Tumingin ako sa langit at sinamyo ang ihip ng hangin… mukhang may malakas na bagyong darating ang sapantaha ko.
Bihirang bagyuhin ang aming lugar at sa tuwing may dumadalaw ng unos ay una kong naaalala ang namayapa kong asawa, si Agatha.
Sa kabila ng malakas na ulan, na may kasamang kulog at kidlat ay tuloy pa rin ako sa pag-iigib ng tubig, pagsibak ng panggatong pati na sa pag-aararo sa bukid makuha lang ang loob niya at ng kanyang pamilya.
Ginagawa ko ang lahat para sa kanya. Handa akong magpakahirap basta makita ko lang siyang nakangiti!
Ipinikit ko ang mga mata ko at ilang beses na napa-iling. Ilang panahon na rin ang lumipas simula nang gawin ko ang lahat ng makakaya ko para sa isang tao… Nakakapanibago.
Hindi ko akalain na darating sa punto na handa akong makulong para kay Charlotte… Kakaiba. Nabaliw na yata ako. Sabagay, nakakabaliw namang talaga ang alindog niya!
Matapos magpakawala ng marahas na buntong hininga ay tuluyan kong pinutol ang wire ng kuryente patungo sa kwarto nila Gracey at Rica.
Ngayon ay magaganap ang lahat ayon sa aking mga plano…
KINAGABIHAN, kagaya ng inaasahan ay bumuhos ang malakas na ulan na sinabayan ng manaka-nakang kulog at pagkidlat…
Bitbit ang isang pitsel na ice tea at basong puno ng yelo ay nakangiti akong nagtungo sa sala at inilapag ang dala ko sa center table.
“Mang Berto paano na ‘yan? Wala pa ring kuryente ang kwarto namin?” bakas ang pag-aalala sa boses ni Gracey.
Nakasuot pa ng uniporme ang dalaga, puting blouse na may pulang laso at itim na skirt na above the knee ang haba. Sa kabila ng maghapong pag-aaral ay mukhang mabango pa rin ang dalaga, fresh na fresh ang aura at halimuyak!
Para siyang menor de edad na may taglay na kakaibang halina pero ang totoo’y 19 na siya. Pwedeng pwede nang sibakin!
“Nasaan na ba si Rina? Habang sira pa ang kuryente sa kwarto n’yo ay dito muna kayo. May guest room naman ako dito,” paanyaya ko sa munting dalaga.
Ngumuso si Gracey, inirapan pa ako bago nagpakawala ng isang marahas na buntong hininga. “Baka naman po magawan n’yo ng paraan Mang Berto. Kailangan ko kasing mag-review, may quiz pa kami sa Monday,” iritadong tugon ng dalaga na hindi man lang sinagot ang tanong ko.
“Tumawag na ako ng electrician para ayusin ang kuryente sa kwarto n’yo. Kaso baka hindi makarating dahil sa malakas na ulan at saka gabi na. Sa ngayon, dumito muna kayo para may kuryente at Wi-Fi kayong magamit ni Rina,” tugon ko.
“Wala si Rina, umuwi sa kanila,” wika ng dalaga bago tumayo at lumabas ng bahay. “Pupunta lang ako sa kwarto ko, magpapalit ng damit at kukunin ‘yong laptop ko. Babalik ako maya-maya,” maangas nitong sinabi.
Paglabas ni Gracey sa bahay ay hindi ko napigil ang sarili ko sa pagtawa… Simula sa umpisa ay pinag-aralan ko na ang kilos niya, ang schedule nila ni Rina, pati na ang personalidad niya.
Alam kong may exam sila sa Lunes at desperada siyang mag-aral. Alam ko na wala si Rina dahil umuuwi ito sa bahay nila tuwing Sabado at Linggo…
Alam kong ayaw matulog ni Gracey sa bahay ko, alam kong nandidiri siya sa akin dahil siguro tingin niya’y isa akong DOM… which is true.
Pero alam ko na wala siyang ibang pagpipilian kung hindi ang sumunod sa takbo ng plano ko.
Makalipas ang mahigit isang oras at bumalik na si Gracey. Nakasuot ito ng pink Hello Kitty na jacket at jogging pants. Balot na balot ang bruha! Ang tanging kulang na lang sa outfit niya ay shades at mask!
“Mang Berto saan po ang magiging kwarto ko?” bakas ang bigat sa cute na boses ng mala-anghel na dalaga. Halatang napipilitan lang siyang matulog sa iisang bubong kasama ako…
“Tara sumunod ka sa’kin hija,” tugon ko. “Ako na ang magdadala ng bag mo.”
“Ako na po, magaan lang ‘to…”
Binuksan ko a…