Hinihingal si Jeff habang hawak sa magkabilang kamay ang mga pamangkin niyang sina Mildred at Dessa. Tumatakbo sila sa isang kasukalan. Sinasalubong, sinasampal ng mga sanga ng puno. Kailangan nilang makatakas mula sa kampo. Dahil panigurong papatayin siya ng mga “kubla.”
Ang mga kubla ay mga babaeng tuluyan nang nilamon ng 2-7400 Minohan virus ang utak at katawan.
Ito ang mga sintomas ng 2-7400 Minohan virus.
1.Mga sugat na hindi gagaling. Anomang sugat na makuha ng babae matapos siyang magkaroon ng Minohan ay hindi na maghihilom at matutuyo. Habangbuhay na ang mararamdamang sakit ng mga babae. Kaya ingat na ingat ang mga iyon na magkaroon ng sugat
2.Hindi pangkaraniwang gutom. Iyong gutom na hindi lang masakit sa sikmura kung hindi sa kaluluwa. Hindi makakatulog ang mga babae sa gutom. Palaging tila walang laman ang tiyan.
May isang babaeng nagkaroon ng Minohan na kumain ng mga bato para lang maramdaman na may laman ang tiyan. Pero nanatili siyang gutom, dumadaloy ang malapot na laway sa baba.
“Ibigay n’yo sa amin ang lalaki! Ibigay n’yo sa amin ang lalaki at hindi namin kayo papatayin!” sigaw ng isa sa mga humahabol sa kanila.
“Bibilang kaming lima. Kapag hindi n’yo siya isinuko… sisiguruhin naming sasaktan namin kayo. Iihawin namin kayo na parang baboy! At inyong tandaan na ang sugat ng mga babae ay hindi maghihilom!”
“Ang dami mong dada!” sigaw ni Dessa, huminto sa pagtakbo.
“Dessa!” sigaw ni Jeff, napahinto na rin sila ni Mildred.
Kumuha si Dessa ng pana na nakasukbit sa likod nito. Inilagay iyon sa bow na hawak niya. Tapos ay ipinikit ang isang mata. Kilala niya ang pinaka-lider ng mga babaeng humahabol sa kanila. Si Anaya.
Inasinta niya ang mata ni Anaya. Napahinto si Anaya sa pagtakbo ng tumama ang pana sa mata nito at tumagos sa bandang batok. Dumaloy ang masagana at kulay itim na dugo ni Anaya sa mukha niya. Nangisay si Anaya at nagsisigaw. Hindi siya mamamatay, pero ang sugat niya ay hindi gagaling.
Napahinto ang mga babaeng kasama ni Anaya. Sinamantala iyon ni Dessa. Tumakbo siya muli, humawak sa kamay ng Tito Jeff niya.
Tumakbo silang tatlo palayo.
***
NAG-UMPISANG kumalat ang 2-7400 Minohan virus isang taon na ang nakakalipas. Isang viral video ang nakuhanan at naipalabas sa isang news program.
Isang babae ang naglalaway habang nasa kalagitnaan ng isang kalsada. Nakahinto ang mga sasakyan, hindi makagalaw dahil sa kanya. Parang nauulol ang babae, sinimulang hampas-hampasin ang hood ng mga kotse.
“Nagugutom ako…” sabi ng babae, naglalaway. “Nagugutom akoo…”
Nilapitan ng babae ang isang traffic cone. Nakabibigla ang lakas ng babae. Nagawa niyang mapag-pira-piraso ang orange na traffic cone at sinimulan niyang kainin iyon…
“Isang virus na mas masahol pa sa rabies…” sabi ng lalaking anchor. “Wala pang impormasyon ang DOH tungkol sa…”
Ang babaeng co-anchor ng lalaki ay bigla itong dinaluhong. Sinakmal ng babaeng anchor ang leeg ng lalaki. Ibinaon ang mga ngipin doon. Tumalsik ang dugo sa leeg na parang galing sa hose. Nangisay ang lalaki, nakatingin pa rin sa camera…
Namatay ang karamihan ng mga lalaki dahil sa 2-7400 Minohan virus. Sila ay kinain ng mga babaeng nakakuha ng virus. Isang buwan ang incubation period ng virus.
