*****
Sa mga panahong ito’y nakalipad na ang mga kaibigan nina Marco at Ingrid pabalik sa bansang kung saan nag-migrate ang pamilya nila at sa mga panahon ding ito’y naging malungkot ang burat ni Tatang Aurelio.
Dalawang linggo din kasi siyang nadyahe sa kinakalantaring misis ng kapitbahay dahil sa mga nagsi-datingang mga bisita ng mga ito. Idagdag pa na, isinama din si Ingrid at ang anak niya ng mga ito sa pagpapasyalan na mga lugar. Ayaw naman niyang sayangin ang kanyang mga tamod kaya tiniis nalang muna niya ito.
Kabaligtaran naman ito sa dinanas ni Manuel nang dumating ang mga bisita. Inilahad kasi nang binata sa kanya na ipinaranas daw sa kanya ng kaibigan ni Ingrid ang sarap ng laman, pakunswelo daw nito sa kaarawan niya sa darating na buwan.
Nagtaka pa ang matanda at napaisip kung paano gayong hindi naman nito kakilala ang anak-anakan. Nang mapagtanto niya ang kasagutan ay hindi niya mapigilang mainis.
Isang malalim na gabi kasi, mga alas diyes na, hindi pa rin siya makatulog kaya naisipan muna niyang panoorin ang TV sa kwarto niya. Ngunit, nagulat nalang siya nang bumungad sa kanyang harapan ang sarap na sarap na si Ingrid sa piling ng mister ng kaibigan nito at si Marco naman ay kaulayaw ang kaibigan ng misis.
“Tangina! Nagpalitan pa nga…”, nasambit nalang niya.
Mixed-emotion noon si Tatang Aurelio sa kanyang nasaksihan. Ngunit, napaisip rin naman siya na nakikihati nga lang pala siya sa puke ni Ingrid kay Marco kaya anong karapatan niya para magselos? Pinatay nalang niya ang TV at pinilit na itulog ang sarili.
Sa mga sumunod na mga araw ay iniiwas pa muna ni Tatang Aurelio ang sarili mula sa magandang kapitbahay. Alam naman ito ni Ingrid at kung bakit ganito nalang ang matanda. Natatawa nalang siyang palihim dahil minsanan lang naman ‘yon nangyayari at isa pa’y ginagawa na nila ito magmula palang noong magjowa palang silang apat.
Pero may peace-offering din naman si Ingrid sa matanda. Isang araw kasi, isang linggo nalang bago ang paglipad ay ibinunyag na sa kanya ni Marco na ‘yon nga, kailangan nitong mangibang-bansa para makipagpulong sa mga posibleng investors ng kompanya nila. Mga 3 hanggang 6 na buwan din ang sinabi nito na mawawalay muna ito pansamantala batay sa pag-eestima ng kompanya dahil hindi naman nito makukuha ang loob lalo na’t mga banyaga ang pupulungin nito.
At sa linggong iyon ay isang beses lang din sila nagniig ng mister kung kaya’t sabik na sabik na rij siya sa laman ng matandang kalaguyo lalo’t nalaman niyang ipinagbilin din pala sila ng kanyang anak sa matanda pansamantala. Kaya ang gaan ng pakiramdam niya na waring may mga paru-paro ang nagsisilaparan at kumukulay sa kanyang paligid.
Ngayon nga ay ang araw nang paglipad ni Marco tungo sa mga dayuhang bansa. Alas 2 palang ng madaling araw ay naghahanda na sila, ginising nila pansamantala ang kanilang natutulog na anak para makapagpaalam ang mister dito at matapos ay hinagkan at niyakap ni Marco nang mahigpit ang kanyang mag-ina.
“Love, ayaw mo ba talagang samahan kita papuntang paliparan?”, tanong ni Ingrid.
