I hope this letter finds you in good health and high spirits. Today, I want to take a moment to express my heartfelt gratitude for your unwavering support and the positive feedback you have shared regarding my novel. Your kind words and encouragement have meant the world to me and have reaffirmed my passion for storytelling.
To witness the impact my novel has had on your lives, to know that it resonated with you on a deep level, fills me with immense joy and a profound sense of fulfillment as an author. Your appreciation and enthusiasm have inspired me to continue honing my craft and to explore new realms of creativity.
The journey of writing a novel can be a solitary one, but your readership has brought a sense of connection and purpose to my work. Your engagement, whether through messages, reviews, or discussions, has been invaluable in shaping my perspective as a writer and in driving me to strive for excellence.
I am humbled by the overwhelming support you have shown me. Each review, recommendation, and word of praise has not only boosted my confidence but has also motivated me to push the boundaries of my imagination further. Your enthusiasm has become a beacon of light, guiding me through moments of doubt and fueling my determination to create stories that resonate with your hearts and minds.
Please accept my sincerest thanks for being an integral part of this journey. Your presence as readers has elevated my novel to new heights and has given it a life of its own. Your unwavering support has given me the strength to overcome obstacles and pursue my passion with unwavering dedication.
I promise to continue striving for excellence in my writing, pouring my heart and soul into crafting stories that captivate and inspire you. Your feedback will always be treasured, and I am committed to listening and growing as an author to deliver narratives that resonate with your diverse perspectives and experiences.
Once again, I extend my deepest gratitude to each and every one of you for your support, kindness, and belief in my work. It is because of readers like you that the world of literature continues to thrive and evolve. Thank you for embarking on this journey with me and for being a vital part of my writing adventure.
With heartfelt appreciation,
Celester
***
Title: SUGO: Reborn
Author: Celester
Genre: Fantasy, Horror, Adventure, Drama, Erotic, Romance
KABANATA V: THE LOVING DAUGHTER AND THE BLACK SHEEP
NARRATOR’S POV
“Mapagmahal, maalalahanin, at magandang babae. Isang babaeng naninirahan kasama ang kanyang magulang sa isang bahay kubo sa gitna nang malawak na sakahan sa probinsya nang Bukidnon. Sila at ang kanilang pamilya ay namumuhay ng simpleng ngunit makabuluhang buhay. Si Layla ang tanging anak ng kanyang mga magulang, kaya’t pinamumunuan siya ng kanyang mga magulang at pinag-aarugahan ng pag-ibig at pagmamahal.
Ginoong Lando, ang babaeng may pagtingin sa iyo ay isang napakagandang at napakamabuting binibini. Nawa’y makilala mo nang lubusan ang simpleng at mapagmahal na babae na ito para sa iyo.”
Sa gitna nang malakas na ulan, sa isang malayong lugar sa gitna ng bukid, matatagpuan ang isang bahay kubo.
“Boom! Boom! Crack! Crack!” Ang kulog at kidlat ay nagdagundong, at kasunod nito’y bumuhos ang malakas na ulan.
“Mga labahan ni Nanay!” Madali-daling lumabas si Layla mula sa loob ng kanilang bahay upang kunin ang mga labahang sinampay ng kanyang nanay kahapon.
Isang-isa niyang kinuha ang mga labahan at inilagay sa malaking balde upang maisakay at ipasok sa loob ng kanilang bahay kubo. Ang tahanan ni Layla Garcia ay isang simpleng Bahay Kubo. Ang sahig nito ay nasa itaas, halos kasing taas ng isang normal na tao. Sa ibaba ng sahig ng kanilang bahay kubo ay may mga tangkalan ng mga alagang hayop tulad ng manok at itik. Ang sahig ay gawa sa kawayan, ang bubong ay gawa sa nipa, at iba pang bahagi nito ay gawa sa kahoy. Ito’y isang tradisyonal na bahay ng mga Pilipino na matatagpuan sa mga karatig-probinsya. Sa bakuran nila, mayroong mga tanim na gulay at sa likod ng kanilang bahay ay may abuhan o dirty kitchen.