Na-interview ng natitirang TV network ang doktor na gumawa ng virus. Halos lahat ng babaeng news anchor ay patay na maliban sa isa. Siya ang nag-interview sa doktor.
“Kaya hindi ka pa tinatablan ng virus ay dahil kinain mo ang katas ko kagabi… Tama po ang narinig n’yo…” sabi ng doktor habang nakatitig sa camera. Nanlilisik ang mga mata “Sariwang katas ng lalaki ang tanging kokontrol sa virus na ito… Pero ano’ng gagawin n’yo kung pinatay n’yo na halos lahat ng lalaki sa mundo?”
Humalakhak ang doktor.
***
Naalala ni Jeff na natigilan siya at ang mga pamangkin niya nang mapanood ang interview. Nasa sala sila ng bahay, nakahiga sa sala ang pamangkin niyang sina Dessa at Mildred. Parehong nakakumot ang mga ito ay may bimpo sa noo. Nagsisimula pa lang baguhin ng virus ang katawan ng mga ito.
Ang mama ng magkapatid–ang ate niya, ay nakaposas sa kusina.
“Gutoooom na akoooo Jeff… Gutom na gutom na akoooo…”
Tumingin si Jeff sa magkapatid. Parehong nakatingin sa kanya ang mga ito.
“Parang baliw naman iyong in-interview,” sabi ni Jeff. “Imposibleng iyon ang paraan para mahinto ang virus. Walang sense.”
“Titoo…” sabi ni Mildred sa paos nitong boses. Tuyong-tuyo siguro ang lalamunan nito. “Tulungan mo si mama… pakiusap…”
Hindi nakasagot si Jeff. Pakakainin niya ng tamod niya ang kapatid niya? Parang hindi tama. Parang hindi dapat.
***
NAGPUNTA si Jeff sa kusina kung saan nakaposas ang ate niya. Gusto niyang maawa sa lagay nito. Maganda noon ang ate niya, pero ngayon ay halos hindi na niya makilala. Humpak na humpak na ang pisngi, naglalaway. May mga sugat sa mukha na hindi gumagaling. May mga pakpak ng ipis sa sahig. Parang nahuhulaan na ni Jeff kung ano ang ginawa ng ate niya.
“Jeff… gutooom akooo…” Pinilit nitong kumawala sa posas.
Ang sabi sa interview ay sariwang katas daw ang ipakain sa biktima. Hindi niya ilalapit ang ari sa bibig ng ate niya at baka kagatin nito iyon. Minabuti niyang magjakol sa takalan at agarang ipainom sa kapatid para masigurong sariwa pa rin ang makain nito.
Ibinaba ni Jeff ang short. Hinimas ang ibabaw ng brief. Hindi siya tigasan. Ipinikit niya ang mga mata niya at in-imagine… in-imagine ang pamangking si Dessa. Kaka-eighteen lang kahapon. Lumaking maganda si Dessa…
Naalala niya na noong bata pa si Dessa ay laging kumakandong ito sa kanya.
Minsan ay sabay silang naliligo sa nilalatag na swimming pool nito.
Madalas ay katabi niya ito matulog, malambing ito sa kanya…
Ngayon ay nai-imagine niya si Dessa na nakaluhod sa harap niya, sinususo ang burat niya…
Nagsimula siyang tigasan. Hinawakan niya ang mainit na burat niya. Matagal na siyang hindi nakakapagjakol, masyadong kakaiba ang nangyayari sa bansa para tigasan siya. Pero ngayon, habang iniisip ang pamangkin ay gustong-gusto niyang ibuga lahat ng tamod na naipon sa bayag niya.
