Renzos Revelations: Kara Cruz (Ang Huling Pasabog) 1

I

paunang salita: ang mga pangalan ng mga taong sangkot sa paglalahad ng tunay na karanasang ito ay sadyang pinalitan upang kahit paano ay maprotektahan ang tunay nilang pagkakakilanlan.

December 2017

sa umagahan sabay sabay kaming lahat ng pamilya ko kumain.

‘ang sakit ng ulo ko’

reklamo ni kara sa akin

‘sinabi ko ba sayong sumabay ka sa amin sa pag iinom alam mo ng may lakad eh

janice: di ka naman mananalo sa kuya enzo mo eh kahit isang bote kaya nyang ubusin hard pa yon ako nga isang baso lang ng beer natulog na ko hindi naman talaga ko umiinom

ninang kat: sinabi ko naman sayo enzo matigas ang ulo nyan eh suko ka na?

ako: kaya pa nang di uubra sakin to

ninang kat: ay enzo isasama namin si thirdy pupunta kaming mall ha

ako: opo nang hon ibili mo na rin si thirdy ng stroller ha yung baby 1st bumili ka din ng mga tshirts mo

janice: oo hon ikaw wala ka bang pabibili

ako: wala ako nalang siguro bibili sa manila

kara: kuya empoy may banda ba sa bar nyo pa party ako ha

ako: ano ka di tayo mag paparty doon trabaho ipupunta natin doon

ninang kat: tumigil ka nga kara wag mong bigyan ng sakit ng ulo kuya mo

dad: lorenzo pinsang buo mo yan ha alagaan mo kargo mo yan pag nasa maynila kayo

mommy: dyan ko maaasahan si enzo ko kahit malayo at independent kaya sarili kaya madidisiplina nya yan si kara

janice: kara dun ka muna samin sa manila ha january pa balik ko eh bonding tayo dun ma pa tita kat kami bahala dyan kay kara

ninang kat: salamat janice

makakain ng umagahan nag nag handa na kami ni kara papuntang manila.

sa sasakyan nag uusap kami:

‘kuya empoy inom tayo mamaya ha’

ako: tumigil ka nga nag inom na tayo ah mahina ka naman uminom nawala ka na agad uwihe ka naman kikay

‘kuya empoy kara hindi na kikay ang korny mo’

ako: tinawag mo kong ’empoy’ eh sabi ng renzo eh
kara: inom kasi tayo
ako: ayoko iba trip mo kulay green ka
kara: bahala ka ikaw pa naman ang paburito kong pinsan love na love kita
ako: bahala na ayusin mo muna kailangan approval muna ng boss ko
kara: ah ok sunget nito empoy
ako: kikay panghe

biglang nagtantrums si kara papadyak padyak ang paa nito

‘sinabi na kasing kara at take note hindi na ko mapanghe ang bango bango ko nga amoyin mo pa’

(tama naman sya mabango nga)

ako: umayos ka di tayo iinom lalo tingnan mo

bigla itong nanahimik sa buong biyahe at nakasimangot na bumaba pagdating sa bahay ko sa manila

‘make yourself comfortable ha teka lang may pupuntahan lang ako saglit’

kara: bahala ka empoy
ako: ok ok sorry nakalimutan ko di ka na pala bata kaya dyan ka muna my dear cousin kara babalik ako ha
ngumiti agad ito dahil nilambing ko siya lumabas ako ng bahay at pinuntahan sila walter at big boy para ipakilala si kara sa kanila isinama ko sila sa bahay

‘guys pinsan ko si kara bantayan nyo yan ha pag nasa bar tayo ha kara si bigboy head ng bouncer ko si walter head ng waiter at crew sa bar’

napilitang ngumiti si kara sa kanila

ako: bantayan nyo yan walang salakayan ah

‘opo boss’ sagot ng dalawa

dali dali din naman na umalis ang dalawa dahil may ginagawa ito biglang bumanat si kara ng ‘

‘nakakaboring naman dito pano ka nag susurvive dito sa isang araw kung wala ka sa work mo nag babate?’

nagulat ako sa sinabi nya kaya

‘tigilan mo nga ako kara ayusin mo nga ibabalik kita doon’

kara: common na yun sa U.S kuya yung ganong usapan sabagay matanda ka na old fashion ka na di na ikaw yung kuyang kilala ko
ako: tara na nga pakikilala na kita sa boss ko ayusin mo pananalita mo ha baka mapahiya ako
kara: hindi yan basta iinom tay…