Dahil dito, ang kantang “Bahay Kubo” ay isang sikat na awitin na hindi malilimutan ng mga Pilipino hanggang sa kasalukuyan.
“Hay… Salamat at naipasok ko na ang mga nilabhan ni Nanay dito. Basa na ako.” Sabi ni Layla matapos kunin at ipasok ang mga nilabhan sa loob ng kanilang bahay.
Pagkatapos niyang maipasok ang mga nilabhan sa loob nang kanilang bahay ay pumunta siya sa banyo sa likod nang bahay nila para maligo. Ang desinyo nang kanilang banyo ay tipikal sa mga taga probinsya. Ang pader nito ay gawa sa banig nang abaka pagkatapos yung bubong naman ay gawa sa nipa.
Hinubad niya ang suot na damit at isinabit niya sa alambre.Nakatayo siya at pinagmasdan ang hubad niyang katawan. Ang kanyang balat ay humahalimuyak sa biyaya ng kanyang pinaghalong lahi, at ang kanyang mga kurbang yumayakap at nagpapatingkad sa kanyang malakas na pangangatawan. Ang kanyang mahabang, madilim na buhok ay bumabagsak nang makapal sa paligid ng kanyang mga balikat, hanggang sa kanyang likod. Ang kanyang tiyan ay pumapayak ng malumanay, nagbibigay-kagandahan sa kanyang makitid na baywang at pusong pangbabae. Ang kanyang mga suso ay nagpupugay sa kanyang dibdib at ang kanyang payat na mga braso ay nagpapahalaga sa kanyang hugis-babae na anyo.
Nang tingnan ni Layla ang kanyang katawan, napansin niya ang maliliit na beauty mark na nagpapalamas sa kanyang balot ng bumbilyang balat. Ang mga ito ay mga maalalang paalaala ng Perlas nang Silangan kung saan siya ipinanganak, ang pamana ng kanyang mga ninuno na umaagos sa kanyang mga ugat tulad ng isang matamis na tugtugin. Sinundan ng kanyang titig ang kanyang mahabang mga binti, at walang pagsidlan, hanggang sa narating nito ang kanyang mga pintadong mga daliri sa paa. Kung kaya’t taglay niya ang tipikal na kagandahan ng mga kababaihan sa probinsya. Maraming nanliligaw sa kanya sa paaralan, ngunit pinipili niyang ipagwalang-bahala ang mga ito dahil iisa lamang ang kanyang puso… si Lando.
“Lando…” sabi niya habang magsimula na siyang maligo. Kumuha siya nang tubig sa balde gamit ang tabo pagkatapos ay binuhos niya ito sa kanyang sarili. Ilang sandali ang nakalipas ay kumuha siya nang sabon para ipahid sa kanyang katawan. Habang nagpapahit siya ay iniisip nanaman niya si Lando. “Lando…. Sana magsama tayo,” bigkas niya. Dahan-dahan niyang hinihimas ang kanyang suso gamit ang kanyang kanang kamay na may sabon.
“Oooohhh…,” ungol niya habang iniisip niya si Lando.
Ang liwanag na dumadaloy mula sa paanan nang bubong ay nagbibigay-kulay sa kanyang katawan na puno ng init at imbitasyon. Ang kanyang dibdib ay puno ng malalim na paghinga at paghinga na nagpapahiwatig ng kasiyahan at kaligayahan. Nagpatuloy niyang hinimas ang kanyang sariling suso. Dahil sa kaligayahang ginagawa niya ay umuupo ito sa maliit na bangkito. Nakaupo na siya na naka bukaka ang kanyang dalawang binti at paa. Sumandal siya sa may inidoro para hindi siya mahirapan habang pinapaligaya niya ang kanyang sarili.
