*****
Hindi natuloy ang sana’y unang pagkakantutan nila ni Tatang Aurelio at Ingrid, sa kadahilanang tinawagan ng ospital ang matanda dahil hinahanap ng mga ito ang kung sino man ang makakasama at magbabantay kay Manuel. May mga pulis rin kasi sa ospital at kinukuhanan nang masasabi ang binata at tinatanong nila ito kung nais ba nilang magsampa ng kaso laban kay Marco.
“Ahhh… Hindi na po kami magsasampa, Sir. Napag-usapan na po namin ito ng binata at desidido na siyang huwag magsampa ng kaso. Ang hinihingi niya lang ay para sa pagpapagaling niya, mga gamot lalo na. ‘Yun lang po.”, tugon ng matanda sa mga pulis.
“Kung ganoon ay mauuna na kami.”, sagot ng mga pulis.
Malungkot na tiningnan ni Tatang Aurelio si Manuel, hanggang sa mga oras na iyon ay iniinda pa rin ang sakit ng nabugbog na katawan lalo na parteng tagiliran niya.
Nang lumingon ang matanda sa gawi ng pinto ay nagulat siya nang hindi niya inaasahan na ang papasok ay ang batang misis pala na si Ingrid.
“Ingrid, hija? Ba’t ka naparito? Sinong tatao sa bahay niyo?”, tanong ng matanda nang lapitan niya ito.
“Gusto ko pong bisitahin si Manuel, ‘Tang. At alam ko pong wala akong kasalanan kaya lang, pakiramdam ko pa rin na dapat rin akong humingi nang tawad sa kanya”, tugon ng batang misis.
Nangiti ang binata sa tinuran ng Ate Ingrid niya, na kahit ganoon man ang mister nito’y napakabait naman niya.
“Kamusta ka na ba, Manuel? Pasensya ka na talaga kay Marco ha? May masakit ba sa katawan mo? Sabi ni Tatang, iniinda mo raw ‘yang tagiliran mo ah. Wala pa bang test results sa kalagayan niya?”, pag-aalalang tanong ni Ingrid.
“Wala pa, mamaya pa raw sabi ng doktor.”, sabat ni Tatang.
“Nasabihan mo na ba si Padreng Gorio, hija? Gusto ko siyang makausap tungkol d’yan sa anak niya, ayaw ko nang maulit pa ‘tong mangyari.”, baling ng matanda sa misis.
“Tinext ko na po siya kanina at sabi niya’y pupunta raw siya rito at isasama niya raw po si Marco.”, tugon ng Ingrid.
“Mabuti pa’y kumain na po muna kayong dalawa, heto, may dala po akong sopas para kay Manuel at pansit-bihon naman po para sa’yo Tang para mas humaba pa ang buhay mo.”, nakangiting aya ng misis.
Habang kumakain ay sinusulyap-sulyapan ni Tatang Aurelio ang nagsusubong si Ingrid sa kanyang anak-anakan. Naiinggit siya kay Marco na sinusubuan nang seksing misis na hapit at maikling dress ang suot na mababa pa ang neckline kaya litaw na litaw ang cleavage nito. Huli nang matanda ang mga pahapyaw na panlalandi ni Ingrid sa kanya tulad ng pagbubuka nito sa mga hita sa t’wing binabalingan siya ng tingin ni Manuel.
Nasa general quarters sila nakalagay at may iba pang mga pasyente’t mga tagabantay ang kasama nila, tanging kurtina lang ang nakaharang sa pagitan ng dalawang hospital beds. At para makaganti, ikinaskas ng matanda ang paa niya sa binti ng batang misis dahilan para magitla ito, kamuntikan pang matapon ang mainit-init na sabaw sa katawan ng binata buti nalang ay naging maagap agad si Ingrid.
“What was that for, Tatang?”, kita niyang ekspresyon sa mga mata ng misis na pilit pang nakangiti.
Hindi niya ito sinagot, bagkus ay nginisihan niya lang itong pa-manyak. Nang umulit pa ang mga ito sa kanilang pasuyang paglalandi sa isa’t isa eh kamuntikan pa silang mahuli ng doktor na lalaki na derecho pang nasipat si Ingrid dahil sa seksing suot nito.