“Huwag na, Love. Mas gugustuhin ko pang dumito ka lang at bantayan mo si Baby. Osha! Sige na, aalis na ako. Paalam, Love, Baby…”
“… Kung may kailangan kayo, punta lang kayo kay Tatang Aurelio ha. ‘Tsaka, ‘yong mga bilin ko sa’yo, Love.”
Tango-tango ang naging tugon ni Ingrid kay Marco.
Bago lumisan ay hinalikan pa muli sa isang pagkakataon ni Marco ang mag-ina. Ikinaway pa nang anak ang kamay nito at nag-flying kiss pa.
Pinabalik muna ni Ingrid sa muling pagtulog ang anak, habang siya nama’y nagtimpla nang kape at nanonood nang TV.
“Kamusta na kaya si Tatang ngayon? Parang iniiwasan pa rin yata ako no’n ah. Ano kayang pwede kong ipang-peace offering sa kanya para makabawi man lang ako?”, ideyang sumagi sa isip ng misis.
Nabalik nalang siya sa huwisyo nang tumaginting ang kanilang alarm clock sa sala, senyales na alas kwatro y medya na at kailangan na niyang maghanda nang pang-agahan.
Dahil wala ang mister ay siya muna ang naghatid sa kanyang makulit na chikiting kasama ang yaya nito papunta sa eskwela. May lalakarin rin naman siyang kailangan kaya naisipan nalang niyang ihatid ang mga ito at pagkatapos ay binigyan nalang niya ang yaya ng pamasahe sa taxi pag-uwi ng mga ito.
Sa pagliliwaliw ng seksing misis ay may naisip na siyang regalong pang-peace offering niya sa matanda. Gusto sana niyang regaluhan ito ng kahon-kahong viagra kaya nalang naalala niyang matanda na nga pala si Tatang Aurelio, baka maging komplikado pa sakali mang iinom ito.
Kaya naisipan nalang niyang bumili ng maid kostyum na nakaugaliang kultura sa mundo ng cosplaying, anime at sa bansang Hapon ‘pag ikaw ay napadpad sa entertainment district. Ito ang magiging regalo niya sa matanda, kapag wala ang mga kasama nila sa mga bahay ay aasta siyang kasambahay nito at hahayaan niyang gawin nito ang kung ano man ang nanaisin nang matanda.
Pagkauwi ni Ingrid ay kaagad niya itong isinuot upang masukat at matingnan ang sarili kung gaano ito ka-bagay sa kanya. Seksing-seksi pa siya lalo dahil sa kasuotan na ito na parang sa tingin niya na sa oras na makita siya ng matanda na nakasuot nito eh agad-agad siya nitong dadaluhungin.
Hapon na at pagtingin niya sa bahay ng matanda’y mukhang walang tao.
“Siguro’y mahalagang nilakad lang si Tatang. Hindi ko pa naman ito agad-agad ipapakita sa kanya kaya ayos lang, hihihihi…”
Bukas ay gagala nalang rin muna siya siguro, padagdag awra lang sa magiging sorpresa niya sa matanda.
Kaya pala wala sa pamamahay nila ang matanda ay sa kadahilanang tinawagan siya ng kanyang mga kapatid para sa isang salo-salo at para na rin makapag-bonding silang magkakapatid. Matagal na rin kasi silang ‘di nagkasama-sama dahil sa pagiging abala sa pang-araw araw na buhay.
Kinagabihan, alas sais y kinse na ay nakapag-handa na si Ingrid nang magiging hapunan nila. Naglaan din siya ng ulam sa isang sisidlan para sa kanyang butihing maybahay. Bago niya tawagin ang kanyang anak ay ninais na muna niyang iabot ito sa kabila ngunit, sinabi ng binatang si Manuel na wala raw si Tatang at bukas pa daw makakauwi dahil nasa isang pagdiriwang ito kasama ang mga kapatid.
“Nakapag-hapunan na ba kayo, Ate Ingrid?”, tanong ng binata.
“Maghahapunan palang, Manuel. Bakit? Gusto mong sumalo?”, nakangiting tanong nitong pabalik.