“Hmmmm… Ooooohhh… Landooo…,” ungol siya nang ungol habang binibigkas niya ang lalaking nagugustuhan niya.
Ilang sandali lang ang nakalipas ay dahan-dahan na niya binaba ang kanang kamay para ipahid pababa patungo sa kanyang pagkababae. Lalo siyang umiinit at sabik na sabik siya sa kanyang ginagawa. Nang malaglag niya ang sabon ay itinuloy parin pagpapaligaya nang kanyang sarili. Muli siya’y naglalakbay sa kanyang sarili, hinahaplos ang mga kurbada ng kanyang katawan na may pagpapahalaga at paghanga.
Ang kanyang mga mata ay sarado, ang kanyang mga labi ay nagngingiti nang bahagya dahil sa biyaya nang kanyang kaligayahang ginagawa niya. Gayunpaman ay nalilibugan na si Layla.
“Lando… Oooohhh… Mahal na mahal kita…” ungol niya habang bumubulong kay Lando sa kanyang isipan.
Ang kanyang mga daliri ay naglakad sa paligid ng kanyang mga balakang, sinusundan ang mga alon ng goosebumps na umaakyat sa kanyang balat kapag kanyang hinipo ang partikular na mga lugar.
“Ooooohhhh… Oooohhhhh… Ohhhhmmmm…” dahan-dahan lumalakas ang ungol niya.
Ang init mula sa kanyang mga daliri ay lumalakbay paibaba, hanggang sa wakas ay hinawakan niya ang kanyang pinakamahalagang bahagi, na napapalingon habang ang buong katawan niya ay tila sumisindi sa kasiyahan.
“Ooooohhh!. Lando!…” Ungol pa niya habang ang hintuturong daliri niya sa kanang kamay ay nasa loob nang kanyang lagusan pagkatapos ay kanya ito kinulikot. Iniisip niya na kinakantot siya ni Lando.
Lalo pa niyang kinulikot nang kinulikot ang loob niya. “Ooohhh!… Oooohh!… Ooohhh!… Lando!… Sana makuha mo ko… Oooohhh!”.
Ang kanyang paghinga ay lumalalim na ngayon, ang kasiyahan ay nakasulat sa kanyang mukha habang siya’y nagbibigay-kasiyahan sa sarili sa kahalumigmigan ng kanyang tinatampisaw tubig sa loob nang banyo. Wala na siyang pakialam sa kanyang sarili kahit marinig siya pero dahil sa lakas nang ulan ay nasasapawan ito ang tinig niya.
“Oooohhh!… Oooohhh! Ooooohh!” ungol niya at lalo niya binilisan ang paglabas-pasok ang daliri niya sa kanyang lagusan. Nagpapahiwatig na malapit na siya labasan.
“Ooooohh!… Landooo!! Mala…. laapit na akoo!!… Ooooohhh!” ungol niya at pabilis nang pabilis ang pag labas pasok nang daliri niya.
“Ito na akoooo! Oooohhhh!!!” Ungol niya pagkatapos ay sa wakas narating narin niya ang tuktok nang kaligayahan, nilabasan siya.
Ang orgasmo ay bumalot sa kanya ng isang kumot ng kaligayahan, ang kanyang mga kamay at katawan ay puno ng init na nagdudulot ng isang matinding pakiramdam ng kaligayahan at kasiyahan na lubos at lubusang nakapagpapasaya. Siya’y nagpahinga roon, tahimik at kontento, nagpapang-abot sa kasiyahan na hatid ng sarili niyang kaligayahan.
Ilang minuto ang nakalipas ay nagpatuloy na siya maligo. Pagkatapos niyang maligo ay pinahid niya ang basang katawan gamit ang tuwalyang nakasampay sa alambre. Kanya itong binalot sa kanyang katawan at lumabas sa banyo nila.