“Kamusta na po ang binata ko, Doc? Makakalabas na po ba siya?”, pang-aagaw pansin niya sa doktor.
“Kayo po ba ang legal guardian ng bata?”
Napatango ang dalawa na nagpainggit pa sa doktor dahil sa isip nito’y paano nakabingwit ng maganda at napakaseksi ang isang katulad ni Tatang Aurelio.
Nakaisip naman nang pangbawi si Ingrid mula sa panlalandi ng matandang kasama, naisip niyang mas inggitin pa ito kaya, habang ipinapaliwanag ng doktor kasama ang isa pang lalaking nars nito’y ibinuka niya ang mga hita sa dalawa, ipinapakita ang kanyang natatakpang puke ng isang see-thru na panty. Nakita pa niyang siniko ng nars ang doktor dahilan para mapatingin din ito sa gawi niya.
Kumindat si Ingrid sa gawi ng naiinis nang matanda, napahagikgik nalang siya nang wala sa oras saka itinigil na ang ginagawa dahil nakita niyang dinudukot ng nars ang cellphone nito mula sa bulsa.
“Eh Dok, kailan po ba kami makakalabas dito?”
“Tang, kung maaagapan man agad ang nabaling buto niya eh 3 hanggang 5 araw lang, pwede na ‘ho kayong makalabas.”
Bigla namang nalungkot si Ingrid dahil sa narinig. Kasalanan kasi ito ng mister niya.
“Sige po, Doc. Gawin niyo na po ang lahat, ako na ‘ho ang bahala sa bayarin. Ipapangako ko po Doc, magbabayad rin po ako agad.”, nakaluhod na pagmamakaawa ng matanda.
“Sige po, Tatang. Makakaasa ka pong gagawin namin ang lahat para sa ikagagaling ng batang ‘yan. Mauna na po kami dahil may dadaluhan pa po kaming ibang pasyente.”, wika ng doktor nga nginusuan pa ang seksing misis.
Susugurin na sana ni Ingrid ang walanghiyang doktor ngunit mabilis naman siyang napigil ng matanda. Naririnig pa nila ang bulungang ano ang gagawin ng mga ito sa kanya sa oras na mapagbibigyan sila.
Sakto rin namang dumating ang Padre Gorio ni Tatang Aurelio at ang biyenan ni Ingrid na may bitbit na mga gamot at prutas.
“Padre, may mga dala ako rito. Pasensya na sa nagawa ng anak ko. Hayaan mo, tutulong ako sa mga gastusin para sa ikagagaling ng batang ‘yan.”, saad ng kumpadre sabay upo sa isang bakanteng silya.
Nagulat pa ito nang makita nito ang manugang niyang napaka-seksi ng kasuotan na para bang nasa isang club ito. Napatingin siya kay Tatang Aurelio.
“Nakana mo na ba siya, Padre? Ang bilis naman…”, kitang ekspresyon ni Tatang sa kumpadre niya.
Nginisihan lang din ito ng matanda na pinapaisip kung talaga ngang nagalaw na niya ang manugang nito.
Napansin naman ito ng batang misis at parehong tiningnan ang dalawang matatanda na alam niya ang ikinukulo ng mga sikmura ng mga ito ngayon.
Kinagabihan ay dumagundong ang boses ni Ingrid mula sa pamamahay nila dahil sa pinapagalitan nito ang mister dahil sa nagawa nito sa binata.
“Ano sa tingin mo ang nagawa mo, Marco? Ano bang pinapatunayan mo sa sarili mo at sa iba para ganunin mo ang batang ‘yon?”, galit na sabi ni Ingrid.
Rinig na rinig ito sa mga tainga ng mga kapitbahay nila pero wala siyang pakialam, pagagalitan niya kung pagagalitan ang mister niya. Ayaw niya kasing may inaabusong tao porke’t wala itong kalaban-laban, natutunan niya ito sa kanyang mga magulang, na tulungan ang mga taong dapat tulungan kahit sa maliit na bagay lang.
“So what, Ingrid? Paano kung tama ang hinala ko? Na– na magnanakaw nga ang batang ‘yon, ha? Magagalit ka rin ba ngayon? Magpapasalamat?”, tugon ng mister.
