Author: Celester
Genre: Fantasy, Horror, Adventure, Drama, Erotic, Romance
AUTHOR’S NOTE
“Ang sumusunod na kuwento ay isang gawa ng kathang-isip at hindi nilayon na kunin bilang isang pagmumuni-muni ng mga pangyayari sa totoong buhay o mga indibidwal. Ang anumang pagkakahawig sa mga tunay na tao, buhay o patay, o aktwal na mga pangyayari ay nagkataon lamang. Ang imahinasyon at lisensya ng may-akda ay ginamit sa paglikha ng kuwentong ito.”
KABANATA VIII: THE BEGGAR’S KEEPER
NARRATOR’S POV
“Nakatayo sa Bulacan ang tinaguriang ‘Pork Capital of the Philippines.’ Ito ang sentro ng produksyon ng baboy sa bansa. Ang lalawigan ay may malalim na kasaysayan at sagana sa agrikultura. Sa Bulacan, makikita ang mga tradisyonal na pagkaing gawa sa baboy. Ang industriyang ito ay nagbibigay ng trabaho sa mga Bulakenyo at nagpapalago sa ekonomiya ng lalawigan. Dahil dito, ang pagkakaroon ng hindi pangkaraniwang malaking bilang ng mga nilalang na kadiliman sa lugar na ito, kadalasan ay hindi alam nang mga mamamayan.
Ngayon, ipinakikilala natin si Numba, ang ika-labing-isang Bolignok. Siya ay isang espesyal na biik na kilala sa kanyang lakas at galing. Inalagaan siya ng mga batang pulubi na sina Bassilyo, Momoy, at Crispin sa labas ng Barasoain Church sa Malolos, Bulacan. Hindi nila pinabayaan si Numba at mabuti nilang itong inalagaan dahil espesyal siya. Ang mga tanong tungkol sa kanyang kakayahan at posibleng mga sagot na ibibigay ni Numba ay maaaring magdala ng mga kasagutan na matagal nang hinahanap ni Matandang Bulag na si Z upang maintindihan ang kanyang sarili.
Dahil dito, hinahangaan ng mga taong nag-aalaga kay Numba ang kanyang galing. Sumama tayo kay Numba sa kanyang nakakaengganyong mga pakikipagsapalaran at alamin ang kanyang kamangha-manghang kapangyarihan.”
Sa lumang pantalan sa Bulakan, Bulacan
Nang pagsapit ng alas diyes ng gabi, may tatlong trak ng kargamento ang pumasok sa lumang pantalan. Ang kanilang dala ay mga karne ng baboy na ilegal na pinapalusot patungo sa ibang bansa. Nagtataka ang tatlong drayber ng trak kung bakit sa lumang pantalan sila dinala para maghatid ng mga karne ng baboy.
“Boss, tama po ba ang address dito?” tanong ng isang drayber ng kargamento na katabi niya sa front sit.
“Oo, ito ang ibinigay sa akin na address,” sagot ng kausap niya.
Matapos ng ilang sandali, lumabas mula sa bodega ang mga kalalakihan na nakadamit itim.
“Siguro sila na ang mga ito,” sabi ng isa pang drayber ng trak.
Agad na naglapit ang tatlong drayber ng trak sa mga kalalakihang nakadamit itim na lumabas mula sa bodega. Sa madilim na silid, maaaring mapansin ng mga drayber ang mga matang nagliliyab sa dilim ng mga lalaki, nagbibigay ng tanda ng kanilang pagiging mga Aswang.
“Hah! Ka… ka… Kami ang mga tagapaghatid ng mga kargamento,” sabi ng isang drayber nang may pag-aalinlangan, habang kinikilabutan siya sa presensya ng mga ito.
Ngunit bigla silang binara ng isa sa mga aswang. Nagpakita ito ng kanilang mga pangil at naglalabas ng gutom na pagnanasa.
“Paano natin malalaman na kayo ang dapat na nakatanggap?” tanong ng Aswang sa isang malakas na boses, na nagpapakita ng kanilang kakayahan bilang mga kinakatakutang nilalang.
“Ma.. ma… may mga dokumento kami rito, mga papeles ng kargamento,” sagot ng isa sa mga drayber habang kinakabahan, nag-aalala na baka mawala ang kanilang buhay sa kamay ng mga Aswang. Dahil sa takot, bigla silang tumakbo. Hinabol ng mga Aswang ang mga drayber at hinawakan ang mga dokumento. Matapos suriin ang mga ito, nagpatuloy sila sa kanilang pag-uusap, palibhasa’y kinakain nila ang mga kargamentong dala ng mga drayber.
“Haaaa! Huwag! Huwag! Niyo ko patayin!” pagmamakaawa nang driver nang trak.
“Tulungan niyo ako, boss!” madagdag pa niya. Ngunit mas lalo silang nagimbal dahil ang kasama nila ay isa ring Aswang.
“Pagod na kami sa karne ng baboy. Nais naming kainin ang mga tao,” pahayag ng kanyang boss na isa palang Aswang. Agad siyang sinakmal ng mga Aswang. Pinagtulungan silang kainin. Kinagat-kagat sila sa iba’t ibang bahagi ng katawan, at walang tigil nilang kinain ang mga kalamnan ng mga drayber.
“HAAAAAAA!” sigaw nila habang pinagsasakmal ng mga Aswang, hanggang sa wakas ay nawalan na sila ng buhay.
Matapos ilang sandali, na natira na lamang ang buto ng mga drayber na kinain ng mga aswang. Nagbabala ang isang kasama nila na Aswang.
“Nakatanggap na sila ng impormasyon tungkol sa operasyon natin. Kailangan nating maging maingat at siguraduhing hindi tayo nahahalata,” sabi ng isang Aswang sa iba, pagkatapos nilang kinain nang walang awang mga driver ay kinakain na rin nila ang dugo ng mga baboy na kanilang nakuha.