Taglay ni Layla ang kanyang natatanging kagandahan kahit siya’y naka tuwalya. Pumasok siya sa kanyang silid upang magbihis, at pagkatapos niya’y suot niya na ang kanyang daster. Sa kasalukuyan, lalong gumaganda si Layla habang suot ang daster. Tampok dito ang kanyang malalaking suso na labis na nababakat. Mayroon siyang mahabang buhok at maputing kutis na napakakinis. Pagkatapos niyang magbihis ay lumabas ito sa kanyang kwarto at nakita niya ang Tatay niyang si Berting na nakahiga sa mahabang upuan na gawa sa kawayan. Naaawa siya sa kalagayan nang kanyang ama dahil may sakit ito at umuubo pa.
“Layla, naipasok mo na ba ang lahat?” tanong ng kanyang ama, si Berting Garcia, isang pitumpu’t-dalawang taong gulang.
Habang nakahiga ito sa kanilang mahabang upuan.
“Opo, tay, naipasok ko na po,” sagot ni Layla sa kanyang ama.
“Ough! Ough!” Umuubo ang kanyang ama.
Nilapitan ni Layla ang kanyang maysakit na tatay. Kinuha niya ang upuan at maingat na umupo malapit sa kanya.
“Tay… ipagbibili ko po sa inyo ng gamot. Pupuntahan ko si Nanay sa palengke para humingi ng pera pangbili ng gamot para sa inyo,” sabi ni Layla habang pinupunasan ang noo ng kanyang tatay na si Berting gamit ang panyo na basa sa malamig na tubig.
“Okay lang ako, anak. Gagaling naman ako, pero salamat sa pag-aalaga mo sa akin. Pasensya na at may lagnat ako,” sagot ni Tatay Berting sa kanya.
“Tsaka malakas ang ulan, anak, baka magkasakit ka,” pag-aalala ng kanyang tatay.
“Okay lang po, Tay. Gagamit ako ng payong para hindi ako mabasa,” sabi niya.
“Sige, anak,” sabi ng kanyang tatay habang patuloy na umuubo.
“Tsaka, anak, tulungan mo na lang si Nanay mo sa palengke. Ayokong masyadong mapagod siya at baka magaya sa akin,” payo ng tatay niya.
“Sige po, Itay,” sagot ni Layla sa kanyang tatay.
“Handa na po ako itay para puntahan si Nanay” Sabi ni Layla sa kanyang tatay.
“Sige anak.” Sagot nang kayang Tatay na si Berting habang nakahiga sa mahabang upuan.
“Huwag kang mag-alala, anak. Kaya ko ito, at mayroon pa akong extra na gamot dito,” kumbinsi ng tatay niya sa kanya.
“Sige po tay puntahan ko napo si nanay.” Sabi niya. “Sige anak… Mag-iingat ka.” Paalam ng tatay niya.
Pinunasan niya muli ang noo ng kanyang tatay pagkatapos ay lumabas ng bahay. Kinuha niya ang payong na nakasabit sa tabi ng pinto at sinuot ang kanyang tsinelas. Patuloy na bumuhos ang malakas na ulan, ngunit hindi niya pinabayaan ang kanyang tatay kaya binuksan niya ang payong at lumabas ng bahay.
Matapos ang ilang minuto, narating na ni Layla ang tabi ng pangunahing kalsada at naghihintay ng tricycle na masasakyan.
“Paraa!” sabi niya, ngunit ang tricycle na kanyang pinapara ay hindi huminto.
Binypass siya ng tricycle, ngunit hindi siya sumuko. Patuloy siyang naghihintay, ngunit wala pa rin ni isang tricycle ang huminto para sa kanya. Kaya nagpasya na lamang siyang maglakad, kahit na ang palengke na pupuntahan niya ay ilang metro ang layo. Lalong lumakas ang ulan at rumugay ang tunog ng kulog at kidlat. Hindi siya makapigil sa paglalakad. Tumakbo siya kahit mabasa, nangangahas na maabutan ang kanyang nanay sa palengke. Dahil sa malalakas na patak ng ulan habang tumatakbo, hindi niya masyadong makita ang daan.