“Ano?! At magdadahilan ka pa talaga? Excuse me, dahil sa ginawa mo eh kamuntikan ka nang makulong. At kung ‘di lang ako pumayag sa hiling ni Tatang na tayo ang magbabayad sa ospital eh malamang sa malamang, himas-rehas ka na ngayon. Ano bang pumasok sa isip mo, ba’t mo nagawa ‘yon? Dahil ba sa dating nasa serbisyo ang Papa mo eh pakiramdam mo’y magagawa mo rin ang lahat?”, bulyaw pa ng misis.
Natigil lamang sila sa kanilang pag-aaway nang pumasok ang kanilang anak na umiiyak dahil sa naririnig nito ang malalakas na boses nila.
“Make sure na tutuparin mo ang obligasyon mo sa batang ‘yon kun’di ay aalis kami ng anak mo.”, saad ni Ingrid sabay lakad at karga sa anak papunta sa kwarto nito.
Makalipas ang isang linggo ay nakalabas na si Manuel sa ospital, hindi pa man niya nagagalaw nang maayos ang katawan niya’y masaya pa rin siya. At tulad nang ipinangako, si Marco at Padreng Gorio na ang nagbayad sa lahat ng mga gastusin na pinasamahan na rin nila ng para sa mga gamot ni Manuel.
“Wag ka munang maggagalaw sa ngayon, Manuel. Ako na muna ang bahala rito, magpahinga ka lang muna. Nasabihan ko na rin ang boss mo sa trabaho at ayos lang sa kanya, basta ba’y babalik ka rin daw.”, aning matanda.
“Okay po, ‘Tang. Pasensya na po sa abala. Gustuhin ko mang tulungan ka eh ‘di ko pa muna magagawa ‘yon sa ngayon.”, pahayag ni Manuel.
Lumabas na sa kwarto ng binata si Tatang Aurelio.
Sa pamamahay naman nina Ingrid at Marco’y may ka-tawagan ang batang misis sa kanyang cellphone. Napapatawa ito’t napapahalakhak.
“Ang tagal na pala nating ‘di nagkaka-kita kita, Besh nuh? It’s been what, 7 years? Since our graduation? Yeah, I miss you talaga so much…”
“Miss na miss na rin kita, Beshy. Miss na rin nitong mister ko ang kaibigan niyang mister mo. Hindi na nga makapag-hintay na magkita silang muli eh.”, usal ng nasa kabilang linya.
“Wait! Uuwi kayo?”
Wala nang nagawa ang kausap ni Ingrid sa kabilang linya kun’di ang sumagot nalang nang totoo. Ba’t ba kasi nadulas, isip pa nito.
“Oo. Surprise na sana namin kayong dalawa pero wala na eh, ako ang nasurprise sa katangahan ko.”, napatili si Ingrid dahil sa balita ng kaibigan.
“May maii-stayhan na ba kayo, Beshy? Kasi sa pagkakaalala ko, ‘diba naibenta niyo ‘yung bahay niyo noon bago kayo nagmigrate?”
“Sa ngayon eh wala pa, naghahanap pa kami ni Hubby ng hotel malapit lang sa lugar mo para naman derecho na tayong magkita-kitang apat.”
“Ay no! Huwag na kayong maghotel, Beshy. Dito na kayo muna sa’min, malaki-laki rin naman ‘tong bahay na inuupahan namin. Kasyang-kasya tayong apat dito.”
“Sige na nga, kahit nakakahiya sa inyo ni Marco. See you soon, Beshy!”
“Anong nakakahiya? Para naman tayong ‘di magkaibigan niyan, basta magsabi ka lang kung kailan kayo darating para masundo ko kayo. See you din soonest, Beshy!”
“Bye~”
“Buh-bye~”
Nagkaayos na sila ni Marco mula nang mangyari ang away nila dahil sa nagawa nito kay Manuel. Galak ring ibinalita ni Ingrid ang uuwi nilang mga kaibigan para magbakasyon. Masaya rin ang naging reaksyon ni Marco na magkikita na naman silang muli ng mister ng kaibigan nila.