“Mga kasama, mayroon akong balita sa inyo.” Sabi ni Rigor, ang pinuno ng grupo ng mga Aswang sa Bulacan.
“Anong balita ang sabihin mo sa amin boss?” tanong ng alipores niyang Aswang.
“Ang ating Reyna ay nagbabalik na,” pahayag ni Rigor sa kanila.
“Ano?!” tanong ni Totong na may halong pagkagulat, isang kasamahan niyang Aswang.
“Ang ating Reyna na si Malphas,” sabi ni Rigor. Nabahala ang iba niyang kasama sa balitang ito dahil ang mabangis na Reyna ng mga Aswang na si Malphas ay nagbabalik na.
“Paano siya nakabalik, Boss Rigor? Matagal na siyang patay, maraming siglo na ang nakaraan,” ulit na tanong ni Totong kay Rigor.
“Nagpadala sa akin ng mensahe ang mga Manananggal, at nababalitaan na bumalik na rin ang kinatatakutang nating lahat.,” sagot ni Rigor sa kanila.
“Sino iyon, Boss?” tanong ni Nonong, isa pang kasamahan nilang Aswang. Tumingin si Rigor sa kanila na may mga kamay na may mahahabang kuko tapos ay napakamao sila at sinagot ang kanilang tanong.
“Iyon ay si Chrollo,” sagot niya na may pag-aalala. Nahintakutan ang mga kasama ni Rigor at nagulat sa balitang narinig mula sa kanya.
“Si… si Chrollo?” ang kanilang reaksyon, at nabahala sa mga balitang ibinahagi ni Rigor.
“Oo, mga kasama. Si Chrollo, mas kilala sa tinaguriang “The Dark Lord of Demon Necromancers”,” sabi niya.
“At hind lang yun, kasama narin ang muling binuhay ni Chrollo ang mga pinakamalupit na nilalang na kadiliman, ang mga Itim na Engkanto na sina Prinsepe Ezekiel at Prinsesa Liway. Mas pinalakas sila dahil sa Demonic Essence ni Chrollo na ibinigay sa kanila. Pati narin ang ating Reyna.” Sabi ni Rigor at nagimbal sila sa balita.
“Hindi, maaari! Nagbalik narin ang mga Itim na Engkanto? Putang ina!” napamura tuloy si Totong sa balita.
“Meron silang kapangyarihan na mula sa Dyablong Negromante na yun? Mapapamura na rin ako! Shit!” pati narin si Nonong ay napapamura.
Muli naman nagpahayag si Rigor sa kanila.
Sabi ni Rigor, “sa katauhan ng isang nurse na nagtatrabaho sa isang paaralan sa Bukidnon, ang katawan na ginamit ni Reyna Malphas na nagngangalang Michelle,” dagdag na impormasyon ni Rigor sa kanila. Nagulat sina Totong at Nonong sa mga hindi inaasahang balita na kanilang natanggap.
“Binuhay ni Chrollo si Reyna Malphas sa pamamagitan ng kanyang Dark Spell na Demonic Seed na ibinigay sa kanyang tauhan,” sabi ni Rigor sa kanyang kapwa Aswang.
“Sabihin niyo sa ating mga kasamahang Aswang at pati narin ang pinuno nang Manananggal dito sa Bulacan na maghanda tayo dahil may malaking pagtitipon ang lahat ng nilalang ng kadiliman sa Mindanao,” tugon ni Rigor sa kanyang kapwa Aswang.
“Masusunod boss Rigor,” sagot nila sa utos ni Rigor.
Sa gitna ng gabi, ang mga trak na may karga ay tuluyan nang nawala mula sa lumang pantalan, kasama ang mga Aswang na nagpapalakas at nagpapabusog sa kadiliman.
Dapit-hapon sa labas nang simbahan
Nagtitinda ng mga sampagita sa labas ng simbahan ang mga batang pulubi na sina Bassilyo, Momoy, at Crispin upang kumita ng pera. Kasama nila ang biik na kanilang inaalagaan na tila isang aso. Sa kanilang tatlo, si Crispin ang nakakatandang kasama nila tapos si Momoy naman ang pinakabunso.
“Narito po ang mga sampagita, bumili kayo ng sampagita,” sabi nila.
Lumapit si Crispin sa mag-asawang nagpapapicture sa labas ng simbahan upang ipagbili ang kanyang panindang sampagita. “Ate, kuya, bumili po kayo ng sampagita. Ito’y para lang sa aming pagkain,” sabi ni Crispin habang itinuturo ang kanyang paninda sa mag-asawa.
Tumigil sandali ang mag-asawa at tumingin sa bata na may habag sa kanilang mga mata. Napansin nila ang sinseridad at inosente sa boses ni Crispin habang umaapela ito sa kanila.
“Magkano ang isang sampagita?” tanong ng babae sa mga batang pulubi.
“Limang piso po, Ate,” sagot ni Bassilyo, isa sa mga batang pulubi.
Binigyan ng babae ng limang piso si Crispin at kinuha ang isang sampagita mula sa inaalok nilang paninda. Naramdaman ng mag-asawa ang kasiyahan sa pagbibigay at pagtulong sa mga nangangailangan.
“Keep the change, anak. Ingatan niyo po ang inyong sarili,” sabi ng lalaki sa mga batang pulubi habang iniabot ang limang piso kay Crispin.
“Salamat po, Ate at Kuya! Mabuhay po kayo!” masayang sabi ni Momoy, isa pang batang pulubi, habang humahabol sila sa iba pang mga tao upang mag-alok ng kanilang paninda.
