The Last Stand, Zombie Apocalypse: the Journey
Samantala, nagpasalamat naman si Stephen dahil wala naman zombie na nakatago sa pinagtaguan niya ng bigla siyang habulin ng mga zombie sa paligid niya. Dito din niya narealize na kahit na natutulog sila sa gabi ay maaari pa rin sila magising basta makarinig sila ng ingay. Dahil din sa pangyayaring yun ay nabuliyaso ang kanyang plano. Hindi naman nagtagal ay nakaramdam na siya ng gutom at hindi alam kung saan kukuha.
“Shit, sana pumunta muna ako ng canteen.” Ang sabi niya sa sarili.
Dahil sa kadesperaduhan ay maingat siyang nagtitingin sa mga bag ng estudyante na naiwan kung may pwede siyang kainin. Swerte naman snya dahil madami din siyang nakitang mga bisquit, chocolates at tubig sa ilang mga bag ng estudyante.
Agad agad naman etong kumaen dahil sa gutom. Habang kumakain siya ay tumingin siya sa bintana at may nakita siya na gumagalaw sa hindi kalayuan at pahinto hinto sila. Nang pagmasdan niya eto ng maiigi ay napagtanto niya na papunta sila sa isang canteen.
“Fuck, mga hayop sila. Tinake advantage pa ang nangyari sa akin para kumuha ng makakain sa canteen.” Ang sabi niya.
Gusto man niya buksan ang bintana para kumuha ng isang bagay para ibato sa malapit sa kanila pero hindi pwede. Kung babasagin man niya ay mas lalo naman siya mapapahamak. Hindi din naman siya makaalis sa kwartong yun dahil nakaabang naman sa pintuan ang mga zombie.
Dahil sa pangyayaring yun ay nagpasya nalang siyang matulog. Wala na rin naman siya magagawa dahil alam niya magaaksaya lang siya ng lakas kung hindi pa siya magpapahinga. Sinigurado naman niya na hindi mabubuksan ng mga zombie ang pintuan.
Kinabukasan ay maagang nagising si Steph sa kanyang tulog at minasdan lalo ang paligid. Nang tignan niya ang kanyang cellphone ay nakita niya na may signal na ulit at agad agad siya tumawag sa kanilang bahay. Malas naman siya dahil walang sumasagot kahit isa.
“Mukhang pati sila naging zombie na din. Hayaan mo na ang mahalaga ay makahanap ako ng paraan para makaligtas sa oras na to.” Ang banggit niya sa sarili.
Pagkatapos nun ay tumingin siya sa pintuan at sinilip sa labas. Nakita naman niya na wala dun ang mga zombie na humabol sa kanya kagabe kaya dahan dahan siya lumabas at naglakad palabas ng school. Bago naman niya nakalabas ay may nadaanan siya na canteen at kumuha na saglit ng pagkain at kumuha din ng magagamit na sandata na maaaring panlaban sa mga zombie. Nang makakita siya ng isang isang kutsilyo ay kinuha na niya iyon at lumabas na ng iskol.
Nang makalabas siya ng school ay sinubukan niya tignan ang sasakyan niya para magamit niya at mas mapapadali sana siya sa pagpunta. Kaso nga lang ay nabangga eto ng isang sasakyan at madami dami din zombie na nakakalat sa paligid.
Habang siya ay naglalakad ay may napapatay din siyang mga zombie. Dahil din sa dami ng mga zombie na nakakalat ay aminado na si Steph na mahihirapan siya makapunta sa bahay nina Jacob.
Magtatanghali na ng magdecide na magpahinga muna si Steph dahil sa sobrang kapaguran niya at nanghihina na din kaya naghanap siya ng isang ligtas na lugar at nagsimulang kumaen. Dito niya naiisip na maghanap na din muna ng mapagtataguan mamayang gabi at makakain ulit.
—
Jacob’s POV
Kinaumagahan pagkatapos madinig namin madinig ni Lovel ang tungkol sa Fort Bonifacio ay sinabi namin eto sa kanila habang kami ay kumakain.
“Jacob, we still don’t know kung totoo yun o hindi at hindi natin alam kung madadalian tayo pumunta dun.” Ang banggit ni Ate Trisha.
“Tama si ate Trisha, Jacob. Mas mabuti kung unahin natin ung plan natin. Magpalakas tayo para madami tau matulungan.” Ang pahayag ni Veron.
“Isipin mo pa pre ang pagkain. Kung madame tau punta dun, at sa nangyari sa manila. Sigurado mamomoblema lang sila. Wag na muna tayo pumunta dun at maghanap tayo ng pupuntahan.” Ang pahayag din ni James.
“Jacob, do you have plan now? Sabihin mo naman sa amin. Pangako ko sa iyo. Hindi kame magiging pabigat sa iyo at hindi ka namin iiwan.” Ang sabi ni Jenny.
Dahil sa sinabi ni Jenny ay sinabi ko na sa kanila ang aking plano para ready na din sila at hindi sila mahirapan.
“Plano kung puntahan ung lugar kung saan bumagsak dito ung meteor?” Ang pahayag ko sa kanila.
Lahat sila nagulat sa sinabi ko mas lalo na si Lovel. Kaya sinabihan ako.
“Hon, hindi ba delikado yun. Dun nag mula ang virus at sigurado ako na baka mas madami ang zombie na meron dun.” Ang pahayag ni Lovel.
“Tama ka hon and the possibility na may makalaban tayo ng mutated zombie ay mas malaki dahil sa concentration ng virus na nilalabas ng meteor.” Ang saad ko.
“Bakit mo pa plano pumunta dun.” Ang tanong ni Jenny.
“To get that meteor before a mutated zombie have it.” Ang sabi ko.
“Hindi ba delikado sa atin yun.” Ang tanong ulit ni Jenny.
“Kung sa ngaun, yes. We are not yet strong enough. Kaya nga nagsasanay muna tayo bago pumunta dun. Sa ngaun hindi pa natin magagamit pero soon we can use it. We can use it to further increase our strenght, viral energy and resistance or even breakthrough to Level 3.” Ang paliwanag ko sa kanila.
“Kung ang zombie makakuha, anu mangyayari pre?” Ang tanong ni James.
“Well, mas mapapabilis ang kanyang mutation at maaaring din niya gamit iyon para mapabilis ang mutation ng iba.” Ang sagot ko.
