Kinabukasan, maaga akong nagising dahil may pasok sa school si Jane. Inihanda ko na ang almusal at baon nya. Tatawagin ko na sana si Jane sa kwarto upang gisingin pero di na pala kailangan, dahil nakitang kong patungo na siya sa sala.
Hindi ko alam, pero pansin ko na umiiwas ng tingin sakin si Jane na para bang nahihiya. Siguro ay may kinalaman ito sa nangyari kagabi o di kaya sa nasabi ko sa kanya.
>>Flashback<<“Pa, okey lang ba kung next time ay gawin ulit natin to?”—janeWut?? Tama ba narinig ko? Jane, want to do it again next time? What does she mean by that?Nagreply nalang ako na, “hm? Nope Jane. We can’t do this again. You’re my daughter. Di pwede mangyari ulit to dahil bawal and it would means taboo. I hope you understand Jane. Maybe nadala ka lang sa libog mo at nasasabi mo yan.”“okay, pa. I’m sorry for saying that”—janeAnd with that note.. patakbong umalis si Jane sa kanyang kwarto. Di ko na lang to sinundan para mahayaan siyang makapag-isip.>>End of Flashback<