Sa likod nila, ang munting biik na kulay pink na kasama nila ay umiindayog sa tuwa, na parang nagpapasalamat sa magandang kalooban ng mag-asawa na bumili sa kanila. Ang araw na iyon ay muling nagdulot ng pag-asa sa mga batang pulubi, na sa kabila ng hirap ng buhay, ay may mga taong handang magmalasakit at magbigay ng tulong.
“Tama si Bassilyo, Numba. Dapat tayo mag-ingat at huwag magpakita ng kakaibang kakayahan mo dito sa labas,” pagsang-ayon ni Momoy.
“Oo nga.” Ganun din si Crispin.
Napatingin si Numba sa kanila ngunit agad na natauhan at tumango ng malumanay. Nais niyang magpasalamat sa dalawang batang pulubi sa pag-aalaga at pagmamahal na ibinibigay nila sa kanya.
“Oink! Oink! Maraming salamat, Bassilyo, Crispin at Momoy. Lubos akong nagpapasalamat sa inyong pag-aalaga sa akin,” sabi ni Numba nang may pagmamalasakit.
Ngunit sa kabila ng kasiyahan nilang magkakasama, ang pag-iingat pa rin ang kanilang unang prayoridad. Patuloy silang naglakad at nagtinda ng sampagita, na nagtataglay ng lihim na alamat na higit lamang napapagtanto sa puso ng mga taong nagbibigay at tumatanggap ng kahit kaunting tulong sa isa’t isa.
“Ding! Dong! Ding! Dong!” ang tunog ng kampana sa simbahan ay nagpapahiwatig na ang huling misa ay mag-uumpisa na. Dali-dali nilang ipinagbili ang mga sampagita bago pumasok ang mga taong papasok sa loob ng Barasoain Church.
“Ate, kuya! Bumili na po kayo ng sampagita!” ang kanilang sabi habang patuloy silang naglalako ng mga sampagita.
“Bata!” bigla nilang narinig ang isang tawag na may pagka gaspang na boses mula sa taong nakasuot ng ginto-colored na relo, may itim na shades, bigote sa mukha, at nasa edad na mga 50’s. Gusto ng lalaking ito na bumili ng sampaguita. Agad silang lumapit dito.
“Ginoo, bili po kayo nito mura lang to.” sabi ni Bassilyo habang itinuon niya ang hawak na sampagita sa taong tumawag sa kanila.
“Please po Ginoong naka shades, di pa sapat ang aming kita.” sabi naman ni Crispin.
“Kailangan namin nang pera pangkain namin.” ganun si Momoy.
Napansin nang lalakeng naka shades ang mga batang pulubi na sina Bassilyo, Crispin, at Momoy na may kasamang munting baboy. Nasilayan niya ang munting biik na inalagaan ng mga batang pulubi, at ito’y nagpalaki ng katanungan sa kanya.
“Anak, magkano ang presyo ng biik ninyo?” tanong nang Lalakeng naka shades sa kanila habang nakasindi ng sigarilyo.
“Paumanhin po, ngunit hindi po namin ibebenta ang aming inaalagaang biik,” sabi ni Crispin sa taong nagtanong sa kanila.
“Gusto n’yo ba ng masarap na pagkain?” pang-aakit nang Lalakeng naka shades sa mga batang pulubi.
“Bibilhin ko ang inyong biik, 30,000 piso. Hehehe,” sinabi pa niya sa kanila na may kasamang ngiti.
“Ah, sandali lang,” sabi ni Bassilyo. Bumalikwas muna si Bassilyo sa harap nang lalakeng naka shades na gusto bumili kay Numba, pagkatapos ay tinawag niya sina Crispin at Momoy. Hindi naman kumibo ang lalakeng naka shades na siya’y gustong bumili kay Numba.
“Crispin, Momoy, Numba, may plano ako,” sabi ni Bassilyo habang may itinatagong balak.
“Bakit, Bassilyo?” tanong ni Crispin.
“Lolokohin natin ang taong gustong bumili kay Numba,” sabi ni Bassilyo sa kanila, ibinahagi ang kanyang plano.
“Oink! Oink! Alam ko na iyan, Bassilyo. Hehehe,” sabi ni Numba habang nauunawaan ang plano ni Bassilyo.
“Bakit, Numba? Alam mo ba ang plano ni Bassilyo?” tanong ni Crispin sa Bolignok na Biik na si Numba.
“Oo, Crispin. Ipapagbili natin si Numba sa mamang na gustong bumili para kumita tayo ng 30,000 piso, at pagkatapos ay hati-hatian natin. Huwag kayong mag-alala, babalik naman si Numba sa atin. Hehehe,” sabi ni Bassilyo sa kanilang pinaplano.
“Oink! Oink! Gusto ko iyan. Yohooo!” tuwang sabi ng maliit ngunit matapang na biik na si Numba.
“Tama! Gusto ko rin kumain ng masarap na fried chicken,” sang-ayon rin ang bunsong si Momoy.
“Palagi ko nang sinasabi sa inyo, hindi tayo dapat magsinungaling. Baka mapagalitan tayo ni Father Francisco, at baka hindi na tayo payagan na magtambay dito sa labas ng simbahan.” ipinunto ni Crispin sa kanila.
“Sige lang, Crispin, huling pagkakataon na ito, at malaki-laki pa ang 30,000 piso,” sabi ni Bassilyo.
“Sige na, Ate Crispin, please,” pagmamakaawa ni Momoy kay Crispin.
“Hay naku, sige na nga. Huling beses na ito ha,” sabi ni Crispin habang pumayag na rin sa kanilang pinaplano.
Pagkatapos ang kanilang plano ay binalikan nila ang lalakeng naka shades na gusto bumili kay Numba.
“Ginoong naka shades, sige po payag kami na ibenta ang aming Biik.” sabi ni Bassilyo bagama’t kunwari nila ito para kumita sila nang 30,000 piso.
