Paboritong trip ng mga kaibigan mga naging kabarkada ko ang maupo sa hallway ng classroom namin para mag-abang ng magagandang dumadaan. Gustong gusto kasi nila ang mapuputing chinese at koreans. May magaganda ring mongolians at ilang indians. Siyempre, sabay din ako sa kanila habang ni-ri-rate ang mga dumadaan.
Dito ko unang nakita si Vana…ang school mate naming Nepalese. Pag kaharap mo siya, una mong mapapansin ang prominente niyang ilong, na normal daw sa kanilang mga Nepalese. After konting pag-kilatis pa, mapapahanga ka sa ganda ng mukha ni Vana. Mapungay ang mata at very kissable ang maliit na lips. She reminded me of Princess Jasmine sa Aladin. Hindi rin pahuhuli ang katawan niyang seksi at a height of 5’2 (slightly smaller than me). Medyo conservative at palagi siyang naka-national costume nila though. Mukha itong ‘sari’ ng mga indians, mahaba ang palda pero kita naman ang magandang tayo ng didib at kurbada ng katawan dahil sa sikip nito. May konting amoy nga lang siyang hindi ko nakasanayan na according to my indonesian friend (na may amoy din he he), dahil daw sa curry na araw-araw niya yatang kinakain. Kinakausap ko siya palagi when I get the chance to meet her sa hallway pero kahit gusto, nahirapan akong ayain siyang mag-date dahil mukhang kagalang galang at matalino (made-detect kaagad ang mga masama kong hangarin..he he).
Hindi na kami nagkita after 1 year ng language school dahil nagtrabaho na ako while she went on to University. Pero paminsan minsan, naiisip ko pa rin at ginagawang inspiration sa pag-jakol ang mukha niyang maganda at seksing katawan.
I saw her again after one year nang kumuha ako ng isang Japanese language exam for foreigners dito. Kumuha din daw siya dahil kailangan sa school niya. Hindi ko na pinalampas ang pagkakataon kaya after the exams, inaya ko siyang kumain sa labas to catch up on lost time. Pumayag naman kaya buong maghapon kaming magkasama. Masayang nagkuwentuhan tungkol sa kung ano na ang nangyayari sa isa’t isa. Masarap kausap si Vana, matalino at no nonsense. Dahil dito, hindi namin napansin ang paglipas ng oras.
Nang dumilim-dilim na ay nag-aya siyang sumakay ng Ferris wheel (yung naka-install sa roof deck ng building) dahil matagal na raw niyang gusto. Siyempre, sama rin ako dahil magkakaroon kami ng solo time together sa mahabang isang ikot ng ferris wheel na halos 15 minutes.
Magkaharap kaming naupo sa loob ng isa sa mga sakayan. Puro small talk about the buildings na makikita mula sa mataas namin ngayong posisyon. Maya-maya ay nagulat ako ng inaya niya akong umupo sa tabi niya. May ipapakita daw siya sa akin. Pagkaupo ko sa tabi niya ay isinandal niya ang ulo sa bisig ko. ‘Ayos!’ na lang ang naisip ko ng panahong yun, hindi na narinig o nakita ang kung ano mang bagay na ini-explain niya. Pero nag-a-alangan ako dahil ayokong mabastos ang kagalang-galang na dalagang Nepalese. Medyo nag-iinit na ang pakiramdam ko nun lalo na ng ilapit pa niya ng konti ang ulo sa dibdib ko at halos yumayakap na sa akin pero pigil pa rin ako.
‘Kiss me?’ ang sabi niya na kinabigla ko at kinagiba ng kung ano mang pader na kanina ko pa iniiwasang akyatin. Hindi ko na pinalampas ang pagkakataon para tikman ang una kong banyagang labi.
Ansarap!! Nagsimula sa magaang padampi-dampi lang na halik pero habang tumatagal ay nagiging intense na at dumidiin sa pagnanasa. Naramdaman ko pang pilit niyang pinapasok ang dila sa bibig ko kaya hinayaan ko na at naglaplapan kami ng walang tigil. Naglikot ang kamay ko dahil sa libog pero pina-parry niya ito tuwing dadapo sa dibdib nya. In the end, kinuntento ko na lang ang sarili sa pagyakap sa bewang niyang maliit at pinag-igi na lang ang pag-halik sa mala-diyosang dalagitang katabi. Nang lumaon ay parang umiinit na rin siya at tila’y nanggigigil na sa pagpupog ng labi ko.
‘Uhmmmm…..uhmmmm’ ang daing nya sabay baba ng malalambot na kamay sa puwet ko.
Pero nagpigil ako at mas ginanahan na lang ang paglinis ng bibig niyang kakaiba ang lasa. Parang pinaghalong betel nut at pinipig at napaka-fresh, nakakapanibago sa dila.
Maya-maya pa ay nakabalik na kami sa lupa pagkatapos ng halos sampung minutong laplapan. Mapula-pula ang mga bibig namin at medyo groggy na bumaba sa ferris wheel.
Pero mukhang hindi pa siya tapos. Malakas niyang hinatak ang kamay ko papunta sa train station ng walang sabi-sabi. Hindi ko makuha ang takbo ng isip ni Vana kaya’t hinayaan ko na lang siya ang magdala ng sitwasyon. Titigan lang kaming nakatayo sa tren at parang nangungusap pa rin ang kanyang mga matang parang lasing na namumungay. After two stations ay bumaba kami. Station na raw niya to. ‘ah, ganun pala ang plano’ sabi ko sa sarili habang halos tumatakbong sinusundan ang kanyang bawat hakbang.
Pagpasok namin sa apartment niya ay para siyang wala sa sariling naghubad at isa-isang pinagtatapon ang kasuotan.