The Last Stand: Zombie Apocalypse 2

Isang Paalala: Ang kwentong iyong matutunghayan ay pawang kathang isip lamang at alinsunod sa mapanuksong at makulit na imahinasyon nang may akda. Ang mga pangalan nang mga tauhan, lugar at ang bawat eksena o kaganapan, kung may pagkakahalintulad man sa tunay na mga pangyayari ay hindi sinasadya o nagkataon lamang.

The Last Stand, Zombie Apocalypse: the First Meet up

Nainis naman ako dahil sa sobrang tagal na akong nakatayo, gusto ko na kasing umihi tapos nagugutom pa ako. Tinignan ko ung relo ko at nakita kong may 30 minutes pang natitira bago matapos ang class ni maam Gayle kaya nagdecide nalang akong magcr nalang muna at didiretso na ako sa canteen para bumili ng pagkain bago magpunta sa roofdeck. Pagkatapos ko magCR ay bumili na ako ng makakain sa canteen at dumiretso sa may roofdeck namin at dun nalang muna tumambay, eto kasi ang tambayan ko kung naistress ako sa school.

Sa roofdeck ay inalala ko ulit ang mga pangyayari bago maganap ang sakuna. Hindi ko pa rin kase sure kung totoo yun o hindi. Habang nag iisip ay naalala ko si Lovel at ang kanyang sinabi bago kame maghiwalay sa lugar na puno ng ulap. “So please, find me babe. Find me when you wake up and let’s fight together.” Yan ang katagang nabanggit niya bago kame maghiwalay sa lugar na iyon.

“Totoo kaya yun? Baka pinabalik ako ni Lovel sa nakaraan bago mangyari ang sakuna para ihanda ko ang sarili ko at patayin ang red demon na yun.” Banggit ko sa sarili. Hindi ko na masyado inintindi nun, kung totoo man yun o hindi at nagsimula na ako magsanay. “Kung totoo man yun o hindi its better siguro kung magsasanay na ako, just to be sure.” Ang sambit ko sa sarili. Mas mabuti ng handa ako sa kung sakaling magkatotoo ung panaginip na yun. Nagsimula na ako magpush up ulit. Sa una medyo nahirapan ako dahil sa mahina ang katawan ko pa nun.

“Fuck!!!, this body. I should have known this from the start. That’s why I wasn’t able to strengthen the virus within me because of this weak body of mine.” Ang sabi ko sa aking sarili. Habang nageensayo ako ay dumating si James kasama ang kanyang girlfriend at ang kaibigan nito. “Woah!! Pre, anong nakain mo at ganyan ka ngaun.” Ang sabi ni James. “Mas maganda nang ready ako sa anu mangyari, kaya nageensayo ako.” Ang sabi ko. “Anu ba nangyari kanina? Anu bang panaginip ang nakita mo?” Ang sabi ni James.

“Tinakot mo kaya kaming tatlo sa ginawa mo kanina, Jacob.” Ang sagot ni Veron, ang girlfriend ni James. Hindi ko naman sila pinapansin at pinagpatuloy ko ang pagpush ups, hindi ko sinasagot dahil baka pagtawanan nalang nila ako. “What’s wrong with you? At first, you think that I’m dead and now your not answering our questions?” Ang tanong naman ni James.

Patuloy naman ako sa ginawa ko nang may mapansin si Jenny, ang matalik na kaibigan ni Veron. “Meron ka palang sugat sa likod. San mo nakuha eto Jacob.” Ang tanong ni Jenny. Tinignan naman mabuti nina James at Veron. “Oo nga noh. Ngaun ko lang napansin. How did you get it? From the looks of it, it comes from a claw of an animal, maybe a lion or a tiger, basta ganun.” Ang sabi ni Veron.

Napatigil naman ako sa nasabi nila. Sa nangyari kase sa napanaginipan ko ay nasugatan ako ng isang patakas din na tigre from Manila Zoo habang tumatakas kame nang magsimula ang apocalypse. Buti nalang hindi masyadong malalim ng sugat at may tumulong sa akin kaya nakaligtas pa rin ako.