“Hah! Hah!” hingal niya habang tumatakbo.
“Bahala na, mabasa na lang ako basta makarating lang ako sa nanay ko at makabili ng gamot para sa tatay ko,” sabi niya sa sarili.
Habang tumatakbo siya, lumingon siya sa kabilang side ng kalsada at napansin niya si Diego na tumatakbo papalayo. Umiiyak ito at tila may malaking problema na nanggaling sa kanilang tahanan.
“Si Diego ‘yan, mukhang may malaking problema siya ngayon,” sabi niya habang patuloy na pinagmamasdan si Diego na lumalayo.
Habang tumatakbo si Layla at tinutulak ang tingin sa direksyon ni Diego, hindi niya namalayan na may taong papalapit sa kanya. Kaya nang harapin niya ito, nabangga niya ito at siya ay natumba. Ang payong na ginamit niya ay natangay ng malakas na hangin.
“Hi… Hindi!” sabi niya habang nababasa sa malakas na ulan.
“Okay ka lang, binibini?” tanong ng taong nabangga niya.
Lumingon siya sa harap at nakatayo sa harapan niya ang isang matandang lalaki na may hawak na payong at suot na round hat na kulay itim, trench coat na kulay itim, puting polo sa loob, at may nakasuot na itim na necktie.
“O… okay lang ako, manong?” sabi niya habang bumabangon mula sa pagkakatumba at pinayungan ng taong nabangga niya.
“Salamat po, manong. Pasensya na at hindi ko po sinasadya, hindi ko po kayo napansin habang naglalakad ako,” pagpapakumbaba niya habang niyuyuko ang kanyang ulo dahil sa kahihiyan.
“Okay lang ‘yun, binibini, at tsaka mayroon kang problema na dala-dala ngayon,” sabi ng matandang lalaki sa kanya.
“Oo, manong. May sakit po kasi ang tatay ko ngayon. Kailangan ko po puntahan ang nanay ko sa palengke para humingi ng pera pangbili ng gamot para sa kanya,” paliwanag ni Layla sa kanyang kinakausap.
“Pareho pala tayo ng pupuntahan, binibini. Hayaan mo, sabay na lang tayo kasi may bibilhan rin ako doon sa palengke,” sabi ng matandang lalaki na kausap ni Layla.
“Sige po, manong,” sabi ni Layla sa kanyang kinausap.
Nagsimula na silang lumakad papunta sa palengke habang nasa gitna sila ng malakas na ulan. Napansin ni Layla na ang kasabay niyang taong nabangga niya ay isang bulag dahil bukod sa payong na hawak ng matanda, may hawak din itong patpat.
“Bulag pala kayo, manong. Pasensya na kanina ha,” sabi ni Layla sa matandang bulag.
“Tutulungan kita gabayan, manong,” dagdag niya.
“Sige, binibini, maraming salamat. At hindi ‘yun, binibini, nung nabangga mo ako,” sabi ng matandang bulag sa kanya.
“Ano po ba ang kalagayan ng tatay niyo ngayon, binibini?” tanong ng matandang bulag sa kanya.
“May matinding lagnat po siya, manong,” sagot ni Layla sa matandang bulag.
“Kaya pala nagmamadali ka. Sige, hintay tayo ng masasakyan na tricycle para mabilis tayo makarating sa palengke,” sabi ng matandang bulag sa kanya.
“Salamat po, manong,” pasalamat niya. Sa loob ng ilang saglit, may tricycle na huminto sa kanila kaya sumakay sila.
“Ako na po ang bahala sa pamasahe, binibini,” sabi ng matandang bulag sa kanya.
“Wag na lang po, manong. Nakakahiya naman po. May baon naman po akong pamasahe,” sabi niya.
