Summer Vacation I [Re]

-VINCENT

Ding-dong!

Ding-dong!

Nagising ako sa malakas na tunog ng doorbell, masakit pa ang aking ulo dahil sa mga alak na ininom namin kagabi sa bar. Sa aking gilid agad kong nasilayan ang isang makurbang katawan, halos wala na itong saplot na inilalabas ang makinis niyang balat. “Alas siete…” Usal ko nang mapansin ang numero sa orasan. Sino kayang walang hiyang iyon na pumutol sa aking pagtulog?

Dali-dali akong lumabas ng aking kwarto, tinutungo ang hagdanan pababa habang sinusuot ang isang pulang t-shirt. Pagbukas pa lamang ng harapang pinto natanaw ko na ang ngiti ng kaibigan kong si Ron na nakasilip sa gate.

“Pre bakasyon!” sigaw nito habang nakaakbay sa kaniyang magandang asawang si Krisha.

Teka, bakasyon?

Oonga pala, bakasyon na nila, pareho kasing teacher ang dalawa kaya oras na dumating ang March, madalas lumilipad sila palabas ng bansa. “Gagi! Di’ ba sa lunes pa? May gig ako kagabi shit!” Usal ko dalawa habang kakamot-kamot na papalapit sa gate.

“Wala eh, nakita namin mura yung ticket kaya kinuha na namin. Iwan namin uli sa iyo si Yana. Ikaw lang naman gusto nung bata na kasama pag-bakasyon.”

Agad akong ngumuso kay Ron, ‘yung nguso at tingin na kami lamang ang nakakaintindihan. Ito ‘yung mga sing language ng mga lalaki pag may kalokohan, at mga lalaki lang din ang nakakaintindihan.

“Shit!” Malakas na wika niya na ikinakunot naman ng kilay ni Krisha, ang asawa niya. “Shit pare as in? Malas pala talaga ‘di bale tawagan ko muna si Ate Mercy sa kabila, duon muna si Yana kayna Steff, total tumakbo na duon’ yung bata. Pahinga kamuna brad.”

“Bakit?” nakakunot na usisa ni Krisha sa asawa, tila ba nahahalata na kaming dalawa.

“Mi, ‘di ba nga lasing pa? May hangover pa siya. Duon muna si Yana kayna Ate Mercy nang may kasama si Steff, total matagal ng hindi nagkikita ang dalawa. Pasensya na pre ha, hindi ka namin na sabihan.”

Napapakamot naman akong tumugon. “Sige okay lang. Mamayang konti pwede na siya dito, makulet pa naman ang batang iyon. Medyo masama lang talaga tama ko.

Matagal ko ng kaibigan si Ron, nag-iisang kapatid niya kasi si Reyn ang namaalam kong Girlfriend. 15 years old lang ako nuon nang una ko siyang makilala, anak na nila si Yana nasa apat o anim na taong gulang pa lang. Naging parang kapatid ko na ito, lalo na noong bigla na lamang kaming iniwan ni Reyn sa isang malagim na aksidente.

Sampong taon na ang lumipas at lalo kaming naging close dahil nag-iisa lamang akong anak at parang kuya ko narin siyang ituring. “Pasensya na talaga bro, yaan mo ibibili kitang pasalubong.”

“Sige na lumakad na kayo, at bigyan ninyo ako ng inianak! Ilang taon na ba si Yana brad?! Ang hirap maging solo.” tukso ko sa dalawa.

Napangisi naman ng husto si Krisha, we’ll kilala ko si pareng Ron. Iba talaga aking galing ng mga professor pagdating sa pag-giling.

“Ikaw rin brad! Wala ka bang planong maghanap ng Girlfriend?”

“Move on na bro, apat na taon na. I think she will understand… ” Drama ng loko sabay mahinang bulong patago mula sa kaniyang asawa. “Sino ang nasa itaas? Ang gwapo mo talaga, pre!” Talagang gets na gets niya talaga ang sign language namin kanina.

Teka sino nga ba? Ewan ko basta chicks eh’ medyo nahilo ako kahapon. Walang hiya kasi ‘yung nagpainom, may betsin ata, at ang bilis kong nahilo, sakit sa ulo…

“Hahaha! Bro lumayas ka na nga! Ako na bahala kay Yana mamaya.” Nakangiti kong inabot ang bag na nalalagyan ng damit ng bata. “Salamat talaga brad, babalitaan kita.” tugon niya sa akin dito.

Nakangiti akong nagpaalam sa kanila habang hawak-hawak ang bag. Hmm? Mukhang makakapagpahinga pa ako, duon muna ang bata iyon kay Ate Mercy ang katrabaho ni Ron sa eskwelahan. Hay naku! May mangungulit na naman sa akin ngayon bakasyon.

