Si Tatang, Ang Hilig Manuklaw! Oh! Hihihi…

[PAHINA – IV]

*****

Isang buwan ang makalipas ay marami na silang naging “kantutan session” ng maganda, seksi at batang misis na kapitbahay na si Ingrid. Sa bahay man niya, sa bahay nito o maging sa mga motel na pinaglalagian nila ay ‘di mawawala ang gawain nila. Hinding-hindi makalimutan ng matanda ang sinabi ng misis sa kanya na maging “katulong” niya ito sa bahay habang ibinibida sa kanya ang suot nitong napaka-seksing maid kostyum.

Talagang sinulit nang sinulit ni Tatang ang pagiging katulong ni Ingrid sa kanya. Hinahayaan lang rin siya nito sa tuwing pabigla-bigla nalang niyang lalamas-lamasin ang suso ng misis at ‘pag garapalan niya itong hihipuan kahit saan.

Naisipan nilang magmotel paminsan-minsan dahil sa mga kapitbahay nilang usisero’t usisera, lalo na ‘pag sila’y nagkakasama. Nakakahanap rin naman sila ng tiyempo para makapag-puslit, malayo sa mga mata ng mga Marites at doo’y maalab pa sa mag-asawa magpupulo’t gata ang pagkakantutan nilang dalawa.

Ang kanyang bagong mangungupa naman ay hindi pa rin niya matantiya ang pag-uugali nito. Nalaman niyang seaman pala ang mister nito na higit na mas matanda pa rito ngunit mas bata naman sa kanya. Nasa kaedaran lang ni Ingrid ang babae na 25 taong gulang at ang mister nito’y 40 taong gulang na. Wala pa siyang nakikitang bata sa pamamahay nito kaya naisip nang matanda na wala pa itong mga anak, mga alagang aso lang meron.

“Tang, baka naman kaya mo na’ko ipinapamahagi sa ibang lalaki eh dahil sa bago nating kapitbahay? Dapat ba’kong magselos nito?”, tanong ng misis isang araw bago pa mag-isang buwan.

“Hahahaha! Ano ba ‘yang sinasabi mo, hija. Eh, napakasungit nga n’yan eh ta’s alam mo naman na napansin mo na ang kailapan no’n sa mga tao ‘diba? Lalo na sa aming mga lalaki, para bang may galit ito sa mga kauri ko.”, sagot naman niya.

Napatawa ang dalawa.

“Tsaka isa pa, wala ka namang dapat na ipagselos pa dahil ikaw lang naman ang nag-iisang puta ko. Pero kung may madadagdag man eh bakit ‘di akuin, the more the merrier nga ‘diba?”, dagdag pa nito.

Napakibit-balikat ang misis at napanguso sa sinabi ng matanda.

“Eh may balak ka nga ring kantutin siya, ‘Tang? Tipo mo pa naman ‘yong mga may malalaking suso. Alam kong malaki na sa’kin pero kung ikukumpara ko, wala talaga akong laban do’n ta’s ang seksi pa din niya.”, nalulungkot na wika ni Ingrid.

“Huwag mong isipin ‘yan, hija. Pareho lang naman kayong masasarap, masaya nga ako na dumating ka sa buhay ko eh.”, pang-aalo ni Tatang.

‘Yan ang naging pag-uusap nila ni Ingrid nang isang araw ay napadako siya sa bahay nito.

Naisip ni Tatang na hindi naman porke’t ilap ang bagong mangungupa niya noong makilala niya ito’y mananatili nalang rin itong ilap habambuhay.

Gagamitin niya si Ingrid para ito’y lumabas sa lungga at kung susuwertehin eh ibababa din nito ang mga kamay sa kanya.

Binabaybay niya ngayon ang daanan papunta sa SSS para kuhanin ang kanyang pensyon para maipambili ng mga pandagdag gastusin sa bahay. Bibili din siya ng bulaklak dahil nais niyang bisitahin ang puntod ng kanyang mga magulang dahil anibersaryo nila sa araw na ito mula sa pagpanaw ng mga ito.

