.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Dalawang lingo na ang nakalipas mula ng huling gabi na pinagparausan sya ng daddy nya
Ito ang gumugulo ngayon sa isip ni Jelyn, paano kung nung gabing yon ay wala syang dalaw
“Oi, mga friends malapit ba daw sundo ko” sabi ni Mabel
“Anu na naman ang iniisip mo bruha” tanong sa kanya ni Mabel
“Ha, wala iniisip ko lang kung bakit nagka bagyo lang hindi na matutuloy camp natin” palusot ni Jelyn
“Sayang nga eh, huling taon na pa naman natin ito” malungkot din si Kc
“Pero masaya akong isipin na college na tayo next year” patuloy ni Kc
“Ako rin malaya na tayo, hehe at pwedi na magjowa si Jelyn” babatukan sana ito ni Jelyn pero nakatakbo ito at na uwe sa habulan ng tatlo habang nagtatawanan
Kaya pinag titingenan sila ng halos lahat taong andun sa pier specially si Jelyn na talagang kaakit akit ang alindog at kagandahan
“Paano guys mauunauna ako ah” sabi ni Mabel ng matanaw ang palapit na kotse
Maya maya ay dumating na rin ang sundo ni Kc
“Sabay ka na, Jels na lakas na ang ulan” aya ni Kc
“Thanks hehe ingat ka na lang malapit na daw si dad eh” pagtangi ni Jelyn sa alok ni Kc
Tatlong oras pa ang lumipas ng dumating ang dad ni Jelyn, medyo malakas na ang hangin at maging ang buhos ng ulan ay lumalakas na
“Paano yung iba mong schoolmate nak, wala pang sundo baka dyan na sila abutan ng bagyo” sa ni Jude
“Madalim na rin dad” habang na layo sila lulan ng sasakyan ay tinatanaw ni Jelyn ang mga naiwan student na hindi naman pinapayagan ng mga teacher umuwe ng walang sundo
“Dad, na kakatakot zero visibility ang kalsada” sobrang lakas na ng buhos ng ulan maging ang ihip ng hangin ay nakakatakot na
“Kaya nga ang babagal ng takbo ng nasa unahan natin eh” sagot ni jules
“Daddy kita mo ba yon” na mutla ako ng gumuhit ang isang malakas na kidlat sa kalangitan
Pero ang daddy ko ay sa iba pala naka tingen, doon ito lihim na sumusulyap sa cleavage ko at sa mamula mula kong hita dahil sa maiksing short na suot ko
“Dad bakit parang usad pagong ang mga sasakyan” tanong ko kay dad
“Baha na siguro sa unahan natin” sagot nito sa akin
“Dad we need to find a place, ayaw ko dito sa kalsada” alam kong dama ni dad nerbyos ko
“Masusunod po mahal na prinsesa” pagbibiro ni dad
Parabg karo ng patay ang usad ng mga sasakyan, kaya pagdatibg ni dad sa isang exit ay bigla ito lumiko
“Saan na tayo dad” takang tanong ko kay dad
“Hindi ko alam nak hindi ako familiar sa daang ito hindi ko mabasa sign wala na ako makita” sagot ni dad sa tanong ko
9pm na ng gabi maslumakas pa ang hangin at ang ulan, sinusubukan ko ang matulog pero isang pangyayari ang nagpawala ng antok ko, isang napakalakas na tunog at impact ang tumama sa aming sa sakyan
At ang tanging na tatandaan ko ay ng yakapin ako ni dad dahil nasa passenger seat ako nakaupo
nagawa nya akong yakapin dahil siguro sa na kita nya ang bagay na mabilis na dumarating papunta sa amin
May ibinubulong si dad pero hindi ko ito na ririnig, feeling ko ay nakasakay ako sa fairy’s wheel
nagpaikot-ikot kami sa ere, kung ilang beses ay hind ko alam, at ng tumigil ang kotse ay pag-uumpisa naman ng pamamanhid ng buong katawan ko at ang pagdilim ng buong paligid
…………………………..………………………..
“Hija, dios ko mabuti at gising kana” agad na paluha si manang sa tuwa
“Jels, huhu” halos hindi ko na maintindihan ang mga sinasabi ni Kc kaya na patulala ako
“Oh my god, doc tell us she’s not in amnesia, right doc” Sabi ni Mabel na umiiyak na rin
“May posibilidad, but in her case maybe it’s a temporary” sagot ng doctor
“Temporary amnesia” sabay na sabi ni Kc at Mabel at tumango naman ang doctor
“Jels, hindi mo ba kami na tatandaan” sabi ni Kc
“Si daddy ko” kahit gusto ko silang paglaroan ay hindi ko magawa dahil gusto ko malaman ang lagay ni dad
…………………………………………………….
Andito ako ngayon sa puntod ng isa sa pinakamamahal ko sa buhay, walong taon na pala ang lumipas mula ng mangyari ang car accident na yon
Umalis na ang lahat ng nakipag libing, tanging si Mabel at Kc na lang ang kasama ko at matiyaga nila akong binabantayan habang umiiyak
“Tahan na Jels, malulungkot sya kapagnakikita ka nyang umiiyak” pang aalo sa akin ni Kc
“Bakit ba na wawala ang mga taong pinaka mamahal ko” sumbat ko sa sarili ko
“Andyan pa daddy mo at ngayon ka nya mas kailangan” sa ni Mabel
“Iiwan ka muna namen pupuntahan muna namin si tito, para makapagpaalam ka na ng maayos sa nanay M…