“Magandang umaga po, Tatang!”
“Good morning po, Tatang! Hihihi…”
“Magandang po sa inyo, ‘Tang!”
“Magandang umaga rin sa inyo, mga Kapitbahay!”
‘Yan ang mga pagbating nakasanayan ni Aurelio o mas kilala sa palayaw na Tatang tuwing umaga mula sa kanyang mga kapitbahay. Matanda na ito sa edad na 60 anyos, dating Marino na nade-destino sa pinakamagulong lugar sa bansa. Matagal din siya sa serbisyo hanggang sa napagpasyahan na niyang mag-retiro, marami-rami na rin kasi ang mga pasalubong sa kanya ng mga kalaban nila.Sa edad niyang ito’y napanatili pa rin niya ang kanyang kakisigan at pagiging gandang lalaki, bagay na ipinagpasalamat niya sa itaas. Machong-macho pa rin dahil na rin sa nakaraang propesyon at pagiging masigla nito araw-araw kaya marami rin sa kanyang mga kapitbahay ang naghahangad na sana’y sa pagtanda nila’y maging katulad sila ng matanda.
“Tang! Tang! May naghahanap po sa inyo sa labas, sabi si Gorio daw, kilala niyo daw po siya…”
Kasama ni Tatang ang binatang si Manuel, kinupkop niya ito mula nang may nag-iwan nito sa isang talahiban may kalayuan sa kanila. Nadaanan niya ito na umiiyak-iyak at gutom na gutom. 17 anyos na ang binata at hayskul lang ang natapos at pinili nalang tumigil sa pag-aaral at magtrabaho nalang para may pantustos sa sarili.
“Gandang umaga, Padre!”, bati ng bisita.
“Gandang umaga din, Padre! Ano, kukunin na ba ng anak mo ang bahay?”
“Yon nga ang sadya ko Padre eh. Pupunta sila ngayon dito ng asawa niya para tingnan na ang bahay. Nagpapasama dahil baka alam mo na… makatawad daw ‘pag namamahalan sila sobra. Ayos lang ba ‘yon sa’yo, Padre?”
“Ayos lang sa’kin ‘yan, Padre. Ang akin lang eh buwan-buwan magbabayad ‘yong mga titira sa pinapaupahan ko. ‘Yong mga nakaraan kasi d’yan eh matagal kung magbayad kaya wala na’kong nagawa kahit ayaw ko man, pinalayas ko na sila.”
“Walang problema ‘yan sa kanila, Padre.”
Iniutos ni Tatang kay Manuel na maghanda ng meryenda para sa bisita, sinunod ito ng binata at ilang sandali la’y inilapag na ito sa lamesita ng binata.
“Ang laki-laki na pala ng batang ito, Padre. Huli kong nakita ito’y patpatin pa’to ah, panigurado, maraming babae ang mag-aagawan d’yan at iiyak.”
“Hehehehe, salamat po pero, ‘di ko po magagawa ‘yan. Seryoso po akong nakikipag-ibigan.”
“Tama ‘yan, bata. Dahil ang mga babae dapat minamahal, hindi niloloko at iniiwan.”
“Hunghang! May paganyan-ganyan ka pa eh ilang babae na nga ang tinira at binuntis mo, ‘di mo nga sinusustentuhan mga ‘yon.”, isip ni Aurelio.
Nginitian niya lang ang sinabi nito bilang pagsang-ayon.
Ilang sandali pa’y may pumaradang sasakyan sa tapat ng bahay ni Tatang at bumusina ito nang dalawang beses. Unang lumabas ang binatang si Manuel upang alamin kung sino ang mga ito at kung sila ba ang uupa sa ipinapahandang bahay ni Tatang Aurelio.
“Ahhh… Hello po, kayo ba ang anak ni Mang Gorio na titingin sa uupahang bahay?”, tanong ni Manuel sa lalaki nang matunton niya ang driver’s seat.
Hindi na nag-abala ang lalaki na tingnan ang binata, marahil ayaw nitong makipag-usap sa binata na tingin ng lalaki ay hindi niya ka-lebel. Idinukwang nalang ng babae na nasa shotgun seat ang sarili at ito ang kumausap sa kanya.
