The next day pinalitan ni Architect Camille ang bedsheets sa bedroom ng showroom. Bedsheets na saksi sa mainit naming sex ni Camille last night. Wala namang naghinala dahil sinabi ni Camille na hindi daw bagay sa ambiance ang theme nung bedsheets kaya niya papalitan. Matalino rin talaga itong si Camille.
Lalo kaming naging close ni Camille sa mga sumunod na araw. 2 years na pala simula ng nagbreak sila ng ex niya. Kaya daw wala siyang dilig at madaling nalibog nung mahuli niya kong namboboso.
Napadalas ang “pagoovertime” ni Camille nung month na yun. Siguro halos twice a week na halos kaming nagsesex ni Camille. Minsan sa showroom. Minsan naman sa office ko.
Naging employee of the month na nga si Camille for January sa dami ng overtime niya sa record.
One time habang chinuchupa ako ni Camille sa office ko, napag usapan namin na sa apartment niya na lang kami magsesex. Baka may makahalata na sa office kung marami pa rin siyang overtime for February.
Marami pa kaming sex sessions ni Architect Camille pero hindi tungkol sa kanya ang chapter na ito. Next time na ko ulit magkekwento about sa kanya.
Pero dahil sa experience ko kay Camille, medyo naging malakas ang loob ko na maging maharot ng pasimple sa mga girls na employees. Pero syempre, hindi pa rin dapat halata kasi HR pa rin ako. Pero kung dati ay naghehesitate ako na tumingin sa mga body parts na dapat iwasan katulad ng mga hita, at mga cleavage na nakalabas sa office, ngayon ay may kaunting lakas na ko ng loob na tumingin. Kung minsan pa ay nagpapahuli ako pero biglang babaling ng tingin pag lumingon na.
Isa sa mga lagi kong tinitignan ay si Engr. Mona. Isa sa mga kapwa ko Civil Engineer dito sa company. Medyo chubby si Mona. Isang beses ko pa lang siya nakikita magskirt. Talagang malaman ang hita. Thicc thighs talaga. Pero since lagi siyang nasa field, madalas ay nakapoloshirt siya at jeans. May kalakihan ang dede ni Mona. Kahit nakapoloshirt ay talagang kapansin pansin. Lagi ding hapit sa pwet niya ang jeans niya. Hindi ko pinapalampas tignan pag lumalakad siya papalayo.
Matagal na kong libog kay Engr. Mona pero hindi talaga siya nagpapakita ng motibo. Kahit na minsan ay alam kong nahuhuli niya akong nakatingin sa dede niya. Hindi katulad ni Camille na naturn on pala nung nahuli ako na sinisilipan siya.
Ilang buwan din ang lumipas ng dumating ang July 2021 kung kailan ako nagkaroon ng pagkakataon kay Engr. Mona.
May problema daw sa structure ng isa sa mga project namin according sa foreman. Medyo malaking problema pag nagkaron ng problema ang structural ng isang project lalo na kung nasa finishing stages na saka pa ito napansin. Si Engr. Mona ang incharge sa project pero dahil nagkakainitan na ng ulo ang foreman at ang company, kailangan ko daw samahan si Engr. Mona sa site para daw safe.
Si Engr. Mona ang nagdrive papunta sa site dahil kotse niya ang dala namin. Siguro ay hindi niya ako napapansin na kanina pa tumitingin sa dede niya kasi stressed siya sa situation. Napapatingin din ako sa mukha niya. May beauty din itong si engineer. Hindi lang masyado nagaayos sa sarili. Laging nakatali ang buhok na parang bun. Pero okay lang kasi engineer na engineer ang dating.
Napailing si Engr. ng biglang umulan ng malakas ng malapit na kami sa site. Around 11:45am na siguro nito.
“Minamalas ata tayo, Sir Alfred. Ang lakas ng ulan oh” sabi ni Engr. Mona.
Sanay na ako na “Sir” at hindi “Engr” ang tawag sa akin ng mga employees dahil sa pagiging HR ko.
“Mukhang mahihirapan tayo, Engr.” sabi ko naman. Medyo toxic ang inspection pag maulan. Medyo maputik at mahirap tignan ang mga dapat icheck.
Magaalasdose na ng makarating kami sa site. Wala kaming payong kaya tumakbo na lang kami ni Engr. Mona papunta sa barracks ng workers. Buti na lang at may hardhat kaya hindi nabasa ang ulo namin. Yun nga lang medyo basa ang mga damit namin. Pero carry naman. Hindi pa naman ganun kabasa.
Dalawang laborers ang naubutan namin sa barracks. Lunch break daw kaya walang nagtatrabaho. Kumakain daw si foreman at iba pang workers sa malapit na karinderya. Pagtingin ko sa oras sa aking phone ay pasado alas dose na nga.
Tumakbo kami ni Engr. papunta sa ginagawang 2 storey residential. Patapos na ang project. Ceiling na lang at iba pang finishing ang kulang. Kung may problema nga sa structural ay tiyak malaking setback sa project ang mangyayare.
Tumingin tingin si Engr. sa paligid ng project pero intayin daw muna namin si foreman para makita namin kung alin ang sinasabi niyang problema.
Pinili namin magintay sa master bedroom sa second floor. Dito din kasi may upuan. Ito ata ang ginawang temporary office ni foreman.
Habang nagiintay ay hindi ko maiwasang tumingin kay Engr. Mona. Bumakat ang bra niya sa poloshirt dahil nabasa ng ulan. Dahil medyo nilalamig din ako ay parang lalong mabilis umakyat ang libog ko. Wala pa kasing bintana ang room kaya ramdam namin ang malamig na hangin na may kasamang kaunting ulan.
“Engr. Mona, hindi ka ba nilalamig?” sabay lapit kay Engr. na nakaupo sa chair. Hindi ko na talaga napigilan gumawa ng moves. Bahala na sabi ko sa utak ko.
“Nako sir wag mo ko dinadaan sa ganyan haaaa” sabi ni Engr. Siguro ay nakahalata siya sa tono ng boses ko na may gusto akong mangyare.
“Ha? What do you mean?” sabi ko sabay patong ng kamay ko sa balikat niya.
“Sir, please. Wag ka naman ganyan…” sabi ni Engr. Medyo nakaramdam ako ng kaunting pagkainis sa boses niya. Nako patay, nagalit ata si Engr.
Nagback off na lang ako. “Sorry, Engr. I didn’t mean to offend you. Kung ano man ang nasa isip mo, that’s not what I mean.” Sabi ko na lang.
Hindi ko pinahalatang kabado ako. Mukhang napasobra ata ako this time.
Mga isang mi…