“I miss you hon…” Sabi ni Ellaine. “I missed you so much…” Yumakap siya sa akin. Ah, si Ellaine ang aking Eden…Hindi ko alam kung ilang sandali kami nakatayo doon. Humihikbi pa rin siya habang nakatayo kami at naka pila sa mga nag-aabang ng masasakyang taxi. Kinukurot-kurot nya ako ng maliliit sa tagiliran.
“Miss na miss talaga kita, sobra…” Hindi ako maka kibo parang pakiramdam ko ay nabikig ako sa lalamunan. Pinilit kong wag tuluyang malaglag ang nahilam na luha sa aking mga mata. Niyapos ko lang siya ng mahigpit na mahigpit. At ng nasa loob na kami ng taxi, saka ko naisipang itanong, ” Saan tayo – ikaw pala tutuloy Hon?”
Kinurot nya akong muli. “Di ba sabi mo nagtanan yung Ellaine mo? Sabi nya na hinawakan ako sa magkabilang pisngi. Parang may gusto siyang masalamin sa aking mga mata. “Ang alam sa amin nung umalis ako sa Batangas ay nagtanan ako. Nag iwan ako sa tatang ko ng sulat. Sinabi ko na sasama na ako sayo…” Naguguluhan ako. Kaya nagpaliwanag siya.
“Noong po na naghiwalay tayo sa Tagaytay, ginabi ako ng uwi di ba? Pinagod mo ako noon…saka pina-iyak…” Sumandal siya sa dibdib ko. ” Sir, saan po tayo?” Parang pareho kaming nagulantang ni Ellaine ng magsalita ang driver ng taxi. Mula pa noong lapitan nya ako at halikan sa labas ng arrival area, pakiramdam namin ay nagsara yung mundo namin. At tanging kami lang ang naroon. At walang mahalaga kundi ang aming nadaramang pananabik at pagmamahal sa isa’t-isa. Wala kaming paki-alam sa mga taong nagyayao’t-dito sa loob at labas ng paliparan.
Napatingin ako kay Ellaine. Gusto kong itanong kung saan siya tutuloy dito sa Manila. ” Gusto mo ba diretso tayo sa amin sa Bulacan?” Tanong ko sa kanya. Umiling siya.
” Huwag muna hon, baka mabigla ang mga tao sa inyo, ang mga anak mo…” Naiintindihan ko siya. Kailangan makilala muna siya ng mga anak ko. Kailangang ilapit ko muna siya sa kalooban ng mga bata.
” Sa Manila Pen mo na kami dalhin,” Sabi ko sa driver ng taxi.
Muli nya akong hinalikan ng mabilis sa labi, tulad ng nakagawian niya. Pasimple na pina dadaanan nya ng haplos ang kanina pa na naka bukol na si manoy. “Naging tapat ba ito habang wala ako?” Bulong nya na itinuturo ang aking harapan. Napalunok ako. Naalala ko si Norie, ang kanyang ‘pabuya’, at si Kristine, ang kanyang pagpapa-ubaya .
“Di ka makasagot ah,” Bulong nya uli. ” Ituloy mo muna yung kwento doon sa sinasabi mo na ako ang ‘ka tanan’ mo,” sabi ko na iniiwasan ko yung tanong nya. Muli siyang humilig sa dibdib ko at ipinagpatuloy ang kanyang kwento.
“Napagalitan po ako nung gabing iyon. Galit na galit ang tatang ko. Kinabukasan pinuntahan nya yung kumpare nya na kararating lang nung anak mula sa Saudi. Kababata ko yun at matagal ng inirereto ni tatang sa akin. Sabi mamamanhikan sila nung weekend na yun.” Huminto siya sandali at iniyapos nya ang dalawang kamay sa balikat ko. Pumasok sa pandama ko yung init ng dibdib nya.
“Pero, hindi kita magagawang pagtaksilan, mister…” Natawa ako, at nahalikan ko siya bigla sa labi. Gumanti siya ng halik. Padampi lang sa labi ko. Pero sapat na yun para maglagablab ang pakiramdam ko.
” Di ba ikinasal ko na ang sarili ko sayo? Tinitigan nya ako. Nakikita ko yung driver na pasulyap-sulyap sa amin. Pero di na namin pinansin yun. Muling natigil yung kwento ni Ellaine ng huminto kami sa harapan ng hotel. Ibinukas ng driver ng Taxi yung likuran ng sasakyan at inilabas ang dalawang maleta ni Ellaine. Binigyan ko ng Limandaang piso yung driver. “Wala bang tip Boss?” sabi nito. “Keep the change,” sabi ko.