“Oo, Totoy. Kami nga. Nandyan na ba si Tatay Gorio? Hindi kasi namin alam kung ito ba ang tamang address na ibinigay niya sa amin.”, usal ng babaeng kasama nito.
“Ah, opo. Kanina pa po niya kayo hinihintay, ‘andyan po siya sa loob kasama po ni Tatang, nag-uusap. Hali na po kayo!”, aya ni Manuel sa kanila.
Iminuwestra ng binata ang mga bisita nila tungo sa loob ng pamamahay ni Tatang. Patuloy lamang na nananahimik ang anak ni Mang Gorio at waring galit kung makatingin sa binata habang ang babae nama’y nginingitian siya at inililibot pa nito ang tingin sa kanilang bakuran.
“Mga anak, pasok! Pasok kayo!”, pag-aaya ni Mang Gorio sa kanila.
Ipinakilala ni Mang Gorio ang anak niya’t misis nito kay Tatang Aurelio pati na rin ang unica hija ng mga ito na ang kyut-kyut na ‘di mapigilang pisilin ng matanda ang pisngi nito.
Namangha sa kagandahan ng asawa ng anak ni Gorio si Tatang Aurelio, balingkinitan ang pangangatawan, maputi’t malamyos ang balat kung ito hagurin, kargado din ito sa harapan at likuran at ang pinaka-nagustuhan ng matanda’y ang makapal na labi nito.
“Magandang tanghali po, Tatang Aurelio. Ako nga ‘ho pala si Ingrid…”, pakilala nito at nginitian at saka yumuko bilang paggalang sa matanda.
“… Ako naman ‘ho si Marco, asawa po nitong magandang babae na’to.”, preskong pakilala nito sa sarili sabay akbay sa asawa na siniko pa nito’ng bahagya dahil sa inasal ng mister.
Magalang na kinamayan ng matanda ang mag-asawa.
Nagka-kuwentuhan muna sila bago nilisan ang pamamahay ng matanda upang magtungo sa papaupahang bahay nito. Nang mapagkasunduang uupahan na ng mag-asawa ang bahay ay nagbigay na ang mga ito nang 6 na buwang paunang-bayad na nagkakahalaga ng P8,000 bawat buwan, libre na ang tubig, sa kanila na nga lang ang kuryente.
“Ipapalinis ko na po agad-agad kay Manuel ang bahay, Ma’am Ingrid. Para ‘pag nais niyo nang lumipat eh handa na agad ang lahat.”
“Naku! Salamat po, Tatang Aurelio. Huwag ‘ho kayong mag-alala, lilipat din po kami kaagad diyan. Sige ‘ho una na po kami, inaayos pa kasi namin ang mga gamit namin eh.”
Nang ito’y papalayo na’y hindi mapigilan ni Tatang Aurelio na sipatin at titigan ang pwet ni Ingrid, para rin kasi itong Miss Universe kung maglakad, kala mo rumarampa. Kamuntikan pa siyang mahuli ng mister nito, mabuti nalang eh naialis agad niya ang kanyang paningin at nag-patay malisya.
“Padre…”, agaw-pansin sa kanya ni Gorio.
Tila ba alam nito kung ano’ng iniisip niyang matanda.
“Bakit, Padre?”, maang-maangan niyang pagtatanong.
“Ayseees! Alam na nating pareho lang ang kalam ng mga sikmura natin, Aurelio. Unang sipat mo pa lang kay Ingrid, alam kong kumikislot-kislot na naman ‘yang burat mo. Type mo ba, Padre?”
Wala nang kawala ang matanda, nasagot nalang ito nang totoo sa kumpadre niya.
“Oo, Padre. Ang lambing kasi eh, sa pananalita pa lang. Ta’s kita naman nating dalawa ang bumper no’ng manugang mo. Puta! Kahit sino, gugustuhing kumantot do’n. Ikaw ba Padre, ni-minsan ‘di mo pinagnasaan ‘yang manugang mo?”
“Naku! Kung alam mo lang, Padre. Noon ngang sa bahay pa namin ‘yan tumira, ilang beses ko nang pinagjakolan ang mga bra’t panty niyan. Sabi kasi ng anak ko nang minsang matanong siya ng nanay niya eh ang sabi daw mas mahilig ito sa mga branded na mga kasuotan. Hula ko, no’ng pumunta ‘yong mga ‘yon dito kanina, suot no’n eh Victoria Secret.”
