Taong Labas (28) Masarap Ang May Sakit

Napatingin siya sa paligid, maliwanag na sa labas. Agad siyang bumangon pero nanatiling naka upo sa papag. Nakatingin lang sa kanya ang anak.

“Toy sige baba ka susunod na ang nanay.”

“Sige nay, may bagong lalaki kila Tatay Senyong.”

“Sige punta ka muna dun.”

Pagtalikod nang anak ay inabot niya ang tuwalya at ginamit para punasan ang katas na inilabas ng pagkababae. Humihingal pa din siya dahil sa pag-abot sa sukdulan kanina. Di makapaniwalang mapa panaginipan ang lalaking ni hindi niya alam ang pangalan. Aminado sa sariling parang tutoo ang pagtatalik nila kahit na nga parang putol-putol ang senaryo. Hanggang ngayun ata ay tumatagas pa ang init na dulot ng panaginip. Kinuha ang tuwalya at pinahid ang hita bago bumangon at binuksan ang bintana para makapasok ang sariwang hangin.

Ngunit natulala si Jane nang masulyapan ang bukas na bintana sa kwarto ng lalaking katalik sa panaginip. Dahil medyo mataas ang kwarto niya ay kita niya ang loob ng silid, kita niya ang binatang nakatapis lang ng tuwalya na tingin niya ay kakaligo lamang. Walang kamalay malay ang lalaki na nakikita siya ng biyuda sa kabilang bahay.

May mga damit na nakapatong sa papag na tinutulugan nito, yumuko ang binata at tumingin ng kaniyang isusuot. Napahawak siya sa bibig na bahagyang nakanganga dahil sa paghanga sa bikas ng katawan ng binata, maging ang bukol sa harapan ng tuwalya ay hindi maikakaila ang laki.

Gusto niyang umalis sa bintana dahil baka tumingala ito o di kaya ay may makakita sa kanya ngunit ayaw sumunod ng mga paa, kahit ang mata ay ayaw iwan ang napakagandang tanawing gumigising sa bawa thimay-may ng kanyang pagkababae.

Tulad ng ina-asahan niya, inalis ng binata ang nakatapis na tuwalya, hindi niya lubos makita ang burat ng lalaki dahil nakatabing pa ding tuwalya habang pinupunasan ang basang buhok. Gustong gusto niyang makita ang kagabi pa niya napapanaginipang sandata nito.

Saktong inalis ng lalaki ang tuwalya para isuot ang shorts nang biglang bumukas ang pinto at inilabas nito ang anak.

“Nay bakit kayo nasa bintana?”

Sa gulat ay agad nilapitan ito para hindi tingnan kung ano ang pinapanood niya, ayaw niyang makita ng bata ang ginagawang kahalayan lalo na nga at ang isang kamay pala niya ay nakahawak sa pukeng kanina pa naglalawa. Bago siya tuluyang mawala sa bintana ay nakita pa niya na tumingala ang lalaki kaya natanaw pa nito ang babae.

“Ah ala anak binuksan ko lang ang bintana para pumasok ang hangin,” saka niya inakay ang batapapababa.

“Hanap kayo ni Nanay Gloria.”

“Bakit daw?”

“Di ko alam.”

Kinabahan siya nang papasok sa bahay ng bayaw, alam niyang magkikita sila ng lalaki at nahihiya siya dahil nakita siya nitong nanonood sa pagbibihis nito kahit na nga paalis na siya ng makita ng lalaki.

“Ate bakit?”

“Tinanghali ka ata ng gising?”

“Ah eh, medyo nasarap ang tulog.”

“O sige, me pagkain diyan para hindi na kayo magluto. Sabayan nyo na si Gani sa agahan.”

“Gani?”

“Yung kasama ni Ka Senyong nyo kahapon.”

Lalo siyang kinabahan na makakasabay nila ang estranghero na Gani pala ang pangalan.

Naupo na ang anak sa isang upuan sa lamesa para kumain, kumuha naman siya ng mga plato na gagamitin nilang tatlo.

Parang nagsikip ang dibdib niya ng maramdaman ang pagdating ng binata, parang naririnig ng lalaki ang lakas ng tibok ng puso.

“Magandang umaga Ate Jane! Magandang umaga totoy.”

“Magandang umaga din.”

“Kuya Gani nakita kita kanina!”

“Saan?”

“Naliligo, nakita ko titi mo bakit ang laki?”

“Totoy ano ba yang sinasabi mo.”

“Hahaha! Paglaki mo lalaki din tulad ng sakin.”

“Nasa harap ng pagkain,” asik niya sa binata.

Isang kindat lang ang ibingay sa kanya bayo naupo sa tapat niya. Buti nalang at pumasok si Gloria kaya nawala ang tension.

“Jane baba kami ng kabayanan sa makalawa, baka isang lingo kami duon kaya ikaw muna ang bahala dito.”

“Sige po ate,” mahinang sagot niya.

“Pakisuyo nalang ang mga alagang kambing at manok.”

“Nanay Gloria ako na pakain sa manok.”

“Ang bait naman ng batang ito, pilyo lang talaga.”