Pinicturan naman ni Jenny ang likod ko at pinakita sa akin. Dito ko nga napagtanto na eto yun, eto yung sugat mula sa tigre na kamuntikan nakapatay sa akin. Iniisip ko nun panu ako nagkaroon ng sugat, ngayon ndi pa naman nagsimula ang apocalypse, hindi ko nga din alam kung mangyagari yun o hindi. Napansin naman nila ang pagkatulala ko kaya tinapik ako ni James.

“Pre, anu ba ang nangyayare sa iyo. Hindi ka man lang nagsabi na may sugat ka palang ganyan sa likod mo.” Ang sabi niya sa akin at napabunting hininga. Naisip niya na madame akk iniisip ngaun kaya nagdecide na lang muna na hayaan ako magisip. “Maybe this time, hindi mo pa masabi pero kung ready kana magsabi ka lang sa akin.” Ang sabi niya sabay tutuk ang kamao sa kaliwang dibdib ko at sinuntok ng mahina. “We’re brothers right? We’re brothers in crime. So sooner or later, sabihin mo sa akin yan.” Ang dagdag pa niya.

Umalis na din sila at nagiwan din sila ng pagkain. Galing naman eto kay Jenny. Nang makaalis naman sila ay inisip ko pa lalo panu nangyari yun. “Did i really came back from the future? How did I get it?” Ang tanong ko sa sarili ko. Isang mysteryo sa akin ngaun ang sugat sa likod. “Maybe, i’ll look for Lovel. Siguro may maisip siya na dahilan.” Ang sabi ko naman sa sarili.

Hindi nagtagal nakaramdam naman na ako ng gutom kaya kinain ko nalang muna ang binigay sa akin ni Jenny at ung binili. “Jenny is really a good cook. Ang sarap niya talaga magluto.” Ang sabi ko sa sarili. Habang kumakain ako ay naisip ko kakahinatnan ng mga kaibigan ko. At nangako ako na kung magkatotoo man ang panaginip ko ay gagawin ko ang lahat mailigtas ko lang sila sa kapahamakan.

Sa panaginip ko, namatay si James dahil isinakripisyo niya ang kanyang sarili matapos siyang mainjure at hirap makalakad. Ginawa niya iyon para mailigtas kame. Si Veron naman ay nahulog sa tulay habang patakas kame isang buwan ang nakalipas matapos mamatay si James. Si Jenny naman ay namatay sa labanan namin laban sa red demon na nasa tier 2 palang, nasaksak siya sa kanyang tiyan gamit ang kuko nito.

By the way, si James ay mabait, matalino at may pagkanerd. Pero lagi ko siya maaasahan sa anu mangbagay. Kamukha niya si Daniel Padilla. Si Veron na kasintahan ni James, may pagkamasungit lalo na sa ibang lalaki at parang si Kathryn Bernardo. Sexy, maganda at katamtaman lang ang laki ng suso. Si Jenny ay mataray siya kahit ako minsan ay tinatarayan niya pero malambing din kung minsan. Lumaking mayaman si Jenny pero kung kumilos ay parang ndi mayaman. Sexy siya at parang si Julia Montes, tulad ni Veron katamtaman lang ang laki ng suso. At higit sa lahat masarap at magaling magluto.

Pagkatapos ko kumaen ay tumunog ang aking phone at nakita kong may text galing kay maam Trisha. “Mr. Sta. Ana, better come to me in the office right now..” Ang nakasaad sa text ni maam Trisha. Napakamot nalang ako sa nabasa dahil naalala kong kailangan ko pala siyang puntahan bago magsimula ang klase.