“Libog ka rin pala eh, gurang ka. Hahahaha! Eh, nakana mo ba, Padre?”
“Yon na nga, Padre eh. Sinubukan ko pero ‘di talaga tumibag eh. Pinagbantaan ba naman akong ipakukulong niya’ko kaya ayon, olats na. Kantot-tingin nalang nagagawa ko. Kaya Padre… nakiki-usap lang, lalaki sa lalaki, ‘pag nakana mo ‘yong babaeng ‘yon eh ‘balato mo na rin sa’kin o ‘di kaya’y salo-salo tayong dalawa. Hating-kapatid ba.”
“Wala ka pala eh, takot ka pala. Hahahaha! Sige, pag-iisipan ko ang sinabi mo, Padre. Pero ‘di ko ipapangako ‘yan, alam mo naman na madamot ako pagdating sa babae. Lalo’t gano’n pa ka-ganda at ka-seksi tulad no’ng putang asawa ng anak mo.”
Lingid sa kaalamanan ng lahat, sa kabila ng pagiging mabuting tao at matulungin ni Tatang Aurelio ay ikinukubli nito ang ugaling ayaw nitong malaman ng madla, lalo na ‘yong mga nasa sa lugar lang nila o ‘di kaya’y sa mga kakilala lang niya.
“Dakilang Birador” kung siya’y bansagan. Hindi lang pagdating sa barilan kun’di pati na rin sa mga babae. Lahat kinakana niya, mapa-dalaga o nasa “kahinugan” na, may jowa/asawa man o wala, single mom o hindi. Lahat, bira kung bira.
Hindi rin siya basta-basta namimili nang kung sino-sino man ang kakanain niya, kumbaga, dumadaan ang mga “biktima” niya sa sarili niyang screening. Gusto kasi niya ‘yong mga tinatawag na nasa “kataasan ang estado ng pamumuhay” at siyempre, ‘di mawawala ang ganda at seksi dapat ng mga ito.
Sa mga sumunod na araw ay tuluyan nang nakalipat sa bagong bahay sina Ingrid, wala ang mister nito’t anak dahil nasa trabaho at eskwela ang mga ito. Kasama ng anak niya ang yaya nito na personal niyang kinuha para mag-alaga rito. Housewife si Ingrid at kapag talaga tungkol sa bahay ay ito talaga ang masusunod.
Hinihintay muna ni Tatang Aurelio na maibaba ang mga gamit ng bagong lipat sa gilid ng kalsada bago niya napagpasyahang lumabas upang tulungan na si Ingrid sa pag-aayos. Pinauna na niya si Manuel para tumulong rin. Sinipat niya mula sa durungawan ang mga tauhan ng parang trucking company saka lumabas na.
“Mga Bossing, salamat. Kami nang magtutuloy nito, kaunti lang naman ang mga ‘to. Petiks lang ‘to sa’min ng anak-anakan ko. ‘Wag kayong mag-alala, kilala ko naman ang lilipat dito. Makakaalis na kayo!”
Nilisan na nga nang mga tauhan ang lugar dahil sa pasabi ng matanda.
Nagulat si Ingrid nang paglabas niya sa titirhang bahay ay sina Manuel at Tatang Aurelio ang nakita niya imbes na ang mga kinontrata niyang mga lalaki sa kanila ni Marco. Bubukod na sila sawakas mula sa mga magulang nito, ligtas na siya sa kamay ng biyenan niya.
“Naku! Tang Aurelio, bakit po kayo lang ang andyan? ‘Asan na ‘yong mga lalaki dito kanina? Naku, makakatikim talaga sa’kin ‘yong mga ‘yon. Binayaran ko pa naman sila nang buo.”
“Ahhh… Pasensya na, Ma’am Ingrid. Ako po ang nagpaalis sa kanila. Kaunti lang naman po ito, yakang-yaka na namin ‘to ni Manuel.”
Napakamot-ulo nalang ang misis at pilit na ngumiti sa matanda dahil para sa kanya’y nagbibiro at nagyayabang lang ang matanda.