“Talaga? Okay, alam kong papayag rin kayo. Ang babait niyo talaga, mga bata. Hehehe!” Tuwang-tuwa ang lalaking naka-shades sa paglalambing ng mga batang pulubi na sina Bassilyo, Crispin, at Momoy. Kinuha ng lalaking naka-shades ang pitaka mula sa bulsa niya at naglabas ng perang nagkakahalagang 30,000 piso. Ipinaalam niya sa mga batang pulubi ang perang hawak niya, at binibiro sila.
“Gusto ninyo ito?” ang sabi niya na naglalaro.
“Opo, sige po,” sabay-sabay na sagot ng mga batang pulubi.
“Oops! Pero bago iyan, sumama muna kayo sa akin,” sabi ng lalaking naka-shades. Nagtataka naman sina Bassilyo, Crispin, at Momoy sa lalaking gustong bumili kay Numba.
“Bakit po? Saan po tayo pupunta, Ginoong naka-shades?” tanong ni Crispin sa lalaking naka-shades.
“Basta! Sumama kayo sa akin, at pagdating natin sa pupuntahan ay ibibigay ko ang 30,000 piso sa inyo,” sabi ng lalaking naka-shades na para bang may binabalak na hindi maganda para sa mga batang pulubi.
Nagkatinginan muna sila bago silang pumayag sa alok nang Mama sa kanila.
“Okay lang ba sa inyo?” Bulong ni Bassilyo sa kanila. Tumango naman sila.
“Sige po.” Pumayag sila sa gusto nang Mamang nag alok na sumama sa kanila. Nakangisi naman itong lalakeng naka-shades.
“Oink! Oink!” sabi ni Numba.
“Hehehe! Nagagandahan ako sa alaga ninyong baboy.” reaksyon nang lalakeng naka-shades kay Numba.
Sa di-kalayuang lugar malapit sa Malolos
Sa isang di-kalayuang lugar malapit sa bayan ng Malolos, nakaluhod ang may-ari nang logistic nagluluwas nang karneng baboy sa harap ang nang may-ari pinakamalaking producer nang karneng baboy, na si Desmond Vargas. Napapalibutan ng mga tauhan nito ang may-ari nang logistic.
“Manong, we have been looking for your meat delivery drivers and the manager for quite some time now. Where are they? As time passes, I am getting angrier because our customers are complaining!” galit na sabi ni Desmond sa may-ari nang logistic.
“Paumanhin ho sir, pero patuloy namin pinaghahanap ang tatlo naming driver at yung boss nila. Pati nga kami ay nawalan nang kita dahil sa panloloko nila. Hindi nga namin ma contact. Bigyan niyo na sapat na panahon para mahuli sila.” sagot nang may-ari nang logistic habang nakaluhod parin kay Desmond.
“Do you know you are wasting my time here? Dapat nasa hang-out ako nang mga kaibigan eh, pero napilitan akong maparito and remind you of your shortcoming. Wala nang ibang pagkakataon na ibibigay namin sa iyo, tandaan mo ‘yan. Bilang kapalit, kukunin muna namin ang iyong ari-arian upang malaman mo kung gaano kami kalupit at seryoso.” Sumenyas si Desmond sa tauhan pagkatapos ay pinaalis sa bahay at kinuha ang mga dokumentong pagmamay-ari nang logistic.
“Maawa po kayo sir! Bigyan niyo nang pagkakataon!” pagmamakaawa nang may-ari nang logistic.
Nang makuha ang dokumento ay wala nanag magawa ang may-ari nang logistic at pinalayas nila ito sa tinitirahan nilang bahay. “Ngayon kung hindi niyo pa mahanap ang nag deliver nang karneng baboy sa madaling panahon ay alam niyo na ang mangyayari sa inyo.” banta ni Desmond sa may-ari nang logistic.
Agad sila sumakay nang sinasakyang SUV ang mga tauhan ni Desmond pagkatapos ay sumunod naman siya. Nang makalayo na sila sa taong may-ari nang logistic ay yung may-ari nang logistic ay nagbanta rin siya pagkatapos pumasok sa loob nang kanyang bahay. Nagsulputan ang nilalang na kadiliman malapit sa labas nang bahay niya, mga Aswang. Nagpakita rin si Rigor ang pinuno nang mga Aswang sa Bulacan.
“Magbabayad kayo!” banta ng may-ari ng logistikang nagiging anyong Tiktik, isang uri ng Aswang.
“Huwag kayong mag-alala, kasama. Kakainin natin siya ng buhay kasama ang kanyang pamilya,” banta rin ni Rigor sa pamilya ng mga Vargas. “Paminsan-minsan, kailangan nating puksain ang mga mortal dahil sa kanilang kalupitan,” dagdag pa niya.
Sa night club
Sa loob ng isang night club, lumabas ang tagapagsalita sa entablado upang mag-anunsiyo ng simula ng pangunahing palabas.
And tonight ladies and gentlemen, please welcome our dear lovely queen of the night, Annie!” tinapunan ng palakpakan ang mga nanonood.
Sa entablado, lumabas ang isang babae na kaakit-akit na mukha, nakasuot ng kulay red na trench coat at red fedora hat. Nag-umpisa ang malalatino at drum na tugtog. Hinagis ni Annie ang fedora hat at naglakad muna sa entablado. Kitang-kita ang mataas niyang sapatos na may takong. Tiningnan niya ang mga nanonood, at nang makarating siya sa gitna ng stage, bigla niyang binuksan ang trench coat. Ipinakita niya sa lahat ang malalaking suso at ang kanyang red na panty na may mga makulay na palamuti. Tinanggal niya ang trench coat at nagsimulang sumayaw at umindayog sa tugtugin. Hinaplos niya ang bawat kurbang ng kanyang katawan, mula sa kulay blonde niyang buhok, pababa sa mukha, leeg, dumaraan sa cleavage at hinaplos ang kanyang nipple at sinipsip ang daliri. Isang kamay naman niya ay sumingit sa garter ng kanyang panty, saka siya tumalikod at dahan-dahang yumuko at pinalo ang malaman niyang wet.