Nahihiyang napakamot-ulo ang binata sabay tango nang ilang beses.
“Kung ayos lang ‘ho sana sa inyo, Ate.”
“No problemo. Tara! Magdala ka nalang ng kanin baka kasi kulangin ‘yong sinaing ko dahil kakaunti lang ‘yon.”
“Sige po, Ate.”
Magkasabay silang pumasok sa bahay nina Ingrid. Pinaupo na siya nito derecho sa hapag habang tinatawag ang kanyang anak at ang yaya nito.
Masayang nakikain ang binata sa mag-ina. Tawanan, ngitian at masasayang pag-uusap ang lumukob sa bahay ng misis.
“Ikaw ba, Manuel, ayaw mo na talagang bumalik sa pag-aaral? Sayang, kaunting panahon nalang sana’t makakapagtapos ka na.”, usal ni Ingrid.
“Hindi na po, Ate Ingrid. Mas kailangan pa po ako ni Tatang ngayon, siguro kung mag-aaral man akong muli, sa vocational school nalang para makapag-abroad ako.”, tugon nito.
Ilang minuto ang makalipas ay busog na busog ang lahat sa sarap ng sinabawang gulay na niluto ni Ingrid.
Si Manuel na ang kaagad na nagligpit nang pinagkainan nila. Susuwayin pa sana ito ni Ingrid ngunit wala itong nagawa nang magpumilit talaga ang binata. Ito na rin ang nagprisintang maghugas.
Bago matulog ay binilinan muna ni Ingrid ang yaya ng kanyang anak na ipagko-komyut niya ang mga ito bukas, binigyan niya ito nang pamasahe at paglulutuan nang baon nilang dalawa.
“Sige po, Ate.”
Nagpaalam na si Ingrid sa anak saka binalikan ang binatang si Manuel.
“Salamat sa masarap na hapunan, Ate Ingrid. Kaya pala palaging busog na busog sa inyo si Tatang, tunay pala talagang masarap kayong magluto. Hehehehe…”
Natuod man sa sinabi ng binata si Ingrid ay agad rin naman itong nakabawi. Pakimi itong napahagikgik.
“Wala ‘yon, ‘kaw talaga. Para namang ngayon palang ako nakapag-hatid sa inyo ng pagkain.”
Palabas na sana si Manuel ng pinto nang maalala ni Ingrid ang inilahad sa kanya ng kaibigan bago ito lumipad pabalik sa ibang bansa.
“Uy! Congrats nga pala, ha.”
Napatigil ang binata at napalingong nagtataka.
“Para po saan?”
“Asuuus! ‘Wag ka nang magmaang-maangan, Manuel. With my friend, alam mo na. Hihihi… ‘Di ko alam na may gano’n ka rin pala konsidering na napaka-maginoo mo’t mabait. Sikretong malupet ka lang palang gumalaw.”
Dito’y nagkaaron na ng ideya si Manuel kung sino at ano ang ibig sabihin ng kapitbahay.
Napakamot-ulo muli ito at parang tinitimbang kung sasabihin ba niya ang nangyari o hindi.
“Huwag kang mag-alala, Manuel. Walang makakaalam ng sikreto mo. Kahit si Tatang…”
“Huli ka na po, Ate. Alam na po ni Tatang, hehehehe…”
“Talaga? Matik, proud na proud ‘yon sa’yo. Unico hijo ka niya eh.”
“Opo. Pero pinag-iingat niya rin po ako para ‘di makadisgrasya.”
Nang maupo silang muli sa sala ng bahay ay inilahad ni Manuel sa misis kung paano nagsimula ang lahat-lahat ng nangyari sa kanila ng kaibigan nito.
“Hm… Gano’n pala ang nangyari. I mean, alam ko naman na matagal na, na biradora talaga ‘yong kaibigan ko ng mga bebeboys kung kanyang tawagin. Mas nasasarapan daw siya kasi ‘pag presko’t sariwa pa lang.”