Pinuntahan ko nalang si Ma’am Trisha para ndi na siya magalit pa. “Jacob, would you explain to me what did you do why Ma’am Gayle got angry with you a while ago and during your class with her?” Ang tanong niya. “Maybe, ma’am I fell asleep, then i got a wierd dream that every on the planet earth died and I was the last one to die. Then I woke up, I shouted and hug my friend.” Ang paliwanag ko na may pagkasarkastiko. “Jacob, could you be more serious about it, this is not a joke. If I did not talk to Ma’am she fail you immediately.” Ang sabi ni Ma’am Trisha habang nakikinig din si Ma’am Gayle.

“Ma’am Gayle is furious a while ago complaining about your attitude, and now this. This is not the Jacob, I know when I meet you.” Ang dagdag pa niya. Habang kame ay naguusap ni Maam Trisha ay sumabat naman si Mr. Cruz dahil sa narinig niya,
Akala niya siguro nagjojoke ako. Sa panaginip ko siya ang may dahilan ng pagkamatay ni Ma’am Trisha.

“I heard about your wierd dream. That everyone on earth died.” Ang sabi niya. “So my question is, just a bit curious, how do I die.” Ang tanong niya. Inisip ko naman nang maalala ko ay sinabi ko. “Well, to tell you the truth sir, the last time I met you in that dream of my you are being eaten by a group of female zombies.” Ang sagot ko. Nagkainterest din ang iba at nakinig din.

“Woah, woah. Zombies, huh. That seems to be impossible. They can’t kill me. More than that they are female zombies, they’re slow and do not think, they stupid. They just roam around aimlessly. They can’t kill me.” Ang sabi niya na sabay pakita pa ng mga muscle. Natawa din naman ang mga ibang guro. “Wait sir, Maybe the dream of mine will come true” ang sabi ko. “Before you die in that dream, you said the same exact thing.” Ang sabi ko na may seryosong tono. Dito na nawala ang ngiti niya pati na din ang ibang guro na nakitawa kay sir Cruz.

“The funny thing, sir. When I saw your lifeless body being eaten by those female zombies. Your dick is out and one zombie holding it and thrusting her hands up and down. Well, that’s a sign that you are sexually harassed before you are being eaten.” Ang sabi ko. Naasar naman siya kaya tangka sana ako susugurin ni sir Cruz pero pinigilan siya ng principal at pinaalis niya.

“Enough jokes Jacob, now I will let this thing slide from my watch. If these happen again and Ms. Gayle complain again, i will gonna call your parents.” Ang sabi niya at umalis na siya. Nakikinig pala ang principal. Nagsalita naman si Ma’am Gayle. “Don’t repeat it again Mr. Sta. Ana. I will forgive you this time but don”t do it again.” Ang saad niya at nag sorry naman ako sa kanya at sinabing ndi na uulitin. “Hay Jacob, now you have dispute with Mr. Cruz.” Ang sabi ni Ma’am Trisha. “Well ma’am I’m just answering his questions.” Ang sabi at defend ko sa sarili ko.

“So, Jacob tell me more about that dream.” Ang sabi ni Ma’am Gayle, mukhang nagkainterest sa panaginip ko. Kwinento ko naman lahat kay maam Gayle ang lahat ng pangyayare. Nakikinig naman ang ibang guro. “So, 45 days mula ngaun. May mangyagaring meteorite shower at ilang fragments ay tatama dito sa pilipinas.” Ang sabi niya. Tumatango lang ako sa kanya. “Then most of the people in the become zombies and attack people that they see. Then after 10 years of fighting, the remaing survivors died because the zombies evolve and became stronger and even gain intelligence.” Ang sabi niya.

“Pagkatapos nun nagising ka na bigla.” Ang dagdag pa niya at nag isip. “Yes maam, that’s what really happen. I thought it was real or happen in a different reality and that’s why I’m a bit disoriented at your subject.” Ang sabi ko. “I hope that was only a dream and will not happen in our lifetime.” Ang dagdag ko. “Let’s hope that will not happen. The thing that will happen to Mr. Cruz is not a joke.” Ang sabi naman ni Ma’am Trisha. “Hopefully Ma’am Trish. I do not want to see you died because of him.” Ang sambit ko sabay tau at nagpaalam na ako sa kanila.

