Teacher Mo Ako!

This is a work of fiction. All characters and events are entirely from the writer’s imagination. Malibog sya ih!

__________________

“Masarap ang bawal,
Ang bawal ay masarap,
Nararamdaman, natitikman at nalalasap.

Sa pag agos ng sarap,
Sa ibabaw ng lupa ika’y lumulutang
Sa reyalidad na iyong ginagalawan.
At animo’y narating ang ulap,
Naaabot na ang sukdulang langit,
At pagsabog nitong kasiyahang kay sarap,
Ikaw na pala’y pabagsak..

Pabalik sa lupa.
At ang mistulang langit ay nahulog na.
Sa lupa.”
-dFrog, June 2020

Ako si teacher Abby. I am now 30 years old. Ang ikwekwento kong pangyayari ay ang aking karanasan bilang teacher.

Sa kasalukuyan, ako ay isang Science teacher sa isang pampublikong senior high school dito sa probinsya.

Registered nurse talaga ako ngunit minalas sa pag a-apply abroad. Kaya naisip ko na lang noon na kumuha ng Education units upang makapag-turo.

Naipasa ko naman ang licensure exam.

Nakapagturo ako ng dalawang taon sa isang pribadong high school kung saan puro mayayaman ang estudyante. Karamihan sa mga ito ay lahing Chinese.

Maliit lang ang sahod doon ngunit ayos lang naman sapagkat dalaga naman ako at nakatira pa rin sa bahay kasama ng aking mama. Ang aking ate naman ay may pamilya na at ang papa ko ay matagal nang sumakabilang-BAHAY dahil nakahanap nang iba nung siya ay nagta-trabaho abroad.

Mula 3rd year high school ako ay mag isa na kaming itinaguyod ni mama.

Kaya nang magbukas ang senior high school dito sa Pilipinas at nangailangan ang kagawaran ng mga guro, agad akong nag-apply. Sinuwerte naman dahil nakuha ako agad bilang science teacher. Naisip ko na rin kasing humanap ng mas stable na trabaho dahil tumatanda na rin si mama, isa siyang pharmacist. Ipagtatayo ko na lang siya ng sarili niyang maliit na botika.

Hindi ako magandang babae. Hindi din naman pangit.

Ako yung babaeng average. Hindi pansinin. Hindi “ligawin”.

Bilugan ako. Maliit. Siguro’y nasa 5’1″ lang. At ang huling timbang ko’y mukhang nasa 64kg na yata. (Hirap mag-diet)

But it doesn’t hurt me. Sanay na ako na wala gaanong nakaka-appreciate sa physical features ko maliban sa mga manyakis sa kalye.

Dahil nga chubby ako, (I actually prefer the term voluptuous), I have big boobs, round and soft butt, pero I have belly fats din. Medyo malusog din ang mga braso ko and I have a round but smooth face. Yun nga lang, hindi ako kaputian. And also I have that thick, curly hair which I refuse to get rebonded kasi I prefer it natural, and swak naman sa hugis ng mukha ko.

That’s why hindi ako yung tipo na magugustuhan agad ng mga guys.

Sanay na akong nasasabihan ng “booba” or “curvylicious” bilang panunukso nang mga college mates at mga co-nurses kong mga loko-loko at manyakis.

But no one ever took me seriously para ligawan or “jowa-in” nung earlier high school days and early college years ko.

All the people care about are my humps. Lalo pag naka-fitted cotton shirt ako and leggings.

Well, hindi naman ako loser. Don’t get me wrong. Dahil I have had two boyfriends. My first one during my 3rd year college (Not memorable! Dahil apparently is ginamit lang pala ako para may katulong siyang gumawa ng research paper niya!) and the 2nd and last one when I was already working as a nurse (2-year relationship who is I think mahal ko pa until now pero grabe ang panlolokong ginawa niya sakin!)

And currently I have been single for 5 years!

You might probably ask if tigang ba ako? Well, this is the reason why I am telling you this story.

Konting rewind lang.

Before I got hired in the public school, kami pa nung ex ko. I gave everything up sa ex kong yon. My virginity, my love, my trust… Haist.

Well anyway, let’s get to the good part.

Nanibago ako when I entered the public school. (Located ito sa pinaka-liblib na part ng municipality) Ibang iba ang mga estudyante doon kumpara sa mga rich kids na naturuan ko sa kabilang siyudad. The students are rowdy. Easy-go-lucky. Most of them look mature na and doesn’t care about self-grooming and hygiene. Madami ang hindi pumapasok. Madami ang bastos. In short, the first few months is super stressful.

But then, I was able to adapt and conquer. Nung nakuha ko ang “vibe” and “trip” nang mga batang ito, I easily got along. Parang nakita ko sakanila yung other side ng high school life ko. I was “school-bahay” type of gal whereas sila yung adventurous and fun type of students. I was happy to be an adviser kasi I have learned to love them as a second parent.

But things got saucier during my 2nd year of teaching because of Jake.

Natigil si Jake sa pag-aaral dahil kinailangan niyang samahan ang tatay niya sa bukirin. (Agricultural ang municipality namin)

He was already 18 when he enrolled in senior high school.