Habang pumupulandit ang gata mula sa sandok, habang pinipiga ni Anton ang mga huling katas ay pumailanlang ang malakas na sigaw.
“Aaay! Saklolooo! Magnanakaw! Magnanakaw! Help!”
CHAPTER 38
Biglang nahugot ni Anton ang sandok sa pagkakabaon sa suman.
“Aaaay Ano ba?” Napahiyaw si Sheila. Parang kinalas ang suman niya sa biglang pagkahugot ng sandok.
Dali-daling itinaas ni Anton ang boxer short niya at mabilis lumabas mula sa toilet. Nakita pa ng mata niya ang papalabas na nagmamadaling anino ng lalaki. Mabilis na hinabol niya ito.
Isang iglap, nadamba niya ito habang patalilis na mula sa pinto. Sumirko sila sa damuhan sa labas ng kwarto. Nang makatayo ay hinarap ang magnanakaw na may hawak palang patalim.
Walang sinayang na sandali si Anton. Binigwasan niya ng malakas na suntok ang hilo pang lalaki. Inundayan naman siya nito ng saksak. Pero nasundan agad niya ng marami pang suntok kaya’t napahiga ang lalaki. Kinubabawan niya ito at sinuntok ng sinuntok sa mukha. Nararamdaman niya ang hapdi ng mga saksak sa kanyang braso at katawan pero hindi siya tumigil sa pagsuntok. Hanggang parang gulay na ang lalaki dahil lamog na lamog na ang mukha nito. Sobra ang galit niya. Nasa isip niya na ginawan nito ng kahalayan si Glaize.
Nakatawag ng tulong sina Glaize sa labas ng resort. Mabilis naman na dumating ang mga tanod sa baranggay at nadala sa police station ang suspect. Kaagad na isinugod si Anton sa hospital dahil sa saksak sa tagiliran ng tiyan niya na hindi niya napansin.
CHAPTER 39
Matiim sa alaaala niya, hindi siya iniwan ni Glaize sa hospital. Alalang-alala ito sa kalagayan niya. Umiiyak ito hawak ang palad niya at panay ang “I love you” sa kanya.
“Anton, please hold on. Wag kang bibitaw ha? Ang saya-saya ko magmula ng makilala kita. Lumilipas ang oras nang hindi ko namamalayan kapag kasama kita. I think I love you. Yes, I love you. I realize, yan yung reason kaya nabubuo yung maghapon ko. Kahit wala kang ginagawa basta nasa tabi kita, Ang saya ko. Ang dali kong kwentahin ang depreciation value ng mga assets. Ikaw hindi ko makwenta. Parang nag-aapreciate pa ang value mo araw-araw.”
Siguro ang buong akala ni Glaize ay mamamatay na siya. Paggising niya pagkatapos ng operasyon ay nandun si Glaize. Sinalubong siya ng maaliwalas na ngiti.
Gusto na niyang maniwala na totoong mahal siya ni Glaize hindi lang bilang kaibigan kundi bilang tunay na boyfriend. Hayun, at bigla na namang dumadagundong ang alaala ni Yzabelle ang nagtaksil na girlfriend. Isang accountant na katulad ni Glaize. Dahil sa pag-iisip nito na wala siyang kinabukasan sa kanya ay humanap ng may pera at may trabaho. Napapailing siya kasunod ang mahabang buntong-hininga. Ganun pa rin ang desisyon niya. Magpapayaman siya sa abroad. Mag-iipon siya ng husto.
Lingid kay Glaize, ang isa pang dahilan kung bakit hinabol ni Anton ang magnanakaw ay dahil sa cellphone na bigay ni Yzabelle. Yun ang huling alaala ni Anton kay Yzabelle. Yun ang huling dahilan kaya hindi siya bumibitaw sa alaala ni Yzabelle.
Nalungkot si Anton nang makita ang kanyang cellphone sa side table ng hospital bed na wasak na. Tumilapon pala ito ng magrambulan sila ng magnanakaw. Bigla ang silakbo ng lungkot sa kanya. Bigla niyang nadama ang nananakit na katawan dahil sa bugbog at hiwa sa mga braso niya. Ang kamay niya ay naka-benda. Hindi niya maigalaw. Saka niya lang naalala na buong tapang pala na hinawakan niya ang patalim para hindi ito maisaksak ng tuluyan sa katawan niya.
Pagkatapos ng biglang lungkot ay huminga ng mahaba si Anton. Parang pinalaya sa dibdib ang isang alaala. Parang pinagluwag ng wasak na cellphone ang pakiramdam niya. Parang namaalam ang wasak na cellphone dahil nandito naman pala ang isang Glaize na handang punan ang espasyong iniwan nito sa puso niya.
CHAPTER 40
Napag-alaman ni Anton mula kay Glaize na ang mga cellphone pala nila ang kinuha ng magnanakaw. At kaya, nakaligtas ang mga cellphone nila dahil sa panlalaban niya maliban sa kanyang wasak na wasak na cellphone dahil sa semento ito bumagsak nang magpang-abot sila ng magnanakaw. Basag ang salamin pati ang mismong casing nito. Nakulong ang magnanakaw na tagaroon din pala sa baranggay na iyon.