Naunawaan naman nila ang sinabi ko. Nang magsisimula kame ay sinabihan ako ni Ate Trisha na sabihin ng impormation na nakuha namin ni Lovel kagabe kina Principal at natitirang studyante sa paaralan namin. Sinabihan ko naman siya na wag magbabanggit sa plano namin para hindi sila sumama sa amin dahil baka mahirapan kame sa pagpunta.
Pagkatapos kausapin ni Ate Trisha ang Principal ay sinabi niya na may nagplanong pumunta dun at may plano naman na maghanap ng ibang mapupuntahan kung saan walang masyadong zombie.
Pagkatapos nun ay pinagpatuloy na namin ang aming pagsasanay. Sa pangalawang araw ng pagsasanay namin ay itinuro ko na din yung breathing technique kina Lovel at Ate Trisha. Hindi din naman sila nahirapan sa sa unang araw nila. Araw araw namin napapansin na parang lumalakas kame.
Pagkatapos ng sampung araw na pagsasanay gamit ung breathing technique ay nagdecide kame na subukan ang aming lakas kaya lumabas kame ng bahay. Kumuha naman kame ng pwede namin panlaban sa kanila.
“Sure ka ba dito Jacob. Baka mapanu tayo.” Ang sabi ni ate Trisha na halata mo nanginginig sa takot.
“Yes ma’am, mas maganda masanay tayo ngaun palang. Kahit na napalakas natin ang katawan natin gamit ang tinuro ko pero wala tayong experience para labanan sila ay matatalo at matatalo tayo.” Ang sagot ko.
“Wag ka mag aalala ate, aalalayan ka namin. ” Ang sabi naman ni Jenny.
Bago naman kame lumabas ng bahay ay nagplano muna kame at sinabi ko sa kanila pano sila mapapatay. Nang nakapagplano na kame ay tska na kame lumabas kanya kanya ang mga napili naming armas . Buti nalang at hindi naman madame ang zombie na nasa paligid ng bahay kaya matiwasay.
Nung una ay medyo hirap pa kame mas lalo na si Ate Trisha dahil hindi siya sanay sa bagay na yun.
“Ate, kung lagi kang ganyan panu ka makakaligtas sa ganitong uri ng environment.” Ang sabi ko sa kanya.
“Ate alam ko mahirap pero kailangan natin lumaban. Kailangan natin magpatuloy.” Ang sabi ni Jenny.
“Ate, kailangan mo lakasan ang loob mo. Alam ko takot ka pero kame rin natatakot pero patuloy lang kame lumalaban. Tulad mo gusto din namin mabuhay.” Ang sabi naman ni Veron.
Kameng lahat ay pinalakas namin ang loob ni ate Trisha dahil ayaw namin siya mapahamak. Hindi nagtagal ay nilakasan niya ang kanyang loob at nagsimula na din makipaglaban. Dito namin nakita na nakakatakot pala siya. Para siyang isang tigre.
Hiyaaa!!!!! Plaaakkkk!!!!! Hiiyyyaaaa!!!!!! Whhaaaaa!!!!!!
Ang sigaw namin habang nakikipaglaban kame sa mga zombie sa paligid. Ang mga zombie naman ay napapatay namin napahandusay sa sahig. Ilang sa kanila ay basag talaga ang ulo.
“Kraaa!!!! Kraaaa!!!!” Ang sigaw ng mga zombie.
Isa isa namin sila pinapatumba at sinisigirado din namin na talagang ndi na sila babangon.
Hiyaaa!!!!! Plaaakkkk!!!!! Hiiyyyaaaa!!!!!! Whhaaaaa!!!!!!
Pinagpatuloy namin ang pagpalonat pagsisipa ang mga zombie na lumalapit sa amin.
Nagpatuloy naman kame hanggang sa malapit na kame sa gate ng subdivision namin. Punong puno naman ang katawan namin ng dugo ng mga zombie. Nang nasa gate kame ay nakita namin ang pwesto ng mga security ng subdi. Agad agad naman kame lumapit pero dahan dahan. Nang may makita kaming baril ay kinuha naman namin eto.
“Tamang tama pre, isang shotgun at dalawang Pistol. Oh eto ung mga bala ng shotgun.” Ang sabi ni James sabay abot sa akin ng isang pistol.
“Wag mo muna gamit yan mas lalo ang shotgun. Maingay. Makakaattract lang yan ng zombie sa paligid.” Ang sabi ko.
Habang magtitingin kami ni James sa guardhouse ay nagbabantay naman sa paligid ang apat na kasama namin.
Hindi nagtagal ay tinawag ako ni ate Trisha.
“Jacob, James we need to go. Look!” Ang sabi niya sabay turo sa isang lugar.
Nang tignan namin ni James ay nagulat kame dahil may nakita kame ng sobrang dame na Zombie na naglalakad sa direksyon namin.
Dahil dun sa nakita namin ay naghanap kame ng bahay na mapagtataguan muna namin. Nang makapasok kame sa bahay ay agad namin nilock ang pintuan at sinarado ang mga kurtina para ndi kame makita. Nang masiguro namin na nailock na namin ay sinabihan ko si James na magbantay sa baba habang ako ay umakyat sa second floor para mapagmasdan kong mabuti ang mga zombie na naglalakad. Sinamahan naman ako ni Ate Trisha para makita din.
Nagpasalamat naman kame at hindi kame nakita dahil dumiretso lang sila ng lakad. Binilang naman namin ni ate Trisha yun at sila ay nasa 30 lang. Kahit na ang napatay namin ay nasa 40’s siguro na sa paligid pero ndi naman sila nagkumpolkumpol. Ang mga yun ay paisa isa o grupo ng tatlo kung sumugod sa amin hindi tulad ng nakita namin.
“Tapos na, nakaalis na sila.” Ang sabi ko ng nakababa na kame ni Ate.
“Hay salamat naman. Grabe natakot ako dun. Alam ko madame tayu napatay ngaun pero ndi naman ganun kadame kung sumugod.” Ang sabi ni Veron.
“Pasalamat tayo ndi tayo napansin ng mga yun. Tra pre balik na tau.” Ang saad ni James.
“Teka lang pre, bago tayo bumalik. Wala ba kayo napapansin sa sarili ninyo ngaun?” Ang sabi ko sa kanila.