“Sigurado ‘ho ba kayo, Tatang? Eh ang tanda-tanda mo na nga po eh, baka mapa’no pa po kayo.”, pag-aalalang tugon ni Ingrid.
“Naku, Ma’am Ingrid. Edad lang ang matanda sa’kin, pero binatang-binata pa rin ang lakas ko.”, pagyayabang naman ng matanda sabay flex pa nito sa masel ng kanyang braso.
“Tsaka po Ma’am, wala nang mas dapat na maging energy-giving sa’min kun’di meryenda lang.”, dagdag pa ng matanda habang natatawa sa sarili.
Napangiti’t napahagikgik nalang rin ang magandang misis sa inasal ng matanda, wari niya ngang binatang-binata pa rin ito ‘tulad nang sinasabi nito.
Hindi napigilan na mapasipat sa kili-kili ni Ingrid si Tatang Aurelio nang itaas ito nito para itakip sa mga mata mula sa sinag ng araw, puting-puti rin kasi ito at walang kasing kinis.
“Wag ka ‘hong mag-alala, ‘Tang. Bubusugin ko ‘ho kayo ni Manuel. Hihihi…”
Tulong-tulong na nga ang matanda at ang ampon nito sa pagbubuhat. Minamandohan naman sila ni Ingrid sa kung paano gawin ang isang bagay at kung saan ito ilalagay.
Panaka-nakang sumusulyap si Tatang Aurelio sa makikinis na hita ni Ingrid sa kaliitan ng suot nitong shorts na maong na pinaresan ng pulang sleeveless na blouse na naka-ipit pa sa loob nito. Chicks na chicks ang husga ng matanda sa kasuotan nito.
Habang nag-aayos ay kinakausap niya rin ang misis para hindi ito mabagot at para na rin sila mas magka-kilanlan pa, lalo na sa mister nitong hambog at presko masyado sa sarili. At dito’y marami siyang nalaman at natutunan tungkol sa mag-asawa.
28 anyos palang si Ingrid, ang mister nama’y 30 anyos na at ang kanilang anak ay 6 anyos na. 7 taon na silang kasal ni Marco at sabi pa ng napagnanasaan niyang misis eh ito na rin raw ang una’t huli niya sa lahat. Bagay na ikinangisi nang labis ng matanda at samu’t saring imahinasyon na ang pumapasok sa isipan niya.
“Naku! Ma’am Ingrid, nag-abala pa talaga kayo.”, tugon niya sa misis nang ibungad nito sa kanilang pintuan ang ulam pang-agahan.
“Ano ka ba, Tatang. Sabi nang ‘wag na po ako tawaging ma’am eh, napaka-pormal niyo naman po. Baka isipin ng mga kapitbahay natin na pinagmamalupitan ko kayo. At saka ‘Tang, tanggapin niyo na po ito, pambayad pa rin sa tulong niyo sa akin no’ng lumipat kami. Sige na ‘Tang, tanggapin mo na. Magtatampo po ako kung ‘di mo ‘to tatanggapin.”, sabi ni Ingrid na nagniningning pa ang mga mata at nginuso ang labi na parang bata.
“Sobra-sobra na ang bayad mo sa’min, hija. Pero salamat, tatanggapin na namin.”
Parang bata pa ring nagdiwang ang misis nang tanggapin na ang dala niya ng matanda saka ito lumakad na pabalik sa katabing bahay.
“Sa susunod, Ma’am. Ipambayad mo na katawan mo sa’kin nang matikman ko na kung ano’ng lasa ng puke mo.”, isip ng matanda.
Alam ni Ingrid na may pagnanasa sa kanya ang matandang may-ari ng inuupahang bahay nila sa kanya, unang beses palang niyang nasilayan ito eh huling-huli na niya lalo’t nalaman pa niyang ka-kumpadre rin pala ito ng biyenan niyang lalaki na nagtangkang sumundot sa kanyang pagkababae dati. Huli niya ang mga pahaging nitong pananalita sa kanya, mga pahagod na pagsulyap sa kanyang katawan, partikular na sa kanyang suso at pwet. At ang mga malisyoso nitong paghawak sa kanyang kamay sa t’wing nag-aabot ang mga ito nila.
