanyang sikmura dahil sa gutom kaya agad nyang tinungo ang ref at binuksan ito ngunit wala itong kalaman laman dahilan upang muli sya maawa sa sarili at sa kinahantungan nya kaya agad syang tumawag sa ina ngunit di ito sumasagot dahil busy din ito sa pag-aayos ng problemang ginawa ng anak. Naisip niyang magpadeliver ng pagkain pero kung gagawin nya ito ay may makakakilala nanaman sa kanya at sa pagkakataong ito ay baka malasin na sya kaya naman naisip niyang ikontak ang driver na naghatid sa kanya.
[Text:
Kuya ako yung sumakay kanina. Baka naman pwedeng humingi ng favor.
Ma’am Gwyneth? Anong favor, Ma’am?
Baka naman pwede akong magpabili sa inyo ng pagkain.
Ngayon na ba Ma’am? Meron pa kasi akong pasahero e.
Ay sige, kuya kahit kapag nahatid mo na lang sya.
Sige, Ma’am. Anong food po ang bibilhin ko?
Kayo na bahala, Kuya. Basta kung anong malapit sa inyo.]
Habang hinihintay ang driver ay nagpasyang maligo muna si Gwyneth. Agad agad itong sumugod sa banyo, naghubad, binuksan ang shower at nagbasa sa ilalim nito at saka muling sinabayan ng pag-iyak. Magtitrenta minutos syang nakababad sa shower nang marinig ang pagkatok mula sa gate at pagring ng kanyang telepono. Agad nyang pinatay ang shower at hubo’t hubad na tinakbo ang cellphone at sinagot ito.
“Ikaw na ba yan, kuya.”
“Yes, Ma’am. Andito na ako sa labas.”
“Saglit na saglit lang kuya.”
“Okay, Ma’am.”
Agad syang tumakbo sa hagdan upang tignan kung may mga damit dito o twalya na maaaring ipangtuyo sa katawan pero wala itong kagamit gamit maliban sa kutson na nasa kama. Muli syang bumaba sa banyo at doon ay ginamit na pangtuyo sa sarili ang parehong damit na suot suot nya kanina at saka ito muling mabilis na isinuot.Huli na nang maisip nyang nasa dalang handbag ang ginamit nyang scarf pantakip sa mukha.
Sa labas naman ng gate ay tuwang tuwa si Glenn na nag-aabang. Kita nya mula sa isang bintana ang natatarantang babaeng naghahanap ng kung ano habang hubo’t hubad ito. Kitang kita nya ang kaseksihan nito at agad syang napangiti ng dali-dali itong lumabas na halatang basang basa pa ang buhok pati na rin ang suot na green na mini dress. Agad syang hinila nito papasok ng gate dahilan para bumangga pa ang tigas na tigas ng lalaki sa puwetan nito na hindi naman na napansin ng dalaga dahil sa iba ang focus nito sa ngayon. Bago nito sinaara ang gate ay mapanuri paitong lumingon lingon sa labas kung meron bang nakakita sa kanila bago sya muling hinila papasok ng pinto ng bahay at ini-lock iyon. Saka pa lamang sya binitawan nito.
“Pasensya ka na, Kuya. Kinakabahan lang talaga ako.”
“Okay lang, Ma’am. Naintindihan ko naman, Ma’am. Wala pa siguro kayong tiwala sakin.”
“Sorry talaga, Kuya. Ako na nga tong nakakaabala sa inyo ako pa tong tamang-duda.”
“Wala yun, Ma’am. Ito na nga pala yung pinapabili nyo.”
Agad inabot ng dalaga ang pagkaing dala ni Glenn at inumpisahan nang kainin. Nagkamay na itong dahil sa gutom na talaga ito. Mabilis ang pagsubo nito hindi na napapansin ang taimtim na panonood sa kanya ni Glenn. Hindi nito napansin ang ginawang pagkambyo ng binata sa tigas na tigas pa ring titi habang nakatitig sa nipple niyang bumabakat sa basang damit.
“Ay shet sorry, kuya. Upo ka muna. Wait lang di pa kita nababayaran.”
Tumayo ito at kumuha ng pera sa bag. Akmang aabutin nya ang handbag ng pigilan sya ng binata gamit ang kamay na kanina’y ginamit pangkambyo sa kanyang titi. Pinisil pa ng binata ang kamay ng dalaga.
“Sige Ma’am. Tapusin nyo na muna yan.”
Patuloy ang pag-obserba ng binata sa dalaga at sa pagbalik sa pagkain ng nakakamay pa rin.
“Ay shet Kuya di ka ba nagwoworry na mahawaan kita?”
“Hindi Ma’am. mag-isa naman ako sa bahay at fully vaccinated na rin. Yun nga lang delikado pa rin pala kasi may mga pasahero ako.”
“Sorry talaga, Kuya. Wala na lang talaga akong malapitan.”
“Wag mo nang isipin yun, Ma’am. Bakit nga pala basang basa kayo a, Ma’am.”
“Ay napansin mo pala, kuya. Naliligo kasi ako nung dumating ka tapos wala pala akong kahit anong damit dito kaya ayun.”
“Bakit naman, Ma’am. DI nyo ba bahay to?”
“Hindi kuya. Ewan ko kay Mama kung kanino to. Nagpunta lang ako dito para alam nyo na—para magtago.”
“Pano yan Ma’am. Pano kayo mabubuhay dito ng mag-isa.”
“Yun na nga kuya e. Ayaw ko na rin bigyan pa ng problema si Mama. Pwede ulit humingi ng favor?”
“Nakakadami ka na a, Ma’am.”
“Ay sorry, Kuya. No choice lang talaga. Babayaran na lang kita, promise.”
“Biro lang, Ma’am. Ano bang maitutulong ko?”
“Papabili sana ako ng konting gamit kuya tsaka pagkain pa sana.”
“Walang problema, Ma’am.”
Nang matapos kumain ay muling nag-usap ang dalawa tungol sa pabor na hinihingi ng dalaga at mabilis namang nagkasundo. Mabilis namang nakuha ni Glenn ang tiwala ni Gwyneth dahil sa pakikitungo nito dito. Sa huli ay inabot ng dalaga ang natitira nitong pera sa lalaki na nangako namang babalik agad.
Itutuloy..