“Palagay ko nga po, Ate Ingrid. Talagang pinanggigigilan niya po ako no’ng ginawa namin ‘yon eh.”
Saglit na natahimik ang dalawa nang mapansin ni Ingrid na parang may nais sabihin ang binata. Ngunit, sa kung ano man kadahilanan ay parang nagpipigil ito kaya hindi na niya napigilang unahan ito.
“May gusto ka pa bang pag-usapan natin, Manuel?”
Matamang napatitig sa kanya ang binata. Mata sa mata.
“Tutal, ganito na rin naman ang pinag-uusapan natin Ate Ingrid eh, may itatanong lang po sana ako sa inyo. Kung ayos lang sa’yo…”
“Ano ba ‘yon?”
“May relasyon o namamagitan po ba sa inyo ni Tatang Aurelio, Ate Ingrid?”, derecho at prangkang tanong ng binata.
Hindi makapagsalita o kahit makagalaw ang misis sa kinauupuan.
“Huwag kang mag-alala, Ate. Wala rin akong pagsasabihang kahit sino. ‘Tulad nga nangsabi mo, sikretong malupet lang.”
“H-Ha? Ah– Eh… Kami kamo ni Tatang, may relasyon? Bakit mo naman nasabi?”
Dito ay inilahad na rin ng binata ang kanyang napansin sa dalawang mas matatanda sa kanya. Kung paanong palagi nagta-tambay si Tatang Aurelio sa kanila. Kung paanong napaka-tamis nang pakikitungo nila sa isa’t isa na higit pa sa karaniwang magkapit-bahay. At kung paanong naging masiglang muli ang matanda magmula no’ng dumating ang pamilya nila sa lugar.
“Hindi naman kita huhusgahan at pagbabawalan sa mga ginagawa niyo, Ate Ingrid. Dahil kitang-kita ko na lumiligaya talaga si Tatang sa piling mo.”
“Alam mo ba talaga ang lahat sa amin, Manuel”, nababagabag na tanong ng misis.
Marahang tumango-tango ang binata.
Wala nang nagawa ang misis kun’di ang umamin sa mga pangyayaring naganap sa kanila sa pagitan niya at ng matanda. Ganunpaman, minabuti pa rin niyang ilihim ang mga nakakapasong pagtatagpo nila ng matanda na mas makabubuti kung walang gaanong may alam nito.
“Hiling ko lang Ate, na sana’y labis-labis po kayong mag-iingat lalo marami tayong mga kapitbahay dito na mala-kamera ang mga mata at mala-speaker ang mga tainga. Ayaw mo naman siguro na makaabot ang balitang ‘yan kay Sir Marco, ‘diba?…”
Walang naging reaksyon ang misis kun’di ang magpatuloy lang sa pakikinig.
“Lalo’t may pamilya kayo at alalahanin mo rin na may singsing ka na. Ipagpatuloy niyo lang ‘yan hangga’t pinapayagan pa kayo ng tadhana. At sana’y lubos-lubosin niyo ‘pag kayo’y magkasama dahil hindi niyo alam kung kailan kayo babawian ng panahon.”
Napaisip sa matatalinghagang pananalita ng binata si Ingrid. Na para bang ang kausap niya’y hindi isang binata kun’di isang matandang tao na may baon-baon na buslo-buslong pangaral.
“Asahan mo, Manuel.”
Ngumiti lang ang binata.
“Aasahan ko rin na tutuparin mo ang pangako mong panatilihing lihim ang mga nalaman mo.”
“Makakaasa ka po, Ate Ingrid.”
Tumayo na ang binata at nagpaalam sa misis, muli itong nagpasalamat sa masarap na hapunan saka umuwi na.
Ginantihan lang din niya ito ng matipid na ngiti bago isinara ang pinto.
Pagtingin niya sa kanyang cellphone ay nabasa niya ang mensahe ni Marco.