Makalipas din ng 4 araw makalipas ang pangyayari sa akin sa school ay pinatawag ako ni Ma’am Gayle pagkatapos ng class namin sa kanya. Nagulat naman ako dahil wala naman ako nagawa. Nagulat naman ako dahil sa isang pribadong lugar ako dinala ni Ma’am Gayle. “Jacob, i will warn you. Sa atin lang eto, this is strictly confidential.” Ang sabi niya. “Yes maam.” Ang sagot ko nalang, dito ko nakuha bakit sa isang pribadong lugar ako dinala ni maam Gayle. “This is about the meteor that will hit earth. Can you describe it to me.” Ang sabi niya. “Well ma’am, i do have know the color of it. Pero the exact size ay hindi ko po alam. Hindi ko din po alam, yung exact place na tatama sa bansa ang fragments, ang alam ko lang before makapasok ang meteor ay it will break to different segments.” Ang pahayag ko. “Is the color, black with a red wierd pattern, just like this?” Ang tanong ni Ma’am Gayle sabay pakita ng isang picture. “Yes ma’am. That’s the meteor in my dreams.” Ang sagot ko naman.

Napatigil naman si Ma’am Gayle sa sagot ko. “Maam where did you get this picture?” Ang tanong ko. “That’s came from my husband. He works in PhilSA observatory in Mount Apo. They detected that meteor a year ago and it will hit earth based on their calculations and got a picture of it. They already report it to NASA but they just shrugged it off. They said that we had wrong calculations.” Ang pahayag ni Ma’am Gayle. “Since you had dream about that Meteor and we got a picture of it. There’s a big possibility that dream of yours is not just a dream but a memories.” Ang dagdag pa niya.

“Why do I have that memories?” Ang tanong ko naman. “You said that it was like it really happen. Maybe you really died in that time but for some unknown reason, you cameback to the present. Maybe to change something.” Ang sagot ni Ma’am Gayle. “So ma’am, do you really believe that I am the reincarnation of my future self?” Ang tanong ko. “Then where did you got that memories? That’s the only logical explanation I see.” Ang sagot niya.

“Maybe your right ma’am, right after I died and before I woke up at that time, i’m in a place where there is clouds anywhere. I saw a girl, my girlfriend at that time and said to me this. Find me when you wake up and let’s fight together.”ang saad ko. “That’s it. Maybe you failed to do something in that time so she ask you to comeback to finish it this time.” Ang saad niya.

“Then maam, will you tell the PhilSA regarding the meteor?” Ang tanong ko. “I already informed my husband the night after you told it to us. The next day he check it the Trajectory and calculated it. The calculated date that the meteor will hit earth is the same with what you said.” Ang sabi niya. “But we cannot do about the zombies even if we tell, they will just laugh it off.” Ang sabi pa niya. “We don’t have really a choice ma’am, we can only prepare ourselves for the worst.” Ang sabi ko naman at nag usap pa kame ng matagal. Pagkatapos naman kame magusap ni Ma’am Gayle ay pinabalik na niya ako sa class ko.

Pagkatapos ng pangyayari sa paaralan at paguusap namin ni Ma’am Gayle regarding sa meteor ay araw araw naman akong nagsasanay. Pagkatapos ng school ay nagpupunta ako ng gym na pinagtaka naman ng mga kaibigan ko. May mga napansin kase din ako na mga pangyayari maliban sa mga nangyari sa iskol. Kaya nasabi ko na magkakatotoo yun. Sa panahong iyon ay napansin ko na gumaganda na ang lagay ng katawan ko.

Minsan din ay hinahayaan na ako ni Ma’am Gayle kahit makaidlip ako sa class niya na siyang pinagtaka ng mga kaibigan ko. Pagkatapos ng labing limang araw ay may dumating na mga taga ibang paaralan sa school namin. Meron kasing mangyayaring patimpalak na gaganapin sa school.