Tinignan naman nila sarili pero wala sila makita.
“Hon. Wala naman ako napapansin o di kaya kagat.” Ang sabi Lovel sa akin.
Ganun din ang sinabi nila.
“Eh sa dibdib niyo wala ba?” Ang sabi ko sabay ko pakita ng sa akin.
Dito nila tinignan at nakita nila na may nagbago nga. May nabuong puting guhit na nakapalibot sa kulay itim na hugis diamond sa dibdib namin at may lumaki pa yung spot na nakapalibot din.
“Pre, anung nangyari. Ginamit ba natin ang ang viral energy natin?” Ang tanong ni James.
“Mamaya ko na sabihin sa inyo. Tra na balik na tayo. Kahit na napatay natin ung mga zombie habang papunta tayo dito ay kailangan pa rin natin magmasid at mag ingan.” Ang sabi ko sa kanila.
“Jacob, hindi ba natin titignan ang ilang bahay na madaanan natin?” Ang tanong ni Jenny. “Baka makakita pa tayo ng pwede makain. Paubos na din kase ang pagkain natin.” Ang dagdag pa niya.
Pumayag naman ako pinasok namin ang ilang sa mga bahay na nadaanan namin. May mga ilang zombie din kame na pinatay habang ginagawa namin un. Swerte din kame na may nakita kameng shoulder bag para paglagyan ng mga pagkain nakuha namin. Ang pinakahuling bahay na napuntahan naman namin ay may nakita kameng isang bata na nilalapa ng dalawang zombie at humihingi ng tulong.
Agad naman namin pinatay ang dalawang zombie na tingin namin ay mga magulang nito. Kahit na masakit sa amin ay wla na rin kameng magagawa sa nangyari kahit na sisihin namin ang sarili namin dahil hindi namin napansin yun. Para hindi na din na din magdusa ang bata ay pikit mata namin to pinatay para hindi pa tumagal ang paghihirap niya.
“Nakaka awa ung bata kanina.” Ang malungkot na sambit ni Ate Trisha.
“Tibayan mo loob mo ate, masakit din sa akin ang nakita ko kanina. Kilala ko ang batang iyon.” Ang sambit ko at naiiyak na rin.
Hinawakan naman ni Jenny ang kamay ko.
Habang naglalakad kame ay hindi namin alam na may nakatingin sa amin habang pauwe na kame.
“Bro, andito na sila at mukhang may dala pa sila.” Ang sambit ng isa sa nakamasid.
“Bro, sigurado ka ba diyan? Nakita mo naman ano ginawa nila diba. Hindi sila nahirapan patayin yung mga zombie na yan. Isa pa may hawak yung isa na shotgun.” Ang sagot ng isang kasama niya.
“Babe, matatakutin ata tong kaibigan mo ah. Iwan nalang kaya natin.” Ang sagot ng babaeng kasama nila.
“Bro, tingin mo ipuputok niya yan? Magisip ka nga. Kung gagawin niya yan madaming susugod na mga zombie at isa pa tignan mo lang kung saan bahay sila papasok. Baka malay mo makascore ka sa isa sa kanila.” Ang sabi ng isa.
“Tama ka no. Kahit isa sa kanila mukhang masarap kantutin. Hehehe. Gawan nalang natin ng paraan ung dalawang lalake para makantot natin ung apat.” Ang sabi nito.
“Bahala nga kayong dalawa. Ang lilibog ninyo.” Ang sabi ng babae sa kanila.
Dahil sa sinabi ng isa sa kanila na mukhang lider nila ay sumunod naman na ung lalaki.
Dahil na din sa Virus ay lumakas din ang aming limang senses kaya nadinig nina James at Veron na may nag usuusap habang medyo distracted ako. Kahit na ndi masyado malakas yung boses ay sigurado silang boses ng tao yun at hindi ng zombie.
Nagconcentrate naman si Veron at nadinig niya ang salitang “makantot natin ung apat.” Dito nalaman niya na masamang tao ung mga taong yun. Nalaman din niya kung saan nakatago ang nagsasalita.
Sinabi naman agad ni James at Veron ang nadinig at sinabi na possible naman pinagmamasdan nila kung saan kame papasok. Kaya ang ginawa namin ay dumiretso lang kame ng lakad at nilagpasan namin ung bahay namin para hindi nila malaman kung saan kame magstay. pagkatapos ay bigla kame pumasok sa isang bahay na medyo malayo at dumaan kame sa likod ng bahayan para hindi kame mapansin ng tatlo.
Nang nakarating na kame sa bahay ay pinagmasdan muna namin sa labas kung susunod yung tatlong tao na sinasabi nina James at Veron.
“Maligo na kau. Kame na muna magmamatyag kung dadaan ba ung tatlo.” Ang pahayag ko naman. “May tatlong kwarto sa taas at may sarisariling banyo yun.” Ang dagdag ko pa.
Agad naman umakyat si Ate trisha, samantala ay nag usap naman saglit sina James at Veron bago umakyat.
“Hon, look mukhang may planong iba tong dalawa.” Ang sabi ni Lovel.
“Oo nga eh. Hahaha.” Ang saad din ni Jenny. “Mukhang may himalang gagawin ang dalawa.” Ang dagdag pa niya.
Hindi ako umimik at tinitignan ang harapan namin. Mga ilang sandali pa ay umupo na ako dahil wala naman ako napapansin sa labas.
“Hon, may sasabihin lang kame ni Jenny.” Ang sabi ni Lovel tapos umupo sa tabi ko.
Umupo din naman si Jenny sa tabi ko. Hindi na ako nagsalita at pinakinggan ko nalang ang sasabihin nila. Pagkatapos sabihin ni Lovel ang sasabihin niya ay nagulat ako. Hindi ako makapaniwala na sasabihin niya iyon.
“Hindi ba masama yun? Hon, seryoso ka okay lang sa iyo. Ayoko naman mawala si Jenny pero..” ang pahayag ko pero pinigil ako ni Lovel.
“Hon, We already talked about it and both of us agreed on it. Okay sa amin na dalawa kame sa buhay mo.” Ang pahayag ni Lovel.
“Basta Jacob, wag mo kaming dagdagan pa. Dahil hindi na kame papayag dun ” ang pahayag din ni Jenny.