“Sige lang, binibini… Alang-alang sa tatay mo,” sagot ng matandang bulag sa kanya.
Iniisip ni Layla ang kasalukuyang sitwasyon. Ang pera na dala niya ay kulang at hindi sapat para matugunan ang pangangailangan ng kanyang tatay. Kaya pinag-ibayo niya ang pagpapasiya alang-alang sa kanyang tatay.
“Sige po, manong. Maraming salamat po,” pasalamat niya.
Kahit hindi siya nakikita ng matandang bulag, nakangiti ito sa kanya. Pagkalipas ng ilang minuto, sila ay nakarating na sa palengke. Huminto ang tricycle at nauna nang bumaba ang matandang bulag.
“Sige, binibini, mauna na ako sa iyo ha, at sana gumaling ang tatay mo,” sabi ng matandang bulag sa kanya.
“Maraming salamat po, manong. Sana magkita pa tayo sa susunod para bayaran kita,” sagot ni Layla sa matandang bulag na bumaba na mula sa tricycle. Ngumiti ito sa kanya at saka umalis papasok sa palengke.
“Iha, saan banda ka bababa?” tanong ng drayber sa kanya.
“Sa unahan lang po, kuya, malapit sa mga gulayan,” sagot niya.
“Sige, iha,” sagot naman ng drayber ng tricycle.
Matapos ilang segundo, pinara niya ang drayber ng tricycle para bumaba. Ngunit napansin niya na naiwan ang payong na kulay itim at panyo na kulay puti ng matandang bulag sa loob ng tricycle. Kinuha niya ang mga ito upang ma-isauli sakaling magkita sila muli.
“Hay… nakalimutan pala ni manong ang payong at panyo niya,” sabi niya habang hawak na niya ang payong at panyo.
Nagsimula siyang lumakad habang ginagamit ang payong ng matandang bulag papasok sa palengke. Pagkapasok niya, ibinaba niya ang payong. Habang naglalakad siya, tila ang mga taong nasa paligid ay nakatingin sa kanya, lalo na ang mga kalalakihan, marahil dahil sa kagandahan na taglay niya.
“Ang ganda niya,” sabi ng isang lalaki na nasa tindahan habang nakatingin sa kanya.
“Para siyang anghel,” sabi naman ng isa.
Naiilang si Layla sa paligid habang naglalakad. Nakita niya ang kanyang nanay na abala sa pagtitinda ng mga gulay sa tindahan.
“Aling Marites, isang kilo ng ampalaya at isang dosenang itlog lang po,” sabi ng isang customer sa tindahan ni Aling Marites.
Nilapitan ito ni Layla habang hawak ang payong at panyong naiwan ng matandang bulag kanina. Pumasok siya sa tindahan ng kanyang nanay, si Aling Marites, na kausap ni Lola Dalia kanina.
“Nay!” sabi niya at nagmano sa kanya.
“Oh, anak, bakit naparito ka? Diyos ko, bakit ang basang-basa mo?” sabi ni Aling Marites sa kanyang anak na si Layla.
“Kasi po, Nay, natangay ng malakas na hangin ang payong ko kaya nabasa ako. Naparito ako, Nay, dahil may lagnat po si Tatay Berting, kaya hihingi ako ng pera pambili ng gamot para sa tatay, Nay,” paliwanag ni Layla sa kanyang nanay.
“Ganun ba, anak?” sabi ng nanay niya.
“Oo, Nay,” sagot ni Layla sa nanay niya.
“Sige, anak. Ito lang muna kasi kunti pa ang kita natin ngayon,” sabi ng nanay niya habang binibigyan siya ng kaunting pera mula sa kanilang kita.
“Hayaan niyo po, tulungan ko po kayo, Nay, para kahit papaano ay hindi ka mapagod. Utos kasi ni Tatay na tulungan kita dito,” sabi niya.
“Maraming salamat, anak. Sige, mamaya na lang muna natin bilhin ang gamot para kay Tatay mo. Ipunin muna natin, anak, ang mga kita natin,” sabi ng nanay niya.
