Ako nga pala si Mang Elias, 49 years old at kasalukuyang naka tira kasama ang tatlong anak na sina Jimmy, Nestor At Leia. Gusto ko lamang ibahagi sa inyo ang ilan sa mga masasayang kaganapan sa buhay ko noon ako ay aktibo pa sa pagiging isang typical na manggagawa. Sa madaling salita, kahit anong laban ng buhay ay handa akong suungin maitawid ko lamang sa pag aaral ang aking mga anak. Doble pa ang hirap matapos akong iniwan ng asawa ko gawa na ng dahil siya’y may nakilala na sa tingin nya ay mas mahigit na mabuti kesa sa akin. Kahit ganito ay patuloy lamang sa pakikipa baka sa mundo.
Taong 2019 ay kinailangan ko na ang makipagsapalaran dahil na rin lumalaki na ang aking mga anak at kailangan ko na sila matulungan sa kanilang mga pag aaral. Kaya naman ay sumabak na ako sa Maynila, dito ko naramdaman ang mga hirap, isa na dito pagiging malayo sa aking mga anak at wala kang makaka usap sa panahong kailangan mo ng tulong. Isa rin sa mga naging problema ko ay pagka di kabisado sa lugar.
Pagkadating na pagka dating sa Maynila agad naman akong nag hanap ng Matutuluyan at sa ka-mabutihang palad ay naka hanap naman agad ng mura at desenteng pag titirhan. Agad ko ini-ayos ang aking mga dala, bag, at pang ilang araw na konsumo. Agad ko naman tinawagan ang aking mga anak at sinabihan sila na ako’y nakarating na sa Maynila. Agad ko naman nahalata sa boses ng mga anak ko ang kanilang pagka lungkot sapagkat ako’y malayo na sa kanila.
“Wag ka’yo mag aalala mga anak, Aahon din tayo sa hirap balang araw. Mag tiwala lamang kayo…” Sambit ko naman…
Kinabukasan ay agad naman akong nag hanap ng trabaho, kinontak ko lahat ng mga numero na naka paskil sa mga poste na nag hahanap ng trabahante at sa iba naman ay nag iwan ako ng resume upang maisali ako sa mga aplikante na sana ay tatawagan. Kagaya ng nasaad ko sa taas, kahit anong trabaho ay kaya kong pasukin, isa na dito ay ang pagiging karpintero o ang taga ayos ng kahit anong problema sa plumbing, electrical o struktura ng bahay. Isa eto sa mga trabahong may mataas akong karanasan dahil sa aming lugar sa visayas ay eto na ang kinalakihan kog hanap buhay.
Halos isang linggo din akong nag hintay ng mga tawag o text patungkol sa mga inapplyan ko, Aaminin ko, muntik na ako mawalan ng pag asa at muntik na rin akong maka desisyon na bumalik na lamang sa lugar namin, ngunit sa di inaasahang pagkaka taon ay may dumating na tawag galling sa isang unknown number. Sa gulat at pananabik ay agad ko tong sinagot.
“Elias!” tinig ng lalake na nasa kabilang linya
“Hello po? Magandang umaga” tinig ni Elias
“Elias, Si Paul eto, yung kaklase mo nung Highschool, Kamusta ka na? Pasensya ka na at napatawag ako ng ganito ka aga, Siya nga pala, nakita ko kasi pangalan mo sa isa sa mga aplikante bilang karpintero. Tamang-tama at may bahay kaming ipinapa ayos kaming bahay sa Tagaytay at kinakailangan ko ng 2 tao para sa pag papaayos dun. Ano ? Go ka ba?”
“Aba, Oo syempre, Salamat Paul!” tinig ni Elias
“Oh siya, Itetext ko sayo ang mga detalye at tayo muna’y mag uusap. Punta ka muna ditto sa bahay namin sa Quezon City at sabay na tayong tutungo doon sa Tagaytay.” wika naman ni Paul. Hindi na siguro nahirapan si Paul sa Pag pili sa akin sapagkat mag kaibigan na kami dati pa, Kaya patuloy pa rin ako sa pasasalamat sa kaibigan kong si Paul.