Mula pa man no’ng siya’y magdalaga ay lapitin na talaga siya ng mga manyak, tambay at nang mga kung sinu-sino pang may pagnanasa sa kanya. Maraming beses na ngang napaaway at naglalagi sa prisinto ang kanyang mga kapatid at itay matulungan lang siya sa mga ito. Si Marco nga eh ang tagal nanligaw sa mga magulang niya’t sa kanya para malaman ng mga ito na tama ba ang kanilang pasya na ipagkatiwala si Ingrid rito.
“Am I really that fuckable para marami ang magnasa sa aking katawan? Na kahit mga oldies eh malilibugan pa rin sa’kin? Hihihi…”, wika niya sa sarili habang hubo’t hubad na nagpo-pose sa harap ng salamin.
Hindi naman siya totally inosente talaga kahit na ang tingin nila sa kanya’y mabuti at masunuring asawa. Nakakapanood na rin naman siya ng mga porno videos dahil na rin sa impluwensya ng mga kaibigan niya pero tinatagan niya ang sarili niya na ibibigay lang niya ang pagka-birhen niya sa lalaking haharap sa simbahan katabi siya. At ‘yon nga ay si Marco.
Dahil sa kanyang panonood ng mga porno videos ay nagkaroon na rin siya ng mga pantasya na hanggang ngayon ay inililihim pa rin niya sa kanyang mister.
At ang pinaka-pantasya niya ay ang magkaroon ng “sweet moments” kasama ang isang lalaking de-uniporme. Espesipikaly, sundalo. Nabuo ito dahil na rin sa porn actor na kalbo, matipuno ang pangangatawan at may malaking kargada. Grabe kasi ito kung makabayo, ‘yong tipong wawarakin na niya ang puke ng isang babae. At base din kase sa mga nasaksihan mismo ng mga kakilala niya’y talagang barako din daw talaga ang mga ito kung kumantot dahil sabik ang mga ito sa laman.
Kaya, nang simula niyang marinig ang tunay na testimonya ng mga matatalik na kaibigan ay ibig na niyang makatikim sa kargada ng mga sundalo. Pero kailangan niyang gawin ito nang palihim kun’di ay magkandaleche-leche ang relasyon niya kay Marco at sa mga mahal nila sa buhay.
“Okay, I have one candidate kahit na mas matanda na ito sa akin nang ilang taon, dekada pa nga kung susumahin. But I don’t care, he’s the only one I know so kung siya man ang makikita ko lang eh siya na rin ang magpapakasasa sa aking katawan, hihihihi…”, pinal niyang sabi sa sarili.
Kaya, imbes na lumayo siya sa matanda at iwasan ito hangga’t maaari ay taliwas ang nangyari, mas lalo pa siyang napalapit rito. Kahit na may pahaging ng mga pananalita o mga “green jokes” at may pa-chansing chansing pa’y ‘di na ito pinapansin ni Ingrid, minsan lang niya itong “pinapagalitan”, pakipot pa kumbaga. Ang pinaka-trip nitong chansingan ay ang kanyang bewang na manipis.
“Tatang naman ehhh, ayan kana naman. Magagalit na talaga ako sa’yo n’yan.”, lambing na pagalit ni Ingrid habang nakakandong sa matanda.
“Hehehe… Akala ko kasi mahirap kang paamuhin kasi ‘yon ang sabi sa akin ni Padreng Gorio. Hindi ko naman inakala na malambot ka lang pala katulad nitong dalawang monay sa harapan mo.”, landi ng matanda sabay langhap sa kabanguhan ng misis at pakurot-kurot sa bewang nito.
“Tang, ang mga kamay mo talaga! Sige ka, ‘di na kita papansinin kahit kailan.”
Pakamot-ulong tumatawa si Tatang Aurelio at itinigil na ang panlalandi sa batang misis.
“Tang, matanong nga kita, sabi ng mga tao dito sa lugar n’yo eh ang bait-bait mo raw at napaka-matulungin mo rin daw pero bakit parang hindi naman? Ang landi-landi mo nga eh. Oh, tingnan mo, kamay mo gumagapang na naman sa hita ko. Hihihi…”
“Alam mo, hija, normal na sa mga lalaki ang maging ganito lalo na kapag sa tingin din nila’y kakagat din ang isang babae sa kanila. Swertehan nalang talaga dahil ‘pag na-tayming ka sa isang imbyerna, tiyak himas-rehas ka.”