“Sige nay.” Sagot ni Layla sa kanya. Unting-unti dumami ang bumili sa kanila dahil hindi lang ang tinda ang sadya nila kundi ang makita nilang anak ni Aling Marites, si Layla.
“Aling Marites… Ang ganda ng anak mo.” Sabi nung bumibili sa kanila.
“Maraming Salamat! Mana kasi sa akin eh.. Hihihi..” Nakangiting sagot ni Aling Marites sa customer nila.
Narinig naman ito ni Layla sa sinsabi nang kostumer nila kaya namumula siya habang abala sa pagtulong sa kanyang nanay.
“Tama po, Nay. Tutulungan ko po kayo at bubuuin natin ang kita natin. Kaya po tayo magtitiyaga at magtitipid para kay Tatay,” sabi ni Layla, na determinadong suportahan ang kanyang pamilya.
“Haayyy.. Ang lakas nang ulan.. Anak kunin mo nga ang radyo.” Utis ni Aling Marites kay Layla.
“Sige po nay.” Sagot niya. Kinuha niya ang radyo pagkatapos ay binigay ito sa kanyang nanay na si Aling Marites. Pinaandar ito ni Aling Marites ang radyo para makinig sa balita.
“Tindin din di din!” Tunog nang balita sa radyo habang nakikinig sa balita ang nag-aagahang pamilya ni Diego.
“Mga kabarkads! Ang ulat panahon mula kay Kuya Mik Tienza.” Sabi nang news anchor.
“Magandang umaga mga kabarkadz, may namumuong thunderstorm mula sa rehiyon ng hilagang bahagi ng Mindanao lalo na sa may Probinsya ng Bukidnon. Patuloy rin pagbuhos ulan mula umaga hanggang gabi. Inaasahan ang matinding pagbaha dyan sa ilog ng Cagayan De Oro dahil sa patuloy na pagbuhos nang ulan mula sa bundok ng Bukidnon. Inaalam parin nang PAGASA kung ano ang sanhi ang namumuo nang Thunderstorm dyan sa Northern Mindanao. Ito lang po ang latest weather update. Balik sa sayo sir Ralp Fulto!” Balita nang weather news anchor sa radyo habang nakikinig sila.
“Kaya pala Nay. May namumuo palang sama nang panahon.” Reaksyon ni Layla kay Aling Marites.
“Hayy yung mga taniman natin anak maapektuhan.” Sabi nang nanay niya.
“Huwag kang mag-aalala nay. Mawawala rin itong ulan baka bukas, maging okay na ang panahon.” Sabi ni Layla para hindi mag-alala ang kanyang Nanay na si Aling Marites.
Nagpatuloy sila sa pagtitinda ng mga gulay, habang si Layla naman ay tumutulong sa pag-aasikaso ng mga kustomer. Sa bawat benta ng gulay, inilalagay nila ang kikitain sa isang lalagyan bilang pondong gagamitin para sa gamot ni Tatay Berting.
Nakita ni Layla ang mga kapitbahay na dumaraan sa tindahan at bumibili ng mga pangunahing pangangailangan. May ilan na nagtanong tungkol sa kalagayan ni Tatay Berting at nagpahayag ng kanilang pag-aalala.
“Nay, ang dami po na nagtatanong tungkol kay Tatay,” sabi ni Layla sa kanyang nanay. “Marami po palang nagmamahal kay Tatay.”
“Oo, anak. Mabuti pa rin ang ating mga kapitbahay. Nagkakaisa kami sa oras ng pangangailangan,” tugon ni Aling Marites, na puno ng pagpapahalaga sa komunidad nila.
Habang patuloy silang nagtitinda, naramdaman ni Layla ang suporta at pagmamahal ng mga taong nakapaligid sa kanila. Ito ang nagbibigay ng lakas sa kanya para h…