Pagkatapos niyang maglagi sa sementeryo nang ilang minuto at mag-alay nang dasal ay umalis na siya, pupunta siyang mall para maglibot-libot muna. Iniisip kung papaano ang maging hakbang niya para mas mapalapit at makampante ang bagong nangungupahan sa kanya.

Hanggang ngayon ay hindi pa rin mawaksi sa isip ni Ingrid ang katotohanang hanggang ngayon ay pinagnanasahan pa rin siya ng kanyang biyenan. Na sa tagal ng panahon ay may lakas pa rin ng loob itong makantot siya kahit asawa siya ng anak nito.

“Gano’n na ba talaga ako ka-siksik sa mga paningin ng mga lalaki na ultimo biyenan ko’y hindi pa rin tumitigil sa pangmamanyak sa’kin? Naku! Malaman-laman lang ‘to ni Marco eh, tiyak na malaking gulo ang mangyayari.”, isip niya.

“Sa katunaya’y, hindi naman masama ang iminumungkahi ni Tatang na magpagalaw din ako kay ‘Tay Gorio. Pa’no ba’t nasimulan ko nang mangaliwa eh dapat lubus-lubusin ko na. At sinong makapagsasabi? Baka marami pa palang lalaki ang naghahangad sa akin at sa aking katawan?”, dagdag pa niya.

Sabado ngayon ng umaga at balak niyang ipasyal ang anak sa malls at kumain sa iba’t ibang fastfood chains. At balak niya ring bilhan ito ng mga karagdagang damit pati na rin ang nag-aalaga rito.

Inutusan na niya ang yaya ng anak niya na paliguan na ito at magbihis dahil may lalakarin sila. Sumunod naman ito at agad na kumilos na. Pagkarating ng mall ay galak na galak ang anak niya habang magiliw na tinitingnan ang palibot, partikular na sa mga damit pambata at sa palaruan na makikita nito.

Marami-rami rin ang biniling mga damit ni Ingrid para sa dalawa at pinaayosan niya rin ang mga ito. Malaki naman ang pasasalamat ng yaya ng anak niya dahil sa ginagawa nilang mag-asawa para rito.

“Mommy! Mommy! Nagugutom na po ako. Kain po tayo Jollibee, Mommy? Pwede?”, malambing na tanong ng anak niya.

Natawa si Ingrid at pinisil ang pisngi ng anak saka sila nagtungo sa pinaka-sikat na fastfood chain sa bansa, ang Jollibee.

Bibong-bibo kumain ang anak niyang babae kung kaya’t hindi mapigilang tumingin ng ibang mga tao sa kanilang puwesto dahil sa kanya, lalong-lalo na ang iba pang mga kabataan.

Pagkatapos kumain ng bata’y agad itong dumerecho sa pakikipaglaro kasama ang iba pang mga bata na sayang-saya na nagpapadulas at nag-aagawan ng mga kung anu-anong madadampot ng mga ito.

“Be careful, anak. At huwag makikipag-away, okay?”, sigaw niyang paalala sa anak.

“Okay po, Mommy.”, tugon nito.

Nakauwi na ang matanda at kaagad siyang humilata sa kanyang upuang sopa dahil sa napaka-init na panahon. Ilang sandali ay nagluto na siya ng kanyang makakain at inihanda ito pagkatapos sa hapag.

Habang siya ay kumakain, sumagi sa isipan ng matanda na mag-iisang buwan na pala ngayon at oras na ng kanyang paniningil sa bagong mangungupa ng bayad dahil sa epektibo pa naman ng 4 na buwang mahigit ang kina Ingrid.

“Ah! Pagkatapos ko nalang kumain, pupuntahan ko agad ‘yon para kolektahin ang upa nito sa bahay.”, sabi ng matanda.

Kakagising palang ni Jasmine at kaagad siyang naghilamos at nagsipilyo. Agad din siyang nagluto ng kanyang pananghalian at inihanda na niya rin ang mga pagkain para sa kanyang dalawang aso na lahing maliliit pero kyut.