“Hi, Love. Nandito na ako sa unang bansang kailangan kong mapuntahan, sana’y kasama ko kayo dito ni Baby. Kung ‘di lang sa trabaho eh baka nga magkasama tayo ditong tatlo. Miss ko na agad kayo.”
“Ingat ka d’yan, Love. Palagi mong alalahanin at alagaan ang sarili mo d’yan, ha? Wala kami ni Baby para damayan ka. My best regards and good luck sa meeting niyo. Bye! I love you! xoxo”
Reply niya.
Sa gabing ‘yon ay pinakiramdaman ni Ingrid ang sarili, hinahaplos at hinahagod-hagod ang malamyos na mga kamay sa makinis niyang balat. Hindi niya maintindihan kung bakit libog na libog sa gabing ‘yon. Ginamit din niya ang isang maliit na vibrator na itinutok niya sa kanyang magkabilaang utong at isang malaking vibrator na iniuurong-sulong niya sa kanyang puke.
“Unghhh~”, ungol niyang napalakas.
Kinabukasan, siya nalang mag-isa sa bahay at pansin niyang wala pa rin ang matanda’y napagpasyahan na niyang gawin ang second-phase ng kanyang sorpresa para sa matanda. Nagtungo siyang salon, dental clinic, mga perfume shop para mamili at nagpa-pedicure din siya. Hapon na nang siya’y nakauwi at pansin niyang nakauwi na ang matanda.
Hindi nalang niya muna ito agad pinuntahan, bagkus ay dumerecho muna siya sa kanyang bahay. Nakita pa niyang dumungaw ang matanda mula sa bintana. Kumaway nalang siya rito saka pumasok na sa loob.
Parang may dinadamdam pa rin yata ang matanda sa palagay niya dahil sa hindi nito pagtugon sa kanyang pagkaway at pag-iwas agad ito nang tingin.
Walang nangyari sa pagitan nilang dalawa sa natitirang mga oras ng araw na ‘yon.
Kinabukasan, maagang naghanda si Ingrid nang agahan at babaunin ng anak at ng yaya nito. Ginawa niya ito para masabayan ang matanda sa araw-araw nitong pagja-jogging. At para na rin makausap niya ito para maklaro na ang lahat, para ‘di na ito umiwas pa.
Nagbilin na siya nang sticky note sa pridyider bago lumabas at makita ang matandang nag-iestretching na.
“Good morning po, Tatang Aurelio! Na-miss kita ah…”, bungad ng misis.
Natuod sa kinatatayuan at napatitig ang matanda sa papalapit na maganda at seksing kapitbahay. Una niyang napansin ay ang suot nitong kulay nude na sports bra at tight shorts, at kapansin-pansin din na wala itong suot na pantapis man lang.
“Siguro’y ganito ang suot nito ngayon dahil wala ang mister kaya malayang-malaya itong magsuot nang kahit na ano man sa gusto nito. Seksi naman talaga ang mga suot niya pero ibang antas na yata ito.”, naisip ng matanda.
“Ah— G- Good morning din, hija. Mas lalo ka yatang gumanda ngayon ah.”, tugon niya sa misis.
“Aynaku! Si Tatang talaga, napaka-bolero pa rin. Pero, salamat po, hihihihi. Hindi naman halatang pinaghandaan ko talaga ang pag-uwi niyo po, hahahaha…”, usal ulit ni Ingrid sabay hawi pa ng buhok.
“Tayo na?”, aya ni Tatang.
“Sure! Uhm… ‘Tang, kakausapin ko po kayo mamaya tungkol sa nasaksihan niyo noong mga nakaraang linggo ha? Pakiramdam ko kase ay kailangan ko talagang magpaliwanag sa inyo.”
Tumango nalang ang matanda bago sila lumarga na.
Alas ocho nang makauwi sila, derecho sa bahay ng misis. Pawis na pawis at pagod na pagod. Inalok ni Ingrid si Tatang Aurelio ng tubig na sinang-ayunan nito dahil sa nauuhaw na rin siya at ubos na ang kanyang baong tubig.
