Hindi namin inaasahan ang pagdating ni tita. Mga ilang araw din ang lumipas simula ng makasama namin si tita dito sa aming bahay. Wala na kaming oras ni mama para mag salingan. Pahimas himas lang sa aming mga pribadong parte ang kaya naking gawin ni mama sa ngayon. Kahit quickie ay hindi maaring mangyari dahil masyadong mahigpit si mama para hindi malaman ni tita ang aming bawal na relasyon. Masyadong maingat si mama sa aming mga kilos.
Ngunit isang gabi ng aking pagka tigang, sobrang init ng paligid sahil summer pati ang aking katawan ay nag iinit dahil ilang araw na akong walang ligaya. Alam kong ganito din ang nararamdaman ni mama dahil isa rin itong malibog. Tahimik ang lugar, malamang ay tulog na ang mga kasama ko dito sa bahay. Nakarinig ako ng pag ring ng telepono mula sa kabilang kwarto.
“Hello?”
Si tita ang nagsalita. Lumapit ako sa dingding at idinikit ang aking tenga para makinig.
“ay wait, sorry Mars, wait lang lalabas lang ako.” sagot nya.
Mahina lang ang boses nya para siguro hindi maistorbo si mama sa pagtulog. Narinig kong bumukas ang pinto nila kaya agad akong tumungo sa aking pintuan para buksan ng bahagya ang pinto para sa ganoon ay marinig ko parin si tita.
“Mars, napatawag ka. Kamusta kayo jan?”
Sakto rinig ko parin ang boses nya.
“Hindi ko pa nga nasasabi dito. Ikaw palang ang may alam.”
Ano kaya yun.
“Kinakabahan ako mars sa magiging reaksyon nila. Baka itakwil pa ako ni ate pag nagkataon.” dagdag pa nya.
Nakakakaba naman ang pag uusap ni tita at ng di kilalang tao. Pero curious ako sa pwede kong madiskubre.
“Wala naman akong balak patagalin pa itong problema ko Mars kase nahahalata ko na din. Natatakot lang ako na baka itakwil ako ng pamilya ko mars.”
“Sige hahanap nalang ako ng tiyempo.”
Tangina ano kaya yun.
“Anong hihingi ng suporta? Hindi na Mars, kaya kong buhayin ito. Hayaan mo at sasabihin ko din. Sige na Mars at baka marinig na ako nila ate. Sige sige babalikan kita. Bye!” narinig ko na sumara ang pinto sa cr. Ako naman ay bumalik na sa aking kama. Napapa isip, nagtataka, napapatanong sa isipan.
Hindi parin ako makapaniwala, hindi ako sigurado pero parang buntis si tita base sa kanilang usapan ng di kilalang tao. Pero sino ang ama? Gusto ko sanang komprontahin si tita at usisain kung ano ang totoo, pero wala naman akong karapatan. At isa pa naaawa din ako sa kanya. Halos mangiyakngiyak na sya kanina habang nagsasalita.
Anong pwede kong gawin para hindi sya mastress sa kinakaharap nyang problema. Anong pwede kong maitulong?
Bahala na, sabi ko sa aking isipan. Lumabas ako ng aking silid at dumeretso sa kusina. Nag antay sa paglabas ng tao sa banyo. Alam kong si tita ang nasa banyo at plano ko itong usisain.
Maya maya lamang ay bumukas na ang pintuan ng banyo.
“AY!” pagkabigla nya ng makita nya akong nakatayo sa kusina.
“Nakakagulat ka naman loui, gagamit ka ba ng cr? Pasensya na at natagalan ako.”
Nakita kong namanaga pa ang kanyang mga mata, senyales na umiyak ito sa loob.
“Ay hindi po tita. Sorry nagulat kayo. Ah eh, tita…” sagot ko habang nakatingin sa kanyang mga mata.
“ano ba yun loui, gabing gabi na bakit hindi ka pa natutulog?” sagot nya.
“Tita dederetsuhin na kita. Narinig ko ang pag uusap nyo ng kausap mo sa cellphone mo.” sagot ko.
Nabigla sya sa nasabi ko kaya napaupo sya sa upuan sa kusina. Hindi sya sumagot at wala kang maririnig na salita sa kanya, nakayuko lang ang ulo nya at halatang namomroblema.
Umupo din ako sa katabi nyang upuan, handang alalayan sya sa kung anong problemang kinakaharap nya. Hindi parin sya umiimik, tahimik sa aming pwesto.
Hindi na ako nakatiis at ako na ang sumira ng katahimikan.
“Tita, huwag ka pong mag alala. Sa atin lang po ang narinig ko. Hindi ko po ipagsasabi kahit kay mama. Wala ka pong dapat ikatakot. Handa po akong makinig.”
“Iho, huhuhu.” biglang tumulo ang mga tubig na nanggaling sa kanyang magagandang mata.
“Hindi ko ginusto ang nangyari, naging pabaya lang ako.” sagot nya habang patukoy paring umiiyak.
“Nagkamali ako ng minahal naging mapusok ako.” patuloy nya.
At doon nga ay patuloy sya sa pagkwento sa kanyang buhay, doon ko nalaman na nabuntis pala sya nang kanyang amo sa bansang kanyang pinagtatrabahuhan, naging kabit sya ng lalaki pero nalaman ng asawa kaya pinauwi sya dito sa pinas at na ban na sya doon. Dalawang buwan na syang buntis. Don ko nalaman na hindi pala talaga dahil sa covid kung bakit sya pinauwi, bagkus ay dahil sa pagiging mapusok.
Matagal na syang hiwalay sa asawa, babaero kase itong lalaki kaya hiniwalayan ni tita. Simula non hindi na nagbigay supirta sa dalawa nilang anak. Para makalimot sa nangyari ay nag ibang bansa si tita para mabigyan din ng financial assistance ang kanyang mga anak.
Hinawakan ko ang kanyang ulo at balikat at isinandal sa aking balikat. Patuloy parin ang pagtulo ng kanyang mga luha. Hinihimas ko ang ulo ng aking tiyahin, sinabi ko sa kanya na hindi ko ipapaalam ang nangyari sa kanya. Tinanong ko sya kung bakit hindi nalang nya ipalaglag ang bata pero ang sabi nya ay isang malaking kasalanan ang ganung solusyon. Kasalanan na nga ang pakikiapid dadagdagan pa ba nya? Sabagay totoo naman.
Nung matapos ang aming usapan dumeretso na kami sa kani kanilang silid. Feeling ko ay naging close na kami ni tita dahil sa nangyari, kaya kinuha ko anf aking co at chinat si tita. Sinabi ko sa kanya na huwag nang mangamba at magiging okay din ang lahat.
“salamat iho, buti at narin…