Habang kumakain siya’y narinig niya ang maiingay na tahol ng kanyang mga aso. Tiningnan niya ito mula sa kanyang pintuan at nakita ang matandang may-ari ng bahay. Lumapit siya sa tarangkahan at tinanong ang matanda kung ano ang kailangan nito.

“Ah— hija, isang buwan na mula noong ika’y lumipat at manirahan sa bahay na ito. Pwede ko bang makuha ang bayad mo sa upa?”

Dahil kakagising palang ay hindi na napansin ni Jasmine na wala pala siyang suot na bra at tanging sandong manipis lang ang nakatakip sa kanyang katawan at syorts. Bakat na bakat sa paningin ng matanda ang kalakihan ng suso nito at ang mga kulay kayumanggi na mga utong.

Piyestang-piyesta si Tatang Aurelio dahil dito, at tila ba’y walang-wala lang ito sa misis.

“Ay! Oo nga pala, ngayong araw na pala ‘yon. Sandali lang po, ha. Pasok po muna kayo, kumakain pa po kasi ako eh.”

Pinapasok ng misis ang matanda. Pinaupo sa sala at inalok nang maiinom. Habang kumakain si Jasmine ay nagtaka siya kung bakit nararamdaman niyang yumuyugyog ang kanyang dibdib. Huli na nang mapagtanto niyang wala pala siyang suot na bra at balandrang-balandra sa mga mata ng matanda ang kanyang suso.

Bumalikwas siya sa kanyang kinauupuan at kumaripas nang takbo papasok sa kanyang kwarto at agad na nagsuot ng bra at pinalitan ang sando ng t-syort.

“Putang ina ka, Hasmina! Napaka-tanga mo! Ba’t ‘di mo man lang ‘to naramdaman kanina? Swerteng-swerte na naman ‘yong matanda sa nakita niya.”, angil ni Jasmine sa sarili.

Paglabas niyang muli sa kanyang kwarto’y isang nakakailang na ngiti ang iginawad niya sa matanda. Pahiyang inalok ni Jasmine si Tatang Aurelio ng pananghalian.

Patawa naman itong sinagot ng matanda.

Pagkatapos mananghalian ni Jasmine ay bumalik muli siya sa kanyang kwarto at kumuha ng P3000 at iniabot ito kay Tatang. Sinuklian naman ito ng matanda at nakipag-usap muna sa misis sandali.

“Kamusta naman ang paninirahan mo dito, hija? Komportable ka naman ba sa bahay na’to?”, masiglang tanong ni Tatang.

“So far, so good naman po. Wala gaanong problema. Although, mahirap po talaga ‘pag mag-isa ka lang, ikaw lang gumagawa sa lahat.”, tugon naman nito.

“Eh, ano bang trabaho mo?”

“Isa po akong CCA.”

“CCA?”

“Call center agent po.”

“Ahhh… Hija, kung hindi mo mamasamain, pwede kang makipag-halubilo sa aming mga kapitbahay mo. Huwag kang mahiya, maayos naman kaming nakikisama dito.”

Tumango-tango lang ang babae.

“At kung may problema ka eh huwag kang mahiyang tumawag sa amin na mga kapitbahay mo.”, pinal na wika ng matanda sabay ngiting malumanay rito.

“Sige po, Tatang Aurelio. Salamat po sa paalala, nakakahiya po kasing lumapit dahil wala pa kaming kakilala dito.”, sagot ni Jasmine.

“Osige! Mauna na’ko, baka naaabala na kita, hija. Maraming salamat sa bayad.”

“Walang anuman po ‘yon, Tang. At maraming salamat din po sa inyo.”

Gabi na nang napagpasyahan na nilang mag-ina kasama ang yaya ng anak na umuwi na mula sa maghapong pamamasyal, dahil sa kabibohan at kakulitan ay nakatulog na sa sasakyan ang makulit niyang chikiting.

Nang malapit na sila sa kanyang bahay ay napansin ni Ingrid ang nakaparadang sasakyan sa tapat nito. Hindi pa niya maaninag nang husto kung kanino ba ito. Nang makalapit sila’y biglang nag-iba ang pakiramdam niya.