Kaunting background lang sa kaibigan kong si Paul. Si Paul ay kaklase ko noon Highschool pa kami, Siya ay ipinanganak na may kaya sa buhay, ngunit kahit mataas ang kinatatayuan nito sa lipunan ay naging mabait pa rin eto sa akin at siyay masipag sa larangan ng pag nenegosyo. Si Paul ay may maraming negosyong hinahawakan, kabilang dito ay sa Foods at General Merchandise na may iba’t ibang branch sa buong bansa. Dahil ditto ay Marami silang naipundar ari-arian, kotse at mga lupa. Kabilang din sa kanilang ari-arian ay iilang bahay sa Metro Manila, Rest house sa Tagaytay at Art Gallery naman sa Quezon City. Si Paul Ay may nag iisang anak, si Jamaica, 22 Years old, Morena at may katamtamang katawan.
Huli kong kita kay Jamaica ay nasa 10 pa lamang siguro siya at naman, ako ay na curious na kung ano na ba itsura neto ni Jamaica maka lipas ang ilang taon. Hahah. Kasi sa pagkaka alam ko maganda eto si Jamaica lalo nang bata pa siya. Eh ngayon kaya? Eto ang saad ko sa isip ko habang papunta.
Agad namang ibinigay ni Paul ang kanilang address sa Manila at agad ko itong tinungo, mabuti nalang at di ganun ka layo galing sa kasalukuyan kong tinitirhan. Pagkarating sa naka sa saad na address ay nagulat ako sa laki ng bahay nila. Ang ganda ng pagkaka plastada ng garden plants at ang linis linis ng labas. Agad kong tinext si Paul na nasa tapat na ako ng bahay nila. Matapos ang ilang minutong pag mumuni muni at nag paghihintay sa labas ay lumabas si Paul at sinenyasan akong pumasok na.
“Oh, Elias! Kamusta ka na? Pasensya ka na at napag hintay kita sa labas, Pasok ka, ditto ang daan. Manang, Paki kuha naman si Elias ng tubig. Salamat!” Wika ni Elias
Agad naman kaming nag tungo sa loob ng bahay ni Elias. Mas lalo akong namangha dahil sa labas at loob ng bahay nila ang linis at ang aliwalas. Ang swerte naman talaga ng kaibigan kong to, parang nasa kanya na ata ang lahat.
“upo ka muna dito sa Salas Elias, tatawagin ko lang si Jamaica,” Habang naubo ay di ko maiwasang ma curi
“Maica! Halika muna ditto sa baba!, andito na si Tito Elias mo.” pag tawag nito kay Maica
“Pa baba na po, teka lang pa” pa sigaw naman netong sabi
Ilang taon ko na rin hindi nakita si Jamaica matapos silang lumipat dito Ka maynilaan. Nuong bata siya ay makikita mo na ang ganda sa kanya, ang bilugan nitong mga mata at ang pagiging morena neto. Aaminin ko, paminsan ay nagagandahan ako sa kanya at kung paminsan ay nalilibugan ako sapagkat nga sa dala nitong nakaka libug na mukha. Ngunit sa ngayon ay kelangan kong pigilin sapagkat ay Kaibigan ko ang kanyang tatay at Malaki ang loob ko ditto. Ilang minuto pa ay narinig kong pa baba ni sa Jamaica.
“Pa? San ka?” pag hahanap ni Jamaica sa Papa nya
“Nak, ditto kami sa Sala” saad naman ni Paul
Pucha,… Ang una kong sambit sa aking isipan. Unang pagka kita ko sa kanya ang naka talikod siya at una kong napansin ang kanyan katamtamang pwet. Tila may pumiglas bigla sa aking shorts at agad akong nag dekwatro. Oo, sobrang nakaka hiya sa pa…