” Di ba sobra yung ibinigay mo sa taxi” Bulong ni Ellaine habang naglalakad kami papasok sa kwarto na ibinigay sa amin ng Front desk. ” Natawa ako. Batanggenya si Ellaine, pero hindi siya Batanggenya magmahal.
“Bakit natatawa ka kanina habang papasok tayo dito sa kwarto? May Naiisip kang kapilyuhan hano?” Sabi nya. Hindi ako kumibo pero bigla kong inilatag yung likod ko sa malambot na kama. Humiga rin siya sa tabi ko. Naka tingin kami pareho sa kisame. Napintahan ko na yung kisame namin sa Bulacan. Nag resign na ako sa trabaho ko. At naririto na sa tabi ko si Ellaine. Wala na akong dahilan para hindi maging maayos ang buhay ko. No more to and fro…wala ng larong hubo-tabo…
“Ano iniisip mo hon?” Tanong ni Ellaine na biglang bumalikwas at dumagan sa akin.” Hindi mo yata ako na-miss.” Kinurot-kurot ko yung pisngi niya. “Anong hindi? Miss na miss nga kita, tingnan mo o…” Kinuha ko yung kamay nya at idinakot ko sa naka-bukol na si manoy. Umangat siya ng bahagya at pinagtama yung noo ng hiyas nya sa ulo ni manoy ko. Ikiniskis nya ang hiyas nya kay manoy. Naka damit pa kaming pareho. Hinalikan nya akong muli sa labi. Inapuhap ng dila nya ang dila ko.” Sure ka ba na wala kang hinalikang iba habang wala ako” Arok nya sa akin.
“Yung nasirang misis ko, syempre hindi lang halik…” Sabi ko. Lumabi siya. ” Malungkot ako para sa kanya at sa mga bata.” Nakita kong natigilan siya ng mapag-usapan namin ang namayapa kong kabiyak. “Nakahanda na ako na kasalo siya…sayo.”
“Change topic tayo hon, ” Sabi ko sa kanya .” Ligo muna kaya tayo? ” Tinitigan nya ako. Nakita kong kumislap ang kanyang magagandang mata. “Iniimadyin mo lang dati na naliligo ako…” Sabi nya.
“Ngayon sasabayan mo na ako maligo? Mister—gusto ko yan…” At pinupog nya ako ng maraming-maraming halik. Sabik na sabik kami sa isa’t-isa. Yung ilang buwan na aming pagkakawalay ay sinubukan naming masulit ng gabing iyon.
Pero di ko na ididetalye yun. Sa aming dalawa na lang ni Ellaine yun.
“Ituloy mo yung kwento mo kung paano ka ‘ nakipagtanan’ sa akin at napunta ka sa Korea.” Sabi ko sa kanya. Naka higa kami magkatabi. Wala kaming saplot pareho at tanging kumot lang ang nakatakip sa hubad naming katawan, Katatapos lang namin gawin yung mainit at masarap na pagniniig. Kinapa-kapa muna nya si manoy sa ilalim ng kumot.
” Malambot na siya hon…” sabi nya at muling dumapa sa harap ko.
” Sabi ko, ituloy mo yung kwento mo,” Tumawa siya ng bahagya, at lumitaw ang nag-iisang malalim na biloy sa kanyang pisngi. Magkahawig sila ni Marie. Mas bata lang siya at walang dimple si Marie. Umangat siya sa pagkakadagan sa akin at idinikit ang ulo nya sa aking leeg.
“Matagal na akong nag-apply papuntang Korea, bago pa tayo naging mag textmate.” Kwento nya uli. “Nung sinabi ni tatang na ipapakasal nya ako kay Ramon, naisip ko lumuwas agad ng Manila para doon i-follow-up yung application ko. Sabi mo kasi anim na buwan tayong hindi magkikita.” Yumapos siya sa akin at inilagay ang hita nya sa ulo ng malambot na si manoy sa ilalim ng kumot. Tinititigan nya ako. Sinasalamin kung anong reaksyon ko. Pinipigil ko na huwag mag-react ang sandata kong walang pakundangan.
Nung parang hindi nya makita yung reaksyon ni manoy sa kanyang ginagawa, bigla siyang yumuko at ipinasok yung ulo nya sa ilalim ng kumot. Isinubo nya si manoy!
“Teka hon, nakikiliti ako. Ituloy mo muna yung kwento, please…”
Hindi nya ako pinansin, sinupsop nya ng sinupsop si manoy hanggang sa hindi ko na napigilan na tumingaro ito.
” Hayan, akala ko hindi ko mapapatingaro siya hon…Hihihi!” Sabi nya na humahagigik na parang nakagawa ng isang malaking obra. Hinila ko siya paitaas at siya naman ang n…