Sa mga sumunod na araw ay wala masyadong ganap sa pagitan nina Ingrid at Tatang Aurelio dahil sa abala ang mga ito sa mga pansariling gawain nila. Lalo pa na inaalagaan pa rin ng matanda ang binatang hirap pa rin sa paglakad.
Tanghali, nagdoorbell si Tatang Aurelio sa tarangkahan sa pamamahay ng mag-asawang pinapaupa niya. Galak na galak ang matanda at waring sabik na sabik na lamunin ang laman ng batang misis na si Ingrid.
“Oh! ‘Kaw pala, Tang Aurelio. Ano bang maipaglilingkod ko sa inyo?”, paunang-bati ng magandang misis.
“Ahhh–wala naman, hija. Ibibigay ko lang ‘tong pagkain na niluto ko para sa’yo. Tinolang isda para sa makulimlim at malamig na panahon. Hehehehe…”, pakamot-ulong idinukwang ni Tatang ang kamay niya sa misis.
“Ay, hihihihi… Salamat po, ‘Tang Aurelio. Halika po, pasok po kayo!”, paanyaya ni Ingrid.
Amoy na amoy ang kapreskohan at kabanguhan ng batang misis, wari niyang bagong paligo ito. At habang sila’y naglalakad papasok sa bahay ay hindi niya napigilan na langhapin ang nakakalibog na amoy nito. Nadakot pa ng matanda ang isang pwet ni Ingrid na nagpahagikgik dito.
“Hihihihi… Mamaya na po ‘yan, Tang, baka po may makakita sa ginagawa mo. Baka may magsumbong kay Marco, ikaw naman ang bugbugin no’n.”
“Sorry, hija, hindi ko talaga mapigil ang sarili ko sa t’wing may nakakasama akong babae na tulad mo. ‘Tsaka, kilala ko naman mga tao dito, alam kong ‘di nila ako isusumbong sa hambog mong mister.”, bulong ng matanda sa tainga ni Ingrid.
Mabuti nalang ay walang nakakita sa kanila dahil tanghali na at nagsi-siyesta ang kanilang mga kapitbahay. Inilapag ni Ingrid ang dalang tinolang isda ni Tatang Aurelio para sa kanya ‘tsaka, naghanda na rin siya ng mga pinggan para sa kanilang dalawa.
“Ay! Sandali lang, Tang ha? Bibili na muna ako ng litrong softdrink para mas masarap ang kain natin.”
Aalis na sana ang batang misis ngunit napigil siya ng matanda. Hawak nito ang pala-pulsuhan niya. Marahan siyang hinila ng matanda dahilan para makandong siya sa hita nito.
“Huwag ka ng lumabas, Ingrid. ‘Di na natin kailangan ‘yan, makita nga lang kita eh busog na busog na ako. Paano pa kaya kung makakain ko na ang dalawang monay mo at mainom ang mga katas na galing sa kailaliman mo?”, hayagang libog ng matanda sabay ngising manyakis nang harap-harapan sa babae.
Para namang harap-harapang kiniliti ng matanda ang kanyang pagkababae dahil naramdaman niyang napakislot siya at kinilig sa sinabi nito.
“Ano bang ginagawa ko? Bakit ako nakikipag-landian sa isang matandang lalaki kung pwede naman akong humanap nang mas bata kesa dito?”, may pagmaang-maangang sabi ni Ingrid sa sarili.
“Talaga ba, Tang? Ayaw mong uminom ng softdrinks?”, pagtatanong niya.
“Ayoko, nakakasira lang ‘yan sa katawan ko eh ‘tsaka baka mahirapan akong tayuan niyan eh ‘di na kita makakantot, hija.”, tugon nito.
Nagulat ngunit mabils ring nakabawi ang batang misis dahil sa tahasang pagkakasabi nito ng matanda. Talagang isinasalita nito ang kung ano mang nasa isip niya, isip ni Ingrid.
“Kung ‘yan po ang gusto mo eh mas mabuti pa ngang kumain na tayo bago pa lumamig itong pagkaing dala mo, Tang.”, aya ni Ingrid.
Maharot at naglalandiang kumakain ang dalawa na para bang sila’y magkasintahan na. Walang kamalay-malay ang hambog na si Marco’y dahan-dahan nang sinusundot ang kanyang maganda at seksing misis ng isang matanda.
