Also, a warning. This story revolves in GAY THEMED actions. (This is just in case ypu haven’t read the category)
Enjoy reading!
=======
Si Armando Salvador ay isang pulis sa kanyang lungsod. Siya ay 40 anyos at may limang anak. Dalawang pares ng kambal at isang bunsong lalaki. Ang mga panganay ay kambal na lalaki, 22 anyos at sumunod naman sa kanila ay kambal din ngunit isang babae at isang lalaki. Sila naman ay 21 taong gulang na. Nabiyayaan din sila ng isang bunso na 17 taong gulang.
Maagang nagkapamilya si Armando at ang kanyang kabiyak na si Nerissa. Pareho silang 18 anyos nang nabuo ang kanilang pamilya at iyon nga ang panahong nabiyayaan sila ng kambal. Mahirap ang kanilang naging buhay lalo na at pareho silang mga estudyante sa mga panahong iyon. Dismayado man ay hindi natiis ng kanilang mga magulang na hindi tulungan ang magkasintahan. Sila ang nag-aalaga sa mga bata habang sila ay pumapasok sa paaralan dahil pareho silang nasa kolehiyo noon at ilang panahon na lang at magtatapos na ang mga ito. Ngunit hindi pa man sila nakapagtapos ay muling nabuntis si Nerissa kaya naman napagdesisyunan na ng dalawang pamilya na ipakasal na ang dalawa.
Nagpakasal na sila sa huwes noong lumabas ang kanilang pangalawang kambal. Naging mahirap man ang kanilang buhay ay nagawa nilang makapagtapos at dahil na din ito sa tulong ng kanilang mga magulang. Dahil pareho naman silang pursigido at talagang matatalino ay hindi sila nahirapang makahanap ng trabaho. Si Armando ay isa nang hepe ngayon at si Nerissa naman ay head nurse. Nagbago ang kanilang buhay. Naging mas maginhawa na ito.
Isang umaga’y habang sa hapag ay nakatanggap si Armando ng lead tungkol sa isang kasong kanilang kinakaharap ngayon. Isa itong kaso ng serial murder. Nagsimula ito tatlong buwan na ang nakakalipas at mayroon nang kinseng naging biktima. Sobrang brutal ang pagkakapatay sa kanila dahil lahat sila ay wala nang mga laman loob kapag natatagpuan ang kanilang mga bangkay. Wala din silang mga mata at nakalbo ang kanilang mga buhok. Ilang buwan na nila itong iniimbestigahan at sa wakas ay nagkaroon na ng progreso sa kaso.
Agad na tumayo si Armand sa hapag at nagpaalam sa mga kanyang mag-iina na mauuna na siya dahil sa emergency nga talaga. Naiintindihan naman ito ng mag-iina kaya’t ngumiti lamang sila rito at pagkaalis ng asawa ay taimtim na nagdarasal si Nerissa. Hindi niya maiwasang mag-alala. Araw-araw at gabi gabing ipinagdarasal ni Nerissa ang asawa lalo na kapag umaalis ito ng bahay upang magtrabaho. Delekado ang trabaho ng asawa. Maaaring nakikita niya ito ngayon pero baka pagdating ng bukas ay tuluyan na itong mawala. Iyon ang hindi nais ni Nerissa na mangyari. Pinanghahawakan naman ni Nerissa ang pangako ng asawa na kapag nakapag-ipon ito at nakapagpatayo ng negosyo ay kusa na itong magreresign sa trabaho. Dahil dito ay todo tipid si Nerissa ngunit kailanama’y di niya tinipid ang mga anak.
“Kami na po mag-aayos dito nay, malelate na po kayo sa trabaho,” sabi ni Aisha, ang tanging babaeng anak.
“Kayo nang bahala dito sa bahay ah. Mauuna na ako mga anak,” saad ni Nerissa saka niya niyakap isa isa ang kanyang mga anak. Lalo na ang kanayng bunso. Hindi niya maiwasang malungkot sa tuwing naiisip niya ang kapalaran ng kanilang bunso. Isa rin siya sa labis niyang ipinagdarasal na sana ay maging mabuti na ang kalagayan nito. Na sana ay mawala na ang napakalupit na sumpa ang ipinataw sa kanya. Dahil sa sumpang ito ay hindi naranasan ng anak ang mga bagay na dapat niyang nararanasan. Sa kanyang murang edad noon ay namulat siya sa mundong hindi nila pinangarap para sa kanya.
“Mag-iingat kayo ha. Lalo ka na Ali, huwag lalabas nang matagal ha?” paalala ni Nerissa sa kanilang bunso.
“Opo nay,” sagot naman ni Ali.
Umalis na si Nerissa. Habang siya’y nasa biyahe ay muli niyang naisip ang kanilang bunso. Hindi niya napigilan ang mapaluha.
‘Diyos ko, mahigit sampung taon nang naghihirap ang anak ko. Habang lumilipas ang panahon ay mas lumalala ang kanyang kalagayan. Panginoon, ano pa po ba ang dapat naming gawin? Hirap na hirap na ang anak ko…Ang anak ko Panginoon…’ Taimtim na dasal ni Nerissa.