Muli akong bumalik sa kwarto, kung saan duon ko ulit na kita ang dalaga sa kama. Pantay na pantay ang kayumangging balat nito habang ang mabibilog nitong hita ay nakabagsak sa kama. “Humanda ka sa akin” bulong ko sa aking sarili. Pero bago ang lahat, magto-tooth brush muna ako…

Mabilis kong inayos ang sarili, sabay tingin sa salamin. This is your time to shine, kaibigan! Tuwang tuwa ko pang sigaw sa aking sarili.

Gamit ang aking kamay agad kong inalis ang kaniyang kumot, duon ko namalas ang kaniyang batok, agad itong hinalikan. Dali-dali kong nadama ang kaniyang paghinga na nagkakaroon ng halinghin. Sobrang bango niya!

Mula sa batok pinagapang ko ang aking paghalik patungo sa kaniyang makurbang likuran. Sa tingin ko aktibo ang dalagang ito sa sports o madalas mag exercises, dahil hulmang-hulma ang gitnang guhit nito, nakakapang-gigil. Hangang marinig ko ang isang pamilyar na boses, kilala ko ang boses na ito. Lalo ko tuloy pinagbuti ang pagtikim sa kaniyang matamis na balat habang kinukumpirma ang naririnig.

“Ugh-ah… Ah…”

“Steff?”

Nagtatakang usal ko, hindi ako maaring magkamali, ito ang boses ng anak ni Tita Mercy, mabilis din itong tumingin sa akin na tila ba natauhan.

“Kuya Vince?”

Duon bumalik sa akin ang lahat ng nangyari kahapon, matapos naming tumugtog ay niyaya kami ng isa sa mga may birthday sa bar, kung saan ko nakita si Steff na kabarkada pala ng may kaarawan. Humaba ang inuman, at napapansing kong nalalasing na siya, at sinisimulan biruin narin ng ilang lalaki, kaya niyaya kong umuwi na agad naman niyang sinang-ayunan. Nagpaalam ako sa mga naruruon, ngunit bago ako umalis ay binigyan ako ng huling shot galing sa inumin ng dalaga.

Shit! Kaya pala habang nagdidrive ako para akong nahihilo, muntik ka na Steff. Mukhang pinainom nila ako nuon dahil sa napurnadang inis nila. Pero balik tayo sa kasalukuyan, ang awkward nito, ah?

Tsk, sobrang awkward…

“Kuya Vince…” Muling usal niya. Hindi tama ito, maling-mali ito, kasama ko sa kama ang anak na dalaga ng kakilala ko.

“Ah eh? Kasi, akala ko may chicks akong nakasama galing sa anu eh? Hehehe… Nakalimutan ko ikaw pala kasama ko, tapos lasing ako eh…” Ewan! Hindi ko na alam ang sinasabi ko… Kitang-kita ko ang pamumula sa kaniyang mukha habang nakadapa parin, at diretsong nakatingin sa akin. “Sorry…” dugtong ko sa kaniya.

18 years na si Steff, at ako naman ay bente sinko na, malayo ang agwat ng edad namin, at parang mga tito at tita ko na ituring ang mga magulang niya. Kilala ang dalaga dito sa aming subdibisyon, madalas nga siyang muse sa mga paliga, at kasama lagi sa sagala. Player rin ang dalaga ng volley ball sa kanilang eskwela.

“Naiintindihan ko kuya…” Tila ba malungkot na sagot niya sa bumiling at itinakip sa katawan ang kumot.

“Mukhang may betsin yung nainom natin kagabi, ang lakas ng tama konti palang naiinom ko. Alam mo na pagkamay alak may balak? Hehehe…” Sagot ko sa dalagita, wala eh wala akong masabing iba. Kalahati na kasi ng utak ko nilukuban na ng libog, at kalahati sa awa ng Diyos, ako parin naman ang namamayani.

“Oo alam ko, It’s a good thing nanaururon ka, and it is a bad thing nanduon ako…” Nakanguso nitong wika kasunod ang paghampas sa akin ng unan. “It is a bad thing, right? Ako kasi nauwi mo… ” Tila ba naiinis nitong turan.

Hindi naman ako nakasagot, bagkus inabot ko ang kaniya cellphone mula sa katabing lamesa. “Nanay mo Steff, tawagan mo. Nag-aalala na ‘yun.”

Hindi ako makatayo, kahit gustong gusto ko nang umalis sa kama. Nakaboxer lang kasi ako, at babakat si kaibigan na galit na galit sa akin, dahil sa napurnada naming kababalaghan.

Hindi kinuha ni Steff ang cellphone, bagkus nagmamadali siyang tumayo habang nakatapis ang kumot, at nagtungo ng banyo. Ag…