Ayaw ko sana pumasok at mageensaho nalang ako pero sinabihan ako ni Ma’am Trisha na required lahat na pumasok para magbigay ng suporta sa mga kamagaral namin. Nasa canteen kameng apat at that time na yun at katatapos lang ng welcoming ceremony pero ayoko nun manood. Kaya silang tatlo nalang ang pumunta dahil inaantok ako.

Mag isa lang ako sa canteen nun nang may dumaan na isang babae galing sa ibang paaralan at bibili ng ata sa canteen namin. Ako naman ay inaantok kaya ndi ko siya muna pinansin. Hindi naman nagtagal ay naramdaman ko na nakatayo siya sa harapan ko. “Hello, pwede makiupo sa tabi mo?” Ang sabi ng dalagang galing sa ibang iskol. Sa una ay naasar ako dahil ako lang ang andun sa mga oras na iyon at madaming upuan na bakante. Bakit makikiupo siya. Magsasalita na sana ako pero bigla ako napatulala dahil si Lovel na ang nakita ko sa harap ko. Dahil dun ay ndi ako makapagsalita.

Binasag naman niya ulit ang katahimikan ko at sinabing kung pwede siyang makiupo sa mesa ko. “Sige, okay lang Lovel, pwede kang umupo diyan” Ang sabi ko sabay turo sa kanya, pero nagsisi din ako dahil sa naisip ko na ndi pa pala kame nagkakilala. “Hmmm, do you know me already? Are you my stalker or what?” Ang tanong niya. Tumingin naman ako sa kanya baka sakaling may makita akong ID pero sa kamalasan ko ay wala siyang suot.

“Ah ehh.. sorry pero ndi mo naman ako stalker. I’m Jacob, by the way.” Ang sagot ko naman. “Then why do you know my name, Jacob.” Ang tanong niya ulit. “Well, I already met you before. Probably hindi mo ako naalala pero hanggang ngaun naalala pa rin kita.” Ang palusot ko at halatadong natataranta. “Hhmmm, maybe. Sa dami minsan nakakasalamuha ko ay nakakalimutan ko ung iba. Hahaha.” Ang sagot naman niya. “Don’t be afraid, im not gonna eat you.haha” ang dagdag niya.

“Sorry, i’m just a little bit shy. If its pertains to you.” Sagot ko naman sa kanya. Dati kasi nung nag meet kame nun nainlove ako sa kanya agad. Pero sa una ay casual lang ang pakikitunguhan namin hanggang sa may nabuo sa amin. “So you had crush on me then?” Sabi niya naman. “Yeah, you may say that.” Ang sagot ko naman. “Well, maybe you’re one of my followers in social media.” Ang sabi niya. “Let me take a look.” And dagdag pa niya. Sikat din kase si Lovel sa social media dahil sa kanyang angking talino at ganda.

Habang naghahanap siya ay may naalala siya at kinausap niya ako. “Now I remember.” Ang sabi niya. “You know, when I see you before, i are sleepy. But there’s feeling inside me that I already know you before but I can’t express it or remember it. You seemed so familiar to me eventhough I never meet you before.” Ang pahayag pa ni Lovel. “Well, I dont know that really. But maybe, there is a different reality or alternate universe that we are together and that feeling spill and reach us.” Ang sabi ko naman sa kanya. “Thay’s why we had tha kind of feelings.” Ang dagdagko pa. Natawa naman siya sa sagot ko.

“Hahaha, maybe. So do you believe in an alternate universe, multi universe or what so ever universe?” Ang tanong niya. “Well, I really don’t know. Maybe. 50-50 i think or 40-60.” Ang sagot ko. “Alam mo habang tumatagal na kausap talaga kita para ngang magkakilala na talga tau. Hindi ko pa to naranasan sa buong buhay ko. Siguro nga may alternate universe na naging taung dalawa at ung feeling sa isa’t isa ay naspill sa atin.” Ang sabi niya. Napangiti ako sa sagot niya at dahil nagtagalog din siya sa wakas. Mauubosan talaga kase ako ng english.