“Kaya nga Ate, di ko alam kung saan natutunan ang mga kalokohan.”

“Naku malamang kay Boyet, yun lang naman ang madalas kasama niyan.”

“Hayaan nyo at babawalan ko po na magtatabay dun.”

“Naku wag mo nang masyadong isipin yan at normal lang manan ang ganyan. Gani sasabay ka na din sa amin sa pagbaba.”

“Opo, malamang hinahanap na din ako. Saka dalawang lingo nalang mag sisimula na ang pasukan.”

“Nag-aaral ka?”

“Oo, Engineering nasa 4th year na din.”

Naragdagan ang paghanga sa binata na kahit pala rebelde ay may pangarap pa din, siguradong kabi kabila ang babaeng nagkakagusto dito. Ilan kaya ang nobya dahil sa tindig palang ay pipila na ang mga babae. Baka kung dalaga siya ay makipila din siya.

“Bakit?”

“Anong bakit?”

“Umiiling ka, di ba pwedeng rebelde pero may pangarap?”

“Huh? Pwede naman, nakaka hanga nga eh.” Di na niya napigil na ibulalas sa binata.

“Ahhh, kala ko di ka naniniwala.”

“Bakit naman?”

“Hmmm, wala. Kasi diba pag rebelde karaniwan sa bundok na namamatay.”

“Grabe ka naman, basta pagpatuloy mo lang.”

“O siya kumain lang kayo at mag didilig lang ako sa taniman.”

“Salamat Ate.”

“Nay tapos nako, sama ako kay nanay Gloria.”

“Halika na at ng may katulong ako.”

Tahimik lang silang dalawa habang kumakain, noon siya nakaramdam muli ng hiya kahit na nga mukhang wala naman ito sa lalaki.

“Nasan ang tatay ni Toy?”

“Wala na, namatay sa ekwentro ng military at ng mga rebelde.”

“Sorry!”

“Halos limang taon na din naman.”

“Kaya pala, matagal tagal na din.”

“Oo, kaya sanay na din ako.”

Nuon niya nakita ang pilyong tingin nito sa kanya na pilit nalang niyang binalewala para hindi bumalik sa pag-kailang katulad kanina. Siya na ang nagligpit at naghugas ng pinagkainan nila, nag-igib naman ng tubig ang lalaki pero nanatili lang sa malapit sa pinaghuhugasan niya ng pinggan. Hindi tuloy niya maiwasang mailang sa isiping nakatitig ito sa kanya.

Buong maghapon na pilit inabala ni Jane ang sarili sa mga gawaing bahay, naging kainip-inip ang oras at aminado sa sariling hindi maalis sa isipan ang binatang nasa kabilang bahay lang.

Nang matututlog na ay palihim pa siyang sumilip sa bintana para tingnan kung nandoon na ang lalaki pero sarado ang bintana nito, napahiya sa sarili sa ina-asta. Kinabukasan ay maaga siyang nagising at nagluto, siya naman ang nagdala ng pagkain sa kabilang bahay kahit na nga alam naman niyang magluluto ang asawa ng bayaw.

“Salamat, papadala ko nalang sa dalawa mamaya sa bukid at sumama si Gani kay Senyong.”

“Sige po, balik na ako sa bahay.”

Buong maghapon na hindi niya nakita ang binata, gabi na nang makita niyang nakabukas ang bitana nito at nakahiga ang lalaki. Nahiya siyang manatili at baka muli siyang makita nito. Isinara nalang niya ang bintana at nahiga na matapos puntahan ang anak para tingnan kung natutulog na.

Kahit hirap ay dinalaw na din nang antok, nagising nalang dahil sa tawag ni Gloria.

“Jane, ineng!”

Agad siyang bumangon at binaba ang babaeng tumatawag sa kanya.

“Aalis na kami,” habang inaayos ang taklob sa ulo.

Hinanap niya ang binata, dahil baka ito na ang huling pagkakataon na makikita niya ito.

“Paki alagaan nalang si Gani at hindi makakasama samin,” dugtong nito.

“Bakit po?”

“Masyado sigurong napagod sa bukid at mainit kahapon tapos naulan pa kaya nilagnat.”

“Ganun ba, sige mag-iingat nalang kayo.”

“Salamat, kailangan lang naming ipa check-up si Senyong kaya ako sasama.”

Tumango nalang siya sa babae at inihatid ito ng tingin habang papalayo. Lihim na nagdiwang ang puso o baka mas ang puson dahil makakasama niya ang binata kahit ilang araw pa. Nagtungo lang siya sa kusina, nag sepilyo at hilamos bago tiningnan ang anak. Nang makitang mahimbing pa din itong natutulog ay lumipat sa kabilang bahay para tingnan ang kalagayan ng lalaki.

Kumot na kumot ito at nakabaluktot siguro dahil sa lamig. Nilapitan niya ay sinalat ang noo kaya nalaman niyang mataas ang lagnat nito. Inayos lang niya ang kumot at bumalik na sa bahay, dahil alas tres palang kaya nagpasyang matulog muna….