Nakita ko naman ang mata nila at nakita ko na seryoso talaga silang dalawa.
“Anu pang magagawa ko hon. Hindi naman ninyo ako titigilan kung hindi ako papayag.” Ang sabi ko na nakatingin kay Jenny. “Sana walang magselos sa inyong dalawa.” Ang dagdag ko pa.
Natuwa naman si Jenny ng madinig niya na tinawag ko siya ng Hon din, pati din si Lovel. Pagkatapos nun ay hinila ni Lovel ang aking mukha at bigla niya ako hinalikan.
Mmmmmmhhhhh!!!! Mmmmmhhhhh!!!
“Ang sarap mo talaga humalik hon.” Ang sabi ni Lovel sabay siya humiwalay.
Pagkatapos naman ako halikan ni Lovel ay naghalikan naman kame ni Jenny.
Mmmmmmmhhh!!!!! Mmmmmhhhh!!!!! Mmmmmhhhhh!!!!!
Nang naghalikan kame ni Jenny Ay naramdaman ko na sobrang lambot ng labi niya. Halos madala naman ako sa sobrang sarap niya humalik. Dahil sa sarap na yun ay hindi ko napansin na may malakas na kalabog sa taas
“EHhhmmm!! EHhhmmm!!!” Ang sabi ni Lovel. “May kalabog sa taas, mas maganda siguro if tignan natin.” Ang sambit pa ni Lovel
Nang marinig ko yun ay agad agad kame tumayo at kinuha naman ang sandata namin kanina. Pagkatapos nun ay umakyat na kame para tignan. Tinignan naman namin bawat kwarto pero wala naman kame nakita. Nakasarado din naman ung pintuan palabas sa balkonahe namin. Pero nang papasok na kame sa kwarto kung saan naliligo sina James at Veron ay may nadinig kameng ungol.
“Oohhh!!! Babe!! Ahhhh!! Ang sarap.. ahhhh!!! Ooohhh!!!!” Anh ungol ni Veron.
“Ooohhh!!! Ang sarap mo babe, ang sarap ng puke mo. Ahhhh!!! Oohhhh!!!” Ang ungol naman ni James.
Hindi nila alam na nadidinig namin ang ungol nilang dalawa habang gumagawa ng milagro. Natawa nalang kame nung malaman namin na may ginagawa sila. Nang pababa na kame ay sakto naman na lumabas si ate trisha mula sa kwarto na pinaliguan niya.
“Ohh!! May nangyari ba? Bakit kayo umakyat?” Ang tanong niya.
“May nadinig kame kase dito sa taas ate kaya tinignan namin saan galing.” Ang sagot ko naman.
“Jacob, may nakapasok ba?” Ang tanong ulit ni Ate trisha.
“Wala po te. May ginagawa lang milagro sina James at Veron. At may natabig siguro sila kaya may nadinig kameng ingay.” Ang sagot ko naman.
“Hay kabataan nga naman. Kailangan nila mag ingat. Mahirap baka mabuntis si Veron.” Ang saad naman ni Ate Trisha.
Batid ko naman na alam niya kung anu yung sinabi ko. Pagkatapos nun ay agad na kame bumaba. Nang makababa na kame ay sinabi naman ni Ate Trisha na pwede na maligo yung isa o dalawa sa kanila at samahan daw ako ni Ate Trisha na magbantay habang naliligo sila.
Agad naman na umakyat sila Jenny at Lovel. Batid ko na gusto nilang dalawa na tatlo kame na sabay maligo pero dahil sa abalang nagtatalik ang dalawa ay hindi pwede mangyari muna yun.
Nang makaakyat sila ay nagusap kame ulit ni ate trisha.
“So Jacob, once we done with the meteor fragment anung plano natin? Babalik pa na tau dito?” Ang tanong niya.
“After natin sa meteor fragment ay may hahanapin kame na isang uri ng zombie at papatayin before siya lumakas.” Ang sabi ko naman.
“Alam na ba nila?” Ang tanong niya ulit.
“Oo and they want to help me to find that and kill it immediately before it gain knowledge.” Ang sagot ko.
Nagets naman niya ang sinabi ko.
“I get it. Mas mahirap sa atin ang makasurvive kung magkaganun nga. Sinabi din sa akin ni Veron at Jenny ung kwento mo Jacob. And tutulong ako.” Ang pahayag niya.
Dahil din sa tagal maligo nina Jenny at Lovel at nagkwentuhan at nag usap pa kame ni ate Trisha hanggang sa matapos na din na maligo sina Jenny at Lovel. Masaya naman silang dalawa pagkatapos nila kaya naisip ko na may ginawa din silang dalawa.
“Hon, maligo ka na kame na ang sasama kay ate na magbantay muna.” Ang saad ni Jenny.
“Punta ka na dun ang baho mo na. Hindi ka ba nahihiya kay ate trisha niya hon?” Ang sabi naman ni Lovel.
Bahagya naman nagulat si ate Trisha pero pinaliwanag naman ni Jenny sa kanya. Nang makaakyat na ako ay siya lang na labas ni Veron at James mula sa kwarto. Pansin ko na masaya silang dalawa.
Nginitian ko lang sina Veron at James nang makasalubong kame. Agad agad naman ako pumasok sa isang kwarto at naligo na ako.
**James and Veron**
Samantala habang nag uusap silang tatlo ay nagdecide naman sina Veron at James na sabay nang maligo. Kaya nang makapasok na sila ng banyo ay agad agad naman silang naghalikan.
“Mmmmhhhhh!!! Babe ang sarap mo pla humalik.. mmmmmhhhhh!!” Ang pahayag ni James habang nakikipaghalikan.
“Babe, mmmmhhhhhh!!!! Mmmmmmhhhhh!!! Ang sarap mo din namam humalik.” Ng pahayag din ni Veron.
Habang sila’y naghahalikan ay unti unti nang tinatanggal ni James ang damit ni Veron pati na ang bra at panty nito. Unti unti din namn tinanggal ni Veron lahat ng suot patibna ang brief ni James. Nang makita ni James ang katawan ni Veron ay nahumaling siya lalo mas lalo nung pagmasdan niya ang puke ng kasintahan dahil pikit na pikit eto at halatang hindi pa nakakantot ng sinuman.