“WOOOOOOO!” Hiyawan nang mga manonood.
Habang nagperform ang nakakaakit na sayaw ni Annie, may natipuhan niyang kostumer na tutok na tutok sa kanya. Kaya mas lalo niya ito inaakit sa pamamagitan nang naughty na performance niya. Lalo nag sigawan ang mga manonood sa kanyang performance.
“HUBARIN MO NA! HAHAHA!” Sigaw ng isang manonood habang sabik na sabik sa babaeng nagsasayaw sa stage.
Patuloy na nagpapakita ng sensual na sayaw si Annie sa kanyang mapang-akit na kilos. Nagtanggal siya ng kanyang panty at ipinakita ang kanyang micro t-back na may mga palamuting pako. Lumitaw ang kanyang makinis at puting puwit.
Samantala, nasa night club rin ang may-ari nang pinakamalaking producer nang baboy sa Bulacan, si Desmond Vargas, nagpapakalunod sa alak habang kasama niya ang mga kaibigan at kasosyo niya sa negosyo.
“Pareng Desmond, mukhang ikaw yata natipuhan ni Annie sa stage ah. Eh take out mo na yan. Hahahah!” sabi nang kasama ni Desmond habang tinutukso siya.
“Hahaha! Oo nga! Look! Tigang na tigang kana. Matagal-tagal kanang hindi nangbabae Pareng Desmond.” Sabi naman nung isa pa niyang kasama.
“Sus! What do you think of me? Virgin boy? Hahahah! Matitikman ko rin yan. Easy lang yan sa akin si Annie.” pagmamayabang ni Desmond sa kanyang kasama.
Nagpatuloy sa sensual na pagsasayaw si Annie habang tinitigan niya si Desmond sa dulo nang table pagkatapos ay bumaba siya sa stage para puntahan niya ito.
“WOOOOOOOOOOO!!!” palakas nang palakas ang sigaw ng mga manonood para sa kanya. Parang mga gutom na tigre silang uhaw na uhaw sa mga kaganapan.
Samantala, si Desmond ay patuloy sa pag-inom ng alak habang patuloy na nagtitigan sila ni Annie. Sa paglapit ni Annie sa kanilang mesa, lalo pang naginit ang pakiramdam ni Desmond. Sa wakas, narating na ni Annie ang mesa habang patuloy na sumasayaw at nagpapabighani kay Desmond. Biglang tumayo si Desmond at inilagay ang kanyang inumin sa mesa bago lumapit kay Annie.
Sumayaw-sayaw si Annie sa harap niya habang si Desmond ay nakatayo. Hinimas nang dahan-dahan ni Annie ang katawan ni Desmond, lalo itong pinahuhuli. Pumalakpak ang kanyang mga kasama sa tuwa.
“Wooooohoooo! Pareng Desmond!” sigaw ng kanyang mga kasama.
“Sige, kunin mo na ‘yan!” sabi naman ng isa.
Tumalikod si Annie at tinuwad niya ang puwet pagkatapos ay isinagi niya ito sa harap ni Desmond. “Ahhh! Fuck! You are fucking naughty baby!” napalakas na reaksyon ni Desmond sa ginawa ni Annie.
“You like it Mister?” tanong na nakakaakit na sabi ni Annie kay Desmond.
“Damn! Yeah!” sabi ni Desmond.
“Woooohoooo!” hiyawan ng mga kasama ni Desmond.
Balik kay Crispin, Bassilyo at Momoy kung saan sumama sila sa taong nakashades
Binuksan ang pinto ng SUV upang papasukin sila ng isang taong nakasuot ng shades.
“Dali, pasok kayo sa sasakyan ko,” sabi ng taong naka-shades sa kanila.
“Saan tayo pupunta, manong?” tanong ni Bassilyo sa taong naka-shades.
“Hay naku, basta! Pasok na kayo,” sabi ng taong naka-shades.
“Mukhang may masamang balak ang taong ito,” bulong ni Crispin kay Bassilyo at Momoy.
“Oink! Oink!” tugon ni Numba na hindi nagugulat sa kanilang sitwasyon. Sa tingin niya, ayos lang naman ito.
“Hmmm!” nag-iisip si Bassilyo pagkatapos ay sininyasan niya si Numba.
“Oink! Oink!” sabi ni Numba at tumatango tango ito sa kanila. Kaya sinunud nalang nila ang tugon sa taong naka-shades at sumakay sila sa SUV.
“Hehehe! Tara!” sabi nang taong naka-shades pagkatapos ay pinaandar nila ang SUV.
Matapos ang ilang minuto, nakarating na sila sa gusali kung saan sila naglalakbay gamit ang SUV. Binuksan agad ng gwardya ang gate at sila’y agad na pumasok patungo sa loob ng gusali. Pagdating nila doon, ibinaba na sila ng taong naka-shades.
“Mga bata, narito na tayo,” sabi ng taong naka-shades sa mga batang pulubi na nasa loob ng SUV.
“Anong lugar ito?” tanong ni Crispin, na may pag-aalala sa kanilang sitwasyon.
“Huwag kang mag-alala, Ate Crispin, nandito si Numba na tutulong sa atin,” pilit na pinapanatag ni Bassilyo si Crispin.
“Tama ‘yan, Ate Crispin,” sang-ayon ni Momoy kay Bassilyo, upang bigyan ng kumpiyansa si Crispin.
“Oink! Oink! Huwag kayong mag-aalala kung may mangyaring hindi maganda, tutulungan ko kayo,” sabi ni Numba, ang Bolignok na Biik, nang may pagkakatiwalaan sa boses niya.