“Kumusta kuya. Kumusta ang pakiramdam mo? May masakit ba?” Tanong ni Sheila.
Dumalaw din ito sa kanya. Kasama si Vicky na nakangisi pa habang nagbabalat ng oranges na dala nila.
Biglang naalala ni Anton ang pangyayari. Naalala niya kung ano ang ginagawa nila ni Sheila bago naganap ang rambulan. Napuno na naman ng hangin ang dibdib niya. Biglang napigil ang paghinga. May mga gusto siyang sabihin kay Sheila. Gusto niyang humingi ng paumahin at magpaliwanag kay Sheila. Na ang nangyari ay silakbo lang ng pagnanasa. Pero hindi niya masasabi ngayon. Maririnig ni Glaize at ni Vicky. Nagtitigan na lang sila ni Sheila. Saka sinundan ni Sheila ng makahulugang ngiti, pilyang ngiti.
Hindi muna pinapasok ng doktor sa kanyang trabaho si Anton. Pinilit niyang lumabas na sa hospital dahil hindi na sagot ng health insurance ng kompanya ang mga susunod na araw na pananatili sa hospital. Nanatili siya sa condo para doon na lamang magpagaling.
Inisip ni Anton ipaalam sa Tita niya at sa mga magulang ang pangyayari subalit nagdesisyon siyang huwag na tutal hindi naman seryoso ang natamo niyang sugat. Tiyak na dadalawin siya ng mga ito at tiyak na magkakabukuhan na.
Sa kagustuhan niyang sa condo na lamang magpagaling, may nakaligtaan si Anton. Sa hospital, ay may nurse na umaasiste sa kanya at araw-araw ay naka-hospital gown siya kaya wala siyang problema sa pag-ihi. Sa condo pala ay iba na ang sitwasyon. Gustuhin man niyang bumalik sa hospital ay huli na.
Sa condo ay hindi siya makapag-suot ng gown kung saan ay madali lamang ang pag-ihi dahil wala siyang suot na damit panloob. Ngayon sino ang magbababa ng salawal niya? Hindi niya maigalaw ang kamay dahil naka-benda pa ito pareho.
CHAPTER 41
Unang beses na naihi siya ay naibaba niya painot-inot ang boxer short niya pero nabasa na ito ng ihi. Nakita ni Glaize ang basang short niya nang lumabas siya mula sa toilet. Kaya buluntaryo itong nagbigay sa kanya ng isang boxer short mula sa lalagyan niya.
“Naku, hindi mo nga pala maisusuot yan. Ako na lang ang magsusuot kung gusto mo.” Sabi ni Glaize.
“Nakakahiya Glaize. Ayoko.” Tanggi ni Anton.
“Pero, hindi naman pwedeng basa ng ihe ang suot mo, Ton.” Ulit ni Glaize.
“Sige na nga. Pero pipikit ka ha? Nakakita ka na ba nito?”
“Oo naman. Sa mga cousins ko noong bata pa kami.” Sagot ni Glaize.
Si Glaize nga ang nagsuot ng boxer short kay Anton. Panay ang hagikhik ni Glaize habang sinusuotan siya ng saplot. Hindi mapigilan ni Anton ang humanga at lalong mapalapit kay Glaize. Pero saglit lang iyon.
“Ton, may dinner date ako mamaya. May ipinakilalang businessman ang boss ko. Gusto daw akong makilala. Hindi ako makatanggi. Ok lang sa ‘yo?”
“Oh my god. Sana napatay na lang ako ng magnanakaw. Para akong nasaksak sa puso. Lord kunin mo na ako. Aagawin ng businesman ang gf ko. Wala na akong will mabuhay ngayon.”
“Hi-hi-hi! Ang OA mo Ton, alam mo yon? Date lang yun! Kwentuhan lang. Pakilala tapos aalamin ang whereabouts ng buhay.”
“E, kung painumin ka no’n ng GHB tapos pag-uwi mo limot mo kung ano ang nangyari sa ‘yo. Tapos nabuntis ka. Tapos ako ang sasalo ng baby mo. Kawawang Anton. Hindi pa man, naiputan na sa ulo.”
“O, sige hindi na ako sisipot dun.”
“Hindi sweetheart, joke ko lang yun. Puntahan mo. Tiyak ko namang matanda yun na malapit nang mamatay na amoy lumang baul ang hininga at laging umuubo parang bangkay na bumangon mula sa hukay dahil hindi pa nakakaranas ng dinner date. Basta tiyakin mo lang na bibigyan ka ng gift cheque bago kayo mag-good bye kiss.”
“Ha-ha-ha! Baliw!”
CHAPTER 42
Walang nahalata si Glaize sa totoong panibugho at pag-aalalang nararamdaman ni Anton. Dinaan niya sa joke. Alam niyang sasama ang loob ni Glaize kung pipigilan niya ito. Parang tinutusok ng aspileng kasinlalaki ng pako ang puso ni Anton. Businessman din ang umagaw ng dati niyang gf. Businessman ang naging sanhi ng kabiguan niya. Ngayon, business na naman ang aagaw ng babaeng sikretong iniirog niya.