Nagsimulang mag-taas baba ang kamay ni Jeff sa titi niya.
Nai-imagine niya si Dessa, kumakandong sa kanya. Ang harapan ng panty ay kumikiskis sa matigas na titi niya.
Na-imagine niyang sinasabi nito… “Tito… laro tayong kabayu-kabayuhan,” tulad ng sinasabi nito noong bata ito, pero ngayon ay nasa tamang edad na, ngayon ay may libog na.
Sa imahinasyon ni Jeff ay nagsimulang umangat-baba si Dessa sa titi niya kahit nakapanty lang. Gusto man niyang mapasok ang puke nito ay sapat na iyong sarap sa pakiramdam na ma-dry hump ito.
Dessa… kabayuhin mo si tito… sabi niya sa imahinasyon niya
Tito… yah… sarap mo kabayuhin tito…
Lalabasan na ko Dessa… kabayuhin mo nang mabilis si Tito…
Ano yong lalabasan, Tito?
Basta… kabayuhin mo si Tito, Dessa… Ayan naaaa…. ayaaaan…. unggg
Sa imahinasyon ni Jeff ay lumabas ang katas niya sa ibabaw ng panty hanggang sa pusod ni Dessa. Sa totoong buhay ay lalabasan na rin siya. Agad niyang kinuha ang takalan na nasa mesa. Itinapat niya ang ulo ng burat niya.
“Eto naaa….”
At bumulwak ang katas niya sa takalan. Halos matupi ang mga binti niya at matumba siya sa sarap. Umapaw ang takalan at pumatak ang ilang katas niya roon.
Sumingasing ang ate niya, lalo pang naglaway. Lalo pang nagwala.
Nakatayo si Jeff sa kusina, tayung-tayo ang titi na nangingintab ang ulo sa tamod. May hawak na takalan ng mas marami pang tamod.
“Ate…”
Nawala na ang libog ni Jeff. Napalitan ng concern.
“Gusto ko niyan…. Jeeeffff… ipainom mo pleasseeee…”
Lumunok si Jeff, nilapitan ang ate niya.. Idinikit sa bibig nito ang takalan. Agad na nilawit nito ang nangingitim na nitong dila at sinimsim ang tamod niya sa takalan. Para itong nawala sa disyerto na nakakita ng oasis. Sige ito sa paglasap ng gatas niya.
Nang maubos ay hinimod-himod nito ang takalan. Tapos ay napayuko ito, hindi na nanginginig. Ilang minuto silang walang kibo. Nang mag-angat ng tingin ang ate niya at magsalubong ang mga mata nila ay umiiyak ito.
“Salamat, bunso,” sabi ng ate niya sa kanya.
“Ate…”
“Bumuti ang pakiramdam ko…”
“Maganda kung gano’n–“
“Pero alam kong hindi rin ito magtatagal. Lubos ng kinain ng virus ang isip at katawan ko, Jeff.”
“Pero okay na,” sabi ni Jeff. “Alam na nating makakatulong ang tamod ko…”
Umiling-iling ang ate niya, luhaan. “Hindi ko na kaya, Jeff. Maisip ko pa lang na babalik ako sa kung ano ako kanina–kinikilabutan na ako. Ayaw ko na.”
“Ate, ano ba’ng sinasabi mo?”
“Isa pa, ayaw ko na ring agawan ang mga anak ko ng… ng…” Sumulyap ang ate niya sa burat niya. “Patayin mo na ako, Jeff, pakiusap.”
“Ate, hindi puwede. Ate, ayoko,” sabi ni Jeff, nabasag ang tinig. Nagsimulang maluha. “Alam na nating makakatulong ang…”
“Ayaw ko na Jeff. Isa ka lang… tatlo kami. Ayoko silang agawan… saka malala na ako… ayaw ko na…”
“Ate, please…”
“Dahil sa virus ay mahirap akong mamatay. Hindi naghihilom ang sugat ko. Pero kung sasaksakin mo ako sa mismong puso–“
“Ate, ayoko…” Napaupo si Jeff sa sahig, napaiyak na parang bata.