At no’ng gabi ring iyon ay isang makabag-damdamin at nakakalibog na kantutan ng mag-asawa ang nasaksihan na naman ng matanda mula sa malaking TV nito. Katulad din no’ng nakaraan ang ginagawa niya, nagjajakol at sinasabayan ang mag-asawa sa pagniniig. Hangad ni Tatang Aurelio na sana’y siya ang kapares ni Ingrid sa kantutan.
Dumating ang araw ay masaya si Tatang Aurelio dahil tuluyan nang naigagalaw ni Manuel ang kanyang katawan. Handa na itong magtrabaho at tumulong sa tatay-tatayan niya. Niyapos pa siya ng Ate Ingrid niya nang pagsabihan nila ito. Natawa pang palihim ang misis dahil waring nagseselos ang matanda na ang binata’y nararamdaman ang suso niya habang ito’y nakatingin lang. Pinasali nalang rin ni Ingrid ang matanda sa yakapan nila.
“Tang, sabihan mo nalang ‘tong si Manuel kung may ipagagawa ka man sa kanya sa loob ng bahay namin. At pagsasabihan ko na rin si Marco para ‘di na maulit pa ang mangyari noong nakaraan.”, wika ng batang misis.
Napatango-tango naman ang matanda bilang pagsang-ayon saka hinaghag ang buhok ni Manuel.
“Hija, san ka pupunta?”, isang araw tanong ng matanda nang makitang ayos na ayos ang misis.
“Pupunta lang ‘ho akong mall, Tang. Maggo-grocery lang po, halos ubos na kasi pagkain namin eh.”, tugon nito.
“Eh, may makakasama ka ba? Kung wala eh, sama nalang kami ni Manuel. Bibili nalang rin kami ng mga supply namin, may multi-cab naman ako rito. Ano, pwede ba, hija?”
Napaisip ang misis, alam kasi niyang mangtsa-tsansing lang rin ang matanda. Napangiti nalang siya sa kanyang naiisip.
“Sige po, Tatang Aurelio. Para din po may mga tagabantay ako sakali mang may manyak sa’kin, hihihi…”
“Tama ka d’yan, hija. ‘Tsaka isa pa, kawawa ka rin kung ikaw lang ang magbibitbit sa mga bibilhin mo.”
“Sabagay nga, Tang. Let’s go na po?”
Sakto namang nahuli ni Ingrid ang malagkit na tingin sa kanya ng matanda, partikular na sa kanyang mala-melong suso at malaman na hita. Nakasuot lang kasi siya ng tight leggings saka v-shaped shirt at nakasandals lang.
“Tang, mga mata mo, kung saan-saan na naman nakatingin. Baka matunaw na mga suso at mga hita ko n’yan, hihihihi…”, pang-aalaska ng misis.
Pinaandar na ng matanda ang sasakyan saka lumarga na papunta sa isang sikat na mall sa kanilang lungsod.
“Ang ganda din pala nitong lugar niyo Tang, nuh? Maaliwalas ang daanan at hindi masyadong trapik. Kung ganito lang din sana ang sa amin eh ‘di na sana kami lumayo ni Marco.”
“Bakit, ayaw mo ba akong makilala, hija?”
Napaisip si Ingrid sandali sa tanong ng matanda, tinitimbang ang sagot sa katanungan. Bago paman siya makasagot eh naunahan na siya nito at sinabing nagbibiro lang si Tatang Aurelio. Namutawi nalang ang mga tawanan nilang dalawa habang binabaybay ang daan.
“Tingnan mo ang mga lalaking nakakasabay natin sa daanan, ‘Tang. Lagi nila akong tinitingnan at tinititigan, gano’n ba ako kaganda, ‘Tang Aurelio?”, pangising tanong ng misis na waring iniinis ang matanda.
“Heh! Kanina pa nga sila tingin nang tingin sa’yo eh. Ginaganahan ka naman dahil sa atensyon nila.”
Tawang-tawa naman sa sarili si Ingrid dahil kitang-kita sa pagmumukha ng matanda na naiinis at nagseselos ito.