Nang makababa na sila sa sinasakyang SUV ay may nakaabang na pala sa kanila kanina ang Matandang Babae na nagbabantay sa gusali.
“Paumanhin, medyo natagalan ako sa paghahanap ng mga bata,” sabi ng taong naka-shades. Tiningnan niya ang kanyang relo bago siya nagsalita.
“Bueno, matagal nang naghihintay ang amo natin. Halika, papasukin na natin ang huling bisita. Maraming mga bata ang nag-aabang sa loob,” sabi ng matandang babae sa kanila.
“Sige, Melchor. Mga bata, pumasok na kayo. Si Melchor na ang maghahatid sa inyo,” tugon ng lalaking naka-shades sa mga batang pulubi. Agad namang sumunod sina Bassilyo, Crispin, at Momoy, kasama na rin ang kanilang alagang biik na si Numba.
“Magandang Gabi mga bata, Ako nga pala si Melchor na maghahatid sa inyo sa libangan. Halika, maraming mga bata ang naglalaro doon,” sabi ng matandang babae na nagpakilala bilang Melchor. Natuwa ang mga bata sa narinig nila, maliban kay Crispin na patuloy na nagdududa sa sitwasyon.
“Ate Crispin, okay ka lang ba?” bulong ni Bassilyo habang tinatanong si Crispin.
Tumingin si Crispin sa kanila at bumulong, “Sa tingin niyo ba walang mangyayaring hindi maganda sa atin? Mukhang mga masamang tao sila,” sabi ni Crispin na puno ng pag-aalinlangan sa mga taong naghatid sa kanila.
“Hay! Ano ka ba Crispin, tingnan mo may naririnig tayong mga bata na naglalaro sa loob, parang nasa loob tayo ng mall na may mga laruan,” sabi ni Bassilyo.
“Sige na Ate, para sa akin hindi naman sila masama,” sabi rin ni Momoy.
“Oink! Oink! Ano ba ang sinabi ko kanina, Crispin?” sabi ni Numba kay Crispin.
“Oo na! Oo na! Tama ka, Numba,” pumayag na rin si Crispin habang unti-unti niyang nauunawaan ang sinabi ni Numba.
“Sige, magtiwala tayo sa mga instincts ni Numba,” sa wakas ay pumayag na si Crispin, nang maunawaan niya ang karunungan sa sinabi ng biik. Huminga siya ng malalim at sinikap na palayain ang kanyang pag-aalinlangan, na nagpasiya na yakapin ang pakikipagsapalaran na naghihintay sa kanila.
Samantalang sinusundan nila si Melchor papasok sa gusali, lalong lumalakas ang tunog ng tawanan at laruan ng mga bata. Napuno ang loob ng kulay na mga ilaw, masayang palabas, at iba’t ibang laro at laruan na nagdulot ng kasiyahan sa mga puso ng mga batang bisita.
Napanganga si Bassilyo sa tuwa, at hindi mapigilang tumawa ni Momoy habang tumatakbo patungo sa grupo ng mga bata, sabik na sumali sa saya. Namangha si Crispin sa kanilang masayang mga mukha at naramdaman ang kahit papaano’y pag-asa at positibong pananaw.
Tinungo ni Melchor ang grupo sa gitna ng mga batang maingay, ipinakilala sila sa iba’t ibang laro at mga gawain. Dahan-dahan nawala ang mga alalahanin at takot na kanilang dala, habang sila’y lubos na nasasabik sa tawanan at samahan ng ibang mga bata.
Si Numba naman, na mapangahas na biik, naglusot sa mga batang nagkakagulo, inilibot ang bawat sulok ng lugar ng paglalaro. Ang kanyang mga kasiyahan na pag-ink ng oink ay nagpalitaw ng mga ngiti mula sa mga bata at matatanda.
Nagdaan ang mga oras na hindi namalayan, habang ang grupo ng mga kaibigan ay nababalot ng kasayahan at kasiyahan sa mga walang hanggang kalokohan na inaalok ng lugar. Naglaro sila ng mga laro, nagwagi ng mga premyo, at nagtanim ng mga bagong pagkakaibigan sa iba pang mga batang nakahanap din ng aliw sa mahiwagang lugar na ito.
Walang kamalay-malay ang mga tao na sa loob ng gusali, matagal nang nagugutom ang kadiliman na nilalang na mahilig kumain ng mga bata, ang Pugot Mamu. Nakatago siya sa likod ng salamin, naghihintay ng mga susunod na biktima.
“Grrrrrr! Maraming bata, maraming putahe ang aking kakainin,” sabi ng Pugot Mamu, na para bang gutom na gutom na leon na naghihintay ng mga mabibiktima.
“Boss Ponciano, dapat ko na ba silang tawagin?” tanong ng alipores ni Ponciano, isang nilalang ng kadiliman naging anyong Pugot Mamu.
“Grrrrrr! Hindi na ako makapaghintay. Sige tawagin muna sila. Gutom na gutom na ako dito.” utos ni Pugot Mamu sa alipores niya.
“Masusunod boss, gutom na rin ako.” ganun din ang mga alipores niya.
NARRATOR’S POV
“Ang Pugot Mamu ay inilarawan bilang isang nilalang na walang ulo ngunit may espesyal na katangian. Sa halip na tradisyunal na bibig, sinasabing may butas sa leeg ng Pugot Mamu na ginagamit nito bilang bibig. Sa pamamagitan ng butas na ito, sinasabing kinakain o nilulunok ng Pugot Mamu ang mga bata. Kamakailan lang maraming mga batang nawawala sa bayan nang Bulacan at napapabalitang hindi pa mahanap ng mga pulis ang mga batang nawawala sa kanilang lugar.”