“Mas magiging masaya ako. Bilisan mo Jeff. Nararamdaman ko na naman… Siguro ay saglit lang ang bisa ng katas ng lalaki sa mga tulad kong puno na ng 2-7400 Minohan virus ang katawan… imposible na kong tulungan. Kaya pakiusap… pakiusap…”
Sa huli ay walang nagawa si Jeffrey. Kinuha niya ang pinakamahabang kutsilyo sa kusina. Tumayo at tumapat sa ate niya.
Hinawakan ng ate niya ang kamay niya at itinapat sa kaliwang dibdib nito. “Dito,” sabi niya. “Dito mo itarak.”
“Ate…” luhaang sabi ni Jeff.
“‘Wag mong pababayaan ang mga pamangkin mo Jeff. Hindi pa sila lubos na naapektuhan ng virus. Agapan mo, pakiusap. May permiso ko. Ipakain mo sa kanila ang tamod mo.”
“Mahal kita, ate,” sabi ni Jeff.
“Mahal din kita… bunso,” sabi ng ate niya na nakangiti. “Kahit ikaw ang favorite nina mama at papa.”
“Ate…”
“Gawin mo na. Nakakaramdam ako uli ng gutom.”
Tumango si Jeff. Ipinikit ang mga mata bago itarak ang kutsilyo sa puso ng ate niya.
***
NAHIGA sila sa kuwarto nang gabing iyon pagkatapos niyang magjakol sa takalan at ipakain sa mga pamangkin niya.
Napapagitnaan siya ng mga ito. Umiiyak ang dalawang nakayakap sa kanya. Hindi niya ma-comfort ang mga ito dahil umiiyak din siya.
Kinabukasan ay nilibing nila ang bangkay ng ate niya sa likod bahay. Umusal sila ng tahimik na panalangin tapos ay bumalik sa sala para makibalita.
Buhay pa rin ang reporter sa nag-iisang bukas na TV station na lang sa bansa. Nakaupo silang tatlo sa kama habang muling ini-interview ng reporter ang doktor.
“Kung maagang napakain ng gatas ng lalaki ay mas mainam,” sabi ng doktor. “Iba-iba ang tagal ng lunas na ito sa katawan ng babae. Ang ilan ay kayang hindi magutom isang linggo pagkatapos makakain ng tamod. Pero ang iba ay kailangang araw-araw kumain…”
At mukhang iyon ang kaso ni Mildred. Ang mahiyain niyang pamangkin. Hindi sila masyadong close nito. Pero tumunog ang tiyan nito habang nanonood.
“Gutom ako, Tito Jeff…”
At isang uri iyon ng gutom na hindi pagkain ang sagot. Tumingin si Jeff kay Dessa.
“Ayos lang ako, tito. Mabuti pang pakainin mo si Mildred ng tamod. Lalabas muna ako para humanap ng pagkain natin.”
***
NAIWAN sila ni Mildred sa sala nang lumabas si Dessa. Siguro ay pupunta ito sa mga abandonadong convenience stores para kumuha ng mga de lata. Safe ito sa mga babaeng pagala-gala sa kalsada dahil walang inaatakeng kapwa babae ang mga iyon.
Tahimik sila ni Mildred.
Madalang niya makasama si Mildred. Isang taon ang tanda nito kay Dessa. Mahiyain ito. Masyadong aloof sa mga tao na hindi nakapag-aral. Parang bata tuloy umasta. Hindi tulad ni Dessa na nagdalaga sa kilos.
“Sige na, kung gutom ka na… luhod ka. Jajakulin ko ang burat ko.”
Lumuhod si Mildred. Mabilis na hinila niya pababa ang shorts at brief. Naninigas na ang burat niya. Hindi man siya close kay Mildred, nakakikiliti pa rin ng imahinasyon na tatamuran niya ang bibig nito.
