With what’s happening to our hapless country these days, still grappling with an unseen but vicious enemy for over a year now, I just felt I needed to write this one.
To our dear front liners and health workers here on FSS, this is for all of you.
Lagi’t lagi, Para sa Bayan.
Delta is Dangerous
“My three words have two meanings
There’s one thing on my mind, it’s all for you.”
IT was 12:51 in the morning in Philcoa in Commonwealth, Quezon City on a Friday.
I was eagerly waiting for passengers to book a ride.
My patience was tested as a Grab car driver. P400 pa lang ang kita ko samantalang 6 p.m. pa lang nasa kalsada na ako.
Lalo na kapag may pamilya kang naghihintay at nagugutom sa bahay.
“What time ka ba uuwi, G? Sana naman hindi na lutong ulam na tig-P50 sa karinderya ang tanghalian natin at hapunan. May itlog pa dito, ito na lang ang almusal,” wika ng asawa kong si Krissy sa telepono na may mataray na tono.
“Ang tumal ng pasahero talaga ngayon lalo na at ECQ na naman.”
“Ano pa nga ba? Need na rin mag-enroll ni Ice next week. Ano ba decision mo? Sa public school na lang natin siya i-enroll.”
Ma-pride akong tao.
“Tignan ko. Subukan kong gawan ng paraan para kahit paano sa medyo magandang private school naman natin mapag-aral si Ice.”
“Huwag na muna natin unahin iyan, puwede? Baon tayo sa utang, G. Pandemic pa.”
Before the dreaded COVID-19 pandemic broke out in March 2020, medyo mas maayos naman ang buhay naming mag-asawa.
Grab car driver ako and private school teacher si Krissy.
Ngunit ngayong may pandemya, nawalan ng trabaho ang asawa ko noong nakaraang taon at nahihirapan na akong bayaran ang hulagan kong Toyota Vios kasi nga sobrang hirap bumiyahe dahil ilang lockdown pa ba ang uulitin?
At walang pasahero!
Work from home ang karamihan ng mga tao dito sa NCR.
Nakatira kami ni Krissy sa isang maliit at masikip na paupahan sa V. Mapa, Manila kasama ni Ice, our six-year-old son, who also has a heart condition.
Krissy and I were both 18 noong nagtanan kami after she got pregnant.
We were college sweethearts and both student activists.
Sayang, graduating na kami that time sa Polytechnic University of the Philippines when we eloped.
May kaya ang family ni Krissy, ang negosyo ay tindahan ng mga cell phone, laptop, at gadgets sa Greenhills.
Sa Balintawak Wet Market naman ay may puwesto ng gulay ang pamilya ko.
But when our families found out that Krissy was pregnant, itinakwil kami.
“Ugaliing maghugas ng kamay.”
Ayan na naman ang boses ni Harry Roque sa radyo. Napaka-walang kuwenta talaga.
Kahit kainin niya ang sarili niyang mga salita at magmukhang tanga para lang sa Poon nila, okay lang.
Tangina! Ang gobyerno ang mahilig maghugas-kamay sa mga kapalpakan nila.
Sumunod na kanta sa radyo ay “Where Do Broken Hearts Go” ng namayapang si Whitney Houston.
Animal. Iba yata ang lyrics na narinig ko.
“Where do COVID funds go. . .”
Inaantok na ako pero kailangan kong kumita.
May nag-book. Sa Delta ang drop off pero sa NAIA ko sinundo.
G na kahit ang layo. P869 din ang fare.
Babae ang pasahero na sa tingin ko ay nasa mid-20s. Maganda, hot, at sexy.
Galing daw siya sa bakasyon sa Coron, Palawan at naiwan doon ang kanyang family.
A few minutes after namim dumating sa bahay niya. . .
“Slurrrppp! Uhmmm! Uhhmmmm! Tsupppp!”
Maingay at torrid ang laplapan namin ni Ma’am. Malaway. Sabik na sabik talaga ang malibog na dalagang ito.
Nilamas ko ang 36C na mga suso niya.
Itinaas ko ang t-shirt niyang FUBU ang brand and dinilaan ang mga brownish niyang utong.
Malalaki ang mga utong ni Ma’am at tayong-tayo na dahil sa libog.
Malapad din ang mga areola niya.
“Putang ina ka pati kilikili ko dinidilaan mo! Ohhhh! Ahhh! Shit! Shit! Grabe!”
Fetish ko ang kilikili kaya I made sure to also lick her waxed armpits.
Makinis ang mga ito.
Walang buhok and kahit na pawis, mabango.
Kinapa ko ang pantalon ni Ma’am. Puta. Basa na kaagad ang thong niya. I removed it and was amazed sa ganda ng puke niya.
“Damn you, Ma’am! Look at this pussy.”
Lumikha ng malakas na ingay ang paglalaro ko sa basang basang pepe ni Ma’am.
“Ohhhh! Ohhhh! Ohhhh! Shet! Puking ina mo ang sarap mo pumingger! Kainin mo puke ko, please! Himurin mo,” she pleaded.
I did.
I laid her to bed na floral design ang bed sheet, spread her thick thighs, and kissed her lips na…