Nang tumayo na si James ay hinila naman siya ni Veron para magshower na at matanggal ang amoy patay sa katawan nila. Hindi naman mapakali si James at kung saan saan humawak. Hindi naman nagtagal ay naramdaman na ni Veron ang tarugo ni James na tumutusok tusok sa kanyang hiwa. Dahil dun ay hinila niya si James at hinalikan.
“Bilisan na natin maligo babe. Mmmhhh!!!!! Ahhhh!!!” Ang sabi ni Veron.
Hindi na nagsalita pa si James at minadali niya ang pagligo. Pagkatapos nilang magsabon ay agad agad na sila nagbanlaw ng maayos at lumabas na ng banyo. Kahit na nakatuwalya na si James ay hindi pa rin nawawala ang katigasan niya. Kaya Lalabas naman na sana si Veron pero hinila siya ni James.
“Babe, what are you doing? Shit!!!” Ang saad ni Veron.
“Sorry babe, I can’t take it anymore. Please..” ang sabi ni James sabay ngiti.
Alam na ni Veron ang gusto ni James sa kanya. At aminin man niya na gusto na din niya. Gusto na din niya maranasan ang sarap na dulot ng sex na laging pinaguusapan ng ibang kaklase nila sa iskol.
“Okay babe. But be careful, una ko palang to.” Ang sabi ni Veron sabay tanggal ng tuwalya niya.
Tumambad na naman kay James ang magandang katawan ni Veron sa kanyang harapan.
Nangmatanggal na din ni Veron ay tinanggal na din niya ang kanyang tuwalya at nakipaghalikan kay Veron. Hindi nagtagal ay binuhat na ni James si Veron at dinala niya sa kama. Habang buhay buhat niya si Veron ay hindi nila inaasahan na may matabig si James na isang bagay dahil para pagmulan ng ingay.
Agad naman pumatong si James pagkahiga ni Veron at agad siya nagpwesto sa pagitan ng binti ni Veron. Ramdam na ramdam ni Veron ang kalakihan ni James.
“Mmmhhhh!!! Ahhhh!!!! Babe. Wait nakikiliti ako diyan. Hehehe!!!” Ang ungol ni Veron ng maramdaman niya ang labi ni James sa kanyang leeg.
Hindi na pinatagal ni James at nagsimula na bumaba ang halik niya patungo sa suso ni Veron. Agad naman niya nilamas ang isa habang sinuso niya ang isa.
“Ooohhh!!! Babe. Ahhh!! Ang sarap ahhhh!” Ang ungol ni Veron habang pinaglalaruan ni James ang dibdib niya.
Habang ginagawa yun ni James ay nararamdaman na ni Veron unti unti nang namamasa ang kanyang puke. Tumagal naman ng ilang minuto si James sa dibdib ni Veron. Nang magsawa na si James ay sinimulan na naman niya dilaan ang hiwa ni Veron.
“Oohhhh!!!! Babe, shit.. ahhhhh!!! Fuck!!! Ahhhhh!!!” Ang ungol ni Veron ng maramdaman niya ang dila ni James sa puke niya.
“Ang sarap ng katas mo babe.. mmmhhhh!!!!” Ang pahayag ni James at pinagpatuloy ang pagdila sa puke ni Veron.
“Slurp!!! Slurp!!!! Slurp!!! Slurpp!!!!”
“Aaaahhhh!! Fuck!!! Ang sarap babe.. ahh!!! Ang sarap ng dila mo!!! Oohhhh!!!! Aaahhh!!!!” Ang ungol ni Veron.
Halos ipitin naman ni Veron ang ulo ni James at nilamas niya ang sariling suso dahil sa sarap na natatamasa niya. Dahil sa nahiya si Veron baka marinig siya ng mga kaibigan niya ay kinuha niya ang isang unan at tinakip sa mukha nito.
“Cge pa babe!! Ooohhhh!!! Ahhhh!! Ang sarap pala nito.. ahhhhh!!! Kainin mo lang ako ahhh!!!” Ang daing ni Veron.
Slurpp!!!! Slurpp!!! Slurp!!! Slurpp!!!”
“Ang sarap mo kainin babe.. ahhh!!!! Ang sarap sarap ng puke mo. Ahhhh!!!” Ang pahayag din ni James.
Halos tumagal ng 20 minuto ang pagkain ni James sa puke ni Veron bago niya maramdaman na nilabasan ng tuluyan si Veron.
“Babe!! Hhhh ooohhhhh!!!! Naiihi ako.. tama na aahhhh!!” Ang sabi ni Veron ng maramdaman niya na paranf naiihi siya.
“Sige lang babe.. ilabas mo lang.. mmmhhhh!!! Slurp slurp!!!!” Ang sabi lang ni James at mas lalo pa niga pinang igi ang paglamutak sa puke ni Veron.
Hindi na nagtagal ay naramdaman na ni James na inipit pa lalo ni Veron ang ulo niya at nanginig pa ang balakang nito. Sabay bulwak sa kanyang bunganga ang katas ni Veron. Hinihingal naman si Veron ng matapos siya nilabasan.
Pagkatapos nun ay agad naman nagpuwesto si James sa pagitan ng binti niya. Dito nakaramdam ng konting takot si Veron dahil naalala niya na masakit daw pag ipinasok na ni James ang titi niya. Kaya pinigilan niya muna eto.
Hindi naman nagpumilit si James na ipasok dahil baka hindi niya nila maenjoy ang gagawin kung itutuloy pa niya. Sinabi naman ni Veron na susubukan niya isubo para hindi sumakot ang puson ni James.
Medyo nahirapan naman si Veron isubo ang titi ni James dahil sa may kalakihan eto at dahil unang beses palang niya gagawin eto.
“Sorry babe, hindi ako sanay eh.” Ang paghingi ng paumanhin ni Veron.
“Ayos lang babe.. dahan dahan lang muna.. ahh!!” Ang sabi ni James.
Tinuturuan naman ni James si Veron kung papano ang gagawin niya. Nakakaramdam naman kahit papanu si James ng sarap pag nararamdaman niya ang dila ni Veron na dinidilaan nito ang titi niya at ng bayag niya.
“Ang sarap ng dila mo babe. Ahhhnn” ang ungol ni James.