“Bakit nandito na naman ‘tong matandang ‘to?”, sambit niya sa sarili.

Nang maiparada niya ang kanyang sasakyan sa likod ng nakaparadang sasakyan ay bumaba agad siya at tiningnan ito. Sinabihan niya ang yaya niya na mauna na sa loob at kuhanin nalang ang susi ng bahay sa kanyang bag.

Nilakad ni Ingrid ang bahay ni Tatang Aurelio at tama nga ang kanyang kutob, narito nga sa bahay ng matanda ang biyenang lalaki. Ikinagulat naman niya nang makita ang biyenang babae na masaya ring nakikipag-kwentuhan sa dalawang matanda.

“Oh, hija! Nand’yan kana pala.”, pansin sa kanya ni Tatang Aurelio.

“Pasok ka, hija. Pasok!”, paanyaya ng biyenang babae.

Hindi naman nag-inuman ang matatandang lalaki bagkus ay naguusap at nagke-kuwentuhan lang pala ang mga ito. Inaalala ang mga panahong nasa serbisyo pa sila.

Umupo si Ingrid sa sopa kung saan nakaupo si Tatang Aurelio, bale ang kanyang kaharap ay ang biyenang lalaki at si Tatang nama’y kaharap ang biyenang babae.

“Bakit po ba kayo naparito, ‘Tay, ‘Nay?”, tanong ng misis sa mga ito.

“Hija, ‘yan kasing Nanay mo eh nagpupumilit na baka kung pwede daw ay pumariyan muna kami sa bahay ninyo ngayong gabi. Eh sa nangungulila na daw siya sa kanyang apo dahil bagot na bagot na daw siya sa bahay dahil wala man lang siyang makatawanan niya. Kaya ‘andito kami ngayon.”, paliwanag ni ‘Tay Gorio.

“Totoo ‘yang sinabi niya, anak. Kaya pinilit ko talaga siyang puntahan namin kayo ngayon. Pasensya nga lang dahil hindi kami nakapagsabi sa’yo nang mas maaga para hindi kana namin maabala pa katulad ngayon.”, segunda ng biyenang babae.

“Gano’n ho ba? Sige po, dumito po muna kayo. Malinis naman na po ‘yong isang bakanteng kwarto pa namin kaya pwede po kayo do’n, ‘Nay, ‘Tay!”, ani’ng misid sabay ngiti.

Napagawi nang tingin ang misis sa biyenang lalaki at pagkatapos ay sa matandang kapitbahay. Parehas ang mga itong nakangisi nang nakakaloko, na sinabayan pa ng nang-aakit na pagkindat.

Hindi alam ni Ingrid kung dapat ba siyang mas mabahala at mag-ingat o ‘di kaya’y mas magalak pa at antabayanan ang mga mangyayari sa mga susunod pang araw.

Pag-uwi nila sa kanyang bahay ay tinulungan niya itong buhatin ang dalang maliit na bag, sisidlan ng mga damit at gamit ng mag-asawa.

“Ilang araw lang naman ‘to, ‘di naman siguro magkakaroon nang lakas ng loob ‘tong matandang ‘to na pagnasahan akong muli. Malalagot siya sa asawa nito, hihihihi…”, sambit niya sa isip.

Kinabukasan, napagpasyahan ni Ingrid na huwag muna sumama kay Tatang Aurelio para magjogging, kailangan niya kasing asikasuhin ang mga tao sa bahay kung kaya’t napagpasyahan muna niyang lumiban.

“Hmmm… Ang sarap naman niyan, hija. Nakakatakam, errrrhhh!”, dinig niyang sabi.

Paglingon ni Ingrid ay kaharap niya ang biyenang lalaki. Nakapaskil sa bibig nito ang nakakalokong ngiti na animo’y may iba pang ibig sabihin ang sinabi nito sa kanyang pagluluto.

Titig na titig ito sa kanyang makurbang pangangatawan lalo’t ang suot niya lang ay slibles na daster. Napadako ang tingin nito sa kanyang pwet at napadila ang matanda.