Di-mapakali si Anton habang nasa dinner date si Glaize. Babangon siya sa kama. Maglalakad papunta sa pinto at pabalik sa kama. Mamaya tatayo uli at mauupo sa sofa. Magbubukas ng tv kahit hirap na hirap pindutin ang remote dahil sa mga benda sa kamay. Mamaya papatayin uli dahil hindi naman pumapasok sa isip niya ang pinanood.
Maya-maya may kumatok. Dumating na si Sheila.
“Hello kuya! Ako naman ang mag-aalaga sa’yo. O, dinalhan kita ng burger. Tsaka drinks.” Bungad ni Sheila.
“Thanks Sheila. Baka wala ka nang napapadala sa inyo sa kakabigay mo sa akin.” Sabi ni Anton.
“Kuu, wala iyan. Kung nanakaw ng hudas na iyon yung cellphone ko baka nagtitipid na naman ako ng todo para sa pambili ng bago. Bakit nga pala ang lakas ng loob mong labanan yung gagung yun!?”
“May nakita kasi akong bitbit niya habang papalayo. Naisip ko yung mga cellphone natin yun! Kaya, ayun. Huli ko na naisip na baka may patalim.” Kwento at paliwanag ni Anton.
“Kuya, may sasabihin ako sa ‘yo. Nung tumakbo ka papalabas sa toilet, di naiwan ako? Dun pumasok si Vicky para magtago.”
“O, ngayon?”
“Nakita niya akong nagtataas ng panty ko. Tapos napansin pa niya na namumula ako. Lahat daw ‘yon ay senyales na nakipag-sex ako. Hindi ako tinigilan nang kakatanong.”
CHAPTER 43
“Ha!? Umamin ka ba? Umamin ka?” Kinakabahang tanong ni Anton.
“Hindi. Pero parang alam na niya. Kase raw nagtatanong siya sa mga kakilala niyang mga bakla. Ayon sa kanya nakakaduda raw ang style mo. Parang hindi ka raw genuine na bading.”
“Anong sabi mo?”
“E di wala. Kahit naman bading ka o hindi walang problema sa akin. Pero bilib talaga ako sa ‘yo. Ang galing mo. Enjoy ako. Hinang-hina ako no’n kaya hindi ko agad naitaas ang panty ko. Muntik talaga akong mapasigaw do’n sa ginawa mo. So, lalaki ka ba o bakla?”
“Aaa, natyempuhan mo lang yung morning wood ko. Kaya ganun.”
“Ah, ok. Ngayon, kelan ang sunod na morning wood mo?”
“Di ko alam eh. Sandali naiihi ako.”
“Tutulungan kita.” Sabi ni Sheila.
Halos alam na ni Anton ang pakay ni Sheila. Pag-ihi niya ay walang magbababa ng boxer short niya. Kaya pagtapat niya sa bowl ay si Sheila ang nagbaba nito. Pagsulpot ng sandok niya, sa pagkagulat niya, ay nag-volunteer si Sheila na siya ang hahawak ng sandok niya.
“Hi-hi-hi! Ang cute. Parang hose na maliit pala to kuya kapag walang buhay.” Komento ni Sheila habang hawak nito ang sandok ni Anton.
“Heh! Ayusin mo at lumalagpas sa bowl.”
“Hi-hi-hi! Sabi ng ex-bf ko gustong-gusto daw ng mga guys na hinahawakan ito. Pinapa-masturbate nga niya sa akin yung kanya e. Gusto mo i-masturbate din kita?”
“Ayoko.”
“Sige na. Sige ka. Hindi ko itataas ‘tong shorts mo.”
“Oooh, Sheila. Dahan-dahan muna…. Ayan… Ooh. ‘Wag masyadong mahigpit. Nakaka-turn-off.”
“Sige. Sabihin mo kapag andyan na ha?”
Ilang sandali pa. Naninigas na ang mga kalamnan ni Anton habang parang walang kapagurang taas-baba ang kamay ni Sheila sa sandok.
“Ah, malapit nah…. Ooh… sige pah… Ayan nah… Oooo… Oh…. Oooh. Haah…. haaah…”
“Hi-hi-hi! Anlayo ng talsik. Umabot sa tiles.” Sabi ni Sheila.
“Kailangan ba bumili ako ng condom?” Dugtong nito.
“Ha? Bakit?” Tanong ni Anton na tila wala pa sa sarili dahil sa pangyayari.
“Kapag nag-aano tayo para hindi ako mabuntis. Di ba?” Tanong ni Sheila pagkatapos hugasan ang sandok niya at ngayon ay pinatutuyo gamit ang tuwalya.
“Ha? Oo nga. Sige. Pwede ba punasan mo na rin ako ng bimpo na may alcohol ang baho ko na. Hindi pa ako pwede maligo eh.” Pakiusap ni Anton.
“Sige.” Pagsang-ayon ni Sheila habang kumukuha ng tissue na panlinis sa tiles na natilamsikan na gata mula sa sandok ni Anton.
[ parang may kontrata na sila ni Sheila… ]
[author : graccubus 9.4.22 ]