Bawat may pagkakataon ay lagi siyang nananampalataya umaasa sa isang milagro na balang araw ay mawawala na ang sumpang naipataw sa kanya. Para sa kanya ay isa lamang itong malaking pagsubok. Sumusuko man minsan ang loob niya, pilit siyang bumabangon dahil naniniwala siyang sa bawat pagdating nang bukas ay may bagong pag-asa. Pag-asang gagaling ang kanyang anak.
========
“Hmmmm….” impit na ungol ni Ali sa kanyang banyo sa kwarto. Muli niyang pinapasok ang munting dildo sa kanyang pwet. Muli na naman kasing lumiliit ang butas nito kaya naman kinakailangan niya ulit gamitin ang dildo na ito. Maliit lang ang dildo na ito. Saktong pampigil sa pagsasara ng kanyang butas.
Binabad niya ang dildo sa kanyang pwet ng ilang minuto. Maya-maya pa ay inilabas masok na niya ito sa kanyang butas upang mas lumuwag pa nang konti. Delekado kapag tuluyan nang magsara ang kanyang butas. Habang kasi nagsasara it ay unti unti rin siyang nahihirapang huminga. Kaya kailangan niya talagang galaw-galawin ang kanayng butas upang mapanatili itong butas at hindi magsara.
At eto nga ang naging sunpa ng mangkukulam sa kanya. Isa ngang matinding sumpa.
Habang lumilipas ang panahon ay mas lumalala ang sakit ni Ali. Noong bata siya, 7 taong gula ay dalawang buwan ang pagitan ng pagsikip ng kanyang butas. Ipinakonsulta nila ito sa doctor ngunit kahit sinong doctor ay walang nagawa upang magamot si Ali. Hanggang sa napagtanto nilang ito na nga ang sumpa ng bruha.
Ngunit isang doctor ang nagkaroon ng suwestyon ukol sa karamdaman ni Ali. Pinanukala niyang gumamit sila ng anumang maaaring ipasok sa butas ng bata kapag nararamdaman nito ang pagsikip ng butas at kapag nahihirapang huminga. Noong una ay hindi tinanggap nila Armando ang panukala ng doktora at nagalit pa ito ngunit wala silang nagawa kundi ang sundin ang utos ng doktor dahil nga sa nahihirapan nang huminga si Ali. Doon na nga nagsimulang gumamit si Ali ng isang customized na dildo na gamit niya hanggang ngayon.
Ngunit habang tumatagal ay bumibilis ang pagsasara ng kaniyang butas hanggang sa ngayong 18 na siya ay isang araw na lamang ang pagitan kaya kailangan niyang araw arawin ang pagdidildo. Wala namang kaso sa kanya iyon. Sa katunayan ay nasasarapan siya sa kanyanag ginagawa. Hindi naman lingid sa kaalaman ng iba na siya ay isang binabae. Bata pa lamang si ALi, kahit d pa siya nasusumpa ay talagang kapansinpansin na ang kanyang pagiging binabae kaya laging napapaaway ang mga kuya niya dahil sa pagtatanggol sa kanya. Mahal na mahal siya ng kanyang mga kapatid, ama at ina kaya alam niyang swerte pa rin siya kahit may ganito siyang karamdaman. Ngunit sa loob niya’y naaawa siya sa kanyang mga magulang at mga kapatid dahil sa perwisyo niyang karamdaman. Marami rin siyang hindi nasubukang gawin dahil sa karamdaman niyang ito. Hindi siya pwedeng lumabas nang mahigit sa isang araw. Hindi siya maaaring mag-travel nang hindi niya kasama nino man sa kanilang mag-anak at marami pang ibang mga bagay na gustong gustong maranasan na ni Ali ngunit napakimposible..
“Ahhhhhhhh” at tumalsik na sa bathtub ang tamod ni Ali. Muli ay nasa normal na ang kanyang butas ngunit alam niyang pagdating ng kinabukasan ay kailangan na niya namang gawin ito.
=======
“Ito na ba ‘yon” ang tanong ni Armando sa kasamahang pulis. Siya si SPO2 Marko Alvarez. Siya ang matalik na kaibigan at katrabaho ni Armando. Sabay silang lumaki at nakapagtapos ng pag-aaral. Siya ang isa sa mga tumulong kila Armando at Nerissa nang sila ay naging mag-asawa kaya’t malaki ang utang na loob ni Armando sa kaibigan. Ganoon din naman si Marko dahil minsan na itong nailigtas ni Armando sa kamatayan noong minsan nagkaroon nang bakbakan laban sa mga suspek. Nabihag nila si Marko at kung hindi siya napakawalan ni Armando ay marahil nasama siya sa mga nasawi nung sumabog ang gusali na kung saan siya ay kinulong.
Pareho silang may utang na loob sa isa’t isa ngunit para sa kanila ganoon talag…