“Magandang umaga po, ‘Tay Gorio.”, bati niya sa matanda.

“Magandang umaga rin sa’yo, hija. Tunay nga namang kayganda ng umagang ito.”, bating pabalik nito.

Pokus sa pagluluto si Ingrid. Nagkakape at kumakain naman ng pandesal ang biyenan.

“Tulog pa po ba si Nanay, ‘Tay?”

“Oo, nandoon sa kwarto ng anak mo’t tinabihan niyang matulog.”

Humigop paisa ng kape ang matanda.

“Kamusta ba ngayon si Marco sa kanyang trabaho, Ingrid?”, tanong nito.

“Ayos naman daw po siya ‘Tay, dangan nga lang eh napapagod daw siya kakahabol sa mga taong posibleng maging investors nila.”, tugon niya.

Nauulinigan na ni Ingrid kung pasasaan ba patutungo ang pagtatanong ng biyenang lalaki.

“Eh kayo bang mag-iina, kamusta ba kayo rito? Hindi ba nangungulila ang anak niyo sa kanyang ama? Hindi ba niya hinahanap ito?”

Kanina pa sinisipat ng biyenang lalaki ang maputi’t balingkinitan na pangangatawan ng manugang habang ito’y nagluluto.

Hulmang-hulma ang kurbata nito sa suot na daster at namamakat ang likurang bahagi ng misis, pati na ang guhit ng panti nito.

“Paminsan-minsan eh nakakausap rin naman po ni Baby si Marco kaya ‘di rin po gaanong nangungulila ang bata ang sa kanya.”, sagot ni Ingrid.

Nakatalikod ang manugang.

Walang kamalay-malay na kanina pa may sumisipat sa kanya’t naglalaway at kanina pa sabik na sabik na magkaroon nang pagkakataon na dambungin siyang parang hayop na walang kalaban-laban.

Tumayo ang biyenan at dahan-dahang lumalapit sa kinatatayuan ng manugang. Anumang oras ay maaari na nito itong dambungin.

Nagitla nalang si Ingrid nang may maramdaman siyang humihipo sa kanyang balakang tungo sa kanyang pwetan. Na sa kanyang paglingon ay tama nga ang hinala niya, na ito nga ay ang kanyang biyenang lalaki. Kamuntikan pa niyang masagi ang pampritong kawaling pinaglulutan, mabuti nalang ay natungkod niya ang kamay niya sa kitchen counter kaya nagkaroon siya ng balanse.

“Tay Gorio? Ano pong ginagawa niyo? Itigil mo na po ‘yan, baka may makakita po sa ginagawa niyo.”, pagpipigil ni Ingrid.

Habang naglalakbay ang mga kamay ng biyenan sa kanyang katawan ay idinikit pa nito ang sarili sa kanya.

“Eh ikaw ba, hija, hindi ka ba nangungulila kay Marco lalo’t kalahating taon din siyang mawawala? Hindi mo ba siya hinahanap-hanap tuwing gabi sa kama?”

Pilit niyang iwinawaksi ang mga kamay nito sa tuwing nalalapat ito sa maseselang bahagi ng kanyang katawan.

“Tay, tama na po. Nagluluto pa po ako, baka masunog po ito. T-Tay, hnghhh~”

Imbes na tumigil ay parang bingi lang ang matanda at ipinagpapatuloy lang nito ang panghihipo’t pangmamanyak sa kanya.

“Haaah… Haaah… Ang sarap mo, hija. Jackpot talaga si Marco sa pagkakabingwit niya sa’yo. Mmmnh, ang bango-bango mo pa.”

Pilit na nagpupumiglas ang misis sa bisig ng biyenan. Ganunpama’y, kahit na matanda na ito’y higit pa ring mas malakas ito kesa sa kanya.

Natigil lamang ito nang marinig nilang pareho ang bibong boses ng kanyang anak, hawak-kamay ang lola nito.

“Swerte ka man ngayon, hija. ‘Di kita aatrasan, tandaan mong ‘di pa to dito tayo natatapos.”, bulong pa nito sa kanya.

