Si Atty. Rowena

Ang kwentong ito aya hango lamang sa malibog kung pag-iisip. Ito ay kwento ni Rowena 49 years old lawyer sa isa sa mga malaking lawfirm sa bansa. Hiwalay sa asawa si Rowena at di sila binayayaan ng anak Si Alex naman ay isang contstruction worker sa ginagawang building sa may Ortigas.

Si Rowena isa sa mga partners ng law firm sa Ortigas. Habang abala sya sa pagreresearch ng kaso na hawak nya, ay biglang tumunog ang cellphone nya.

Rowena: hello sino to? Tanong ni Rowena sa kabilang linya.

Aleen: Hello ma’am Rowena si Aleen po Ito, ohhhhh

Rowena: Ohhhhh Aleen anong problema bakit ka napatawag ng dyes oras na ng gabi?

Aleen: Ma’am pwede nyo po akong matulungan ang kuya ko po kasi nasaksak ng chairman po namin.

Rowena: what oh my god, san kayo ngayon?

Aleen: Nasa hospital po maam dito sa Pasig.

Rowena: ok Aleen give me your exact location para mapuntahan kita.

Aleen: Sige po Ma,am.

Nagdadrive ako papunta sa hospital na kung saan dun dinala ang kuya ng secretary ko.

Rowena: hello Aleen dito na ako, san na ba ang kuya mo?

Aleen: Maam dito po ako sa emegency room, inooperahan po ang kuya ko.

Rowena: sige papunta na ako dyan.

Rowena: Shhhhhhhh tahan na ako bahala sa magsasampa tayo ng kaso sa kapitan nyo.

Aleen: Maam natatakot po ako baka po mapano kami. Malakas po sa lugar namin si kap.

Rowena: ano kaba Aleen ano pat lawyer ang boss mo kung di ko gagamitin ang kakayahan ko. Tsaka wag kang mag alala mabubulok sya sa bilangguan si kap pangako ko yan sayo.

Humigit 5 oras natapos ang operation sa kapatid ng secretary ko. Lumabas ang doktor.

Aleen: Dok kamusta po ang kuya ko?

Doktor: kaanu anu nyo po ang pasyente?

Aleen: kapatid ko po ang pasyente dok.

Doktor: maam ok na po ang pasyente tumamo po sya ng 5 saksak buti na nga lang po hindi po tinamaan ang vital organs nya. Maari nyo na po syang ikuha ng kwarto. Sige iha mauna na ako.

Aleen:thank you po dok sa pagsalba sa buhay ng kapatid ko.

Rowena: ohhhhh aleen mabuti naman at ok na ang kapatid mo, may kailangan ka p ba?

Aleen: wala na po maam.

Rowena: sige samah…