Sa madilim na bahagi sa di-kalayuang night club na pinapasukan ni Desmond Vargas
“Bakit hindi na lang tayo sa loob ng hotel? May alam akong magandang hotel,” sabi ni Desmond kay Annie habang inuudyok niya na dalhin siya sa isang madilim na bahagi ng damuhan.
“Huwag kang mag-alala, sandali lang ito. Mas nacha-challenge ako kapag nasa labas tayo. Hehehe!” sabi ni Annie, na nagpupumilit na si Desmond ay sumama sa kanya. Ngunit si Desmond ay wala nang magawa dahil matagal na niyang pinupugnaw ang pagnanasa para sa pagtatalik kay Annie.
Humantong sila sa madilim na bahagi ng damuhan at agad na pinahiga ni Annie si Desmond sa damuhan. Dahan-dahan ay ipinagapang ni Annie ang kanyang kamay sa tiyan ni Desmond, at pababa ito patungo sa kanyang shorts. Sinunggaban ni Annie ang ari ni Desmond at dahan-dahan itong piniga. Mas lalong napasaya si Annie sa laki ng ari ni Desmond.
“Shit! Ang sarap!” sambit ni Desmond nang sabik sa ginagawa ni Annie sa kanya.
“Oo nga, parang mas malaki pa ito kaysa sa baril mo. Hihihi,” pilyang sabi ni Annie.
“Ingat ka lang, baka pumutok din ‘yan. Hehehe,” birong sabi ni Desmond.
“Hehehe! Hmmmm…. Okay lang kahit ako muna ang unang magpaputok sa iyong titi.”. Inilabas ni Annie ang titi ni Desmond sa shorts nya. Semi erect na ito at natakam ang dalaga sa laki at taba ng batuta ng lalake. Hinde na siya nakatiis at yumuko siya at sinimulang dilaan ang ulo ng titi. Dinilaan nya ang butas at kabuohan ng ulo. Jinakol nya itong muli upang mas lalong tumigas. Tumirik ang maugat na titi ni Desmond pagkatapos ay pinatuluan niya ito ng laway.
Lalong jinakol ni Annie para kumalat ang laway nya at saka nya ito sinubo ng buo.
“Aaahhh Annieeee…” napa-ungol lalo si Desmond dahil sumagad sa lalamunan ni Annie ang titi niya.
Ipinasok naman ni Desmond ang kamay nya sa sando ni Annie at hinimod ang suso nito. Nilaro nya ng daliri ang utong hanggang tumigas at piniga nya ang malambot na suso. Nagdala ito ng kiliti sa hiwa ni Annie. Nananabik sa posibleng mangyari.
Pinagpursigi ni Annie ang paglalasap kay Desmond. Sumasayad ang kanyang ulo at binababa-baba ang kanyang bibig sa matigas na titi ni Desmond. Ang titi na tila sampung pulgada ang haba ay pinasok nang husto ni Annie sa kanyang bibig. Napadaing si Desmond sa sarap na nararamdaman. Nilunok niya muli ang titi at nilinis niya ang bayag ni Annie gamit ang kanyang dila. Sinipsip niya ang magkabilaang itlog at niyakap ang mga ito ng kanyang dila. Habang ang matigas na burat ay nakadikit sa kanyang ilong at umaakyat patungo sa kanyang noo. Patuloy niyang piniga at niyakap ang burat ni Desmond habang dinidilaan ito. Lalo napatingala sa kailaliman nang dilim si Desmond habang nakahiga’t pinaligaya siya sa pagchupa ni Annie.
“Kitang-kita ko na sanay ka na rito, Annie. Halos malabasan na ako,” ani ni Desmond. “Ay, iwasan mong gawin ‘yon. Mas mabuting ako ang iyong pasayahin para simulan na natin ang main event.”
Tinanggal na ni Annie ang suot na T-back niya at itinapon ito sa damuhan pagkatapos ay pumatong siya sa mukha ni Desmond. Hindi nag-aksaya nang oras si Desmond kaya tinanggap ito tapos ay lubos na kinain ang namamasang pekpek ni Annie.
“Uuuh! Ooohh! Oo, ganyan nga, Ginoong Desmond… aahh, ang sarap mo palang kumain ng pekpek, hayop at lubos na alam mo ang bawat galaw…” mas lalong tumindi ang kasiyahan ni Annie.
Dahan-dahang ginapang-gapang ng dila ni Desmond ang butas ni Annie at marahang sinisipsip ang tinggil ng dalaga. Nilalaro at niyayakap ng dila ang kalibugan ng magandang dalaga.
“Hhaaaaahh aahh… eto na… sige na… shit… eto na, ohhh…” lumabas ang kasiyahan mula sa pekpek ni Annie, ngunit nagulat siya nang dilaan ni Desmond ang kanyang puwet.
Humahagikgik nang malakas si Annie habang sinasabayan ni Desmond ang kanyang mga kilos. Sinisipsip at nilalaro ng dila ni Desmond ang kaniyang mga bahagi. Nararamdaman ni Annie ang kahalayang dulot ng walang tigil na pagdila sa kanyang mga butas. Napahawak siya sa damuhan ng kama sa sobrang sarap. Ang kanilang ginagawa ay nagpapalibog sa kanilang dalawa, umaikot-ikot ang balakang ni Annie sa tuwing dinidilaan ng mapangahas na dila ni Desmond ang kanyang hiwa at puwet.
“Ummhh!! Grabe ka, Mr. Desmond! Ang sarap mo talaga! Umhh!!” Nasabunutan ni Annie si Desmond nang biglang manginig ang katawan niya sa parang kuryente na dumaloy sa likuran niya at sumaklaw sa buong katawan niya. Naglabasan ulit ang kasiyahan ni Annie matapos siyang makawala mula sa pagkakapatong ni Desmond. Sinakal niya ang malaking ari ni Desmond at pinadausdos ito sa kanyang basang puke.