Bumili na rin ako ng pagkain at sinabayan ko siya kumaen kahit hindi pa ako nagugutom. Nagalok pa siya na ilibre ako pero tinanggihan ko, nakakahiya naman kase. Tawanan kame sa isa’t isa habang nagkukwentuhan. Nalaman ko din na ndi siya kasama sa mga players at magbibigay suporta lang siya kaya sinabi ko din na ganun din ako.

Para ngang sa time na iyon ay matagal na kameng nagkakilala. Binigay niya din sa akin yung personal na number niya at binigay ko din yung number ko sa kanya. Habang nagkukwentuhan kame ay napapatingin ako sa kanya minsan na lagi naman niya nahuhuli. Hindi naman niya ako sinita pero lagi naman niya ako nginingitian. Maganda at sexy din si Lovel, parang si Jane de Leon. Katamtaman lang ang laki ng dibdib at mahaba ang buhok.

Pagkatapos namin kumaen ay nagyaya siya na lumabas ng school at samahan siyang mamasyal pero nasabi ko na ndi sila nagpapalabas at nasubukan ko na kanina. Dahil dun ay nagtanong siya kung saan pwede magtago kaya sinabi ko na pwede kame sa rooftop na lagi kong tambayan. Napapansin na kase namin na dumadami na ang tao sa canteen.

Pupunta na sana kame sa roofdeck ng may lalaking dumating at humarang sa amin dalawa. Agad ko naman napansin si Lovel na nainis ng dumating ung limang lalaki. “So babe, bakit andito ka? Diba dapat nasa stadium ka at sinusuportahan ako?” Ang tanong ng lalaki na parang leader nila. “At sino tong lalaking eto?” Ang dagdag pa niyang tanong. Magsasalita naman sana ako ng magsalita na si Lovel. “Xander Ford, ang lakas naman ng loob matawag tawag akong babe. You’re not my boyfriend.” Ang sabi ni Lovel. “And I’m with him because he is my fiance.” Ang dagdag pa niya. “what? He is your fiance? Ang pipityuging to?” Ang sabi naman ni Xander sabay duro sa akin. Gulat naman ako sa sinabi ni Lovel pero naramdaman ko nalang na hinawakan niya ang aking kamay kaya ginawa ko nalang ung part ko.

“Well, Xander wala ka na dun kung siya ang fiance ko o hindi. My man is hundred times, no Million times better that you.” Ang pahayag ni Lovel. “Let’s go, hon.” Ang sabi naman sa akin ni Lovel sabay hila sa akin papalayo kay Xander. Sa panahon din iyon ay nakita ko ng nakabalik na sa canteen sina James, kitang kita kay James ang pagkagulat. Hindi naman pumayag si Xander na makaalis kame ni Lovel at inutusan niya ang kanyang kasama na palibutan kame ni Lovel.

Hinila naman ng isa sa kasama ni Xander si Lovel papalayo. “Be careful, hon.” Ang sigaw naman sa akin ni Lovel at nagpupumiglas “Well, you cannot pass so easily boy. No one can get her from me, she’s only mine.” Ang sabi niya sabay amba ng suntok sa akin pero agad nasalag ng walang kahirap hirap. Samantala ay tumakbo si James para magtawag ng guard at tawagin si Ma’am Trisha. Ang ilan naman ay naglive sa fb at nagrecors para mapanuod especially ung mga schoolmate ni Xander.

Ilang beses pa niya ako sinubukang suntukin pero nasasalag ko lang at naiiwasan. “You, you seem good but I’m not done yet. I’m a master of karate.” Ang sabi niya sabay sugod sa akin pero sinalag ko na to at sinutok ko na siya sa tiyan. Agad naman siya napaatras sa suntok, hinawakan ang tiyan at namimilipit sa sakit. Ilang segundo pa ay napapansin mong parang nasusuka at napahiga.