“Ganyan pala ang burat, tito…” sabi ni Mildred, manghang-manghang nakatingin sa naninigas niyang titi. Tumama ang mainit na hininga nito sa burat niya.
“Oo…” sige siya sa pagjakol ng burat habang nakatitig sa pamangkin.
“Diyan nalabas yung gatas?” inosenteng tanong ni Mildred.
“Oo…”
“Parang lollipop, tito…”
May kalibugang naisip si Jeff.
“Gusto mo bang ilollipop ang burat ni tito?”
Namilog ang mga mata ni Mildred. “Puwede po?”
Ngumisi si Jeff, tumango. “Puwede.” Itinutok niya ang burat sa mukha ng mahiyaing pamangkin. “Supsupin mo. Para lumabas gatas.”
Parang na-excite naman si Mildred. Mabilis na dumukwang at isinubo ang burat niya. Naramdaman niya ang pagsupsop nito sa ulo, at nakapagat labi siya.
Iniluwa nito ang titi niya.
“Hindi naman lasang lollipop, eh,” inosenteng sabi ni Mildred.
“Pero masarap?” tanong ni Jeff.
Tumango si Mildred. “Pero masarap.”
At sinimulan uling supsupin ni Mildred ang burat niya. Parang lollipop ang sinusupsop nito dahil napapapikit pa ito at napapaungol.
“Mmm… ang init ng bibig mo, Mildred… sige pa, dedehin mo si tito…”
Iniluwa ni Mildred ang burat niya. “Parang dede pala to? Parang kay mama?”
Nineteen na pero napakainosente talaga. Pero parang nalungkot ito nang maalala ang ina.
“Oo. Parang ganon.”
“Puwede dumede dito ang baby?”
“Hindi,” mabilis na sagot ni Jeff. “Pero ang mga big girl na tulad mo, sa burat na dumedede. Kaya bilisan mo ang pagdede… para lumabas ang gatas ko.”
Ngumiti si Mildred. “Sige, tito!”
Muling lumusong sa loob ng bibig ni Mildred ang burat niya, sinipsip iyon katulad siguro ng pagsupsop nito sa tsupon noon. Humawak siya sa ulo nito at itinulak pa ito pababa sa burat niya. Ramdam niyang malapit na siyang labasan.
“Mildred, ayan na… lalabas na gatas ko… iyon ang kailangan mo… eto na Mildred… dede ka pa… dede ka lang…. unggggg…”
Kasunod niyon ang pagbulwak ng gatas niya sa loob ng bibig ni Mildred. Inosente man, alam nito ang gusto nito. Hinigop nito hanggang huling patak ng tamod niya.
Habol niya ang hininga nang matapos. Nang iluwa nito ang burat niya ay may sumibol pang patak ng tamod sa butas ng ulo ng burat niya.
“May tira pa,” sabi ni Jeff. Itinutok ang titi sa pamangkin. “‘Wag kang magtira. Kailangan mo ‘yan–“
Bago pa niya matapos ang sasabihin ay may narinig silang sunod sunod na malalakas na katok sa pinto.
“Tito! Papasukin n’yo ko! Bilis!”
Si Dessa.
Mabilis nilang binuksan ang pinto. Napagbuksan nila ang pawisan at takot na takot na si Dessa.
“Bakit? Ano’ng nangyari?” tanong ni Jeff.
“Kailangan na nating lumikas… si kapitan… hindi ba at mas bata sa kanya ang asawa niya? Hindi na siya tinitigasan kaya… kaya nagpapahanap siya ng lalaki sa barangay na magbibigay ng lunas sa asawa niya… Patay na lahat ng mga lalaki sa barangay natin… maliban sa ‘yo. Kailangan… kailangan nating itago ka, Tito Jeff. O kukunin ka nila sa amin!”