“Ahhh! Shiiiit, umhhh… ang laki! Aaahh…” Bumaba ang puwet ni Annie at binilog ng burat ni Desmond ang kanyang puke. Medyo nangangati ang loob ng kanyang puke. Ito ay isang kakaibang pakiramdam at parang umabot ang titi ng lalake sa kanyang sinapupunan. Maingat na kumakadyot si Annie. Dahan-dahan ito dahil ang kanyang puke ay bago pa lamang nabuo. Napapasinghap siya habang pataas-baba ang kanyang katawan. Humarap siya kay Desmond na punong-puno ng ligaya na bumubuo sa kanyang mapangahas na mukha.
“Napakasarap, Annie. Napakasarap mo,” sagot ni Desmond habang hinahamon niya si Annie sa kanilang mahiwagang karanasan.
“Oo, napakahusay mo. Hindi lang masarap, ikaw ay isang eksperto sa mga senswal na labanan.” reaksyon agad ni Desmond.
“Mas lalo kang magaganahan Mr Desmond.” sabi ni Annie kay Desmond.
“Ano ang plano mo?” tanong ni Desmond kay Annie. Sinundan ni Annie ang utos at hinubad ang polo shirt ni Desmond, at ginamit ito bilang pangtakip sa kanyang mga mata. Ipiniring niya ito nang mahigpit sa mata ni Desmond.
“Shit! What is this? Parang Fifty Shades lang ha. Hehehe!” sabi ni Desmond habang sabik na sabik pa rin.
“Hihihi! Oo nga, pero ikaw ang binablindfold ko,” sabi ni Annie. Sa pelikulang Fifty Shades of Grey, karaniwan na ang babae ang nakablindfold, pero sa ginagawa natin, si Desmond ang binablindfold ni Annie.
“Ahhh! Ahhh! Ganyang nga Annie!” nagpakalulunod sa tampisaw si Desmond sa ginawa ni Annie. Lalong gumalaw si Annie sa ginawa niya. Tila nag horseback riding siya.
“Ang sayang-saya, Mr. Desmond, sobrang sarap!” wika ni Annie. Ngunit, ang kaakit-akit at hinahangaang si Annie ay unti-unting nagbago. Ang kanyang mga mata ay nagiging pula, at sa likuran niya’y sumulpot ang malalaking pakpak na tulad ng mga paniki. Tumaas ang kanyang mga kuko at tumulis, at sa huli, ang itaas na bahagi ng kanyang katawan ay humiwalay, habang ang ibabang bahagi nito ay patuloy sa pagiindayog sa harap ng lalaking pinaglalaruan niya, si Desmond. Ang ipinagtataka ay si Annie pala ay isang Manananggal!
Nang mahiwalay na si Annie, lumipad siya sa himpapawid at tiningnan si Desmond sa damuhan. “Hahaha! Sa wakas, magiging pagkain na kita,” aniya na may bahid ng mapanuyang boses.
Mula sa ibaba ng kanyang katawan, lumabas ang smartphone niya at tinawagan niya ang iba pang mga Manananggal. Samantala, si Desmond ay patuloy sa kaligayahan habang hindi niya alam na ang bahaging ibaba ng katawan ni Annie ang nagdudulot ng kasiyahan sa kanya.
“Ahhh! Shit, Annie! Ang dami ng lumalabas na katas mo,” sambit ni Desmond, ngunit hindi niya alam na dugo na pala ang dumadaloy sa kanyang katawan mula sa bahaging hiwalay kay Annie. Napansin niya na walang reaksyon si Annie.
“Annie? Nandito ka pa ba?” aniya habang patuloy na kumikilos ang katawan ni Annie. Matapos ang ilang sandali, wala pa rin itong reaksyon. Kaya’t tinanggal niya ang takip sa mata at biglang napabalikwas sa takot.
“HAAAAAAAAA! Si Annie! Hiwa ang katawan niya… Anong nangyari?” sigaw niya sa gulat, sa akala niya ay may humiwa sa katawan ni Annie ngunit hindi niya makita ang mukha nito. Bumangon siya at tinanggal ang katawan ni Annie na nakahiga sa kanya.
“Nandito ako sa likod, Mr. Desmond,” sabi ni Annie na may boses na mapanuya. Sa paglingon ni Desmond, lalo siyang nagulat.
“HAAAAAAAAAAAA! Halimaw!” sigaw niya sa takot. Bigla siyang hinawakan ni Annie at lumipad ito sa himpapawid habang hawak siya ni Annie.
“HAAAAA! Bitawan mo ko! Huwag moko kainin Annie.” nangiyak-ngiyak at nagmamakaawa si Desmond habang takot na takot siya sa nilalang nang kadiliman na si Annie, isang Manananggal. Biglang dinalaan ang mahabang dila ni Annie sa mukha ni Desmond na parang gutom na gutom na tigre.
“Sarap ng pagkain!” sabi ni Annie na may malalim at mapanuyang boses.
“Huhuhuh! Haaaaa! Pakiusap! Pakiusap! Ibaba mo ako, ibibigay ko sa ‘yo ang pera. Anuman ang gusto mo. Huhuhu!” Patuloy na lumalambot si Desmond sa pakikiusap.
“Wooosh! Woooosh! Woooosh!” Napansin niya ang mga malalakas na tunog na papalapit sa kanila. Pagkatapos ay napagtanto niya na mga grupo ng mga Manananggal ang lumalapit.
“Mga kasama! Ito na, hawak na natin ang ating pagkain,” sabi ni Annie sa mga kapwa Manananggal.
“Sa wakas, gutom na rin ako!” sabi ng isang sabik na sabik na Manananggal.
“Ano pang hinihint…