Nakahinga nang maluwag-luwag si Ingrid at sa huli ay natapos niya na rin ang kanyang niluluto ng wala ng aberya. Todo kabog ang dibdib niya sa kadahilanang kaunting lakad na lang ay mahuhuli na sana sila, ‘di pa kasi agad tumigil ang kanyang biyenan.

Nagprisinta ang mga biyenan niya na sila na ang maghahatid sa kanyang anak papuntang eskwela, may mahalagang lakad din daw kasi silang puntahan. Pumayag na ang misis dahil sa hindi niya makakasama nang ilang oras ang biyenang lalaki. Sila na rin daw ang magsusundo dito sa oras ng pag-uwi.

Maagang naglinis sa bahay niya si Ingrid. Inuna niya ang sala nila’t isinunod ang kusina, maging ang banyo nila’y nilinisan din niya. Tanghali na nang siya’y natapos dahil inasikaso niya rin paisa-isa ang mga kwarto nila. Hapong-hapo at pawis na pawis na nagpa-pahinga ang misis.

Tumaginting ang kanyang selpon, napangiti siya. Nakikipag-facetime ang mahal niyang mister na nasa labas ng bansa. Pinindot niya agad ang kulay berdeng pindutin at mas napangiti siya nang makita ang mukha ng mister sa screen.

“Hi, Love! Kamusta ka na d’yan? I miss you so much na, Love. Uwi ka na, please?”, nakangusong bati ng misis.

“I miss you too so much, my wife. Kung ganoon nga lang kadaling umuwi eh baka nand’yan na’ko sa tabi mo’t hinahalikan ka. I’m sorry pero ‘di pa rin ako makakauwi, Love.”, pang-aalong wika ng mister.

“Ihhh, nakakainis naman. I don’t have anyone na kasama ko ngayon dito sa bahay. I miss your touch, I missed hugging you, I missed kissing you, an-a-and-and I missed—“

“—fucking you?”, putol ni Marco sa kabilang linya sabay ngiti nang nakakaloko.

“Hihihihi… Yes, my love. I missed fucking you.”, pag-amin ni Ingrid sabay hagikgik at tango-tango.

Marami pa silang napag-usapan.

“Eh kamusta naman ba si Tatang Aurelio d’yan, Love? I heard na palagi daw siyang tumatambay d’yan sa bahay. May ginawa ba siya sa’yong mali, mahal ko?”

Nagulat si Ingrid sa pagtatanong ng mister. Iniisip niya kung may inililihim ba itong narinig niya mula sa mga matang paminsan-minsa’y nakamasid sa gawi ng bahay nila.

“Wala naman sa pagkakaalala ko, Love. Sa katunayan nga’y napaka-bait nga ng matandang ‘yon eh, lagi kaming inaalala ni Baby. Lagi lang siyang pumupunta sa bahay dahil pinapapunta ko siya dito para may kasama ako, nakakabagot kayang mag-isa ka lang araw-araw at wala kang gagawin.”, sagot ni Ingrid.

“You do love me naman, ‘diba?”, tanong pa nito nang nakatitig sa mga mata niya.

“Of course, Love. Mahal kita. Mahal na mahal kita. Ano ba’ng klaseng tanong ‘yan? At ano’ng pumasok sa isip mo bakit mo natanong ‘yan?”, balik naman niya rito.

“Wala naman, naisip ko lang kasi magkalayo tayo ngayon at wala ako sa tabi mo. Baka may naiibigan ka na d’yan.”

“Sira ka talaga, Love. Ikaw lang ang mahal ko at ikaw lang ang lalaking tanging mamahalin ko habang buhay. At sino naman ang maiibigan ko dito aber? Si Tatang Aurelio? Nyekk! Ang tanda-tanda na nga no’n eh.”

Humalakhak ang mister.

“Kung alam mo lang, Love. Kung alam mo lang… at mukhang mas may ibibigat pa ang kasalanan ko sa’yo, sainyo ni Baby ngayon.”, sambit ni Ingrid sa sarili.