“Ganito ba babe?.. mmmhhh!! Slurpp!! Slurpp!!!” Ang sabi lang ni Veron sabay dila at laru
“Oo.. ang sarap babe.. ahhh!! Fuck!!! Ganyan nga ahh!!! Dahan dahan babe. Wag mo isagi ang ngipin mo.” Ang daing ni James ng maramdaman na niya na isinusubo na nj Veron ang titi nito.
Medyo nahirapan nga si Veron at minsan naisasagi pa niya ang ngipin nito. Tiniis naman ni James ang nangyayari at ininda nalang. Nakakaramdam naman siya ng sarap.
“Ahhh!! Init ng loob ng bibig mo babe.. ahhh!!!” Ang sabi ni James sabay haplos sa nuo ni Veron at hinawi ang buhok nito para makita ang mukha nito.
Nang medyo masanay na si Veron ay unti unti naman nang nasanay ang bunganga ni Veron at unti unti na siyang gumalaw.
“Ulk!!! Ulkk!!!! Ulkk!!! Ulk!!!! Uuhhhhhg!!!!”
“Ganito pala ang pakiramdam pag may subo subo kang titi.” Ang nasa isip ni Veron habang nakasubo ang titi nito.
Patuloy lang si Veron sa ginagawa niya at sarap na sarap naman si James. Hindi nagtagal at dahil sa turo ni James sa kanya ay medyo nasasanay na din siya.
“Sssshhhiiirrrppppp!!!! Plok!!!! Uuuuhhhgggg!!!!! Ulkk!!! Ulk!!! Ulkkn!!!
“Fuckk!!! Babe ang sarap niyan ahhhh!!” Ang ungol ni James ng maramdaman niya na parang may hinihigop si Veron.
Dahil din sa ginawa ni Veron ay naramdaman na niya na malapit na din siyang labasan. Kaya hinawakan na niya ang ulo ni Veron at inalalayan eto.
“Babe, malapit na ako.. ahhhh!!” Ang ungol ni James.
“Uhhhggg!!! Ulkk!!! Ulkkkk!!! Ulllkkk!!!!! Ulk!!!!”
Mas lalo naman binilisan ni Veron ang pagsubo nito sa titi ni James hanggang sa may maramdaman siyang mainit init na likido nito sa loob ng bibig niya. Dahil din sa sobrang dami nun ay hindi nakayanan ni Veron at iniluwa niya ang titi nito at tumalsik eto sa kanyang mukha.
Nang matapos labasan si James ay umupo eto sa kama samantala ay nakaupo pa rin sa sahig si Veron. Nang makabawe na si Veron ay agad siya tumayo at nagpunta sa banyo para maghugas ulit, naghilamos at nagtoothbrush siya ulit para mawala ang amoy ng tamod ni James sa kanyang bibig. Pumasok naman di kalaunan si James ay nagtoothbrush din siya.
Nang matapos na sila magbihis ay lumabas na sila at dito nila nakasalubong si Jacob.
Jacob’s POV
Pagkatapos ko maligo ay bumalik na ako at nakita ko na naghahanda na ng makakain namin si ate trisha, Jenny at Lovel. Nang makita ko sina James at Veron ay inasar ko silang dalawa kaya naman binato ako mg unan ni Veron. Natawa nalang si James sa sinabi ko at parehas nila sina na wala nangyaring kakaiba sa kanila. Hindi naman na ako nagsalita pa.
Hindi nagtagal ay nagsimula na kameng kumaen at dito namin napansin na may ingay sa labas. Nang tignan namin sa labas ay nakita namin ung tatlo na naglalakad at naguusap.
“Buti naman klinear na nila dto. wala nang zombie sa part na eto.” Ang sabi ng isa sa narinig namin nina.
“Wag ka pa rin maingay diyan baka may natira pa dito.” Ang pahayag namn ng lider nila.
Nang pinagmamasdan namin ni James ay napansin namin na hindi lng pala sila tatlo kundi anim na lalake at tatlong babae. Dito namin na nasabi na delikado kame once na mahuli kame. Agad ko naman sila sinabihan na baka halughugin nila ang bawat bahay na madaanan nila kung madiskobre nila na wala ngang tao dun. Kaya sinabihan ko sila na magtago kame sa attic.
“I think we need to move already, mahirap na baka maaktuhan pa tayo.” Ang sabi ni Ate Trisha.
“Tama si ate, delikado na tayo dito.” Ang sabi ni Veron.
“Kahit naman tayo magpunta mahihrapan tau. Hindi natin alam kung may makasalubong tayo na survivor din ay mabait or masama.” Ang sabi naman si James.
“Tama sila, kailangan na natin magsimulang maglakbay. Medyo malayo layo pa. Since malaki na pinagbgo natin.” Ang sabi ko naman. “Maghanap lang tau ng maaari ntin pagtaguan bago maggabi” Ang dagdag ko pa.
Pumayag naman na sila sa sinabi ko at nagsimula na kame maggayak dahil plano namin na samantalahin ang gabing eto.
Ilang oras pa ang nakalipas ay biglang may nadinig kameng ingay sa labas at nakita naman ung mga tao kanina hinahabol na ng mga Zombie. Napansin din namin na pito na din sila. Nang nasa tapat na sila ng bahay namin ay nahabol sila at bigla nilapa ang malas na dalawang tao.
“Ahhhh!!! Tulong!!! Aray ko pooo.. ahhhhhN!!! Saklolo tulungan nio ako. Arayy ko poooohh ahhh, huhuhu. Babe tulong.. ahhhh!!!!” Ang sigaw ng isang babae nang maramdaman niya ang ngipin ng mga zombie at nagsimula na din umiyak.
Ganun din ung isa, humihingi ng saklolo. Tutulungan naman na isa sa kanila ung babae kaso pinigil siya ng lider nila.
“Wag mo na tulungan pre. baka mapahamak ka pa. Alam mo naman mangyayri once na nakagat ka nila.” Ang sabi nito.
Wala naman nagawa ang lalake na gusto tumulong kundi umalis nalang dahil ayaw din maging zombie.
“Putang ina, sabi ko na nga bang mali ang napuntahan natin bahay eh. Putang inang Kanor yun.” Ang nadinig namin sabi ng isa sa kanila.
Nang makalayo na sila ay pinagpatuloy na namin ang ginagawa namin. Maingat pa rin ang bawat galaw namin dahil nagkaroon na ulit ng zombie sa paligid dahil sa taong mga yun. Habang ginagawa namin ay pinagmamasdan nina Jenny at Ate Trisha ang mga yun hanggang sa pumasok sila ulit.
