Alas kuatro, dumating ang mga magbabasa ng nobena. Nobena para sa namayapang si Ely. Tradisyun ito sa pagbaba ng luksa.
Ganun pa rin ang attire ni Clarizza. Medyo pagod na ito, pero.. sa tingin ni Chris, lalo itong gumaganda habang tumatakbo ang oras.
Nang mag umpisa ang nobena, magkatabi silang lumuhod at magkahak ang kamay.
“In nomine Patris, et Filii, et Spiritus Sancti.”
“Amen.”
——— ———- ——–
Nagpatuloy ang novena makalipas ang twenty minutes pinisil ng ina ang kamay ng anak. Tumayo si Clarizza. Pinagmasdan lang muna ito ni Chris. Umakyat ito sa sariling silid.
Ilang saglit lang, tumayo rin ang binata.. sumunod.
Binuksan niya ang pinto. Hindi naka lock.
Sa pader, naka-sandal si Clarizza. Naririnig pa sa kwarto nila, ang dasal na latin ng mga nag nonovena.
Marahan, inilock ni Chris ang pinto.
“Hi..” Sabi ni Chris
“Hi” Sabi ng ina, naka sandal, bahagyang nakasandal ang isang paa, naka-angat..
Marahan, tinanggal ni Chris ang buckle ng sintoron. Isinunod ang ang clip ng pantalon at ibinaba ito.
Si Clarizza, mula sa pagkakasandal sa pader, dahan dahan, inililis pataas ang blusa, kinapa ang garter ng panty, at marahan, dahan dahan, ibinaba ito sa paa.
Si Chris, matapos matanggal ang pantalon, ibinaba ang brief.
Umupo si Chris sa isang silya, tayong tayo ang tarugo.
Lumapit si Clarizza, hawak hawak ang dulo ng palda.
Pumagitna sa binata, at marahan, muling inililis ang palda pataas.
Nakatitig ang mata sa bawat isa. Hinawakan ni Chris ang tarugo.
Bumaba, dahan dahan ang ina… ipinasok sa kanyang bukana.
“AAAAaaahhhhhHHHH” Sigaw ng mag ina, parehong nag-lalabaglab.
Nang lumapat ang mga katawan.
“Basang basa ka Mamaaa…”
“Kanina pa yan… kanina pa ako kinakati…”
“Aaaannng ssssaaaarraaAAPP MMMAAAaaamaa..”
“UUUuunnnnnngggggGGGG..” Ungol ng ina.
Dinampian ng daliri ng ina ang labi ng anak.
“SSShhh… Tawagin mo akong Clarizza…”
“Clarizza…”
Umindayog ang ina… Nakapikit si Chris, sa bawat ulos sinasambit ang pangalang…
“Clarizza..”
“Clarizza, ang saraaap sarraap mo..”
Sa Baba… Patuloy ang novena, naririnig nila.
“Sancta Maria”
“Ora Pro Nobis”
“Santa Trinidad”
“Ora Pro Nobis.”
Sa taas.. Gumigiling si Clarizza, sa malaking tarugo ng anak.
“Safe ka ba ngayon…”
“Hindi, fertile ako”
“Ilalabas ko…?”
“Huwag, gusto kong maramdaman…”
“Umpisa ngayon, tawagin mo na akong Clarizza…”
“OOooooohhhhhHHHHH Clarizza…”
“Kantutin mo ako, laggiii arraaw araaw….”
“Ooooohhhh Clarizzaa…”
“Ooohh… Ccchriiis… Saaaraapp…” Ungol ng ina.
“Clarizza lalabasan na ako……..”
“Chris, ang sssaaarrrrRRRRAAaAAAPPPPPpppp…”
Sa baba….
“Ora Pro Nobis”
——– ——– ——
THE END