“Good Morning Sir!” ang bati ng receptionist kay Richard pagpasok niya sa bagong work niya. Isang gentle na bati rin ang ganti niya sa nakangiting receptionist habang nag-swipe siya sa chronolog. Fresh ang pakiramdam niya dahil isa na siyang Supervisor sa bago niyang company. Richard is a 27 year-old ECE, and malaking improvement itong position niya ngayon doon mula sa una niyang trabaho where he was an Engineer for six years. It was the middle of November and naisip niya, magiging masaya ang coming Christmas kasi magandang pangitain itong career move niya.
Nagbihis na si Richard ng work shoes na usually pinapagamit sa mga Electronics company. Hindi niya ininda na sa kabila ng matangkad siyang tao, yung lowest shoelocker ang na-assign sa kanya. Hinidi rin niya nahalata na at that time, hindi inaalis noong receptionist yung titig sa kanya, lalo na sa pagyuko niya, nakatitig sa puwet niya habang nakadekwatro at kumukuyakoy yung receptionist sa chair.
Hindi na nagpalipas yung receptionist at tumayo at lumapit kay Richard.
“Sir, can I help you?” tanong niya habang papayuko para mag-assist.
“A, ok lang, medyo napatapat lang na sa pinakaibaba yung napunta sa kin,” Naka-smile na sagot ni Richard. Ngayon lang niya na-notice yung face nung receptionist. Isang maliit na maputing babae na bilugan ang mga hita at bewang. “Ano nga palang pangalan mo?”
“Cheryl po,” Sagot nung receptionist. “First day niyo sir?” Tanong niya. Tumango si Richard na nakangiti pa rin dahil napuna niyang medyo nakabukas yung blazer nung receptionist, siguro bumukas nung yumuko kanina. Sumisilip tuloy yung pulang lace ng bustier bra nung receptionist. Medyo siguro nakahalata ito kaya pasimpleng inunat niya ang suot na blazer upang maitagong muli ang lace. Ngunit sa paggawa nito, humapit yung damit niya at humubog ang korte ng tayung-tayong dibdib nito.
Dahil parang napahiya, nagpaalam yung receptionist ng isang “Sige sir, have a good day!” at tsaka bumalik sa upuan sa likod ng front desk. Dumekwatro muli at kumuyakoy ang kanang paa, habang nakatitig pa rin kay Richard habang paakyat na sa opisina.
Pagdating sa opisina Richard went straight sa HR department para ma-endorse na siya sa boss niya and magiging staff. “Hi Arlene!” Ang bati niya sa nakaupong babae. Nakilala niya si Arlene dahil ito ang unang nag-interview sa kanya noong nag-aaply pa lang siya.
“Good morning sir, saglit lang po ha, send ko lang ‘tong e-mail,” Ang sabi niya habang hindi inaalis ang mata sa computer monitor at panay pag-type sa keyboard. Una pa man ay bumilib na siya kay Arlene. Bagaman staff lamang ito, halatang sobrang sipag nito sa trabaho. Katunayan, wala pang alas-otso noon at mukhang subsob na sa ginagawa, nakalabas na lahat ng folder at mukhang kanina pa sa e-mail. “Yes sir, kumusta po, na-traffic po ba kayo?”
“A, hindi naman, medyo mahal nga lang ang toll fee ngayon,” Sagot ni Richard. Patayo na si Arlene at binibitbit na nito ang mga folder sa lamesa at isusuot ang blazer. Hindi kagandahan si Arlene at medyo chubby, pero cute ito at smart-looking. First impression ni Richard of her would be someone who could make it to the top based on ablity. Seryoso ito sa trabaho ngunit hindi naman suplada kaya bagay na bagay ito sa HR; strict yet can deal with people well.
Malaking bulas si Arlene, 24 years old, 5’5”, shoulder-length hair, morena and medium build, parang si Kirstie Alley. Nakasuot si Arlene ng light brown slacks at medium grey na blouse; generic office wear matched with their company-issued blazer. Dahil chubby siya, medyo malaki than normal yung boobs ni Arlene. Habang sinusuot niya yung blazer medyo bumuka yung front nung blouse niya, kaya nakita tuloy ni Richard yung pisngi nung right boob niya and yung light brown na bra na suot ni Arlene.
“Let’s go sir,” Yaya ni Arlene as they proceeded sa Production area where he would be assigned. Nanguna si Arlene and si Richard, di maiwasang mapatutok ng tingin sa butt ni Arlene. Malaki yung butt ni Arlene although proportional naman sa body niya, dahil nga relatively bigger yung build niya. Dahil siguro matagal nang nakaupo si Arlene, kinakain nung pwet niya yung panty and slacks na suot niya. Bakat tuloy yung pantyline ni Arlene, and kita niya na nakalihis yung left side nung panty ni Arlene dahil nga kinain nung butt niya sa laki. Naalala tuloy ni Richard yung theory niya dati: usually yung mga office girls, mas manipis yung likuran ng pants or skirt kasi palaging nakaupo, kaya siguro madalas bakat ang pantyline nila.
“Sir, ako po ang head ng Christmas party committee natin this year, would you be interested in helping out?” sabi ni Arlene habang pababa sila ng stairs.
Naisip ni Richard na good impression kung tutulong siya so sabi niya, “Sure, it would be a great way para ma-meet yung other officemates natin,”