“Hon, watch out.”ang sigaw niya bilang babala sa akin na pasugod ung nasa likuran ko. Dahil sa ginawa niya ay nagawa kong iwasan ang suntok ng lalaki sa likuran ko at itinulak ko siya sa kasama niya na nasa harapn ko at pasugod. Natumba naman sila agad. Sumugod na naman ang iba pa niyang kasama katulad din sa dalawa ay nagawa ko silang patumbahin ng walang kahirap hirap.

Napamangha naman ang mga nanunuod sa labanan namin. “Fuck, nakakainlove naman siya. Walang kahirap hirap niya pinatumba ung apat.” Ang sabi nila. Agad ko naman na nilapitan si Lovel at hinawakan ang kamay. “Hon, are you okay?” Ang tanong ko sa kanya. Dahil sa ginawa ko ay napatalikod ako. “Hon, i’m… Hon…” Ang taranta niya sabay turo kay Xander na nakatayo na ulit at pasugod na naman sa amin. Susuntukin na sana niya ako nang inuhan ko na siya. Sinuntok ko ang kanyang pisngi at napaupo. Agad ko din napansin na tumilapon pala ang tatlo nitong ngipin at sabay nagdudura na ng dugo.

Agad ko naman nilapitan si Xander, kwinelyuhan at binuhat pataas na parang nasasakal. “If malaman ko na nilapitan, sinaktan or binully mo pa si Lovel. Kahit san lupalop ka man magpunta kahit magdaming zombie, hahanapin kita, ipaparanas ko sa iyo kung papanu mamuhay talaga sa inpiyerno.” Ang sambit ko kanya. Nang nasabi ko iyon ay may tumawag sa pangalan ko. “JACOB!!!” Ang sigaw nito. Nang lumingon ako sa likuran ni Lovel ay nakita ko si ma’am Trisha at ma’am Gayle “anung ginagawa mo sa kanya.” Ang pagalit na sabi ni Ma’am Trisha. Dumating na pala sina maam Trisha kasabay ng mga guard para unawat sa gulo. Nang narinig ko yun ay agad ko naman binitawan si Xander at bigla naman siya napahiga. “Excuse me maam, but he is only defending me.” Ang pahayag naman ni Lovel. “Kahit tanungin mo po sila.” Ang sabi naman niya ulit sabay turo sa mga nanunood. “Yes maam, dinefend niya lang si Lovel sa limang yan. Bully po sa school namin ang mga yan.” Ang sabi naman ng mga nakapanood na schoolmate nila.

“Ma’am Trish, silang apat po ang pasimuno ng gulo. Wala pang kasalanan si Jacob.” Ang pagtatanggol sa akin ni Jenny. “Hon, say something. Say sorry. Kahit ndi mo kasalan.” Ang sambit ni Lovel. Narinig naman ulit ni Jenny to at nagselos pero ndi niya pinahalata sa akin. Tinignan ko si James at sinesenyasan niya ako na marami akong kailangan ipaliwanag sa kanya.

“Well, its better if we talk it in the office. Sir, dalhin niyo yan sa clinic para mabigyan ng first aid.” Ang sabi naman ni Maam Gayle. “Kayong apat sumunod kayo sa office.” Ang utos niya din at pinakiusapan na din niya ang ilang kumuha ng video para kunin ang video record ng pangyayari. Nagpunta naman kameng lahat sa office ng principal at dto ako nasermonan na naman ng principal pagkatapos niya maimbistehan ang pangyayari. Buti nalang at may video at ndi biased ung teacher nila at sinabing papauwiin na sila. Pinagtanggol naman ulit ako ni Lovel.

Nagtaka naman sila kung ano ang relation namin dalawa. Magsasabi naman ako ng totoo pero pinanindigan na ni Lovel. Hindi naman makapaniwala si Maam Trisha pero nagtanong si Ma’am Gayle. “Is she the one you pertaining to, Jacob. The girl in your dream?” Ang tanong naman ni Ma’am sabay kindat. Nagets ko naman agad. “Yes ma’am she is.” Ang maikli ko sagot. Pagkatpos nun ay pinauwe na kame ng principal.