Kapagkuwan ay napunta naman sila sa seryosong usapan, partikular na sa buhay ni Tatang Aurelio.
“Tang, magmula noong napunta na kami dito, ni-isang beses parang wala man lang dumadalaw sa inyo. Wala ka bang asawa’t anak, Tang?”
Naupo nang maayos si Ingrid sa tabi ni Tatang Aurelio. Tila seryoso itong makikinig sa mga sagot ng matandang kapitbahay.
“Alam mo hija, ‘yan nga ang isang ipinapanalangin ko sa Dios eh, na sana’y dalawin man lang ako ng mga anak ko dito kahit ‘wag na ‘yong dating misis ko…”, seryosong pagpapaliwanag ng matanda.
“Bakit, ano po bang nangyari sa inyo ng dati mong misis? Kung ayos lang ‘ho sa inyong sagutin ninyo…”
Napabuntung-hinga ang matanda.
“Wala nga eh, ipinagtagpo lang kaming dalawa pero ‘di yata talaga kami nakatadhana sa isa’t isa. Nakahanap ng banyaga eh ta’s sumama doon kahit na bagong buntis pa lang siya. Nasa London na siya ngayon kasama mga anak ko.”
“Itong bahay na pinapaupahan ko sa inyo ngayon eh ire-regalo ko dapat ‘to sa mag-iina ko, eh ayan nga, nangyari na ang nangyari. At para narin nawa may tumao dito at maging maingay ang bahay, sa t’wing nakikita ko nga ‘to noon nung wala pa kayo eh bigla-bigla nalang akong naiiyak dahil sa mapait na dinanas ko sa pag-ibig.”, dagdag paliwanag pa nito.
Hindi na napigilan ng matanda ang maiyak habang nakikipag-usap sa batang misis. Dinaluhan naman siya nito, hinagod-hagod ang sarili.
“Di niyo na po ba sila sinubukang kontakin at makipag-komunika sa mga anak mo?”
“Sinubukan namin noon, pinahanap ko ang dating misis ko kay Manuel. ‘Di naman kase ako maalam sa mga makabagong bagay eh. Nakapag-padala na kami nang ilang mensahe sa kanya, kinakamusta mga anak ko pero wala, imbes na sumagot ay blinock pa kami. Duda nga ako kung kilala ba ako ng mga anak ko eh, kaya hinayaan ko nalang sila.”
Dahil sa pag-uusap na ito’y naluha na rin si Ingrid dahil sa sinserong pagsagot ng matanda, ramdam na ramdam niya ang sakit, lungkot at pangungulila nito lalo na sa mga anak.
“Don’t worry, Tatang. Kami nalang magiging pamilya mo ngayon at aalagaan ka rin namin dahil sa napakabait mong tatay at busilak ang puso mo. Ayos ba, Tang? Hehehehe… ngiti na po kayo!”, pang-aalo ni Ingrid sabay ngiti.
Niyapos ng batang misis ang matanda at idinikit ang mukha nito sa dibdib niya. Napatawa nalang si Ingrid nang parang batang umiiyak ang matanda at waring humihingi ng gatas galing sa kanyang suso. Napatampal siya sa braso nito habang tumatawa.
Isang gabi, sa kwarto ng mag-asawang Marco at Ingrid ay walang kamalay-malay ang dalawa na may mga matang nanonood sa kanilang pagniniig. Mula sa mga spy cameras na ikinabit na ni Tatang Aurelio bago pa makalipat ang mag-asawa rito.
At sa kwarto nga rin ng matanda kung saab nakalagay ang malaking telebisyon eh tutok na tutok ito sa panonood sa dalawa. Nakahiga siyang nakasandal sa headboard ng kama at hubo’t hubad na nagtataas-baba ang kamay sa kanyang burat.
“Aghhhh, Love~ ang laki-laki talaga nitong suso mo. Namumutok na sa mga kamay ko.”, rinig niyang mga ungol sa TV.
Nakabuyangyang ang mga ito sa mga mata ng mister na sapong-sapong pa ng bra ni Ingrid…