Subalit, sa ‘di malaman-lamang dahilan ay biglang nakaramdam nang kalibugan ang matanda dahil sa nakikitang namamawis na katawan at kasuotan ng misis. Mas tumingkad ang mala-melong suso nito’t mas umusli dahil sa suot na sports bra, maging sa ibabang parte rin nito’y mas namamakat na dahil sa basa. Pero ang mas nakakapag-libog sa kanya ay ang kabanguhan pa rin nito kahit na pawis na pawis ang seksing kapitbahay.
Gusto na niyang sugurin at daluhungin si Ingrid ngunit nang maalala niya ang pangyayaring nasaksihan niya sa kanyang TV ay nawalan kaagad siya nang gana.
Inaya ni Ingrid na mag-agahan ang matanda na pinaunlakan rin nito.
“Pagkatapos nating kumain, ‘Tang. Mag-uusap na tayo.”, biglang wika ni Ingrid.
Makalipas nga lang ang ilang minuto’y gano’n nga ang nangyari.
Pagkatapos nilang mag-ayos at magbihis ay bumalik kaagad ang matanda sa bahay ng kapitbahay. Nakasuot lang si Ingrid ng malaking tshirt at kulay rosas na pantyshorts.
“Sorry po, Tatang Aurelio. Kung ‘yong nasaksihan mo ay hindi ko man agad nasabi sa’yo sa simula pa lang.”, panimula ni Ingrid.
“At alam kong dahil doon ay iniiwasan niyo ako…”, dagdag pa nito.
“Hindi naman ako galit, inis o nanlumo noong nalaman kong may gano’n pala kayong ginagawa ni Marco. At isa pa’y hindi ka naman nakatali sa akin kun’di kay Marco, kaya kahit anong gawin niyo eh wala akong magagawa.”, sabi na ng matanda.
“Eh, bakit po kayo umiiwas?”
“Siguro dahil hindi ko lang matanggap na may ibang lalaki pa palang nakakalabas-masok d’yan sa puke mo.”
“Hindi ka naman po ba nandiri?”
“Nandiri? Syempre, hindi. Ba’t naman ako mandidiri eh libre na nga akong nakakakantot sa’yo, magrereklamo pa ba ako. Hahahaha!”
“Hahahaha!”
“Matanong nga kita, hija. Kailan pa kayo nagsimula sa ganyan?”
“Matagal na po, noon palang isa o dalawang taon bago kami ikasal. Subok lang dahil ipinakilala sa amin ang ganitong klase ng pakikipagkantutan no’ng mga kaibigan namin na pumarito.”
“Eh, bukod kay Marco at sa mister ng kaibigan mo, may iba pa bang nakakantot na sa puke mo?”
Tumango ang batang misis bilang tugon.
Hindi makapaniwala si Tatang Aurelio sa inilahad ng maganda at seksing misis sa kanya. Hindi niya lubos maisip na sobra-sobra pala talaga ang pagka-malibog nito kahit na may mister na ito.
Kita ni Ingrid sa mga mata ng matanda na kanyang katititan ang tingin na waring nagtatanong at nalilito. Siguro’y dahil sa hindi pa ito nakakatagpo ng mga taong katulad nila ni Marco.
“Pero lahat naman sila eh pinagsuot ko ng condom, hindi ako pumapayag ‘pag walang suot at ginagawa lang namin ‘yon nang magkasama kaming dalawa at katulad rin naming magjowa ang aming kalaro…”
“… Ikaw nga lang yata ang pinaka-maswerteng lalaki na bukod kay Marco na pinakantot ko sa’kin nang walang proteksyon, hihihihi…”
Ngayo’y naiintindihan na ni Tatang Aurelio ang paliwanag ng magandang kapitbahay.
Umusog papalapit si Ingrid sa matanda, tipong nakasandal na ito sa dibdib nito.
“Nga pala, ‘Tang. Alam na ni Manuel lahat ng mga nangyari sa atin.”
