Author : Joan Villanueva
Paalala ang kuwentong ito ay may konting totoo at konting fiction..
ang iba sa pangyayari sa kuwento ay totoong nangyari at ang iba ay karagdagan nalang para maitago ang kanilang tunay na pagkakakilanlan..
“tang ina.. hindi ako papayag na hindi kita makantot joana…”
yan ang nasa utak ni joshua na kapatid ng asawa ni joana..
May isang mag asawa na nakatira sa isang lugar sa Tondo Maynila..
Sina loyd at joana..
trabaho ngayon ng asawa ni joana ay ang pagiging delivery food rider gamit ang sarli nilang motor..
medyo hirap ang buhay ng mag asawa lalot may dalawa silang anak na batang bata pa at magkasunod pa ang edad..
bata palang napangasawa ni joana si loyd na may kaunting bisyo rin tulad ng alak at dating babaero..
katunayan pangatlong asawa na ni loyd si joana matapos hiwalayan si loyd ng una niyang dalawang naging asawa dahil nga sa hilig nitong pag inom ng alak..
bagamat hiwalay na si loyd sa una niyang dalawang asawa ay patuloy parin nag susustento si loyd sa mga naging anak niya sa una..
umagang umaga palang gising na ang mag asawa para magpa order ng tanghalian sa kanilang mga customer online..
si joana ang nagpo-post sa mga grp chat ng mga menu na kanilang pinapa order..
ika-9 palang ng umaga nagpo-post na si joana at ilang minuto lang ay may paisa-isa ng order thru chat..
lahat ng order sa kanila ay kinukuha nila sa tatlong tindahan ng ulam na kanilang kinukunan, depende sa available na ulam ng tindahan na kinukunan nila..
maganda si joana sa edad na 22 ugali nitong magsuot ng maiksing short kapag kinukuha na ang bawat order sa tindahan..
iba iba ang kita ng mag asawa bawat araw, minsan malakas pero mas kadalasan ay mahina..
pansinin siya sa kalsada dahil sa bukod sa kanyang kagandahan ay dahil din sa iksi ng kanyang short, hindi siya mapag tripan ng mga kalalakihan sa tundo dahil takot sila sa asawa ni joana na may pagka basagulero lalo na kapag nakakainom..
nitong mga huling araw lumalakas ang mga order nila kaya natataranta si joana sa pagsagot sa mga order, may pagkakataon meron siya agad hindi nakukuhang order sa tindahan dahil sumasabay sa pag aalaga sa kanyang mga anak.. nagiging dahilan tuloy na nagagalit si loyd dahil sa delayed na mga deliver..
nagiging dahilan tuloy lagi ni joana ang pag aasikaso sa kanilang dalawang anak dahil walang ibang pwedeng magbantay dito..
isang araw dumating galing probinsya ang nakababatang kapatid ni loyd na si joshua..
si joshua ay 19 years old lang at may kasintahan sa probinsya.. may kalibugan itong si joshua dahil madalas niyang kinakana ang kasintahan niya sa probinsya, pero nakagagawa siya ng paraan para hindi ito mabuntis..
gabi dumating si joana galing sa pamimili sa divisoria, nadatnan niya ang asawa at may kainuman na lalaki..
“oyy teka.. parang.. ikaw ba yan joshua?” sabi ni joana..
nagulat si joana sa laki ng pinagbago ng kapatid ng asawa niya lalot apat na taon na ang nakalilipas ng huli silang magkita nito..
“himala, naligaw ka ata..”
sambit ni joana..
” mahal, dito talaga punta niya, naisipan niyang magbakasyon ng isang linggo, lalot wala siyang trabaho ngayon sa probinsya”
sabat ni loyd..
si joshua, gulat din sa laki ng pinagbago ni joana, nung huli kasi silang nagkita ito, may pagka negrita at medyo hindi palaayos sa sarili.. sa isip ni joshua siguro dahil sa ginagamit nitong mga pampaganda na nakita niya sa mga tokador..
nilapag ni joana ang pinamili niya sa isang mesa at tinabihan ang asawa..
“tamang tama pala may magbabantay na sa anak natin, kapag may online tayo hihi” suggestion ni joana..
“oo nga no.. ano tol pwede ba? in case lang naman pag malakasan ang order” tanong ni loyd sa kapatid..
“walang problema tol, tutal naman may wifi kayo dito, nalilibang ako habang binabantayan ko mga anak nyo hehe”
nagkatawanan ang tatlo.. nagulat si joshua nang makita si joana na kinuha ang baso sa asawa at tumagay sa iniinom nilang alak, mukhang sanay na sanay na palang uminom ang babaeng ito sa isip ni joshua..
“oh napansin mo ba itong asawa ko? naku mas malakas pa ata sa akin uminom yan at parang sanay na sanay, imagine kapag nag iinuman kaming dalawa, eh ako unang bumabagsak..” saad ni loyd..
napangiti nalang si joshua.. at patuloy ang kumustahan nila at naging buhay ni joshua sa probinsya..
makalipas ang ilang oras.. ika-1 na ng madaling araw.. napansin na panay na ang pagyuko ni loyd tanda ng lasing na lasing na ito..
“oh joana mukhang tama nga asawa mo, sya unang bumabagsak hehe”
“naku paanong hindi malalasing agad yan, ang daming laman sa basong iniinom hihi”
inalalayan ni joana ang asawa na ihiga sa sahig, maya maya tuluyan ng nakatulog si loyd sa kalasingan at may paghilik pa..
“naku joshua ganyan ang asawa ko pag bumagsak, as in tulog na tulog talaga hihi, oh ano ikaw kaya mo pa ba? meron pa..”
“haha ako pa eh parang tubig lang sa akin ang iniinom nyo, ikaw baka gusto mo ng magpahinga lalot may online pa kayo bukas..”
“ubusin na natin ito, baka wala ng espiritu ito bukas” sagot ni joana..
halos kalahati pa ang natitira sa ilang boteng alak na naiinom nila, pansin ni joshua na medyo namumula na si joana at medyo pa simpleng pumipikit pikit narin ito..
medyo nanlaki ang mata ni joshua dahil napapadalas ang pagbuka buka ni joana, di tuloy maiwasan makita ni joshua ang kaumbukan nito, sa suot na maiksing short..
sa isip ni joshua..
“tang ina, ang laki talaga ng pinagbago ni joana, mas nakakalibog siya ngayon..”
hindi pansin ni joana ang madalas na pagsulyap ni joshua sa kaselanan niya na natatakpan pa ng short.. hapit ang short ni joana kaya kitang kita ang katambukan nito..
tuloy parin ang kuwentuhan ng dalawa at kahit si joshua nakakaramdam narin ng pagkalasing.. tama nga si loyd, sanay lumaban ng inuman si joana..
gulat si joshua nang si joana ang huling uminom ng huling tagay..
napapalakpak nalang si joshua, dahil hanggang sa huli kinaya parin ni joana..
“oh diba.. eh kung meron pa tayong iinumin na isang bote.. kaya ko pa eh”
“haha o sige ako na talo ngayon haha..”
nagkatawanan ang dalawa..
“oh paano joshua.. saan ka hihiga, pasensya na dun kasi sa maliit na kuarto yung dalawa kong anak, eh kami dito lang sa sahig sa sala mag asawa”
“dito nalang ako sa sulok, sanay naman…