Nagising si Noel nung umaga na iyon, wala na sa tabi niya ang dalaga. Lumingon siya kung saan nakatindig ang kubo, ngunit pati iyon ay nawala narin. Nakita niya lang puno ng Narra pero wala nang kubo sa ilalim nito. Napansin niya na me nakasukbit sa kanyang bulsa, nang dinukot niya ito isang kwintas pala na merong palawit korteng bilog na merong 5 hiyas na kulay pula, dilaw, asul, itim at puti. Isuot niya ito ng walang pag atubili. At naglakad pauwi, naisipan niyang wag nang ikwento sa kanyang kamag-anak ang nangyari. Ilang beses pa siya nagpabalik balik sa gubat ngunit hindi na niya nakita pa ang dalaga.
Lumipas ang ilang buwan
—————————–
Isang umaga naisipan ni Noel maghanap ng punong magagawang pang gatong, pinasok niya ang kagubatan at nagsimula ng mag halughog. Habang naglalakad ay narinig niya ang tunog ng batis na malapit, biglang nakaramdam siya ng uhaw kaya naisipan niyang puntahan ito. Habang palapit siya dito, narinig niya ang tawanan ng ilang nilalang. Umakyat siya sa taas ng isang malaking bato at sinilip kung sino yung mga tumatawa. Unang dungaw niya nakita niya ang tatlong babae nag naglalaro at nagsasabuyan ng tubig, ngunit hindi ito ang naka kuha ng pansin niya, lahat ng mga babae ay meron pakpak na parang sa paru paro.
Sinubukan niya pang lumapit upang mas malinaw silang makita ngunit di nya napansin na me lumot pala ang pinatungan niya ng kamay at paa, napadulas siya at nahulog paharap. Sunod nun ay nahulog na siya sa batis at nawalan ng malay. Pag mulat ng mata niya hindi siya sigurado kung nanaginip ba siya or hindi dahil ang tatlong babae ay nasa harapan niya ngayon at nakatitig sa kanya. Ngayon nakita niya ng malapitan ang mga ito, sobrang ganda ng kanilang mukha, ang kanilang mga mata ay terno sa kanilang kasuotan. Ang isa ay nakasuot ng kulay dilaw , ang isa naka kulay asul at ang isa naman naka kulay pula.
Nagsalita ang naka Pula at tinanong siya nito “Papano mo kami nakikita? imposible dapat para sa isang normal na tao na makita kami.”
Hindi alam ni Noel ang isasagot, ng sinubukan ni Noel i angat ang sarili, lumabas mula sa loob ng kanyang kamiseta ang kwintas na suot. “Hindi ko rin alam kung bakit.” ika ni Noel.
Nakita ng tatlong diwata ang kwintas na suot niya, “Saan nanggaling yang kwintas na suot mo?” tanong ng naka Asul.
Inalala ni Noel yung nangyari nung araw na makita niya ang kwintas na yon, “Hindi ko rin alam, nagising nalang ako at nasa bulsa ko na ito.”
“Isang mahiwagang agimat yan, dahil dyan nakikita mo kaming tatlo” sabi pa ng naka Dilaw.
Nilapit ng naka Pula ang kanyang mukha ke Noel sabay bigkas “Dahil nandito ka nalang din, sana matulungan mo kami.” “Paano ko naman kayo matutulungan….” bago pa matapos ang pangungusap hinalikan na siya sa labi ng naka Pula. Ang tamis ng lasa ng kanyang mga labi, kung mahahalintulad sa natikman niya siguro pinakamalapit na yung lasa ng pulot. Nag laro ang kanilang mga dila at ninamnam ang bawat galaw ng kanilang labi.
Habang ang naka asul naman hinubad na ang suot na pantalon ni Noel, pag ka baba palang nito tayong…