“Ay! Bago ko pa nga lang pala makalimutan, Love. Nandito nga pala ang mga parents mo, dito daw muna sila matutulog dahil nami-miss daw nila si Baby.”

“Okay! Mas mabuti na rin ‘yan para mas marami kang kasama.”

Bago magkapaalamanan ay inupdate pa ni Ingrid si Marco tungkol sa mga meetings nito. Sinabi pa ng mister na ikamusta nalang daw siya nito sa anak nila at pag-uwi niya’y isisiguro niya raw ang mga pasalubong niya sa kanyang mag-ina.

Pagkatapos mananghalian ni Ingrid ay ninais niyang lumabas at bumili ng softdrink dahil talagang nauhaw siya mula sa paglilinis, pakiramdam pa nga niya’y nanlalagkit pa rin siya sa katawan. Pagdating niya sa tindahan ay sakto din namang lumabas sa bahay nito ang isa pang babae.

“Hi! Ikaw si Jasmine, ‘diba? ‘Yong nangungupa d’yan?”, nakangiti niyang tanong dito.

Gumanti rin ito nang pagngiti sabay pagtango.

“I’m Ingrid pala, nangungupahan lang din kami d’yan sa bahay katabi ng sa’yo. Nice to meet you!”

“Nice to meet you din, Ingrid.”

Sabay silang naglakad pabalik sa kani-kanilang mga bahay.

“Talaga ba, kay Tatang lahat ng mga bahay na’yan?”, tanong ni Jasmine.

“Yup, ang sosyal ‘diba? ‘Yang apat na bahay na nakahilera d’yan, sa kanya lahat ‘yan.”, tugon ni Ingrid sabay tango.

” Wow! Mayaman pala si Tatang, ‘di ako makapaniwala. Pero may napansin na ako sa matandang ‘yan eh, parang may pagka-manyak at malibog pa rin ang matandang ‘yan.”

Saglit na pinapasok ni Jasmine si Ingrid sa kanyang bahay para mas makapagkwentuhan pa sila.

Isinalin nito ang biniling litrong softdrink ni Ingrid. Wala naman daw itong ibang kasama sa bahay kaya mas nanaisin nalang niyang ibahagi ito sa kapitbahay.

“Naku! Sanayin mo na ang sarili mo d’yan, Sis. Likas na talaga ‘yan sa mga lalaki. Habang tumatanda, mas lalong nalilibog, pero mabait naman ‘yan si Tatang Aurelio at matulungin.”

“Eh, ikaw ba Sis, namanyak ka na rin niya?”

“Hmmm… Oo, pero hanggang tingin lang. Hanggang tingin lang ‘yan si Tatang pero kung makita niyang nilalandi mo rin siya, do’n na siya mangangahas na chumansing sa’yo.”, pagsisinungaling ni Ingrid.

“Huwag mo sana itong mamasamain Sis ha? Pero kung magpaliwanag kay parang may naging karanasan ka na kay Tatang. Namanyak ka na ba niya?”, tanong pa nito.

Umayos nang upo si Ingrid, idinantay ang kanang paa sa kaliwa.

“Oo, noon. Pero mga daplis lang naman, simpleng titig at hipo lang ng bahagya sa katawan ko.”

Napasinghap si Jasmine, natakip ang mga kamay sa nakaawang na bibig.

“Jusko! Talaga ba? Eh, ano namang ginawa mo? Pinakulong mo ba siya? Pinagalitan?”

“Naku! Kung alam mo lang, Sis. Ilang beses kaming nagpang-abot niyan noong una dahil sa pangmamanyak niyan sa’kin. Pero, hindi ko naman siya pinakulong, matanda na kasi at naaawa din ako sa binatang maiiwan niya sakali mang maipakulong ko siya.”

Tango-tango lang ang bagong kapitbahay.

“Ikaw ba, Sis. Napansin kong wala kang kasama dito sa bahay mo, wala ka bang asawa o boyfriend?”, tanong naman ni Ingrid dito.

“Naku! ‘Yon na nga eh, may asawa na’ko at nasa dagat ‘