Paglabas palang namin ng paaralan ay nakita ko nang nakaabang sina James sa min sa labas ng gate. Sinabi ko naman na ihahatid ko lang si Lovel sa tutuluyan nila pero tumanggi eto at sa amin na muna siya. Hindi ko naman napansin na sumimangot si Jenny kase nasa likod ko siya pero halatang halata naman nina James at Veron ang pagsimangot ni Jenny. Halata nilang nagseselos ang kaibigan kay Lovel.

Sinabihan ko nalang sila na magpapaliwanag nalang ako sa kanila sa susunod na linggo. Nang medyo makalayo kame ni Lovel ay nagusap naman si Jenny at Veron. “Friend, kailangan mo na talagang aminjmin yan nararamdaman mo kay Jacob. Baka tuluyan ka nang makuha ni Lovel si Jacob mo.” Ang sabi naman ni Veron. “Yup, you need to. Nagulat nalang ako na may fiance na siya, pero may chance ka pa.” Ang sabi din ni James. “Kilala ko siya, ayaw niya masaktan ang mga kaibigan niya.” Ang dagdag pan niya.

Naghiwalay naman na kameng magkakaibigan nung makarating na sila sa apartment nila. Nasa isang building lang kase sila samantala ako ay malapit lang sa bahay ang iskol.

Habang kame ay naglalakad pauwe ay nagsabi ako tunglol sa meteor kay Lovel. “Hon, what if one day. A meteor will hit earth and for unknown reason after the impact some people change to zombies. What will you do?” Ang tanong ko. “I don’t know really. Maybe call my parents to check if they’re okay., Ikaw?” Ang sagot naman niya. “Same, look for my parents then after making sure they’re okay and they have enough food. I will come looking at you.” Ang sagot ko naman. “Really hon. You’re so sweet. I’m right choosing you.” Ang sabi niya. “Hhmm, why sudden you ask for that?” Ang tanong niya din. “I just had a dream that one day there is a meteor that hit earth, change some humans to undead. And then it destroy the whole whole population by 10 years.” Ang sabi ko.

“Nakakatakot naman panaginip mo hon.” Ang pahayag niya. “Pero parang napanaginipan ko na din yan hon. Pero hindi masyadong detalyado.” Ang sabi niya. Pinakwento ko naman sa kanya ang mga naalala niya. Akala ko kase ay pati siya ang reincarnate din kaso ndi. It only a dream its not a memory na katulad ko. Dito naalala na ni Lovel na sa panaginip ako ung napansin. Hindi naman muna namin ponagusap yun nang nakita namin na malapit na kame.

Nang makarating na kame sa bahay ay ipinakilala ko naman si Lovel sa mama ko. Katulad din sa amin ay agad sila nagkapalagayan ng loob kaya tinanggap ng maayos si Lovel. Habangnagkukwentuhan si mama at Lovel ay nakatanggap namn ako ng text galing kay Ma’am Trish. “So, you had fiance na pala?” Ang tanong ni Ma’am Trisha. “Wait, ma’am. Are you jealous with Lovel?” Ang tanong ko din sa kanya. “Well, I had now. Do I need to give all informations to school. I do believe that it was my personal affairs and no longer covered by the school.” Ang sabi ko. “Ma’am, we are Student and Teachers. We should not have that kind of relationship.” Ang dagdag ko pa, well I don’t really care care about it pero I just don’t want to hurt Lovel.

“So you notice.” Ang sabi niya. “Yes, its so obvious. Everytime you look at me and how you act towards me when no ones arounds.” Ang sabi ko. “Okay then, sorry. Take care then.” Ang saad niya pagkatapos ay nagpaalam na siya. Makalipas naman ang ilang sandali ay sinabihan na kame na matulog.

Dahil sa ndi gaanong kalaki ang bahay ay pinayagan kame magtabi ni Lovel basta lang daw walang mangyayari sa amin dalawa. Hindi nalang ako nagreklamo baka mabulilyaso pa.

Itutuloy….