“Huwag ka nang magselos, ‘Tang Aurelio. Hanggang tingin lang naman ‘yan sila sa’kin, pero ikaw? Hindi lang tingin ang magagawa mo, pwedeng mong gawin ang kahit na ano sa katawan ko. At wala akong ibang gagawin kun’di ang hayaan ka lang, hihihihi…”, bulong ng misis sa tainga ng matanda na nakahagod pa ang kamay niya sa burat nito habang nakangiti saka hinalikan niya ito.
Nagulat naman si Ingrid sa kanyang sarili, hindi niya kasi inaasahan na kaya pala niyang gawin ang gano’ng bagay sa harap ng madla. Hanggang ngayon pa rin kasi ay in-denial pa rin siya sa kaisipang gusto niyang magpakantot kay Tatang Aurelio sa kabila ng mga ikinikilos niya.
Nakarating na sila sa mall at ipinarada ang kanilang sasakyang ginamit. Inuna nilang puntahan ang isang botika.
“May hika kasi ang anak ko, Tang. At ayokong umaalis siya ng bahay na walang bitbit na inhaler. Kaya lagi ko itong ibinibigay sa yaya niya. Sabi niya kasi sa’kin eh malapit na daw maubos ‘yung ginagamit ng anak ko ngayon.”, tugon ng misis nang tanungin siya ng matanda kung bakit sila nandito.
Napansin pa ng dalawa na napapatingin sa gawi nila ang mga tao sa botika at pinag-uusapan sila. Hindi nalang nila ito pinansin at dumerecho na sa grocery section. Inilabas na ni Ingrid ang kanyang mga listahan. Una silang nagtungo sa karnehan. Sunod ay sa mga gulayan, mga condiments at iba pang mga kailangan para sa pagluluto maliban sa mga kitchen utensils.
Nang matapos ay sinunod na nila ang mga iba pang kailangang bilhin ng batang misis, ipinahiwalay pa din muna ng matanda ang anak-anakan dahil may gusto din siyang ipabili dito. Nang sila nalang dalawa’y dito na naman sumibol ang pagiging bastos ni Tatang Aurelio.
Sa tuwing inaabot ni Ingrid ‘yung mga bibilhing may kataasan sa height nito’y bigla-bigla namang dinadakot nilalamas ng matanda ang kanyang suso mula sa labas.
“Unghh~ Tatang, ‘yan kana naman ehh~ Nasa public po tayo, ayoko pong may makakita sa atin.”, pa-lambing na saway ng misis.
Ngunit, nginingisihan lang siya ng matanda. Para kasi rito’y kagalak-galak gawin ang mga ganitong bagay sa isiping ano mang oras ay pwedeng makakita at makahuli sa kanila. Ano nalang ang iisipin ng mga tao ‘pag nakita ang isang maganda at seksing misis na minamanyak at hinihipuan ng matandang lalaki, isip ng matanda na mas lalong nagpasidhi sa damdaming libog nito ngayon.
Makailang beses ring sinusuway ni Ingrid ang mga panghihipo ni Tatang Aurelio sa kanya hanggang sa nagsawa na siya at hinahayaan nalang niya ito.
Napaisip pa siya sa ibinulong sa kanya ng matanda at waring tinitimbang sa sarili kung totoo nga ba ang ganito.
“Masarap ang ganito, hija. Karamihan sa mga babae ay pinapantasya ang mga ganitong gawain ng mga kalalakihan sa kanila. Mas lalo kasi silang nalilibugan sa kaisipang pwede silang mahuli ano mang oras. Mas nalilibugan sila sa mga lalaking nangangahas na manyakin sila sa pampublikong lugar.”
Napasinghap siya sa kanyang mga narinig. Hindi makapaniwala na may mga babaeng nagpapagalaw sa mga pampublikong lugar. Ayos lang sana sa kanya kung mga dalaga at nag-iisa pa lang ang mga ito pero paano ‘yung may mga jowa o asawa? Pero, isang kaisipan ang sumagi sa kanyang utak.
“Ano kaya kung susubukan ko? Wala naman ring mawawala sa’kin eh, tingnan ko lang kung may makakahuli ba sa amin ni Tatang. Gusto ko lang din maramdaman ang mga naramdaman ng mga babaeng hinahayaan lang ang mga lalaking manyakin sila, hihihihi…”…