“Talaga ba? Eh, ano namang sabi niya sa’yo?”
Sinabi ni Ingrid sa matanda ang lahat ng mga napag-usapan nila ni Manuel kagabi.
“Mabuti naman kung gano’n, ibig sabihin ba niyan eh gagawin na natin ‘to palagi?”, usal ng matanda sabay ngising pa-manyak.
“Palagi? Hindi pwede, ‘Tang. Baka mapag-initan tayo dito ng mga kapitbahay natin at gagawa sila ng mga sabi-sabi t’wing makikita nila tayong magkasama.”
“Asus! Hindi ‘yan. ‘Tsaka, hindi lang naman dito sa mga bahay natin pwede tayong gumawa ng kalaswaan eh. Pwede naman tayo magliwaliw sa mga motel, hehehehe…”
“Kaw talaga, ‘Tang. ‘Di ka pa ba nagsasawa sa pagsamba sa suso’t puke ko?”, malanding tanong ni Ingrid sabay kandong paharap sa matanda.
“Hindi pa, hija. ‘Di pa’ko nagsasawa. Lalaspagin ko muna nang husto ang katawan mo bago tayo tumigil at ‘wag mong kalimutan na ikaw na mismo ang nagsabi noong nagkantutan tayo, na pumapayag kang buntisin kita.”
“Tsaka, may binabalak pa’ko sa’yong pakantutin ka. Dahil sa mga nalaman ko tungkol sa’yo ay desidido na akong ipamahagi ka sa mga lalaking ‘tulad ko ay sabik at uhaw lumapa nang kaselanan ng isang misis.”, isip ni Tatang Aurelio.
Wala na sanang balak na gawin ito ng matanda sa misis pero sa nalaman niya’y mas masaya yata kung maraming makikinabang sa kagandahan at kaseksihan nito.
Kailan niya ito isasakatuparan? Hindi niya alam. Kung saan? Hindi niya rin alam. Kung sinu-sino ang makakasama niya sa paggawa ng kaputahang ito? Abangan. At kung anu-anong mga bagay ang gagawin nila sa babaeng ito? Malalaman natin ‘yan.
Isa lang ang masisiguro ng matanda, babaguhin niya ang katauhan ni Ingrid.
Siguradong masisiyahan sa balitang ito ang ‘Padreng Gorio niya lalo’t hindi na ito makapaghintay na makantot ang manugang nito.
Ikinikiskis nang misis ang kaselanan nito sa kanyang kahindigan. Nakabuyangyang sa kanyang harapan ang mayayamang dibdib nito.
“Hihihi… Sa pagkakaalala ko ‘Tang eh, noong mga panahon na nandito ang mga kaibigan namin ni Marco ay hindi tayo nakapaglaro. Sa loob ba ng panahong ‘yon eh hindi ka rin ba nakapagsalsal?”
Umiling ang matanda.
“Matanda na’ko, hija. Hindi ko na kailangang gawin pa’yan. Mainam na hindi na’ko magjajakol para ‘pag may babae mang swertihin ako eh makakapunla pa rin ako. Sayang tamod kung sasayangin lang.”
Humagikgik lang ang misis.
Idinukwang ni Ingrid ang kanyang mga kamay paabot sa mga kamay ng matanda at iminuwestra niya ito sa kanyang katawan. Haplos at hagod sa kanyang kakinisan. Inilapat niya ito sa nakabuyangyang niyang suso. Marahang paglamas-pisil ang ginawa ng matanda.
Bukas na bukas ang pintuan at manipis lang ang kurtina kaya anumang oras ay pwedeng may makakita’t makasaksi sa kanilang ginagawa. Imbes na magtago o umiwas ay hinayaan lang ito ni Ingrid, sigurado siyang ito ang gusto niya.
Ang isiping anumang oras ay may makakita sa kanila’y nagdulot sa kanya ng mga emosyong hindi niya dapat maramdaman kapiling ang hindi niya kabiyak, ang pang…