“Hon, siguro ipagpabukas na natin ang pagalis dito para makapagpahinga pa tau. Nakita ko sila na lumabas na ng subdi.” Ang sabi ni Jenny sa akin.
“Oo, alam ko na may Virus aa katawan natin na makakatulong pero…” Ang sabi din nu ate Trisha.
Sumangayon naman ung tatlo kaya sinabi ko na bukas ng umaga na kame magsisimula sa paglalakbay namin patungo sa norte.
Bago naman kame matuloh ay ipinaliwanag ko naman maigi yung nangyari kanina.
—
Kinaumagahan nga ay maaga palang ay lumabas na kame sa aming bahay para wala pa masyadong zombie. Sigurado naman kame na madadaanan namin ung paaralan namin.
Maingat naman kame at hindi basta basta gumagalaw hanngang sa hindi namin alam kung ilan ang zombie na nasa paligid namin. Habang naglalakad kame ay sinisigiro ko na walang nakakagat or di kaya nahihiwalay sa amin. Siniaiguro din namin na hindi makalikha ng ingay ang zombie na pinapatay namin para hindi makaattract ng ibang zombie.
“Ang dami pala dito. Hindi pa tau masyado nakakalayo.” Ang sabi naman ni Veron.
“Oo nga babe.. ang dami talaga dito. Wala na kayang ibang daanan. ” Ang sabi din ni James.
Dahil sa sinabi ni James ay naghanap naman kame ng ibang madadaanan. Habang naghahanap kame ay nakita namin ang isang bangkay nakahandusay.
“Pre, eto ung lider ng mga tao na may masamang plano sa atin.” Ang saad ni James.
“Buti nga pre zombie na ang pumatay sa kanya.” Ang saad ko nalang. “Ayoko ko makapatay ng tao.” Ang dagdag ko pa.
Pinagpatuloy nalang namin aang paglalakad at hindi na pinansin ang mga bangkay nila. Habang naglalakad kame ay may napansin akong isang sasakyan.
“Pre, nakikita mo ba nakikita ko?” Ang tanong ko kay James.
“Pre anu ba yun?” Ang sagot ni James na may pagtataka.
“Ayun oh.” Ang sabi ko sabay turo sa isang sasakyan. “Isang Anos LTV ng philippine Army, sino marunong magdrive sa inyo.” Ang tanong ko.
“Ahhmm!! Ako Jacob pero hindi ako sure diyan. Hindi pa naman ako nakasubok idrive niyan.” Ang pahayag ni ate Trisha.
“Marunong din ako. Pero gaya nga kay ate trish. Hindi ko pa nasubukan niyan.” Ang sagot din nina Jenny at Lovel.
“Okay na yun, madali niyo naman siguro makakabisado ang sasakyan yan.” Ang saad ko.
Hindi na nagtagal ay maingat namin pinuntahan ung sasakyan. Kahit na may ilang zombie na nakapaligid ay isa isa namin silang pinapatay. Nang lahat kame ay makapasok sa sasakyan ay nagulat kame sa laman nito. May nakalagay kase na pitong UDMC made assault rifle, pistols at ndi mabilang na ammunitions at may tatlong Russian made RPG7 pa. Meron din kameng nakitang mga pampasabog at isang drone.
“Pre jackpot tayo sa armored vehicle na to andameng mga baril.” Ang sabi naman ni James.
“Oo nga eh, tago mo lang ung iba. Kunin mo na isa pero gamitin mo lang pag kailangan talaga.” Ang pahayag ko kay James at kumuha na din ako ng isa.
Natakot naman sina Jenny, Veron at Lovel dahil sa hindi pa sila sanay sa baril. Kaya sinabi namin ni James na habang papunta kame sa Pupuntahan namin ay sasanayin namin sila. Samantala ay napaandar naman na ni ate Trisha ang LTV. Medyo maingay nga lang nung napaandar kaya may mga sumubok na humabol.
Hindi naman namin alam na napansin kame ni Mr. Cruz na nagtatago sa isang kwarto ng isang building at nakita niya na kinuha namin ang sasakyan ng mga sundalo. Dahil sa nakita niya ay dali dali tong lumabas ng pinagtataguan niya para puntahan kame dahil may plano rin etong kunin. Sinubukan niya din kameng habulin ngunit dahil sa mga zombie ay napilitan siyang magtago ulit.
Nang makita ko ang taong yun ay napansin kong si Mr. Cruz eto.
“Buhay pa pala si Mr. Cruz.” Ang sabi ko.
Nagulat naman sila pero sinabi ni Ate Trisha na huwag na namin siya pagaksayan ng oras dahil alam niya na may masama etong plano. Ganun din ang sagot ng ibang kasama ko kaya pinagpatuloy na lang ni Ate Trisha ang pagdrive.
Ilang sandali pa ay nakatanggap naman kame ng text galing sa school principal namin. Nakasaad sa text na halos paubos na din ung pagkain meron sila at hindi na nila alam kung saan pupunta.
Sinabi din niya na ang ilan sa mga guro at estudyente ay umalis at nagbabakasakali na totoo ung bilitang may ginagawang isang base sa Fort Bonifacio. Nagpaiwan sila dahil nga sa kadahilanan na hindi nila talaga sure kung totoo ba yun at napakadelikado na din sa lugar.
Ilang oras din kame nagpaikot ikot dahil sa kadahilanan na na sarado ang ilang daan at madaming zombie din na nakaharan. Ilang sandali pa ay may nakita kame na bilihan ng mga baril kaya sinabi ko na tumigil muna. Nagulat naman sila dahil madame na ang armas namin kaso sinabi ko na ibibigay namin ang mga eto kina Mr. Sta ana para may manlaban din sila.
Agaran kameng pumasok dito at pinaghahampas ang ilang mga zombie na nasa paligid. Kumuha kame dito ng mga 10 assault rifles at pistol at mga extra ammunitions din nila. Kamalasan nga lang ay walang silencer na benta ng naturang shop. Kumuha din kame ng mga protective equipment katulad mg mga kevlar Vest na gamit ng mga pulis. Kinuha namin ang ilan sa mga eto at nagsuot na din kame. Dinala na din namin ang mga kinuha namin sa LTV
“Pre, punta ka dito sandali baka magustuhan mo ang makikita mo.” Ang sabi James ng mabuksan niya ang isang kwarto.
Pagkakita namin ay nakita namin na meron mga katana pero ang nakakuha sa akin ng attention ay ang Barrett M82A1. Agad ko to kinuha at dinala sa LTV. Kumuha din kame ng mga katanas para sa close combat. Maingay din kase ang mga rifles kaya hindi dapat laging gamitin.
“Hon, balik na kau madami nang zombie na palapit sa atin.” Ang sigaw ni Lovel at Jenny sa akin.
“Cge, paandarin niyo na ang sasakyan.” Ang sabi ko naman at hinila si James papunta sa sasakyan.
Nang makapasok na din kame ay agad agad kameng umalis. Nasa tabi ng driver si Veron at tinitignan ang mapa na andun sa sasakyan para ndi kame maligaw. Nakadaan naman kame ng isang grocery store kaya kumuha na din kame ng mga pagkain para may extra kameng supplies at para na din may makain sina Mr. Sta. Ana sa school. Pagkatpos nun ay nagtungo na din kame sa lugar kung saan andun sina Mr. Sta. Ana.
Mga ilang oras din ay nakarating na din kame sa school at dineretso namin sa gym ung sasakyan. Sina Mr. Sta. Ana ay nagulat dahil may narinig sila na sasakyan na patungo sa kanila.
“Dad, anu yun? Mukhang tunog yun ng sasakyan at papunta dito.” Ang sabi ni Karen.
“Oo nga, diyan lang kau.” Ang sabi ni Mr. Sta. Ana sa anak at ilang student at guro na naiwan.
Hindi nagtagal ay tumigil ang ingay at may nadinig silang ungol ng mga zombie. Dahan dahan sumilip si Mr. Sta. Ana sa labas mula sa pintuan at nakita niya sina Jacob, Trisha at mga kasama nito na nakikipaglaban sa mga zombie na patungo sa kanila. Nagulat naman siya sa nakita dahil hindi niya akalain na madali nila sila napapatay.
“Sir, sinu yung nasa labas.” Ang tanong ng isang guro.
“Sina ma’am Trisha at kasalukuyan nilang pinapatay ang mga zombie na nasa labas.” Ang sagot niya.
Agad naman kinuha ni Mr. Sta. Ana ang armas na tubo, nang makita ng mga ibang guro at estudyante ang ginawa niya ay kinuha din nila ang gamit nila at lumabas para tulungan sina Jacob.
Mga ilang sandali lang ay napatay na nila ang mga zombie. Nagpasalamat naman si Ate Trisha sa tulong nila. Sina Jenny, Veron at Lovel naman ay inilabas ang mga kinuha namin sa grocery para sa kanila. Nagpasalamat naman sila sa binigay namin.
“Maraming salamat Ma’am Trisha at binalikan mo kame at salamat na ligtas ka din.” Ang sabi ng isa sa mga guro.
“Wla po yun. Sila din kase nagaalala sa inyo kaya nagpunta kame dito.” Ang sabi ni Ate Trisha.
Habang naguusap sila ay hinanap namin ang ibang kaklase namin at nakita namin na konti lang ang natira. Ilan kase sa mga to ay sumama aa ibang guro na nagpunta ng Fort Bonifacio.
Nang makausap namin ang ibang kaklase namin ay kinuha na namin ang ilang armas na nakuha namin sa store. Nagulat naman sila dahil sa matataas na kalibre ng baril ang mga eto at may mga katanas din.
“Ma’am Trisha, hindi ko alam panu niyo to nakuha pero maraming salamat sa dala niyong armas para amin.” Ang sabi ni Mr. Sta. Ana.
Agad naman siya kumuha ng isa at ibinigay niya ang mga ilan sa iba at pinaghatian nila ng maayos ang mga ammunition. Ung mga ilan na takot magdala ng armas ay nagdecide na sila nalang ang magdala ng mga supplies nila para may pakinabang naman sila.
“Ma’am Trisha, alam ko may plano kaung anim kaya hindi ko na kayo pipigilan pa. Maraming salamat sa dala ninyo. Mag ingat nalang kau.” Ang sabi ni Mr. Sta. Ana.
“Nakasalubong niyo ba si Mr. Cruz?” Ang tanong naman ni Karen.
“Hindi pero nakita namin siya na hinahabol kame, kaso iniwan nalang namin siya. Alam naman kase namin na may masamang plano sa amin.” Ang sagot ni Jenny.
“Buti naman, alam niyo ba na iniwan kame basta basta nun at nagsinungaling pa. At ang manyak niya tumingin.” Ang saad pa ni Karen.
Hindi na bago sa amin yun dahil matagal na namin alam na manyak talaga si Mr. Cruz. Lagi niya kase minamanyak ang muse namin sa klase.
Habang naguusap kame ay hindi namin namamalayan na maggagabi na pala kaya nagdecide kameng anim na magpalipas ng gabi sa gym. Habang nag uusap kame ay may naalala ang isa sa kaschoolmate ko at sinabi na may farm sila sa province at medyo may kalayuan eto.
Sinabi niya na maaari silang magtanim at mag alaga ng hayop dun. Sinabi niya naman sa patungong norte eto. Nang sinabi niya ay tinignan namin ang mapa at nakita namin namin na madadaanan namin ang lugar na yun.
“Jacob, mas mabuti siguro kung makisabay na tau sa kanila.” Ang sabi ni Ate Trisha.
Pumayag naman ako sa sinabi ni Ate Trisha. Wala naman kaseng masama sa sinabi niya. Ang problema lang namin ay san sila sasakay.
“May nakita akong bus diyan sa labas. Baka pwede na yun?” Ang sabi ni Lovel.
“Pwede na yun. Kasya naman sila. Ang problema ay sino magddrive sa kanila.” Ang sabi ni Ate Trisha.
“Ako po maam, bus driver po ako dati bago ako nagtrabaho dito sa paaralan.” Ang sabi ng Janitor. “Eto po tignan ninyo ang drivers license ko po.” Ang dagdag pa niya at pinakita sa amin.
Pagkatapos nun ay nagdecide na kame na kinaumagahan din ay aalis na din kame patungo sa Farm ng schoolmate namin.
Itutuloy….